اقتصاد مدور عناصر شهری چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۹۹۳۰۳
بازیافت مواد زائد از زمان‌های دور تا به امروز، نقش مهمی در طراحی پایدار شهرها به عهده داشته و در سطح فردی نیز، در افزایش گرایش مردم به کاهش مواد زائد و ذخیره انرژی ایفا سهیم بوده است.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، کمبود منابع از یک سو و بحران‌هایی جهانی نظیر تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا از سوی دیگر، بشر امروزی را به سمت اتخاذ سبک زندگی سالم و پایدار و از همه مهم‌تر، تفکر مدور سوق داده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مفهوم طراحی مدور از فرآیندهایی الهام گرفته شده است که با مدیریت زمان و چرخه‌های کامل زندگی، به بهترین شکل ممکن به امور روزمره نظم می‌دهند و از منابع موجود، بیشترین بهره را می‌برند. این استراتژی با تمرکز بر پسماند و آلودگی، تولید محصولات جدید را از مواد قابل بازیافت امکان‌پذیر می‌کند و از این طریق، رونق اقتصادی را نیز برای یک شهر و ساکنان آن در پی دارد.
طراحی مدور می‌تواند معماری را نیز تحت تأثیر قرار دهد؛ بسیاری از برنامه‌ریزان بر این باورند که مقدار قابل توجهی از منابع، مواد، آب و انرژی قابل بازیافت، فرآوری و استفاده دوباره در ساختمان‌ها است. طراحی مدور مدیریت کارآمد منابع و عمر محصولات را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد، ضمن اینکه تولید ضایعات را به حداقل می‌رساند. برنامه‌ریزان بسیاری طی چند دهه اخیر به طور چشمگیری از نوآوری‌های زیادی برای به صفر رساندن، یا دست کم کاهش چشمگیر تولید ضایعات بهره گرفته‌اند.
گروهی از معماران یونانی در کلانشهر سالونیک، از مواد پلاستیکی بازیافتی برای ایجاد مبلمان شهر بهره گرفته و زیبایی خاصی به فضاهای عمومی بخشیده‌اند. این افراد به منظور پیاده‌سازی پروژه‌های خود از بازوهای رباتیک و امکانات بازیافت بهره گرفته و از مواد پسماند پلاستیکی مبلمانی بسیار زیبا به وجود آورده‌اند.
کیرونا، شهری کوچک در کشور سوئد، بر فراز بزرگترین معدن سنگ آهن جهان واقع شده که هر لحظه بیم نابودی آن، ساکنان شهر را نسبت به زندگی در آنجا، متزلزل می‌کند. در واقع، معدن‌کاری به مدت یک قرن، زمین اطراف شهر را بی‌ثبات کرده به طوری که بسیاری از بخش‌های آن ترک خورده و امکان غرق شدن شهر در زیر زمین وجود دارد. اما برنامه‌ریزان شهر نسبت به این اتفاقات بی‌تفاوت نبوده و مدام تلاش کرده‌اند ایده‌هایی برای حل مشکل به وجود آمده ارائه دهند. برخی از آنها چنین استدلال کرده‌اند که اگر کیرونا سه کیلومتر به سمت شرق حرکت کند، آنگاه دیگر هیچ تهدیدی گریبانگیر شهر و مردم نخواهد بود. در این صورت، امکان بازیافت شهر سابق کیرونا نیز وجود خواهد داشت و ساختمان شهرداری به عنوان اولین ساختمان موجود در شهر جدید، که در سال ۲۰۱۲ طراحی شده، روح تازه‌ای خواهد گرفت.
خلاقان بریتانیایی نیز بر نقش اینترنت اشیا در ایجاد سازه‌های هوشمند با قابلیت تولید انرژی در شهرهای هوشمند تمرکز و تلاش کرده‌اند میزان مصرف انرژی شهری را در آنها به حداقل برسانند. آنها با استفاده از تکنولوژی پرینتر چهار بعدی، اشیایی ساخته‌اند که در واکنش به گرما، صدا یا رطوبت تغییر شکل پیدا و خود را با شرایط جدید سازگار می‌کنند.
طراحی مدور ساخت و ساز با تمام مقیاس‌ها، هم فردی و سازمانی، را در بر می‌گیرد و می‌تواند با استفاده از منابع موجود، بیشترین سهم را در تکمیل یک پروژه به عهده گیرد. این جنبش، امکان بازنگری تفکرات در خصوص مفهوم اقتصاد مدور عناصر شهری را امکان‌پذیر می‌کند.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: بازیافت اقتصاد مدور مدیریت مواد زائد پایداری شهری تغييرات اقليمي بازیافت زباله شهرهای جهان سالونیک مبلمان شهری عناصر شهری شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق برنامه ریزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۹۹۳۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
غفلت در بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز، چه بر سر آینده اقتصاد می آورد؟
به گزارش خبرآنلاین منابع نفت و گاز محدودند و هر روز هم از میزان‌شان کاسته می‌شود و از سوی دیگر، سوخت‌های فسیلی به واسطه تأثیرات سوئی که بر زیست‌بوم کره زمین می‌گذارند، اگر جایگزین مطمئنی برای‌شان پیدا شود، جایگاه و ارزش خود را در صنعت و اقتصاد جهان از دست خواهند داد؛ چنان‌که امروز شاهد گسترش سوخت‌های پاک و انرژی‌های سبز هستیم؛ ازاین‌رو حتی این احتمال وجود دارد که زودتر از آنکه منابع نفت و گازمان تمام شود، بی‌ارزش و بی‌مشتری بماند.
روزنامه شرق نوشت: پس چاره چیست و چه باید کرد؟ خرج‌کردن منابع و سرمایه‌های ملی در کشور به چنان مرز بحرانی رسیده که دیگر قطعا زمان و فرصت نداریم که چرخ را از نو اختراع کنیم و نسخه‌های بی‌مایه و فاقد پشتوانه اجرائی و عملیاتی ارائه دهیم. تنها گزینه پیش‌رو، گام‌زدن در مسیر تجربه‌های امتحان پس‌داده و به ثمر نشسته است. تجربه همان‌هایی که مانند ما منابع خدادادی دارند، چه در داخل کشورشان و چه در میادین مشترک؛ اما با نگاهی متفات، درآمدهای حاصل از فروش نفت و گازشان را در عوض هزینه‌کرد برای بودجه‌های جاری به کانال‌های سرمایه‌گذاری هدایت کرده و امروز، فصل خوشه‌چینی‌شان رسیده؛ کشورهایی مانند نروژ یا همسایگانی مانند امارات و قطر.
نفت و گاز برای این کشورها سرمایه ملی بوده، سرمایه را سرمایه‌گذاری کردند و هزینه‌های‌شان را هم از کنار همان سرمایه‌گذاری‌ها تأمین می‌کنند؛ نگاهی که شاید در کشور ما با راه‌اندازی حساب ذخیره ارزی و بعد هم صندوق توسعه ملی گام‌های نخستینش برداشته شد؛ اما از همان گام نخست و قدم اول فراتر نرفت؛ چراکه این مهم، نیازمند عزمی ملی و خواستی همگانی است؛ اینکه منابع ملی را به کانال سرمایه‌گذاری هدایت کنیم تا حق آیندگان را هم حفظ کنیم و سهم آنها را هم پیش‌خور نکنیم، نیازمند همراهی و همگامی همه سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران و مجریان است.
صندوق توسعه ملی در مدت قریب به سه سال گذشته سعی بر آن داشته تا این مفهوم را برای تمام ارکان اقتصادی کشور تبیین و تفهیم کند که کارکرد و اساسنامه این صندوق، ایفای نقش در کسوت یک صندوق بین‌نسلی است تا منابع ملی را سرمایه‌گذاری کرده، خلق ثروت و ارزش کند و در نهایت، هم ساکنان امروز و هم اهالی فردا را منتفع سازد؛ اما نه‌تنها شاهد همراهی و همگاهی نبوده؛ بلکه تمام انرژی و ظرفیت‌هایش را صرف آن کرده تا سنگ‌هایی را که پیش پایش نهاده‌اند، بردارد؛ آن‌هم برای آینده فرزندان این سرزمین. افق روشن صندوق توسعه ملی که با عنوان حکمرانی نوین مطرح شد و چشم‌اندازش وصول مطالبات ملی و معوق و هدایت در راستای ارزش‌آفرینی برای مردم ایران بوده، امروز به جنگی فرسایشی بدل شده است.
و اما در میانه این کشمکش، آنچه ذبح می‌شود، منفعت مردم ایران است و بدون‌تردید برنده بازی، همسایگانی هستند که از تعلل و بی‌عملی ما سود می‌برند؛ سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در میادین مشترک نفت و گاز به منظور افزایش برداشت از منابعی که همسایه با تمام توان و ظرفیت از آن برداشت می‌کند، فرصت طلایی برای خلق ثروت و افزایش سرمایه و منابع ملی بود؛ فرصتی که با تنگ‌نظری و بخشی‌نگری به اضمحلال رفت و تنها کشورهایی را که با آنها میادین مشترک داریم، شادمان کرد.
کشوری مانند قطر که میدان گازی پارس جنوبی را با ما به اشتراک دارد، نه‌تنها با تمام توان و ظرفیت در حال برداشت است؛ بلکه همواره و هرروزه سرمایه‌گذاری در این میدان را افزون می‌کند تا کاهش افت فشار در پی برداشت مستمر، حجم تولید و صادرات‌شان را کاهش ندهد؛ اما ما در این سوی مرز تنها اقدامات آنها را به نظاره نشسته‌ایم و قدم از قدم برنمی‌داریم. بحمدالله توجیه‌ها و بهانه‌ها جور است: کشور در شرایط تحریم است و توان سرمایه‌گذاری تازه را نداریم و الخ... . اما صندوق توسعه ملی دقیقا در چنین شرایطی طرحی را ارائه داد که حجم بالایی از سرمایه‌ها را به میادین مشترک نفت و گاز گسیل می‌کرد و حاصلش افزایش برداشت درخورتوجه از میادین بود که هم سرمایه ملی را افزون می‌کرد و هم با پرداخت سهم دولت، گشایشی ایجاد می‌کرد و مرهمی می‌شد بر اقتصاد ملی؛ اما حیف و صد حیف که منفعت ملی فدای بخشی‌نگری شد.
23302
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901962
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود