از بین بردن سلول‌های سرطانی و جلوگیری از دیابت نوع ۲ با عصاره یک علف هرز!
تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۸۱۳۵۱
به نظر می‌رسد عصاره یک علف هرز حاوی منابع امیدوارکننده‌ای از مواد آنتی‌اکسیدان، ضد دیابت و ضد تومور است.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، معرفی گونه‌های مهاجم به یک زادبوم می‌تواند روی آن زیستگاه تأثیر منفی بگذارد و باعث آسیب‌های اکولوژیکی، زیست محیطی و اقتصادی شود. با این حال، همیشه هم اینطور نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تحقیقات جدید نشان داده است که یک گیاه تهاجمی به نام "Andropogon virginicus" که یک علف هرز بومی جنوب شرقی ایالات متحده است که راه خود را به کانادا، استرالیا و ژاپن باز کرده است، می‌تواند برای انسان و درمان سرطان و دیابت مفید واقع شود.
گونه مهاجم به موجود زنده‌ای گفته می‌شود که از پیش در یک زادبوم حضور نداشته و با معرفی شدن به آن زادبوم باعث برهم خوردن نظم طبیعی آن و ایجاد خسارت‌های اقتصادی، محیط زیستی یا بوم‌شناختی می‌شود. گونه مهاجم به دلیل آنکه تعلقی به زادبوم معرفی شده به آن ندارد، می‌تواند گونه‌های رقیب را کنار بزند و مانع از رشد و زایش دیگر گونه‌هایی شود که به صورت طبیعی در آن منطقه زندگی می‌کرده‌اند.
البته تمام گونه‌های غیربومی زیان‌بار نیستند. گاهی گونه‌های غیربومی به خوبی جذب اکوسیستم شده و موقعیتی مثل گونه‌های بومی پیدا می‌کنند. مثل ماهی قرمز که در آمریکا یک گونه غیربومی است و به بسیاری از پهنه‌های آبی وارد شده اما هیچ وقت جمعیت آن افزایش بیش از حد پیدا نکرده است. ممکن است برخی از گونه‌ها حتی مفید هم باشند؛ برای مثال معرفی حدود ۲۰ نوع سوسک سرگین‌غلتان به استرالیا انفجار جمعیتی مگس‌ها را مهار کرده و موجب جمع‌آوری فضولات دامی و باروری بیشتر خاک هم شد. از طرف دیگر تعیین دقیق مفید بودن یا مضر بودن گونه نیز مورد بحث است. ماهی کپور برای پرورش ماهی به بسیاری از نقاط دنیا معرفی شده و با ورود به آب‌های طبیعی موجب از بین رفتن بسیاری از ماهی‌های بومی و برهم خوردن تعادل زیستی در محیط آبی شده اما صید آن از نظر اقتصادی منافعی به همراه داشته است.
هر کدام از گونه‌های مهاجم آسیب‌های مخصوص به خود را دارند. برخی از آنها ممکن است زنجیره غذایی یک اکوسیستم را بر هم بریزند. گونه‌های مهاجم ممکن است عملکرد اکوسیستم را نیز تغییر دهند. همچنین گونه‌هایی که خویشاوند بسیار نزدیک گونه بومی باشند ممکن است با آن دورگه بدهند و اثرات نامطلوب دورگه‌گیری به کاهش جمعیت و انقراض گونه بومی منجر شود. گونه‌های مهاجم از گیاهان تا جانوران و از تک‌سلولی‌ها تا مهره‌داران پیچیده را در برمی‌گیرد. میزان خسارات گونه‌های غیربومی بر اقتصاد جهانی ۱۴۰۰ میلیارد دلار در سال برآورد می‌شود.
حالا "ترانگ دانگ ژوان" دانشیار علوم فرا رشته‌ای در دانشگاه "هیروشیما" و نویسنده این مطالعه جدید می‌گوید: اگرچه این گیاه مهاجم به عنوان یک گونه تهاجمی مضر و بدون ارزش اقتصادی در نظر گرفته شده است، اما عصاره آن حاوی منابع امیدوارکننده‌ای از آنتی اکسیدان‌ها، مواد ضد دیابت، ضد تیروزیناز(آنزیم کنترل کننده ملانین) و ضد تومور است.
این گیاه از نظر جمعیت بسیار زیاد است و تا هفت فوت(۲.۱ متر) رشد می‌کند و به محض اینکه به یک زیستگاه جدید معرفی شود، دیگر هیچ راهی برای حذف موثر آن وجود ندارد و حتی هنگام سوختن نیز دوباره قوی‌تر رشد می‌کند.
یافته‌های این مطالعه در مجله Plants با عنوان "فعالیت‌های بیولوژیکی عصاره‌های گیاهی" منتشر شده، نشان می‌دهد که اگرچه این علف هرز مهاجم تولیدات کشاورزی را به طور جدی تهدید می‌کند، اما یک کاربرد بالقوه دارد. عصاره‌های استخراج شده از این علف هرز دارای مقادیر بالایی از فلاوونوئیدها هستند که دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی قابل توجهی هستند.
محققان این ماده شیمیایی گیاهی را در برابر انواع سلول‌ها آزمایش کردند و دیدند که آنها به رادیکال‌های آزاد متصل می‌شوند، بنابراین از وارد شدن آسیب به سلول‌ها جلوگیری می‌کنند. این ماده می‌تواند به جلوگیری از لکه‌های پیری و همچنین اقدامات پیشگیرانه از دیابت نوع ۲ کمک کند. علاوه بر این، هنگامی که به یک گروه از سلول‌های سرطان مزمن خون اعمال شد، موفق شد سلول‌های سرطانی را از بین ببرد.
محققان با هدف نهایی تهیه داروهای کاربردی از عصاره این گیاه برای استفاده انسانی، اکنون می‌خواهند فرآیندی برای جداسازی ترکیبات مفید آن و شناسایی کاربردهای جدید آن بیابند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: گیاه مهاجم سرطان دیابت نوع 2 علف هرز گونه های مهاجم گونه ها علف هرز سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۸۱۳۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسولین با کمک فناوری نانو خوراکی می‌شود
به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ محققان می‌گویند انسولین جدید را می‌توان با خوردن یک قرص یا حتی در یک تکه شکلات جاسازی کرد.
نانو حامل جدید که روی موش‌ها و مدل‌های حیوانی بابون آزمایش شده است، می‌تواند به افراد مبتلا به دیابت کمک کند تا از عوارض جانبی مرتبط با تزریق انسولین مانند هیپوگلیسمی (یک رویداد قند خون پایین، زمانی که انسولین بیش از حد تزریق شده است) اجتناب کنند.
این مطالعات حیوانی نشان داده است که بزرگ‌ترین قدرت این ماده در مقیاس نانو این است که می‌تواند به سطح قند خون بدن واکنش نشان دهد. این پوشش زمانی که غلظت قند خون بالا باشد انسولین را حل و آزاد می‌کند و مهم‌تر از همه در محیط‌های با قند خون پایین انسولین آزاد نمی کند.
انسولین خوراکی جدید از نوعی ماده در مقیاس نانو استفاده می‌کند که یک 10 هزارم عرض موی انسان است. این ماده مانند پوشش مقاوم به اسید روی قرص‌ها عمل می‌کند که از تخریب آن توسط اسید معده محافظت می‌کند. اما این پوشش جدید در عوض مولکول‌های انسولین را احاطه می‌کند و به یک «نانو حامل» تبدیل می‌شود؛ مانند یک پیک برای انتقال مولکول‌های انسولین در بدن به مکان‌هایی که برای عمل نیاز دارد. این یافته‌ها در مجله «نانوتکنولوژی نیچر» منتشر شده است.
تخمین زده می‌شود که 422 میلیون نفر در سراسر جهان به دیابت مبتلا هستند و تقریباً 75 میلیون نفر از این افراد روزانه به خود انسولین تزریق می‌کنند. سالانه حدود 1/5 میلیون مرگ به طور مستقیم به دیابت نسبت داده می‌شود. در سال 2021، تخمین زده شد که بیش از 1/3 میلیون استرالیایی با دیابت زندگی می‌کردند.
بیشتر بخوانید: نانوماده‌ای که گرد و غبار را از هوا جذب و اکسید میکنندمحققان می‌گویند که توسعه یک انسولین خوراکی ایمن و مؤثر از زمان کشف انسولین در بیش از یک قرن پیش، یک چالش بوده است. یک چالش بزرگ که با تولید انسولین خوراکی مواجه بود، درصد پایین انسولینی است که هنگام تزریق خوراکی یا با تزریق انسولین به جریان خون می‌رسد. برای رسیدگی به این موضوع، ما یک نانو حامل تولید کردیم که جذب نانو انسولین ما در روده را هنگام آزمایش در بافت روده انسان به شدت افزایش می‌دهد.
آزمایش‌های پیش بالینی در مدل‌های حیوانی نشان داد که پس از مصرف، نانو انسولین قادر به کنترل سطح گلوکز خون بدون هیپوگلیسمی یا افزایش وزن است. همچنین هیچ سمیتی وجود نداشت.
محققان می‌گویند: انسولین خوراکی ما این مزیت را دارد که تا حد زیادی خطر اپیزودهای هیپوگلیسمی را کاهش می‌دهد. برای اولین بار ما یک انسولین خوراکی ساخته‌ایم که بر این مانع بزرگ غلبه می‌کند.
انتهای پیام/
کد خبر: 1229612 برچسب‌ها فناوری نانو دیابت نوع ۲
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت