۵ نوع خطرناک آنفلوآنزا که از کرونا بدتر بودند
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۸۸۷۰۹
به گزارش جام جم آنلاین از باشگاه خبرنگاران جوان، زمستان ۲۰۱۹-۲۰۲۰ یکی از بدترین فصولی بود که طی یک دهه گذشته افراد به آنفلوآنزا مبتلا شدند. طبق گزارش مرکز کنترل بیماری ها، از ۱۹ تا ۲۶ میلیون نفری که از ماه اکتبر به آنفلوآنزا مبتلا شده اند، حدود ۱۰ هزار نفر تا ۲۵ هزار نفر از آنها فوت کرده اند.
در این گزارش ۵ نوع آنفلوانزای خطرناکتر از «کرونا» در تاریخ معرفی می‌شود:
۱- آنفلوآنزای اسپانیاییبین سال‌های ۱۹۱۸-۱۹۱۹ جهان شاهد یک اپیدمی شناخته شده به عنوان «آنفلوآنزای اسپانیایی» بود، به گونه‌ای که این بدترین اپیدمی ثبت شده در تاریخ بود و علت آن ویروس H۱N۱ بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
طبق گزارش مرکز کنترل بیماری‌ها در آمریکا، موارد شیوع این اپیدمی در حدود ۵۰۰ میلیون نفر تخمین زده شده است، یعنی یک سوم جمعیت جهان به این ویروس خطرناک آلوده شده و بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر به دلیل آن جان خود را از دست داده‌اند.
فقط ایالات متحده به تنهایی ۶۷۵ هزار مرگ را ثبت کرده است. این اپیدمی می‌توانست به مکان‌های بسیار دور رسیده و ارتش‌های جنگ جهانی اول را آلوده کند.
علاوه بر این هیچ واکسنی برای جلوگیری از انتشار ویروس در آن زمان وجود نداشت و آنها فقط باید دستان خود را می‌شستند و از اجتماعات عمومی جلوگیری می‌کردند.
۲- آنفلوآنزای روسیدر سال ۱۸۸۹ آنفلونزای روسی در این کشور، به ویژه در شهر سن پترزبورگ شیوع یافت، اما به سرعت در سراسر اروپا و جهان گسترش یافت.
این اپیدمی یکی از اولین اپیدمی‌هایی بود که در آن زمان به موضوع روز مطبوعات تبدیل شد و روزنامه‌ها توانستند در مورد شیوع محلی این بیماری صحبت و در مورد اوضاع با دیگر کشور‌های دور بحث و گفت‌وگو کنند.
۳- آنفلوآنزای آسیاییویروس آنفلوآنزا «H۲N۲» اولین بار در فوریه ۱۹۵۷ در سنگاپور ظاهر و به آنفلوآنزای آسیایی معروف شد؛ پس از آن در سراسر چین گسترش یافت و تقریباً ۱.۱ میلیون مرگ در سراسر جهان از جمله حدود ۱۱۶ هزار مرگ را در آمریکا به ثبت رساند.
بیشترین موارد ابتلا به این ویروس در کودکان، سالخوردگان و زنان باردار بود و علی رغم اینکه یک اپیدمی کشنده بود و بسیاری را به کام مرگ می‌کشاند، تا سال ۱۹۵۸ ادامه داشت تا اینکه واکسن‌های این اپیدمی تولید و در دسترس قرار گرفتند.
۴- آنفلوآنزای هنگ کنگدر سال ۱۹۶۸، ویروس «H۳N۲» شیوع یافت و آن را آنفلوآنزای هنگ کنگی نامیدند و تا سال ۱۹۷۰ ادامه داشت.
اعتقاد بر این است که این ویروس دچار جهش شده و به گونه‌ای از آنفلوانزای ثبت شده در سال ۱۹۵۷ از طریق تغییر ناگهانی ویروس‌های سطحی تبدیل شد.
از آنجا که بشر مقابل این ویروس‌ها ایمنی ندارد، این عامل منجر به گسترش سریع این اپیدمی شد. طبق گزارش مرکز کنترل بیماری‌ها، نزدیک به یک میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل این اپیدمی از جمله ۱۰۰ هزار نفر در ایالات متحده جان باختند.
۵- ویروس H۱N۱ (آنفلوآنزای مرغی)در سال ۲۰۰۹، نوع جدیدی از ویروس‌ها به نام H۱N۱ در ایالات متحده ظاهر شد و از ابتدای پیدایش آن به عنوان آنفلوآنزای مرغی شناخته می‌شد و به سرعت بیش از ۵۰۰ هزار نفر را در سراسر جهان مبتلا کرد. از آنجا که این ویروس، ویروسی متفاوت از بقیه انواعی ویروس‌های H۱N۱ بود، تا زمانی که بیماری به اوج شیوع خود نرسید، واکسنی اطمینان بخش برای آن ارائه نشد.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: آنفلوآنزا کرونا اپیدمی ویروس میلیون نفر هزار نفر ویروس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۸۸۷۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جهان در خطر: تنها راه جلوگیری از همه‌گیری‌های حیوانی چیست؟
راز بقا: نقشه راه پیشگیری از بیماری همه گیر، که در ۲۶ مارس در مجله “Nature Communications” منتشر شد، توصیه می‌کند از مکان‌هایی که حیوانات در آن غذا می‌خورند و استراحت می‌کنند، محافظت یا احیا شود و برخورد انسان با حیات وحش در مناطق توسعه‌یافته‌تر به حداقل برسد.
به گزارش راز بقا، شیوع بیماری‌های عفونی ناشناخته قبلی، مانند کووید-۱۹ یا اچ‌آی‌وی، زمانی ایجاد می‌شود که ویروس از حیوانی به انسان منتقل شود. به این انتقال «سرریز مشترک بین انسان و دام» می‌گویند. حیوانات وحشی که به دلیل کمبود غذا یا از دست دادن زیستگاه تحت فشار قرار می‌گیرند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های ویروسی می‌شوند و حتی ممکن است ویروس‌های بیشتری را دفع کنند.
حفاظت از جنگل‌ها، رودخانه‌ها و دیگر فضا‌های طبیعی قبلاً به‌عنوان روشی مقرون‌به‌صرفه برای جلوگیری از بیماری‌های همه‌گیر مطرح شده است.
توصیه‌های جدید برای کاهش سرریز‌ها (که توسط یک تیم بین‌المللی متشکل از زیست‌شناسان، بوم‌شناسان و کارشناسان سیاست گردآوری شده) بر اساس مطالعات موردیِ سرریز بیماری مشترک انسان و دام از خفاش‌هاست.
محققان در سال ۲۰۲۲ پس از مطالعه ویروس “Hendra” در نیمه گرمسیری شرق استرالیا، (که چهار نفر از هفت انسان آلوده را کشته است) گزارش دادند که وقتی کمبود غذا در زمستان باعث شد تا خفاش‌های میوه‌خوار به دنبال گیاهان گلدار در باغ‌های شهری یا مناطق کشاورزی باشند، سرریز‌ها روی دادند. در نتیجه این امر ویروس به اسب‌هایی که در مناطقی که خفاش‌های آلوده ادرار یا مدفوع دفع می‌کردند، منتقل شد و سپس اسب‌های بیمار برخی از انسان‌ها را آلوده کردند.
راینا پلورایت (Raina Plowright)، بوم‌شناس بیماری در دانشگاه کرنل که هم پژوهش سال ۲۰۲۲ و هم مقاله جدید را نوشته، می‌گوید: «وقتی متوجه شدید که چگونه سرریز اتفاق می‌افتد، راه‌حل‌ها آشکار می‌شوند. به عنوان مثال، برای جلوگیری از شیوع بیماری هندرا، یک استراتژی که اکنون در جنوب شرقی کوئینزلند آزمایش می‌شود، کاشت مجدد پنج گونه از درختان گلدار است. گاهی‌اوقات تغییرات بسیار کوچک در یک اکوسیستم می‌تواند اثرات واقعاً عمیقی داشته باشد.»
آیرورو تانشی (Iroro Tanshi)، بوم‌شناس دانشگاه واشنگتن در سیاتل، می‌گوید راه دیگری که برای جلوگیری از سرریز وجود دارد، محافظت از مکان‌های وحشی و «واقعاً قطع تماس» با جمعیت حیوانات وحشی است.
نیجریه جایی است که تانشی به مطالعه خفاش‌ها می‌پردازد. او جوامع محلی را در جلوگیری از آتش‌سوزی‌های جنگلی ناشی از انسان و ارائه منابع جایگزین پروتئین به مردم برای کاهش نیاز به شکار خفاش‌ها در غار‌ها مشارکت می‌دهد.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، گونه‌های خفاش میزبان چهار بیماری از نُه بیماری هستند که بیشترین خطر بالقوه را برای سلامت عمومی دارند.
وینیفرد فریک (Winifred Frick)، دانشمند ارشد در سازمان غیرانتفاعیِ “Bat Conservation International” مستقر در آستین، تگزاس، می‌گوید: این تاکتیک‌های می‌توانند «برای حیوانات دیگری که می‌توانند مخازن ویروسی باشند» مانند جوندگان، نخستی‌سانان یا پرندگان هم اعمال شود.
احتمال جهش ویروس‌ها از انسان به حیوان دو برابر بیشتر از بالعکس است. بر اساس مطالعه جداگانه‌ای که در ۲۵ مارس منتشر شد، پس از تجزیه و تحلیل نزدیک به ۵۹۰۰۰ توالی ژن ویروسی مرتبط با انواع میزبان‌های مهره داران، محققان دریافتند که تقریباً دو سوم از انسان‌ها ویروس‌ها را به حیوانات منتقل می‌کنند در حالی که تنها حدود یک سوم از ویورس‌ها از حیوان به انسان می‌رسد.
سدریک تان، ژنومیست میکروبی در مؤسسه ژنتیک دانشگاه کالج لندن که مطالعه توالی ویروسی را رهبری می‌کرد، می‌گوید: «جریان پرش ویروس‌ها بین گونه‌های مختلف جانوری فرآیندی بی‌پایان است.»
محققان امیدوارند که در کنار سرمایه‌گذاری در فناوری زیست پزشکی و اپیدمیولوژیک برای جلوگیری از همه‌گیری‌های آینده، تصمیم گیرندگان همزمان روی حفظ اکوسیستم‌ها سرمایه گذاری کنند تا در وهله اول از سرریز جلوگیری کنند.
آنها همچنین می‌گویند که باید تعداد جاده‌ها را به مکان‌های وحشی کاهش داد. جاده‌ها راه را برای توسعه زیرساخت‌ها هموار می‌کنند که زیستگاه حیات وحش را از بین می‌برد. آنها همچنین به مردم اجازه می‌دهند تا خیلی سریع به حیوانات و یکدیگر دسترسی داشته باشند.
به گزارش راز بقا، محققان دیگر نشان داده‌اند که تراکم بیشتر جاده‌ها خطر ابتلا به ابولا را افزایش می‌دهد و ویروس ابولا در جاده‌های اصلی پخش می‌شود؛ بنابراین سیاست گذاران و مقامات بهداشت عمومی باید مطالعه سرریز‌های مشترک بین انسان و دام را قبل از تبدیل شدن یک ویروس به یک بیماری همه گیر یا همه گیر، به جای اینکه به عنوان «یک فکر بعدی» در نظر بگیرند، در اولویت قرار دهند.
منبع: ساینس نیوز
tags # کرونا ، ویروس ، محیط زیست سایر اخبار
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد