آخرین پدیده نجومی اسفند ۹۹؛ اجتماع ماه، مریخ و ستاره دبران
تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۷۸۴۹۴
یک مدرس و پژهشگر نجوم از اجتماع «ماه» و «مریخ» و «ستاره دبران» خبر داد و گفت: در ۲۹ اسفند در ساعت ۱۹:۴۱، شاهد آخرین پدیده نجومی سال هستیم.
خبرگزاری میزان - ایسنا نوشت: عمران مرادی در خصوص معرفی آخرین رویدادای نجومی سال ۹۹، اظهار کرد: ۲۱ اسفند، اجتماع ماه، عطارد و مشتری رخ میدهد که در ساعت ۵:۵۳ سحرگاه سوژه مناسبی برای عکاسی نجومی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: در پدیده اجتماع تعدادی از اجرام آسمان در کنار هم دیده میشوند. در این تاریخ، کوچکترین و بزرگترین سیاره منظومه خورشیدی در کنار ماه قرار میگیرند.
۲۲ اسفند؛ رصد هلال آخر رجب
این پژوهشگر گفت: ۲۲ اسفند شاهد رصد هلال آخر ماه رجب ۱۴۴۲ هجری قمری خواهیم بود که احتمالا با چشم مسلح امکان پذیر است.
مرادی در توضیح رصد هلال ماههای قمری، اظهار کرد: تمام ماههای قمری دو هلال اول و آخر دارند که هلال آخر هر ماه در سمت شرق و قبل از طلوع خورشید دیده میشود و هلال اول هر ماه در سمت غرب و هنگام غروب خورشید قابل مشاهده است.
۲۴ اسفند؛ رصد هلال اول شعبان
وی افزود: هلال آخر ماه رجب در ساعت ۶:۱۶ سحرگاه ۲۲ اسفند، قابل مشاهده است که بیشتر در مرکز و جنوب ایران دیده میشود. هلال اول شعبان نیز در تاریخ ۲۴ اسفند در ساعت ۱۸:۳۲ در هنگام غروب خورشید با چشم غیر مسلح قابل رویت است.
این مدرس نجوم رصد هلال ماههای رجب و شعبان که منتهی به ماه رمضان هستند را دارای اهمیت اعلام کرد و گفت: رصد هلال این ماهها کمک میکند تقویم با دقتی داشته باشیم.
۲۹ اسفند؛ اجتماع ماه، مریخ و ستاره دبران
مرادی آخرین پدیده نجومی اسفند امسال را اجتماع ماه، مریخ و ستاره دبران معرفی کرد و افزود: ۲۹ اسفند در ساعت ۱۹:۴۱ شاهد اجتماع ماه، مریخ و ستاره دبران هستیم که این سه جرم به هم نزدیک و در یک محدوده دیده میشوند.
وی با تاکید براینکه دو جرم مریخ و ستاره دبران در یک زمینه با هم اشتراک دارند، تصریح کرد: هر دو قرمز رنگ هستند، اما دلیل آنها متفاوت است. مریخ به زمین نزدیکتر است و دلیل قرمزی آن خاک مملو از ترکیبات آهن است، اما ستاره دبران از زمین بسیار دور است و به دلیل اینکه در دوران پیری ستارهای به سر میبرد، قرمز دیده میشود.
مرادی توضیح داد: ستارگان همانند انسانها بازه عمر دارند. در دوران جوانی سفید و یا آبی هستند و هرچه به سن ستاره افزوده میشود، رنگ آن زرد، نارنجی و سپس قرمز میشود. یک ستاره قرمز در مرحله میانسالی و پیری قرار دارد.
این پژوهشگر نجوم خاطرنشان کرد: ستارگان در مرحله میانسالی پف میکنند و قرمز میشوند و دمای آنها کاهش مییابد.
مرادی در توضیح ستاره دبران گفت: این ستاره سیزدهمین ستاره درخشان آسمان است و ۲۵ برابر بزرگتر از خورشید و ۱۵۰ برابر درخشانتر از آن است. ۶۷ سال نوری با زمین فاصله دارد و این درحالی است که خورشید حدود ۸ دقیقه نوری با زمین فاصله دارد.
بیشتر بخوانید: زمین بهترین مکان برای تشکیل حیات نبوده است!انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: نجوم اخترشناسان اجتماع ماه رصد هلال هلال آخر هلال اول ماه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۷۸۴۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف گاز متان در سیاره مریخ
مریخنورد «کنجکاوی» ناسا ردپای گاز متان را در سیاره سرخ یافته و دانشمندان را یک گام به کشف حیات بیگانه نزدیکتر کرده است.
به گزارش ایسنا، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید میشود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.
به نقل از دیلی میل، مریخنورد «کنجکاوی»(Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل»(Gale Crater) در زمانهای متفاوتی از روز ظاهر میشد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول میرسید.
اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره میآید.
نظر دانشمندان این است که متان میتواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید میکنند.
مریخنورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه میزند و در همه این مدت، گیجکنندهترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل میآید.
یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون میآمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.
دانشمندان طی بررسیهای آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیهسازی کنند. طی این مدت طولانی، نمکها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون میآیند.
این نمکها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت میشوند. پرکلراتها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.
یخ به تدریج تبخیر میشود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا میگذارد. وقتی مقدار کافی از این نمکها در رگولیت جمع میشوند، نوعی پوسته را تشکیل میدهند که به شن و ماسه یا دانههای قهوه شباهت دارد.
دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی میتواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کمعمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.
در همان زمان که بخار نمک بیرون میآید، متان نیز منتشر میشود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع میتواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیندهای زمینشناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.
در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام میافتد.
دانشمندان با پمپاژ غلظتهای متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیهسازیشده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.
دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد اما هنگامی که دمای سیاره در زمانهای خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش مییابد، این پوسته میشکند و متان را بیرون میفرستد.
آن زمان بود که مریخنورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد.
فقط دما نیست که میتواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتیمتر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازهای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.
این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.
کانال عصر ایران در تلگرام