تاثیر نظامی بر ادبیات جهان

ایسنا/خراسان رضوی نظامی، یکی از شاعران بزرگ ایران زمین است که شهرت جهانی دارد و افراد زیادی وی را با اثر لیلی و مجنون می‌شناسند اما نظامی را نمی‌توان فقط یک شاعر یا داستان‌سرا معرفی کرد زیرا فعالیت و دانش وی در علوم ادبی، نجوم، فلسفه، علوم انسانی، فقه، کلام و ادبیات عرب نیز کاملا مشهود است.

بیوگرافی نظامی گنجوی

ابومحمد الیاس بن یوسف بن زکی موید، معروف به نظامی، در حدود سال ۱۱۴۱ در گنجه، پایتخت آران در آذربایجان در جنوب قفقاز متولد شد و تا زمان مرگ یعنی حدود سال ۱۲۰۹ در آنجا زندگی کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پدر وی که از قم در شمال مرکز ایران به گنجه مهاجرت کرده‌ بود، شاید مستخدم دولتی بوده و مادرش دختر یک سردار کرد بود. نظامی در اوایل زندگی خود پدر و مادرش را از دست داد و توسط دایی بزرگ شد. وی سه بار ازدواج کرد و در شعرهای خود از مرگ هر یک از همسرانش ابراز تاسف کرده و همچنین توصیه‌های مفیدی به پسرش محمد داده است. نظامی در دوره بی‌ثباتی سیاسی زندگی کرد و شعرهایش منعکس کننده آن‌هاست. اما از زندگی او، روابط وی با حامیانش یا تاریخ دقیق آثارش اطلاعات کمی در دست است، زیرا شرح‌های زندگینامه‌نویسان بعدی با افسانه‌های بسیاری در مورد این شاعر آمیخته‌شده است. اگرچه وی مجموعه کوچکی از غزل به جا گذاشت، شهرت او بیشتر از همه به دلیل پنج شعرروایی طولانی است که از میان آن‌ها هفت پیکر که در سال ۱۱۹۷ به اتمام رسید، شاهکار مشهور اوست. نظامی که اغلب با عنوان تجلیلی «حکیم» از او یاد می‌شود، هم شاعر فرهیخته‌ای است و هم صاحب سبک غنایی و حسی است.

نظامی شاعر

منطقه آذربایجان، جایی که نظامی زیست و سرود، در اواخر زمان او به صحنه فعالیت‌های قابل‌توجه ادبی در زبان فارسی تبدیل‌شده بود. شعر در زبان فارسی برای اولین بار در شرق ظاهر شد، جایی که در قرن دهم و یازدهم در دربار سامانیان در بخارا و جانشینان آنان غزنویان، با مرکزیت شرق ایران و افغانستان رونق گرفت.

هنگامی که غزنویان در سال ۱۰۴۰ توسط ترک‌های سلجوقی شکست خوردند و سلجوقیان قدرت خود را در غرب تا عراق که بیشتر عرب زبان بودند، گسترش دادند، فعالیت‌های ادبی فارسی نیز به‌همین ترتیب در غرب به دربارهای سلجوقی گسترش یافت. در آذربایجان، جایی که به بسیاری از زبان‌ها و گویش‌ها صحبت می‌شد، زبان اصلی، گویش محلی آذری بود. اما با افزایش مهاجرت ترک‌ها به سمت غرب در قرن یازدهم زبان ترکی گسترش پیدا کرد.

هنگامی که در قرن دوازدهم سلجوقیان حکومت خود را در منطقه گسترش دادند، حکمرانان استانی آنان، در اصل شاهزادگان محلی خودمختار، حروف فارسی را ترویج می‌کردند. در اواسط قرن دوازدهم بسیاری از شاعران مهم، از حمایت آنان برخوردار شدند و در آنجا سبک شعر متمایز «آذربایجانی» در فارسی ایجاد شد که  با سبک «خراسانی» یا «شرقی» در پیچیدگی‌های بلاغی، استفاده ابتکاری از استعاره و استفاده از اصطلاحات فنی و تشبیه ادبی مسیحی در تضاد بود.

گنجه، پایتخت آران (آذربایجان) که جغرافی‌دانان آن را یکی از زیباترین شهرهای غرب آسیا می‌دانند، یک شهر مرزی مهم و استحکام یافته و مرکز شکوفایی تولید و تجارت ابریشم بود. از دهه ۱۱۵۰ به بعد توسط اتابک‌ها اداره می شد که تحت حکومت آنان به یک مرکز عمده فعالیت ادبی و علمی تبدیل شد. در میان بسیاری از شاعران گنجه، نظامی به‌عنوان شخصیتی برجسته است.

اگرچه حمایت دربار، منبع اصلی پشتیبانی برای شاعران بود که هم معاش شاعر و هم نسخه‌برداری و انتشار اثر وی را تضمین می‌کرد اما به نظر می‌رسد این شاعر از زندگی دربار دوری جسته است. اغلب تصور می‌شود که وی برای حفظ استقلال و کمال هنری خود چنین کاری کرده است. اما شکایت مکرر وی از «حبس» در گنجه و حسادت رقبا و بدخواهان نشان می‌دهد که انزوا ممکن است به انتخاب نظامی نبوده باشد.

علیرغم تلاش برای بازسازی بیوگرافی نظامی از گفته‌ها دراشعارش، به نظر می‌رسد که جزئیات زندگی او مبهم مانده است. مانند همه شاعران قرون وسطایی، شکایت از فقر و پیری، طلب سخاوت و خیرخواهی و انتقاد از رقبای حسود، موضوعات شعری  مطلوب هستند. همچنین نه می‌توان روابط دقیق شاعر با حامیان وی و نه تاریخ دقیق سرودن اشعار او را به طور دقیق تعیین کرد. نسخه‌های خطی موجود به‌طور قابل ملاحظه‌ای بعد از زمان خودش است و بدون شک حاوی بسیاری از اشتباهات، تغییرات و درهم آمیختگی‌ها است.

در مورد دانش شگرف نظامی تردیدی نیست. انتظار می‌رود شاعران در بسیاری از موضوعات تبحر کافی داشته باشند اما به‌نظر می‌رسد که نظامی به‌طور استثنایی چنین بوده است. شعرهای وی نشان می‌دهد که او نه‌تنها با ادبیات عربی و فارسی و با آداب و رسوم شفاهی و کتبی محلی و مشهور آشنایی کامل داشت، بلکه با زمینه‌های مختلفی مانند ریاضیات، هندسه، نجوم و طالع‌بینی، کیمیا، پزشکی، تفسیر قرآن، دین اسلامی، الهیات و حقوق، تاریخ، قومیت، فلسفه و اندیشه باطنی، موسیقی و هنرهای تجسمی نیز آشنایی داشت.

هفت پیکر

هفت پیکر، مطالب تاریخی و افسانه‌ای مربوط به گذشته ایران پیش از اسلام را با باورهای اسلامی و نماد باطنی درهم می‌آمیزد. بیش از یک قرن پیش، فردوسی در کتاب شاهنامه، تاریخ سلطنت ایران را از آغاز اسطوره‌ای آن تا شکست ساسانیان توسط اعراب مسلمان در سال ۶۳۷ ثبت کرده است و به همراه مطالبی برگرفته از افسانه‌ها و حماسه‌های عامه‌پسند و همچنین اشعاری در مدح  سلطان محمود غزنوی را به‌عنوان مظهر سلطنت ایرانی و اسلامی ارائه‌کرده است. اما محمود با فردوسی با سردی  برخورد کرد و هم مورخان و هم مدیحه‌سراهای این دوره و اوایل دوره سلجوقیان با بی‌توجهی از تاریخ «دروغین» و افسانه‌ای که شاهنامه نشان می‌دهد، صحبت می‌کنند. نظامی رفتار فردوسی نسبت به گذشته ایرانیان را بازیابی و بازسازی می‌کند تا گونه متفاوتی از شعر را خلق کند، شعری که منعکس کننده نگرانی‌های مربوط به عصر خودش باشد.

هفت پیکر، علیرغم جایگاه خود به‌عنوان یکی از شاهکارهای بزرگ شعر فارسی و شاید به دلیل پیچیدگی‌هایی که دارد باعث شده در غرب کمتر از آنچه شایسته است مورد توجه قرار بگیرد.

برخی از محققان تلاش کرده‌اند تا زندگی‌نامه نظامی و اعتقادات وی را از اشعار او بازسازی کنند، اما با موفقیت کمی همراه بوده‌اند. دیگران در مورد منابع هفت پیکر با رابطه «داستان‌های شرقی» و گسترش این داستان‌ها به غرب علاقه‌مند بوده‌اند. در کتابخانه مرجع دهربلوت (D'Herbelot) در اوایل قرن نوزدهم به نظامی اشاره کوتاهی شده و پژوهشگرانی در مجارستان (ویلهلم باخر) و روسیه (فرانتس فون اردمان) در مورد این شاعر و آثار وی به‌طور خاص صحبت کرده‌اند و علاقه به وی (در درجه اول در روسیه و آلمان) در سراسر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم افزایش یافت.

صنایع بدیعی نظامی موضوع مطالعه هلمت ریتر بود، وی سبک شاعر پارسی را با سبک گوته مقایسه کرد با تقابل شفافیت و بی‌واسطه بودن گوته با «تغییر استعاره‌ای» نظامی از پدیده‌های طبیعی که امکان خلق روابط جدیدی را می‌دهد و هیچ پایه و اساسی در «واقعیت» ندارند.

چگونه نظامی گنجوی، شاعر ملی آذربایجان شد

امروز جایگاه نظامی گنجوی به‌عنوان شاعر ملی آذربایجان به‌طور کامل تثبیت‌شده است. نام او همه جا و روی همه چیز است، از موزه‌ها گرفته تا سکه‌های یادبود و از نمایشگاه‌ها گرفته تا مراکز فرهنگی. اگرچه ادعای آذربایجان درباره نظامی مورد تردید نیست و ملی‌گرایان و روشنفکران ایرانی و آذربایجانی اغلب بر سر مالکیت این شاعر قرن ۱۲ و سرمایه نمادینی که وی ارائه می‌دهد، اختلاف دارند.

این گفته‌ها زمینه پذیرش نظامی به عنوان عالی‌ترین شاعر ملی آذربایجان را در اواخر دهه ۱۹۳۰ اتحاد جماهیر شوروی، در اوج ترور بزرگ استالین ایجاد کرد. در آن دهه، سیاست ناسیونالیست شوروی، در شرایط دیکتاتوری، باعث انگیزه قوی در ایجاد پانزده جمهوری اتحادیه اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی با تجلیل از قهرمانان ادبی ملی به‌عنوان بخش استانداردی از مجموعه آثار ادبی شد.

در همان زمان، رهبری حزب کمونیست در باکو از عقیده ملیت آذربایجان حمایت کرد که بر روابط قلمرو آذربایجان نسبت به زبان ترکی آذری به‌عنوان جز اساسی قومیت آذربایجانی  تاکید می‌کرد. این امر باعث شناخت اقوام باستان غیر ترک مانند مادها، خزرها و آلبانیای قفقاز به عنوان نیاکان آذربایجانی‌های معاصر و پذیرش شاعران پارسی به عنوان چهره‌های ادبی آذربایجان شد. این تفسیر بنیادی از گذشته قومی و فرهنگی آذربایجان توسط جوزف استالین تایید شد و مداخله وی منابع مرکزی اتحاد جماهیر شوروی را در حمایت از این امر بسیج کرد.

دانشگاه‌ها و موسسات در پیروی از این امر شتاب کردند و مهم‌ترین لحظه آن انتشار کتابی باعنوان، شاعر بزرگ آذربایجانی، نظامی: حیات، اثر و اعصار، به سرپرستی  اوجنی برتلز، خاورشناس لنینگراد در سال ۱۹۴۰ بود. شرایط انتشار این کتاب دریچه‌ای را فراهم کرد که از طریق آن می‌توان فرایندهای سیاسی و فکری گسترده‌تر را بررسی کرد.

همه عالم تن است و ایران دل                                                   نیست گوینده زین قیاس خجل

چونکه ایران دل زمین باشد                                                       دل ز تن به بود یقین باشد

مینگیز فتنه میفروز کین                                                             خرابی میاور در ایران زمین

تو را ملکی آسوده بی‌داغ و رنج                                                  مکن ناسپاسی در آن مال و گنج

منابع

international.ucla.edu

azargoshnasp.net

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری شاعر هفت پیکر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۸۳۴۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از حاشیه بیمارستانی خواننده پاپ تا انتشار آلبوم آقای شاعر!

خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی؛ فرآیند تولید و ارایه آثار و محصولات موسیقایی و حاشیه‌های ریز و درشت دنیای موسیقی طی سال‌های اخیر تبدیل به «فرصت» و «چالش» مهم و جالب توجهی شد که بسیاری از دست‌اندرکاران و فعالان عرصه موسیقی را بر آن داشت تا فارغ از رسانه‌های رسمی به ارائه و انعکاس فعالیت‌های موسیقایی خود در بسترهای متنوع «فضای مجازی» بپردازند و در این مسیر بسیار مهم و مؤثر بر افکار عمومی جامعه، حضور چشمگیری داشته باشند. حضوری که بعضاً برای آن‌ها دربرگیرنده اتفاقات مبارک و ارزشمندی در جهت معرفی خود و محصولات موسیقایی‌شان شد و در برخی موارد هم باعث دردسرهای زیادی شد که می‌تواند در ابعاد مختلف اجتماعی و فرهنگی‌اش مورد بررسی و واکاوی بیشتری قرار گیرد.

شرایطی دارای اهمیت که اکنون نمی‌توان به راحتی از آنچه در این بستر رسانه‌ای روی می‌دهد، بی‌تفاوت گذشت. چارچوبی دارای چالش و پر از فراز و نشیب‌های عجیب و غریب که تبدیل به اقیانوس پهناور و بی‌انتهایی شده که هر چه قدر در آن حضور داشته باشیم، بیشتر متوجه ابعاد پیچیده آن می‌شویم. شرایطی که در دنیای موسیقی فرآیند بسیار پررنگی دارد و تقریباً تمامی فعالان موسیقی را برآن داشته تا در این راه پر پیچ و خم اما جذاب برای مخاطب، به معرفی و به اصطلاح بیگانه «پرزنت» محصولات و دیدگاه‌های خود بپردازند. شرایطی که شاید بیان بسیاری از آنها در قالب رسمی خبرگزاری‌ها و رسانه‌های رسمی کشور جایگاهی نداشته باشد اما دربرگیرنده ابعادی است که می‌تواند برای طرفداران و دوستداران موسیقی مشتمل بر رویدادهای مکتوب و تصویر جالب توجهی باشد.

اتفاقاً ظهور و بروز چنین شرایطی است که هم موجب رشد و تولید اخبار و نوشتارها و تصویرهای به اصطلاح «زرد» و «غیرقابل انتشار در رسانه‌های رسمی» شده و هم ایجاد کننده فضای رقابتی بین رسانه‌های رسمی و رسانه‌های فعال در فضای مجازی شده است که این مسایل نیز دربرگیرنده ملاحظات فراوانی است. ملاحظاتی که رجوع به آنها می‌تواند ویترین حواشی و اظهارنظرهایی باشد که رجوع به آنها با در نظر گرفتن ملاحظات و باید و نبایدهایش امری اجتناب ناپذیر است.

«یک هفته با فضای مجازی موسیقی» عنوان سلسله گزارش‌های هفتگی سرویس هنر خبرگزاری مهر برای مرور متن و حاشیه منتخب رویدادهای موسیقایی از پنجره فضای مجازی است که روزهای پایانی هر هفته با استفاده از مطالب منتشر شده هنرمندان و فعالان عرصه موسیقی کشورمان در بسترهای مختلف فضای مجازی پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد.

فاضل نظری؛ بازخوانی ۱۸ غزل به آهنگسازی فریدون شهبازیان

فاضل نظری از شاعران و ترانه سرایان شناخته شده ای که طی سال های اخیر در قامت یک مدیر فرهنگی نیز فعالیت های زیادی را از سرگذرانده است چندی پیش بود که در صفحه شخصی خود از انتشار یک مجموعه موسیقایی به آهنگسازی فریدون شهبازیان خبر داد.

این شاعر و ترانه سرا نوشت: «لغزش» بازخوانی ۱۸ غزل از اثر «گریه های امپراتور» است که قرار بود چندی پیش از این منتشر شود. از [امروز] اما این مجموعه صوتی با آهنگسازی جناب فریدون شهبازیان در بستر فضای مجازی در دسترس است.»

آرمین زارعی؛ از بستری شدن در بیمارستان تا پرداخت چند میلیارد تومان پول

طی روزهای گذشته برخی از صفحات پرمخاطب موسیقی در فضای مجازی از بستری شدن آرمین زارعی خواننده موسیقی پاپ کشورمان در یکی از بیمارستان های تهران خبر دادند و نوشتند:

«خواننده پاپ آرمین زارعی به دلیل فشار عصبی در یکی از بیمارستان های تهران بستری شده است. این خواننده در هفته های گذشته با کمپانی طرف قرارداد سابق خود به مشکلاتی برخورده و به نظر می رسد همچنان درگیر این موضوعات است و حالا احتمالا شدت این فشارها و موارد دیگر، احوالات جسمی آرمین را نیز تحت تاثیر قرار داده است.

این خواننده هفته گذشته در نامه ای رسمی به دفتر موسیقی وزارت ارشاد خواستار ممانعت از هرگونه اقدامی درباره قرارداد مورد بحث با شرکت مربوطه شده و مدعی است آن قرارداد از سوی او فسخ شده است. این در شرایطی است که کمپانی ترانه شرقی برای روزهای ۱۹ و ۲۰ اردیبهشت قرار است کنسرت این خواننده را برگزار کند و تبلیغات محیطی گسترده ای را نیز در سطح شهر تهران انجام داده و بلیت فروشی کرده است.

حالا [درساعات گذشته] آرمین زارعی از شدت فشارعصبی در بیمارستان بستری شده و مشخص نیست آیا کنسرت این خواننده در روزهای ۱۹ و ۲۰ اردیبهشت در تهرای روی صحنه خواهد رفت یا خیر؟ کمپانی [طرف قرارداد] همچنان درباره همه حواشی این ۲ هفته سکوت اختیار کرده است.»

اما مدتی نگذشت که این شرکت با انتشار اطلاعیه ای اعلام کرد: «صدها میلیارد ریال به عنوان پیش پرداخت به آرمین زارعی پرداخت شده و کنسرت روزهای ۱۹ و ۲۰ هم برگزار می شود.»

در متن اطلاعیه شرکت آمده بود: «احتراما پیرو موضوعات اخیر و سوالات متعدد شما عزیزان در رابطه با برگزاری کنسرت به آگاهی می رسانیم شرکت ترانه شرقی براساس حقوق قانونی در قرارداد معین و مشخص با هنرمندان خود به ویژه هنرمند گرامی آقای آرمین زارعی اقدام به برنامه ریزی، مدیریت و اجرای کنسرت می نماید.

در رابطه با حاشیه های اخیر به اطلاع می رسانیم این شرکت سال ها برای اخذمجوز فعالیت های قانونی هنرمند نامبرده تلاش کرده و طی این مسیر دشوار، صدها میلیارد ریال بابت پیش پرداخت قرارداد به ایشان و هزینه های مستقیم و غیرمستقیم تولید و برگزاری رویدادهای مرتبط پرداخت نموده است.

کنسرت های مورخ ۱۹ و ۲۰ اردیبهشت نیز براساس کلیه حقوق قانونی مشخص در قرارداد فی مابین جاری و معتبراست و با اخذ مجوزهای لازم از تمامی مراجع ذی صلاح برنامه ریزی و اطلاع رسانی شده است.

امید است با انجام به موقع تعهدات طرفین، اجرای پیش رو همانند دیگر کنسرت های گذشته با همان کیفیت و درخور شأن هواداران عزیز تقدیم حضورتان شود. از کلیه هنردوستان، علاقه مندان و خصوصا رسانه ها نیز تقاضا داریم با حفظ حریم خصوصی و رعایت قوانین اسیرحاشیه ها و اخبار غیر واقعی نشوند.»

محمد اله یاری؛ خبرهای خوب برای آنهایی که موسیقی جدی کار می‌کنند

مدیرعامل بنیاد فرهنگی هنری رودکی هم در صفحه اختصاصی این مجموعه از حمایت جدی و پررنگ خود و همکارانش برای اجرای مستمر کنسرت هایی در حوزه موسیقی ایرانی و موسیقی نواحی خبر داد.

محمداله یاری نوشته بود: «وزیر فرهنگ تاکید بر پیش بینی حضور خوانندگان پیشکسوت و مطرح، در حوزه موسیقی ملی، موسیقی دستگاهی که صاحب کسوت و عنوان بوده و مردم چندین دهه دنبال کننده صدای آن ها هستند، دارند.

امسال شاهد اجرای گروه های قابل توجه موسیقی سنتی، ردیف دستگاهی و هویتی در مجموعه تالارهای وحدت، رودکی و برج آزادی خواهیم بود.

بنیاد رودکی تسهیلاتی برای اساتید و پیشکسوتان حوزه موسیقی اقوام فراهم خواهد کرد و تا پایان سال شاهد اجراهای متنوع و هویتی که ریشه در خاک و فرهنگ این مملکت دارد، خواهیم بود.»

عباس سجادی؛ پاسداشت یکی از اولین های روزنامه نگاری حوزه موسیقی

عباس سجادی شاعر، پژوهشگر و کارشناس موسیقی نیز در تازه ترین پست صفحه شخصی خود در فضای مجازی با عنوان «میرعلینقی از زبان میرعلی نقی» تصاویری ویدیویی از مراسم نکوداشت علیرضا میرعلی نقی پژوهشگر موسیقی را منتشر کرده و نوشته است: «دوستی با او و همکاری نزدیک در برنامه تلویزیونی «دستان» از افتخار من بوده است.»

میرعلیرضا میرعلینقی (زاده ۸ اردیبهشت ۱۳۴۵ در تهران) سنتور را نزد مجید کیانی و پیانو را نزد امانوئل ملیک‌اصلانیان و فخری ملک‌پور فرا گرفت و نزد حسینعلی ملاح شیوه‌های نوشتن و نسخه‌شناسی موسیقی را آموخت.

وی یکی از نخستین روزنامه‌نگاران حرفه‌ای حوزه موسیقی به شمار می‌رود که از سال ۱۳۶۵ فعالیت مطبوعاتی دارد و در ده‌ها نشریه به تحلیل رخدادهای موسیقی و نگارش مقالات مشغول است.

مقدمه «ردیف موسیقی ایران برای پیانو» اثر جواد معروفی، موسیقی‌نامه وزیری، کتاب‌شناسی موسیقی ایران، خاطراتی از رفتگان موسیقی، خاطرات جواد بدیع‌زاده و خاطرات هنری میلاد کیایی برخی آثار مکتوب میرعلینقی است.

علیرضا قربانی؛ به امید یافتن نشانی از تو ...

علیرضا قربانی خواننده موسیقی ایرانی که طی ماه های گذشته تمام وقت خود را معطوف به برگزاری تور کنسرت های داخلی و خارجی «با من بخوان» به آهنگسازی حسام ناصری کرده است، طی روزهای گذشته بود که به انتشار ویدیویی مشتمل بر تصاویر یک کوچه با معماری قدیمی، بخش‌هایی از قطعه «پریزاد» را پیش روی مخاطبان قرار داده است.

در دلنوشته علیرضا قربانی آمده است: سرگردان بی حضورت و جامانده میان کوچه پس کوچه های خالی شهر و هزاران رویای بر زبان نیامده به امید یافتن نشانی از تو ...»

کد خبر 6100043 علیرضا سعیدی