افتتاح نیروگاه خورشیدی در ساختمان ستاد بحران شهرداری
تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۷۴۷۴۶
خبرگزاری آریا - نیروگاه خورشیدی 20 کیلو وات در ساختمان ستاد بحران شهرداری منطقه 17 با حضور زهرا صدر اعظم نوری رییس کمیسیون سلامت،محیطزیست و خدمات شهری شورای شهر تهران، شینا انصاری مدیر کل اداره محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران، داود لطفی شهردار منطقه 17 و مدیران شهری منطقه 17 مورد بهره برداری قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش شهر به نقل از روابط عمومی شهرداری منطقه 17، در مراسم افتتاح این نیروگاه خورشیدی زهرا صدر اعظم نوری رییس کمیسیون سلامت، محیطزیست و خدمات شهری شورای شهر تهران گفت: در این دوره از مدیریت شهری باتغییر رویکرد در اداره شهر اقدامات زیرساختی مناسبی در حوزه محیط زیست به وجود آمده است.
او افزود: اینکه مدیریت شهری از شهر فروشی و از بین بردن باغات فاصله می گیرد یک نوع فعالیت محیط زیستی به حساب می آید و باید از این نوع سیاست جدید مدیریت شهری قدردان باشیم.
این عضو شورای شهر تهران اضافه کرد: متاسفانه نوع الگوی مصرف انرژی در کشور بسیار با استانداردهای جهانی فاصله دارد و گاها میزان مصرف انرژی در ایران نسبت به دیگر کشورهای پرجمعیت بیشتر است که باید اصلاح مصرف انرژی در کشور صورت گیرد و اگر این اصلاح شکل گیرد تولید انرژی نیز کاهش پیدا خواهد کرد و یک محیط زیست پایدار برای کشور به ارمغان خواهد آمد.
نوری اضافه کرد: مقام معظم رهبری سیاست های کلی محیط زیست را ابلاغ کردند و باید برای به اجرا رسیدن فرمایش مقام معظم رهبری یک برنامه ریزی و اعتبارات مشخص در نظر گرفته شود تا به مرحله اجرا درآید.
این عضو شورای شهر تهران اضافه کرد: شهرداری تهران دارای پتانسیل بالایی در تولید انرژی های تجدید پذیر است و می تواند الگوی خوبی در کاهش مصرف انرژی فسیلی و تولید انرژی های تجدید پذیر در کشور شود.
او ادامه داد: شهرداری باید به سمت ایده های جدید رود و به نوعی ساختمان های سبز را در دستور کار قرار دهد که خوشبختانه شهرداری منطقه 17 به عنوان یکی از مناطق شهر تهران در راه اندازی نیروگاه خورشیدی در بام ساختمان های شهرداری اقداماتی انجام داده است و انتظار داریم مدیریت شهری که بیش از یک هزار ساختمان در تهران دارد احداث نیروگاه های خورشیدی را در بام این حجم ساختمان فراهم کند.
رئیس کمیسیون سلامت، محیطزیست و خدمات شهری شورای شهر تهران گفت: درست است که انرژی های تجدیدپذیر نیروگاه های خورشیدی در منطقه 17 به فروش نمی رسد، اما همین طرح های کوچک برای منطقه 17 که منطقه کم برخوردار تهران به حساب می آید سرآغاز طرح های بزرگتر خواهد بود و شورای شهر تهران همواره از این اقدامات شهرداری حمایت خواهد کرد.
شینا انصاری مدیر کل اداره محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران نیز در مراسم افتتاح نیروگاه خورشیدی ساختمان ستاد بحران شهرداری منطقه 17 گفت: راه اندازی نیروگاه خورشیدی در ساختمان مدیریت بحران شهرداری منطقه اقدام ارزشمندی توسط مدیریت شهری منطقه 17 بوده است که جا دارد در این زمینه قدردانی صورت گیرد، چرا که این اقدام مبارک گام بلندی در کاهش انرژی های فسیلی خواهد بود.
او ادامه داد: براساس برنامه سوم توسعه شهر تهران شهرداری تهران باید سالانه دو درصد انرژی برق ساختمان های خود را از انرژی های تجدید پذیر فراهم کند و باید 600 کیلو وات ساعت سالانه از این طریق برق تامین کند که برنامه ریزی هایی برای رسیدن به این هدف در نظر گرفته شده است و در صورتی که 600 کیلو وات محقق شود از انتشار 700 تن گاز گلخانه ای در پایتخت کاسته خواهد شد.
