به نقل از «ایرنا»

آینده سبز ژاپن نیازمند بازگشت به گذشته هسته ای

تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۵۳۵۰۳

به گزارش ایرنا، از زمان تعهد ژاپن در اکتبر سال گذشته میلادی برای خنثی کردن کربن تا سال ۲۰۵۰، بسیاری از تصمیم گیران این کشور به این نتیجه رسیده اند که برای تحقق تعهدات جهانی در زمینه آب و هوا، این کشور نیاز به راه اندازی مجدد تقریباً همه راکتورهای هسته ای دارد که پس از سونامی ۲۰۱۱ از سرویس خارج شده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این کشور حتی در نظر دارد تعداد بیشتری را هم احداث کند.

«ماساکازو تویودا» عضو هیات ۲۴ نفره دولتی که سیاست های جدیدی را در زمینه انرژی هسته ای طراحی می کنند به بلومبرگ گفته است: بهتر است عجله کنیم و اعتماد خود را به انرژی هسته ای بازسازی نماییم مسئله امنیت انرژی خیلی مهم است.

به گفته تویودا، ژاپن باید ۲۷ راکتور از ۳۶ راکتور باقیمانده خود را تا سال ۲۰۳۰ فعال کند تا به تعهدات خود تحت توافق نامه آب و هوایی پاریس عمل کند. برآوردهای دیگر این رقم را حدود ۳۰ راکتور پیشنهاد می دهند. از زمان آغاز برنامه راه اندازی مجدد نیروگاه های هسته ای ژاپن در سال ۲۰۱۵، فقط ۹ واحد از کار خارج شده اند.

پس از زمین لرزه ای به بزرگی ۹ ریشتر در مارس ۲۰۱۱  که بزرگترین مورد ثبت شده در ژاپن بود بیش از ۱۶۰ هزار نفر از منطقه اطراف نیروگاه فوکوشیما دایچی تخلیه شدند. این زمین لرزه باعث ایجاد سونامی گسترده ای شد که تأسیسات فوکوشیما را تحت فشار قرار داد، سیستم های خنک کننده را خاموش کرد و سه راکتور هسته ای را ذوب کرد، پس ازاین فاجعه، ژاپن تمام ۵۴ راکتور هسته ای خود را تعطیل که حدود یک سوم آنها برای همیشه از بین رفته بودند.

این حادثه برخی از دولت ها را متقاعد کرد که خطرات انرژی هسته ای بسیار بیشتر از مزایای آن است و برخی از کشورها از جمله آلمان و تایوان را به تعیین مهلت برای تعطیلی ناوگان هسته ای خود سوق داد. ولی هنوز هم، چین قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ میلادی ۷۰ گیگاوات ظرفیت تولید هسته ای داشته باشد که معادل تاسیس ۲۰ راکتور جدید است زیرا هدف آن خنثی سازی کربن منتشر شده تا سال ۲۰۶۰ است.

به گفته آژانس بین المللی انرژی اتمی، انرژی هسته ای در حال حاضر حدود ۱۰ درصد از برق جهان را تولید می کند که کمتر از میزان ۱۸ درصد اواسط دهه ۱۹۹۰ است.

در بسیاری از جبهه ها، انرژی هسته ای به عنوان یک راه حل تقریباً مناسب برای یک کشور جزیره ای مانند ژاپن باقی مانده است این نوع نیروگاه ها به کمترین سوخت وارداتی احتیاج دارند. بر خلاف انرژی های بادی و خورشیدی، زمین کمی را اشغال می کنند و به صورت شبانه روزی هم انرژی بدون کربن تولید می نمایند.

بر اساس یک نظرسنجی در ماه فوریه، حدود ۳۹ درصد از مردم ژاپن خواهان بسته شدن همه نیروگاه های هسته ای این کشور هستند اما بسیاری از دولت های محلی تمایلی به این کار ندارند در حالی که دادگاه ها از درخواست برای تعطیلی موقت برخی از راکتورهای عملیاتی پشتیبانی می کنند.

 این مخالفت ها برای دولت ژاپن مشکل ساز است که قول داده تا سال ۲۰۳۰ میزان تولید گازهای گلخانه ای خود را با توجه به تعهدات خود در پاریس، ۲۶ درصد کاهش دهد و قرار است امسال این اهداف را بررسی کند و آنها را سخت تر کند.

بر اساس داده های آژانس بین المللی انرژی اتمی، در سال های پس از حادثه فوکوشیما، در حالی که کشور به سمت گزینه های آلاینده تری روی آورد، شدت دی اکسید کربن در بخش برق ژاپن افزایش یافته است. امروزه از سوخت های فسیلی مانند گاز مایع و زغال سنگ برای تولید بیشتر برق در ژاپن استفاده می شود.

 تاکئو کیکاوا، استاد دانشگاه بین المللی ژاپن که درباره چشم انداز انرژی هسته ای بدبین است، گفت: هیچ کس باور ندارد که هدف ۲۰۳۰ قابل تحقق است. این صنعت اعتقاد ندارد که این امکان وجود دارد، اما آنها اعتراف نمی کنند. او می گوید: انرژی هسته ای احتمالاً ۱۵ درصد از انرژی ژاپن را حداکثر در سال ۲۰۳۰ تشکیل می دهد.

 تاکنون، برنامه های کاربردی برای راه اندازی مجدد ۲۷ راکتور اعلام نشده است که ۲۵ مورد آنها قابل استفاده هستند، در حالی که ۲ مورد در حال ساخت هستند. تویودا می گوید حداقل هدف برای دستیابی به هدف ۲۰۳۰ باید آن ۲۷ واحد باشد.

 در ماه دسامبر، وزارت اقتصاد ژاپن اعلام انرژی هسته ای و تاسیسات حرارتی با فناوری جذب و ذخیره کربن ممکن است ۳۰ تا ۴۰ درصد تولید برق ترکیبی در سال ۲۰۵۰ را تامین کند.

«آکیو میمورا»  رئیس اتاق بازرگانی و صنایع ژاپن ماه گذشته به هیات دولت گفت: این بدان معناست که ژاپن باید در حال آماده سازی ساخت راکتورهای جدید طی سه دهه آینده باشد طبق گزارش دولت در دسامبر، ژاپن در سال ۲۰۵۰ میلادی ۲۳ راکتور و تا سال ۲۰۶۰ میلادی ۸ راکتور خواهد داشت.

میمورا به گروه مشاوران دولت ژاپن گفت: دولت باید موقعیت خود را روشن کند اگر اکنون برنامه ریزی را شروع نکنیم، تا سال ۲۰۵۰ ظرفیت کافی هسته ای نخواهیم داشت.

برچسب‌ها ژاپن مصرف بهینه برق انرژی هسته ای توافق اقلیمی پاریس

منبع: ایرنا

کلیدواژه: ژاپن مصرف بهینه برق انرژی هسته ای ژاپن مصرف بهینه برق انرژی هسته ای توافق اقلیمی پاریس اخبار کنکور انرژی هسته ای سال ۲۰۵۰ تا سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۵۳۵۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دردسرهای افزایش بیش‌ازحد انرژی‌های تجدیدپذیر برای آینده

بهره‌وری انرژی برای آینده‌ای پایدار حیاتی است، با این حال افزایش بیش‌ازحد استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر بدون وجود زیرساخت‌های کارآمد و مدیریت مصرف، جهان را با مشکلات بسیار مواجه می‌کند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اتلاف انرژی یک مشکل بزرگ است و حدود سه‌چهارم انرژی جهانی به دلیل سیستم‌ها یا زیرساخت‌های ناکارآمد و رفتارهای مصرف نادرست هدر می‌رود. بهره‌وری انرژی اغلب به نفع افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر نادیده گرفته می‌شود، حال آن‌که بهبود آن و کاهش اتلاف انرژی می‌تواند انتشار کربن را پایین آورد، در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند و بار تولید انرژی سبز را کاهش دهد. از آنجا که دولت‌ها بر توسعه ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر خود تمرکز می‌کنند، بسیاری از آن‌ها یک عنصر حیاتی برای تقویت امنیت انرژی پاک یعنی مدیریت زباله‌های انرژی را نادیده می‌گیرند.

دردسرهای افزایش اتکا به انرژی‌های تجدیدپذیر

کشورها در سراسر جهان باید سیستم‌های موجود خود را اصلاح کنند تا اطمینان حاصل شود که انرژی در حمل‌ونقل و استفاده از بین نمی‌رود و شبکه‌های برق آماده پذیرایی از پروژه‌های انرژی پاک جدید می‌شوند که انتظار می‌رود طی دهه‌های آینده ارائه شوند.

این توسعه نیازمند تمرکز بیشتر بر کاهش اتلاف انرژی به جای افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر است، زیرا جایگزینی انرژی‌های فسیلی با انرژی‌های تجدیدپذیر بدون توجه به کارآمدی و کاهش مصرف در عمل بی‌فایده خواهد بود. یکی از موارد مشکل‌ساز در این زمینه برای اروپا، عرضه بیش از حد پنل‌های خورشیدی از چین به‌دنبال افزایش اهداف ظرفیت انرژی خورشیدی خود توسط دولت‌ها است.

چین در تولید مقادیر زیادی پنل با هزینه کم بسیار موفق بوده است. این امر به تولید بسیار کمتر پنل‌های خورشیدی در مناطق گران‌تر مانند اروپا و اتکای بیشتر به چین برای تهیه پنل‌های خورشیدی در سراسر جهان منجر شده و رقابت تولیدکنندگان داخلی را با مشکل مواجه کرده است. به این ترتیب دولت‌ها به فکر وضع تعرفه‌هایی بر صادرات انرژی‌های تجدیدپذیر چین هستند که به زودی به ایالات متحده نیز راه پیدا خواهد کرد.

انتظار می‌رود چین مقادیر زیادی پنل‌های خورشیدی را به کشورهای سراسر جهان بفروشد و به آن‌ها امکان توسعه پروژه‌های انرژی خورشیدی کم‌هزینه را بدهد. این امر نشان‌دهنده پیشرفت چشمگیر در فناوری انرژی خورشیدی است، با این حال می‌تواند منجر به اتکای بیش از حد به افزایش ظرفیت به جای بهبود کارایی در تمام منابع انرژی و کاهش مصرف انرژی شود.

بهره‌وری انرژی از لحاظ تاریخی بیشترین سهم را در کاهش گازهای گلخانه‌ای به ارمغان آورده است. معرفی مجدد آن برای عصر انرژی‌های تجدیدپذیر و دستیابی به اهداف کربن‌صفر خالص تا سال ۲۰۵۰، بشر را قادر می‌سازد تا به این روند ادامه دهد.

برخورداری از شانس مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی و پای‌بندی به توافق‌نامه پاریس در سال ۲۰۱۵ برای رسیدن به هدف کربن‌صفر خالص و حفظ گرمایش جهانی به زیر ۱.۵ درجه سانتی‌گراد، نیازمند بهره‌وری انرژی است. بهره‌وری انرژی می‌تواند یک‌سوم صرفه‌جویی کربن مورد نیاز را تا رسیدن به کربن‌صفر خالص تأمین کند و با برق‌رسانی هرچه بیشتر سیستم انرژی خود، ایجاد انعطاف‌پذیری در عرضه، تقاضا و ذخیره‌سازی انرژی و استفاده مجدد از گرمای اتلاف‌شده، کارایی انرژی را افزایش می‌دهد.

بهره‌وری انرژی در اروپا

مهندسی سیستم انرژی آینده نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا و بریتانیا ممکن است بتوانند با به حداکثر رساندن پتانسیل تقاضا، هزینه‌های اجتماعی سالانه ۱۱.۲ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۳۰ و ۱۶.۶ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۵۰ کاهش دهند. این انعطاف‌پذیری به این مناطق کمک می‌کند تا انتشار گاز کربن‌دی‌اکسید خود را تا حدود ۴۰ میلیون تن کاهش دهند و تولید برق از گاز طبیعی را به میزان ۱۰۶ تراوات ساعت یا حدود یک‌پنجم مصرف گاز طبیعی اتحادیه اروپا برای تولید برق نسبت به سال ۲۰۲۲ کاهش دهد. انتقال از سوخت‌های فسیلی به یک سیستم کاملاً الکتریکی می‌تواند تا ۴۰ درصد از مصرف انرژی نهایی را کاهش دهد.

بهره‌وری انرژی در فناوری‌های نوظهور

اطمینان از بهره‌وری انرژی در فناوری‌های نوظهور نیز بسیار مهم است. بازار هیدروژن با سرعتی بالا در حال رشد است، زیرا دولت‌ها و شرکت‌ها در سراسر جهان به دنبال جایگزین‌های سوخت پاک‌تر برای نیرو دادن به صنایعی مانند تولید و هوانوردی هستند. تبدیل انرژی تجدیدپذیر به هیدروژن از طریق الکترولیز به مقادیر زیادی انرژی نیاز دارد که بسیاری معتقدند بهتر است به‌طور مستقیم به‌عنوان برق مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین جهان باید فناوری‌های الکترولیز با راندمان بالا را برای بهبود فرآیند تبدیل و تمرکز بر کاهش تقاضا برای هیدروژن توسعه دهد. به این ترتیب یکپارچه‌سازی استراتژیک بخش‌هایی که گرمای اضافی را برای کاهش تقاضای انرژی و افزایش کارایی به کار می‌برند، ممکن و ضروری است.

تا پایان دهه تا ۵۳ درصد از انرژی ورودی جهانی به‌عنوان گرمای اضافی هدر می‌رود، اما این گرما می‌تواند برای تأمین انرژی ماشین‌آلات و همچنین گرمایش ساختمان‌ها و آب استفاده می‌شود.

سیستم‌های انرژی موجود در سطح جهانی بسیار ناکارآمد هستند و تقاضای انرژی در جهان همچنان در حال افزایش است. بنابراین، دولت‌ها در تلاش هستند تا به سرعت منابع انرژی موجود را با انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین کنند تا از تلاش‌های کربن‌زدایی حمایت کنند. در این میان برای کاهش ناکارآمدی‌ها و مهار مصرف غیرضروری انرژی، کار چندانی انجام نمی‌شود. بهبود بهره‌وری انرژی و کاهش استفاده بیش از حد به کاهش انتشار کربن و همچنین کاهش بار دولت‌هایی که به دنبال افزایش تولید انرژی سبز با سرعتی ناپایدار هستند، کمک می‌کند.

کد خبر 748687