پرستیوی؛ گام در برابر گام چگونه متولد شد و چگونه مُرد؟
تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۳۰۵۷۴۲
آفتابنیوز :
شورای سردبیری پرس تی وی در گزارشی به بررسی موضوع چگونگی پیدایش و مرگ موضوع «گام در برابر گام» برای احیای برنامه جامع اقدام مشترک پرداخت.
متن گزارش به شرح زیر است:
در روزها و هفتههای گذشته تحرکات دیپلماتیک چندجانبه ای برای خارج کردن مسئله بازگشت آمریکا به برجام از بن بست به چشم خورده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آمریکا میخواسته آزادسازی منابع ایران در خارج نتیجه برگزای جلسهای غیررسمی باشد
با پافشاری ایران بر موضع خود مبنی بر اینکه تصویب قطعنامه ضد ایرانی در شورای حکام به معنای پایان توافق سه ماهه با آژانس خواهد بود، اروپاییها ناگزیر طرح قطعنامه را پس گرفتند. البته بر اساس اطلاعات پرس تی وی قبل از آن پیام هایی از تهران به آنها رسیده بود مبنی بر اینکه طرح «گام در برابر گام» قابل بررسی است. بر اساس این طرح، برداشتن گامهایی از طرف آمریکا می تواند در مقابل، گام هایی از سوی ایران را در پی داشته باشد و گام های آمریکا می تواند شامل آزادسازی برخی پول های بلوکه شده ایران در خارج باشد. بر اساس اطلاعات پرس تی وی آمریکا در اصل مخالفتی با این پیشنهاد نداشته ولی نمی خواسته این آزادسازی منابع پیش از برگزاری جلسه ای غیر رسمی و حتی غیر علنی با ایران اتفاق بیفتد. بلکه حتی ترجیح میداده این موضوع به عنوان نتیجه جلسه با ایران اعلام شود.
دلیل پس گرفتن قطعنامه ضد ایرانی اروپاییها در آژانس انرژی اتمی
اختلاف دیگر واشنگتن با پیشنهاد دهندگان ایرانی طرح «گام در برابر گام» در مورد رقم دارائیهای ایران بود که باید آزاد می شد. این اختلاف از یک میلیارد دلار تا ۱۵ میلیارد دلار در نوسان بوده است. البته اطلاعات پرس تی وی میگوید که پیشنهاد دهندگان ایرانی از انطباق این پیشنهاد با سیاست های نظام هم هنوز اطمینان نداشته اند. در هر حال طرح این موضوع از سوی برخی افراد در ایران و رسانه ای شدن برخی اظهارات غیر دقیق، اروپاییها را به نقش آفرینی در این موضوع امیدوار کرد و آنها تلاش کردند پس گرفتن طرح قطعنامه ضد ایرانی در آژانس را که در اصل در نتیجه تهدید رسمی ایران اتفاق افتاده بود، به عنوان ابراز حسن نیت خود برای پیشبرد طرح «گام دربرابر گام» به ایران بفروشند.
اروپاییها توقف غنیسازی 20 درصد را گامی کوچک از سوی ایران میدانستند
اروپایی ها که با اعتماد به نفس همچنان فکر میکنند مدافع برجام هستند، حتی برداشته شدن تحریم نفتی ایران را که ترامپ با خروج از برجام وضع کرد "اقدامی مشکل" میدانند که حل آن حتماً نیازمند جلسه ایران با آمریکا است. اما در مقابل توقف غنی سازی ۲۰ درصدی را به عنوان گامی کوچک از سوی ایران تلقی می کنند. در راستای همین کار چاق کنی، پاریس و برلین با ارسال پیغام و پسغام تلاش های فشرده ای را انجام دادند تا ایران را قانع به شرکت در یک جلسه غیر رسمی با آمریکا کنند.
طرح پیشنهادی ناقص از سوی برخی در ایران
نتیجه این تماسها و رد و بدل شدن پیشنهادات که گاهی اوقات بروکسل هم به عنوان مرکز سیاست خارجی اتحادیه اروپا در آن نقش ایفا میکرد، شکلگیری طرحی در ایران بود که فرایندی مرحله ای و چند ماهه را برای اقدامات متقابل ایران و آمریکا پیشنهاد می کرد. در شکل گیری این طرح، لابی هایی در داخل دولت جدید آمریکا هم بی تاثیر نبودند. لابی هایی ایرانی الاصل که تلاش کردند ارتباطی بین نمایندگی ایران در سازمان ملل با مسئول پرونده ایران در دولت بایدن به وجود آورند، اما در نهایت متوجه شدند طرح اساسی در تهران و در تماس با اروپاییها در حال پخت و پز است. در این طرح پیشنهادی که از لحاظ نواقص کاملاً شبیه برجام بود، تعهداتی غیر راستی آزمایی شده توسط آمریکا داده می شد و در مقابل، اقداماتی کاملاً قابل راستی آزمایی و ملموس باید توسط ایران انجام میشد.
عدم تناسب طرح ایران با خسارت هزار میلیاردی ایران از خروج آمریکا از برجام
رقم داراییهای آزاد شده ایران در این طرح نیز کوچکترین تناسبی با هزار میلیارد دلار خسارت ایران که اخیراً آقای ظریف در مصاحبه با پرستیوی به عنوان زیان های خروج آمریکا از برجام مطرح کرده بود نداشت. البته ویژگی این طرح استفاده آن از مقاطع زمانی نمادین مانند آخرین روزهای سال، روز ملی فناوری هسته ای و در نهایت نزدیکی آن به زمان آغاز رقابت های ریاست جمهوری در ایران بود. طرحی که نه تنها منجر به برداشته شدن قابل راستی آزمایی تحریمها نمی شد، بلکه در ادامه و با شکل گیری مذاکرات بعدی تعهدات سخت تر و طولانی تر و خطرناکتری را هم به ایران تحمیل می کرد. این طرح در روند قانونی انطباق با سیاست های نظام قرار گرفت و به دلیل اشکالات متعدد وارد بر آن غیر منطبق با سیاست ها و راهبردهای نظام جمهوری اسلامی شناخته شد. بر همین اساس پرستیوی در گزارشی اختصاصی هفته گذشته اعلام کرد طرح موضوع «گام دربرابر گام» به دلیل عدم انطباق با سیاست های نظام در موضوع برجام مردود اعلام شده است.
مخالفت آمریکا با آزادسازی حتی یک میلیارد دلار از دارایی ایران در کرهجنوبی
اطلاعات پرستیوی نشان میدهد آمریکا حتی در آزادسازی همان یک میلیارد دلار از داراییهای ایران در کره جنوبی هم که قصد داشت آن را نتیجه نشست با ایران اعلام کند، نظر خود را تغییر داد و وقتی مشخص شد ایران بر لغو تمامی تحریم ها تاکید دارد با همان آزادسازی محدود هم مخالفت کرد. پرس تی وی بر اساس اطلاعات کاملا موثق مطمئن شده است که هیچ طرحی که با سیاست اعلام شده نظام انطباق نداشته باشد، مبنای تعامل ایران قرار نخواهد گرفت و آمریکا هم صرفاً میتواند روی طرحی حساب باز کند که با شروط ذکر شده رهبری انقلاب به ویژه آنچه در سخنرانی ۸ ژانویه ۲۰۲۱ بر آن تأکید کردند منطبق باشد.
پرس تی وی جزییات بیشتری از این موضوع را در اختیار دارد ولی چون هنوز بطور کامل آنها را راستی آزمایی نکرده اکنون منتشر نمیکند.
منبع: خبرگزاری فارسمنبع: آفتاب
کلیدواژه: پرس تی وی برجام گام در برابر گام قطعنامه ضد ایرانی گام در برابر گام اروپایی ها راستی آزمایی میلیارد دلار سیاست ها پرس تی بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۳۰۵۷۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزینههای آمریکا در برابر بلندپروازیهای اتمی عربستان
عربستان سعودی هنوز زیرساخت هستهای قابل توجهی ندارد، اما در حال ساخت یک رآکتور تحقیقاتی هستهای کوچک در حومه ریاض و ساخت موشکهای بالستیک با کمک چین است. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از میدل ایست نیوز، سال گذشته میلادی(2023)، کمتر از یک ماه پیش از عملیات طوفان الاقصی در 7 اکتبر همه چیز تغییر کرد، اسرائیل و عربستان سعودی در حال مذاکره برای عادی سازی روابط بودند. پس از دههها روابط سرد، هزینهای که اسرائیل باید برای صلح با عربستان پرداخت میکرد مسلماً بالا بود: علاوه بر تضمینهای امنیتی ایالات متحده آمریکا و حداقل امتیازات نمادین اسرائیل در مورد حاکمیت فلسطین، مذاکرهکنندگان سعودی خواستار دستیابی به فناوری هستهای غیرنظامی بودند.
با ادامه جنگ اسرائیل و مقاومت فلسطین، در حالی که افکار عمومی عرب، از جمله خود سعودیها، از کشتار مردم فلسطین به دست رژیم صهیونیستی خشمگین هستند، حتی اگر مقامات سعودی علاقهمند به گفتوگو با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل باشند، به احتمال زیاد مذاکره برای صلح پایدار غیرممکن خواهد بود.
از آنجایی که ایالات متحده به چگونگی ارتقای ثبات در خاورمیانه، چه در طول جنگ غزه و چه پس از آن، میاندیشد، موضوع برنامه هستهای عربستان سعودی مسئله مهمی است. اگر واشنگتن امیدوار است که روابط عربستان سعودی را با اسرائیل عادی کند، باید به خواستههای ریاض برای همکاری هستهای غیرنظامی تن بدهد – تحولی که میتواند به طور چشمگیری تصویر امنیت منطقه را تغییر دهد.
اگرچه عربستان سعودی هنوز زیرساخت هستهای قابل توجهی ندارد، اما در حال ساخت یک رآکتور تحقیقاتی هستهای کوچک در حومه ریاض و ساخت موشکهای بالستیک با کمک چین است.
اگر چه عربستان سعودی ممکن است در شرایط کنونی به توسعه هستهای غیرنظامی پایبند باشد، اما با توجه به تهدیدهایی که در منطقه حس میکند، ممکن است وسوسه شود که در آینده به سمت برنامههای هستهای نظامی حرکت کند. ایالات متحده باید برای کاهش این خطر تلاش کند که خطمشی دشواری برای واشنگتن است: چرا که اگر واشنگتن همکاری زیادی با سعودیها نداشته باشد ممکن است حمایت عربستان برای عادیسازی روابط با اسرائیل را از دست بدهد و آمریکا نفوذ خود را به رقبایی مانند چین واگذار کند.
اما اگر آمریکا از برنامه غنیسازی هستهای عربستان سعودی، بدون قید شرط ،حمایت کند آن وقت ریاض میتواند از این فرصت برای توسعه یک برنامه تسلیحات هستهای استفاده کند؛ لذا به نظر می رسد، واشنگتن باید جاهطلبیهای هستهای مسالمت آمیز عربستان سعودی را بپذیرد، اما بر اقدامات قوی و مقررات سختگیرانه برای جلوگیری از اشاعه تسلیحات هستهای از سوی سعودیها و جلوگیری از یک مسابقه تسلیحاتی منطقهای پافشاری کند.
نمونههای گذشته مانند کره شمالی، و لیبی نشان داد که برنامه هستهای غیرنظامی کشورها میتواند راهی برای توسعه سلاحهای هستهای باشد و این موضوع در مورد عربستان سعودی هم صدق می کند. برخورداری از فناوریهای با کاربرد دوگانه در یک برنامه غیرنظامی، مانند قابلیتهای غنیسازی، میتواند عربستان سعودی را قادر کند تا از طریق انحراف و پنهانکاری، قابلیتهای هستهای خود را به سمت کاربردهای نظامی ارتقا دهد. این قابلیت هستهای نهفته میتواند بهعنوان ابزاری برای چانهزنی یا رفتار خصمانه مورداستفاده قرار گیرد.
تعدادی از عوامل؛ از جمله تمایل به تقویت امنیت ملی، بازدارندگی از دشمنان احتمالی، و افزایش نفوذ ژئوپلیتیکی میتواند عربستان سعودی را به دستیابی به تسلیحات هستهای سوق دهد، اما انگیزه اصلی احتمالاً میتواند رقابتهای منطقه با همسایگان از جمله ایران باشد؛ اما در حال حاضر، به نظر میرسد ایران تصمیم گرفته است که گام بعدی را برندارد و برنامه هستهای خود را به نظامی شدن سوق ندهد.
واشنگتن میتواند نقش تعیینکنندهای در اینکه آیا عربستان سعودی به سلاح هستهای دست یابد یا خیر، ایفا کند، اما یک سؤال اساسی باقی میماند: ایالات متحده آمریکا تا کجا حاضر است از عربستان سعودی محافظت کند؟ آیا ایالات متحده به ریاض ضمانتهای امنیتی قاطعانهای مانند تعهد به قرار دادن عربستان سعودی زیر چتر هستهای خود میدهد؟ آیا آمریکا حاضر است یک اتحاد امنیتی رسمی مشابه آنچه که در اروپا یا شرق آسیا دارد با عربستان امضا کند؟ اگرچه گفتوگوهای مداوم در مورد یک رابطه دفاعی رسمی وجود دارد، اما توافق امنیتی بین ایالات متحده آمریکا و عربستان سعودی هنوز قطعی نیست و با نقطه نهایی فاصله زیادی دارد. بهویژه اینکه احتمال پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری وجود دارد.
فراتر از یک اتحاد امنیتی، آمریکا میتواند ریاض را به امضای «توافقنامه 123» برای همکاری هستهای وادار کند. این قراردادها نام خود را از بخشی از قانون انرژی اتمی آمریکا گرفته است که بر اساس آن امکان دسترسی به فناوری هستهای غیرنظامی آمریکا در ازای تعهد صریح طرف مقابل به خودداری از تولید تسلیحات فراهم میکند. ایالات متحده در خصوص این توافقات به صورت موردی با 47 کشور از جمله برزیل، ژاپن و ترکیه مذاکره کرده است. این توافق نامهها معمولاً یک کشور را ملزم میکند که به پادمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی پایبند باشد، سطح غنیسازی را محدود کند و سوخت هستهای مصرف شده را به ایالات متحده بازگرداند تا از بازفرآوری مواد تسلیحاتی جلوگیری کند. شاه بیت طلایی توافقنامه 123 ممنوعیت کامل غنیسازی است.
با اینحال، یکی از موانع چنین توافقی، تمایل ریاض به غنیسازی اورانیوم در داخل برای تولید برق هستهای، بهجای تکیه بر اورانیوم غنی شده در خارج است. اگر ایالات متحده قادر به مذاکره در مورد ممنوعیت کامل غنیسازی نباشد و تمایلی به دادن امتیازات دیگر نداشته باشد، ممکن است عربستان سعودی برای کمک به فناوری هستهای به کشورهای دیگر مانند چین متوسل شود که منجر به ازبینرفتن شفافیت در مورد فعالیتها و تأسیسات هستهای این کشور و ازدسترفتن نفوذ ایالات متحده خواهد شد.
بنابراین، برای جلوگیری از چرخش عربستان به چین، ایالات متحده آمریکا ممکن است نیاز به مصالحه داشته باشد. واشنگتن میتواند پیشنهاد ساخت تأسیسات غنیسازی اورانیوم در عربستان سعودی را بدهد که به ریاض اجازه میدهد تا کنترل بیشتری بر زنجیره تأمین سوخت هستهای خود و کاهش وابستگی آن به تأمینکنندگان خارجی داشته باشد. ایالات متحده همچنان میتواند بر تدابیر محکم برای جلوگیری از توسعه برنامه نظامی عربستان سعودی پافشاری کند. برای مثال، میتواند تقاضا کند که هر تأسیسات غنیسازی، توسط متخصصین آمریکایی اداره شود یا سازوکار خاموشکردن از راه دور را نصب کند. اما واشنگتن باید در مورد چنین مفادی چشمانداز روشنی داشته باشد: این اقدامات مطمئناً خطر گسترش سلاحهای هستهای عربستان را کاهش میدهد، اما آنها را از بین نمیبرد.
ضرورت دارد که آمریکا از همان ابتدا برای محدودکردن توانایی عربستان سعودی برای توسعه برنامه تسلیحات هستهای، تلاش کند. واشنگتن نمیتواند تأخیر را تحمل کند.
بهعنوان جایگزینی برای غنیسازی عربستان، واشنگتن میتواند عرضه مطمئن اورانیوم غنیشده را برای رآکتورهای عربستان تضمین کند و نیاز این کشور به تأسیسات غنیسازی داخلی را از بین ببرد. احتمالات؛ از تعلیق طولانیمدت غنیسازی داخلی عربستان تا فعالیت تأسیسات غنیسازی زیر نظر متخصصین ایالات متحده بهجای پرسنل سعودی، همچنین تا مکانیسمهای خاموشکردن از راه دور در صورت تصاحب احتمالی، متغیر است.
واشنگتن میتواند ممنوعیت غنیسازی را بهعنوان بخشی از همکاری دفاعی دوجانبه شرط کند. این میتواند به شکل یک ممنوعیت رسمی امضا شده توسط ریاض، یا یک سند تکمیلی غیرالزامآور همراه با یک توافق رسمی باشد که حاوی یک ماده اضافی است که در آن عربستان سعودی موافقت میکند زیرساخت چرخه سوخت را ایجاد نکند.
این رویکرد به ریاض اجازه میدهد تا حق فنی غنیسازی را حفظ کند، اما از قبل موافقت میکند که از آن استفاده نکند. با توجه به تهدیدها در منطقه، تقویت توافق امنیتی ایالات متحده و عربستان سعودی همچنان اولویت اصلی عربستان و عاملی برای محدودکردن جاهطلبیهای هستهای آن خواهد بود.
سیاستگذاران آمریکایی باید به همتایان سعودی خود بر مزیتهای فناوری رآکتورهای آمریکایی نسبت به فناوری چین و روسیه تأکید کنند و بر مزایای فنی و پایبندی به استانداردهای ایالات متحده آمریکا برای برنامههای هستهای و تقویت شفافیت، تأکید کنند. آنها همچنین باید از عربستان بخواهند تا به حفظ نظم بینالمللی مبتنی بر قوانین ،که مشخصه آن هنجارها و همکاری است، متعهد باشد. اگر واشنگتن نتواند به ریاض پیشنهادی قانعکننده بدهد، خطر ازدستدادن هرگونه نفوذ بر تواناییهای هستهای عربستان سعودی وجود خواهد داشت.
انتهای پیام/