انصاری گفت: درست است که این نیروگاه خورشیدی یک نیروگاه کوچک به شمار می رود، اما موجب کاهش 22 تن تولید دی اکسید کربن خواهد شد و از سوی دیگر نیروگاه های کوچک زمانی که کنار یکدیگر قرار گیرند حجم قابل توجهی تولید برق تجدید پذیر رخ می دهد که کاهش آلودگی های زیست محیطی را در پی خواهد داشت.
مدیرکل اداره محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران یادآور شد: در شهر تهران به طور میانگین 300 روز آفتابی وجود دارد و این یک پتانسیل بالا برای تولید انرژی های تجدید پذیر است که خوشبختانه با همت مدیران شهری در منطقه 17 از این انرژی پاک و خدادادی استفاده مطلوبی صورت خواهد گرفت.
داود لطفی شهردار منطقه 17 نیز درباره این نیروگاه خورشیدی مورد افتتاح گفت: در خصوص موضوع انرژی های تجدید پذیر در ساختمان های اداری شهرداری منطقه 17 پیرو مصوبات شورای شهر تهران اقداماتی انجام شده است.
او ادامه داد: نخستین نیروگاه خورشیدی منطقه 17 با ظرفیت 20 کیلو وات مورد افتتاح قرار گرفته است، این نیروگاه پنل های 250 واتی با برند معتبر که از استانداردهای روز دنیا برخوردار است را مورد استفاده قرار داده است، احداث سیستم انرژی های تجدید پذیر این نیروگاه از اردیبهشت ماه سال جاری آغاز و آزمایش های لازم در این نیروگاه انجام شده و امروز به شکل کامل مورد مدار قرار گرفته است.
شهردار منطقه 17 دلیل احداث این نیروگاه خورشید در پشت بام ساختمان مدیریت بحران منطقه 17 را این طور عنوان کرد: در شرایط عادی این نیروگاه انرژی برق ساختمان را تامین خواهد کرد و در صورت وقوع حوادث که سیستم برق شهری دچار مشکل شود این ساختمان که نقش مدیریت بحران در منطقه 17 را دارد با مشکل قطعی برق مواجه نمی شود و به نوعی خود مدیریت بحران با مشکل بحران امکانات مواجه نخواهد شد و مدیریت پدافند غیرعامل را به خوبی انجام می دهد.
لطفی اضافه کرد: این ساختمان به عنوان سومین ساختمان شهرداری تهران است که از نیروگاه خورشیدی برخوردار است و توان تولید انرژی برق این ساختمان را خواهد داشت و سالانه 30 هزار کیلو وات برق تولید می کند و به نوعی 20 درصد از مازاد برق مصرفی در این ساختمان قابل عرضه به شبکه برق شهری خواهد بود.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: انرژی های تجدید پذیر نیروگاه خورشیدی شورای شهر تهران شهرداری منطقه 17 شهرداری تهران بحران شهرداری مدیریت بحران تولید انرژی مدیریت شهری محیط زیست مصرف انرژی کیلو وات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۷۴۷۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای کاشت ساختمان در پارکهای تهران
به گزارش «تابناک» به نقل از دنیای اقتصاد، این سریال که به خاطر نقش منتقدان شهرداری، پرمخاطب شده، به دلیل «صدای ناقص» آنها و «غفلت از متن»، ادامهدار خواهد بود. گزارش «دنیایاقتصاد» از وضعیت پارکهای شهری تهران حاکی است، طی ماههای اخیر «یکی از انواع مواجهههای شهرداری با این محیط حساس پایتخت»، زیر ذرهبین گروهی از کارشناسان شهری قرار گرفته است.
شهرداری به عنوان «همهکاره پارکهای شهری» از بابت «مسوولیت صفر تا صدی» که برای این بخش از داراییهای تهران دارد، دست به نقشهکشی برای ساختوساز در تعدادی از پارکها زده است.
در شبکههای اجتماعی اما برخی افراد و برخی کارشناسان، این حرکت مدیریت شهری را زیرسوال بردهاند، بدون اینکه «علت سوال» را برای ناظران، شهروندان و طیف حساس به موضوع، مطرح کنند.
بررسیهای «دنیایاقتصاد» درباره این سریال نشان میدهد، عملکرد شهرداری در پارکهای شهری را با دو خطکش «مقررات مصوب بالادست شهرداری تهران» و «اقدامات متعارف و منطقی شهرداریهای کاردرست در سایر شهرهای کشور و شهرهای موفق جهان از منظر رعایت کامل حقوق شهروندان» میتوان چک کرد.
طرح تفصیلی تهران، مصوب سال ۹۱، «کتابچه مشق شهرداری» برای هر نوع تصمیمگیری ساختمانی و صدور مجوز ساختوساز در اراضی عمومی و خصوصی پایتخت محسوب میشود بهطوری که در صفحه ۲۰ این کتابچه، برای «زمینهای واقع در پهنه حفاظت سبز (G) که پارکهای شهری نیز جزو همین پهنه محسوب میشود»، احداث بنای مجاز در پارکها را به «دفتر اداری پارک، نگهبانی پارک، سرویس بهداشتی و خدمات پذیرایی و غذایی» محدود کرده است. در ادامه همین «خطقرمز» ترسیم شده برای شهرداری در پارکهای شهری تهران، در یکی دیگر از صفحات طرح تفصیلی، «هر نوع ساختوساز در این چارچوب مجاز در پارکها، منوط به تصویب طرح آن در کمیسیون ماده ۵ شده است.»
به این ترتیب، «نقطهکور» سریال ساختمانی در پارکهای تهران که منتقدان آن را نمیبینند، «خطقرمز طرح تفصیلی» و صراحت لهجه این تکلیفنامه برای «منع و مجازها در پارکهای شهری» است.
از نگاه این کتابچه مشق شهرداری، «ساخت بنای فرهنگی یا هر نوع کاربری غیر از آنچه در پهنه (G) قید شده» ممنوع است و برای مجازها نیز «مصوبه کمیسیون ماده ۵» لازم است. اما آنچه عرف شهری میگوید، از این هم صریحتر است. در پارکهای شهری بر اساس آنچه نیاز شهروندان است، باید فضای سبز، تجهیزات تفریحی و گردشگری و مبلمان شهری، لوازم بازی و تجهیزات ورزشی، به شکل نامحدود، نصب و احداث شود.
اما طی همه سالهای گذشته، ساختمانهایی از یک تا دو طبقه در پارکهای معروف، بزرگ و کوچک شهر تهران با اسامیهای مختلف از مدیریتی تا نگهبانی و فرهنگسرا و... شکل گرفته است که عوارض آنها به شکل «ورود خودرو» به پارک به عنوان «گاف شهری»، باعث مزاحمت شهروندان هنگام تفریح و گذران اوقات فراغت شده است.
پارک پردیسان، پارک سعادتآباد و حتی پارک لاله، نمونههایی از این دست هستند. به این ترتیب، «ایرادات موجود در پارکها، به مراتب فراتر از سریال اخیر» است.
طرح تفصیلی تهران میگوید، در پارکهای شهری، کل بنای ساختمانی ساختمانهای مجاز، باید حداکثر معادل ۳درصد مساحت پارک باشد. آیا این «خطقرمز» نیز طی این سالها، ملاکعمل بوده و رعایت شده است؟
به نظر میرسد، «چندگانگی نهادهای ناظر و بالادست شهرداری»، عاملی برای این مدل اداره پایتخت طی سنوات گذشته و اکنون شده است.
شهرداریها از یکسو باید «مصوبات شورای عالی شهرسازی که زیرنظر وزارت مسکن سالهای گذشته و وزارت راه و شهرسازی فعلی است» را رعایت کنند. اما از سوی دیگر، سازمان شهرداریها از وزارت کشور نیز نهاد بالادست شهرداریهاست و اتفاقا چون که بخشی از منابع مالی شهرداری توسط همین سازمان، سالانه پرداخت میشود، به نظر میرسد «حرفشنوی شهرداران» از وزارت کشور بیشتر از وزارتخانه دیگر است.
در این میان، شورای شهر هم نهاد ناظر و مرجع تصویب مقررات و ضوابط برای شهرداریهاست و کمیسیون ماده ۵ با ترکیب یکسری وزرا نیز نهاد دیگر؛ این آشفتهبازار «ترکیب چندمنظوره مدیریت شهری»، مسیر دورزدن طرحهای تفصیلی و جوابگو نبودن را به وجود آورده است.
نباید موجبات عدمآسایش فراهم شود
علی نوذرپور، کارشناس مدیریت شهری و شهردار سابق منطقه ۲۲ تهران، تاکید کرد: اقدامات مدیریت شهری نباید به گونهای باشد که موجبات عدمآسایش شهروندان فراهم شود. به گفته وی، در طرحهای شهری تهران از قبیل طرح جامع و طرح تفصیلی پایتخت، ضوابط مربوط به هر پهنه و از آن مهمتر سهم هر کدام از سرانهها به تفکیک مشخص است. از آن جمله سرانههای سبز، مذهبی، فرهنگی، درمانی و... مشخص و تفکیک شده است، مکانیابی شده و لکههای مربوط به آنها به صورت جداگانه معین است. ورود هر کدام از سرانههای غیرمرتبط با کاربریهای مربوط به فضای سبز و گذران اوقات فراغت به پارکها، اساسا ربطی به این محیطهای سبز شهری ندارد.
به گفته وی هر اقدامی در هر کدام از این پهنهها وسرانهها باید متناسب با ماهیت این سرانهها، جانماییها و ضوابط خاص آنها صورت بگیرد. نوذرپور افزود: پارکهای شهری بسته به مقیاس و جانمایی صورت گرفته برای آنها انواع مختلفی اعم از پارکهای محلی، ناحیهای، منطقهای، شهری و فرا شهری دارد؛ بسته به وسعت و جانمایی و انواع آنها، خدمات مربوط و مرتبط با موضوع گذران اوقات فراغت در پارکها از تامین ضرورتهای اولیه مانند سرویسهای بهداشتی تا تاسیسات بیشتر و وسیعتر، متفاوت است. اما آنچه مسلم است اینکه همه این خدمات حول محور گذران اوقات فراغت است و اختلاط سایر سرانهها در خدمات مرتبط با پارکهای شهری، اساسا هیچ موضوعیتی ندارد. طرحهای جامع و تفصیلی نیز این سرانهها را به تفکیک مشخص کرده است. شهردار سابق منطقه ۲۲ تهران، یک معضل مهم در ارتباط با پارکها وفضای سبز تفریحی پایتخت را خلأ مطالعاتی در مورد آنها عنوان کرد و افزود: حتی بسیاری از پارکهای فراشهری و بزرگمقیاس که بعضا مساحت برخی از آنها به اندازه یک منطقه شهر تهران است، مطالعات اختصاصی ندارد. در حالی که در مورد این پارکها باید هر اقدامی بر مبنای مطالعات و برنامهریزیهای مختص همان پارک انجام شود. در صورتی که این نوع پارکهای شهری و فراشهری مطالعات کارشناسی مختص خود داشته باشند که حد و حدود و انواع مجاز برای ساختوساز در آنها متناسب با کاربری پارکها تعریف شده باشد هیچ فردی نمیتواند از ضوابط مختص آن پارک، تخطی کند.
نوذرپور با بیان اینکه در طرحهای جامع و شهری عملا خطوط مشخص است اما ممکن است برخی از جزئیات ذکر نشده باشد، تاکید کرد: نکته مهم این است که اساسا پارک برای گذران اوقات فراغت است و اگر خدماتی در آن مستقر میشود، علاوه بر اینکه باید بر مبنای مطالعات و برنامهریزیهای کارشناسی باشد در وهله اول باید برای پاسخ به نیاز شهروندان به فضای سبز شهری برای گذران اوقات فراغت ایجاد شده باشد. بنابراین هر اقدامی که باعث شود تعاریف مجزا و بیارتباط با موضوع پارک در این فضاهای سبز شهری وارد شود، موجب اختلال در آسایش افراد، بر هم زدن نظامات شهرسازی و بروز اقدامات غیرقابل دفاعی خواهد شد که در نهایت زمینه را برای تخلف فراهم میکند. بهویژه آنکه تهران با معضل کمبود سرانه فضای سبز نیز روبهرو است. براساس آمارها سرانه فضای سبز تهران چیزی حدود ۱۶ تا ۱۶ و نیم مترمربع است؛ در حالی که براساس طرح جامع شهر تهران این میزان باید ۲۵ مترمربع باشد. در واقع در شرایطی که به ازای هر فرد حدود ۹ مترمربع کمبود سرانه فضای سبز وجود دارد، هر نوع اقدام برای کاهش این فضا به واسطه ساختوساز در پارکها مردود است. او افزود: مدیریت شهری تهران باید به این موضوع توجه داشته باشد که همه عرصههای شهری بهخصوص عرصههای بزرگ، نیازمند مطالعات مربوط به همان عرصه است؛ این مطالعات باید به برنامهریزیهای دقیقی منجر شود که هرگونه اقدام بر مبنای آن انجام شود.
برای پارکها ضابطه وجود دارد
سهراب مشهودی، صاحبنظر حوزه شهرسازی و رئیس گروه شهرسازی جامعه مهندسان مشاور، نیز در پاسخ به این سوال که آیا ضوابط مشخصی برای نوع ساختوسازها و خدماتی که میتواند در پارکها مستقر شود، وجود دارد یا خیر، به دنیای اقتصاد گفت: برای پارکها ضابطه وجود دارد و در طرحهای جامع وتفصیلی حد مجاز ساختوساز در پارکها تعیین شده است. در ضوابط طرح تفصیلی یکپارچه تهران در پارکهای شهری G111، حداکثر ۳درصد میتواند به کاربریهای نگهبانی، سرویس بهداشتی، خدمات پذیرایی و غذایی و حداکثر دوطبقه یعنی کمتر از ۸ متر ارتفاع، اختصاص یابد. در پارکهای محلهای هم حداکثر ۷درصد برای نگهبانی، تاسیسات نگهداری و بهداشتی مجاز است. وی افزود: بنابراین موضوع پارکها و نوع خدمات مستقر در آنها چندان بیضابطه هم نیست و آنچه در این میان هم براساس طرحهای جامع و تفصیلی شهر تهران و هم براساس ماهیت پارکها میتواند و باید در پارکها مستقر شود حول موضوع گذران اوقات فراغت و ملزومات آن است. به عنوان مثال، بسته به وسعت و مکان و نوع پارکها، تاسیسات وخدماتی که مربوط به موضوع گذران اوقات فراغت شهروندان در یک فضای سبز شهری است، امکان ایجاد و استقرار دارد و استقرار سایر کاربریها وسرانهها در پارکها موضوعیتی ندارد.
قلمرو سبز حرمت دارد
مصطفی بهزادفر، استاد معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت نیز با اشاره به اینکه پارک به عنوان قلمرو سبز همگانی برای استفاده همگان است، گفت: هر اقدامی در این پهنههای سبز شهری باید براساس مطالعات دقیق وضوابط قانونی صورت گیرد.
وی با این حال به سه خلأ مهم در این زمینه اشاره کرد و گفت: در بسیاری موارد نبود قوانین دقیق و مشخص از یکسو، رهاسازی برخی پروژهها به صورت ناتمام برای چند سال و چند دهه و سپس اقدام برای تعیینتکلیف آنها از سوی دیگر و همچنین برخی از ابهامات قانونی و باز گذاشتن موضوعاتی در ارتباط با ضوابط و جزئیات مربوط به کاربریها و پهنهبندیها، منجر به اقدامات سلیقهای و اختلاط ناموزون کاربریها وسرانهها با یکدیگر میشود. به گفته بهزادفر، خطوط و ضوابط کلی ساختوساز در پهنههای مختلف که چند پهنه کلی از جمله پهنه سبز را شامل میشود، در طرحهای شهری مانند طرح جامع وتفصیلی مشخص شده است اما، برخی جزئیات از جمله جزئیات مربوط به ساختوسازها و خدماتی که میتواند در پارکهای شهری بسته به مقیاس و ماهیت آنها مستقر شود، باید مورد به مورد، براساس ویژگیهای هر کدام از این پارکها در طرحهای مطالعاتی قرار گرفته و برای آنها برنامهریزیهای کارشناسی صورت بگیرد. به گفته وی در برخی از ضوابط اگر چه حد و کاربریهای مجاز به استقرار در پارکها تعیین شده است اما در انتهای برخی جملات از الفاظی مانند «سایر» و «غیره» استفاده شده است که همین الفاظ زمینه ورود سلایق و برداشتهای شخصی به موضوع پارکها را فراهم میکند. در چنین مواقعی به دلیل سکوت و ابهام قانونی نمیتوان برخی اقدامات را قانونی یا غیرقانونی توصیف کرد.
وی همچنین یک نارسایی دیگر در این زمینه را برخی تبادلها و معاوضههای بین دستگاهی اعلام کرد وگفت: به عنوان مثال مجموعه پارک پردیسان، از ابتدا یک مجموعه سبز متعلق به دولت بود که با هدف ساختوساز در شهر جدید پردیس در اوایل دهه ۶۰، بین دولت و سازمان محیطزیست، مورد معاوضه قرار گرفت. بخش زیادی از ساختوسازهایی که بعدا در پردیسان صورت گرفت براساس مطالعات نبود؛ حتی ساختوسازها در شهر جدید پردیس نیز به سرعت و قبل از تصویب طرح جامع وتفصیلی این شهر جدید آغاز شد. به گفته وی، براساس طرح جامع وتفصیلی، پهنهها میتوانند خدمات همگانی سازگار با کارکرد خود را دربرگیرند، اما خدمات غیرمرتبط نباید به این پهنهها راه یابند.