Web Analytics Made Easy - Statcounter

آفتاب‌‌نیوز :

روزنامه شرق با فائزه هاشمی در باره اوضاع و احوال اصلاح طلبان در آستانه انتخابات1400 مصاحبه کرده است.

بخشی از این مصاحبه را می خوانید:
‌اصلاح‌طلبان در صورت شکست در انتخابات 1400 یا ردصلاحیت کاندیدای مطلوبشان چه شرایطی پیدا می‌کنند؟
‌شکست در انتخابات پدیده جدیدی نیست، در انتخابات مجلس 98 تعدادی از احزاب اصلاح‌طلب همراه شدند و لیست‌هایی ارائه شد، شکست هم خوردند، از قبل هم نتیجه معلوم بود، اتفاقی هم نیفتاد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مثلا خودشان را ارزیابی و آسیب‌شناسی کنند، دلایل شکست را دربیاورند و نقاط ضعف را برطرف کنند. خیلی عادی از این قضیه عبور کردند.ضمن اینکه هدف آنها از شرکت در انتخابات پیروزی نبود، چون می‌دانستند که نظر جامعه نسبت به انتخابات و اصلاح‌طلبان چیست. انگار یک وظیفه است وگرنه کم‌کاری کرده‌اند. استراتژی عدم شرکت در انتخابات برای خیلی‌ها قابل‌هضم نیست، استراتژی بقا را دنبال می‌کنند. هدف‌، ماندن در کنار قدرت است و عدم شرکت در انتخابات به معنای مغضوب‌شدن بیشتر است. تفاوتی نمی‌کند اصلاح‌طلبان برنده شوند یا خیر، باز همین عملکرد ادامه می‌یابد. فکر نمی‌کنم در انتخابات ریاست‌جمهوری شورای نگهبان هیچ کاندیدای اصلاح‌طلبی را باقی نگذارد. حتما کاندیدای اصلاح‌طلب خواهیم داشت و احتمالا شرایط سال92 تکرار شود، البته باقی‌ماندن کدام کاندیدا مهم است. بر همین اساس دو نظر در نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان وجود دارد. اول کاندیداها را معرفی کنیم و در صورت رد صلاحیت آنها وظیفه خود را انجام داده‌ایم. نظر دیگر می‌گوید اول تأیید صلاحیت‌ها مشخص شود، سپس از میان کاندیداهای موجود از یک نفر حمایت کنیم.


‌آیا اصلاح‌طلبان هنوز خاتمی‌محور و کاریزماگرا هستند؟
کاریزما را نکته منفی نمی‌بینم، رهبری در هر جریانی لازم است تا اختلافات را به حداقل برساند. قطعا کاریزمای آقای خاتمی بی‌تأثیر در نتایج انتخابات و میزان آرا نیست. مهم عملکرد کاریزما است که چقدر موردقبول واقع شود؛ هم در بین رأی‌دهندگان و هم در بین احزاب.


‌اصلاح‌طلبان می‌گویند چون دولت روحانی ائتلافی و انتخاب بین بد و بدتر بود، چندان موفق نشد، به نظر شما کاندیدای اصلاح‌طلبان چه پتانسیل خاصی دارد که این جناح سیاسی، مدعی اصلاح وضع موجود با انتخاب کاندیدای مورد نظر خودشان هستند؟
سال 92 برای اجماع روی آقای روحانی بحث بد و بدتر نبود، بحث تحمیل کاندیدا هم نبود، بر خلاف اشتباه من که در مصاحبه‌ای هم گفته بودم به پیشنهاد آقای خاتمی نمایندگان شخصیت‌های مطرح مثل بابا، آقای خاتمی، حسن‌آقا و آقایان روحانی و دکتر عارف کمیته‌ای تشکیل دادند و پس از بحث‌های زیاد آقای روحانی را به‌عنوان کاندیدای اصلاح‌طلبان برگزیدند، دور اول هم عملکرد آقای روحانی تا حدودی مقبول بود؛ به‌خصوص در مورد برجام. اگر در سال 92 به زعم اینها بد و بدتر مطرح بود، پس سال 1396 چرا اصلاح‌طلبان آقای روحانی را دوباره کاندیدا کردند؟ در این سال که دیگر شرایط خاص نبود، دستشان برای هر انتخابی باز بود. برای این انتخاب چه توضیحی دارند؟ ‌خود اصلاح‌طلبان در مجلس و در شورای شهر و در سمت‌های مختلف در دولت در این سال‌ها چه عملکرد قابل‌دفاعی دارند؟ این صحبت‌ها فرافکنی است. بهتر از هرکسی می‌دانند که اعمالشان در این سال‌ها مردم را از صندوق‌های رأی دور کرد. عمده اصلاح‌طلبان و آقای روحانی هر دو سهم اصلی در عدم مشارکت مردم غیراصولگرا در انتخابات98 دارند.
در این شرایط هرکسی رئیس‌جمهور شود به دو دلیل ناتوان است: اول دخالت اصولگرایان و بخش‌هایی از نهادهای خاص در اداره کشور و دوم انگیزه اصلاحات با فوت بابا از بین رفته، عمده اصلاح‌طلبان با اصلاحات غریبه شده‌اند.
حتی در احزاب و جریانات سیاسی خودشان، هدف حفظ خود در کنار نظام است، به داخل نظام که عمدتا راهشان نمی‌دهند. به همین دلیل مردم از انتخابات عبور کردند. مردم سال‌ها بود که از اصولگرایان عبور کرده بودند، از اصلاح‌طلبان نیز به همین دلیل عبور کردند. برخلاف نظر برخی اصلاح‌طلبان که کاهش میزان مشارکت در انتخابات را ناشی از عملکرد شورای نگهبان و تنگ‌نظری‌ها می‌دانند، اعتقاد دارم کاهش مشارکت در انتخابات 98 به دلیل ناامیدی از اصلاح‌طلبان بود. انحصارطلبی اصولگرایان و شورای نگهبان همیشه وجود داشته؛ اگر مردم در انتخابات‌های 92، 94 و 96 با آن شور به اصلاح‌طلبان رأی می‌دهند، چون به آنها امید دارند در مقابل رفتارهای همیشگی اصولگرایان، به امید اینکه اصلاح‌طلبی انتخاب شود و شرایط را تغییر دهد. این بار از اصلاح‌طلبان ناامید شدند. خود من به همین دلیل رأی ندادم و مخالف فعالیت‌های انتخاباتی بودم. حضور در انتخابات بدون هیچ چشم‌انداز و خوش‌بینی به آینده تقویت اشتباهات اصلاح‌طلبان است.


‌در صورت تأیید صلاحیت کاندیدای اصلاح‌طلبان آیا صحنه انتخابات پرشور می‌شود یا مردم از دسته‌بندی‌های سیاسی مرسوم عبور کرده‌اند؟
به ‌نظرم با همین شرایط، یعنی ادامه رفتارهای تنگ‌نظرانه و انحصارطلبانه اصولگرایان در اداره کشور و سوءمدیریت‌ها و بی‌عملی و بی‌هویتی اصلاح‌طلبان، انتخابات پرشوری نخواهیم داشت. از دی 96 موضع‌گیری‌های اصلاح‌طلبان متفاوت شد و اعلام مواضع عجیبی داشتند، به مردم اغتشاشگر گفتند، برای منشأ اغتشاشات عامدانه آدرس غلط دادند و تاکنون نیز این رویه ادامه دارد. با مردم عادی که گفت‌وگو می‌کنیم انگیزه‌ای برای رأی‌دادن نیست.

‌رفتارهای برجامی بایدن می‌تواند تأثیری بر انتخابات 1400 و به‌خصوص به نفع اصلاح‌طلبان بگذارد؟
کمی شاید و شاید به همین دلیل باشد که مثلا مجمع تشخیص مصلحت تصمیم‌گیری درباره FATF را به تأخیر می‌اندازد تا به نفع جریان غیرخودش تمام نشود.

‌اصلاح‌طلبان بر انتخاب کاندیدای تماما اصلاح‌طلب تأکید دارند اما صداهایی مبنی بر احتمال ائتلاف با لاریجانی شنیده می‌شود. به‌ نظر شما چقدر احتمال ائتلاف وجود دارد؟ از نظر شما ائتلاف امر صحیحی است؟
ائتلاف به خودی خود اشتباه نیست، می‌تواند جاهایی معنا داشته و به صورت یک حرکت تاکتیکی مفید باشد. در بسیاری از کشورها به‌خصوص با نظام پارلمانی، ائتلاف در شرایطی که هیچ حزبی اکثریت مطلق را کسب نکرد، شکل می‌گیرد و یک روش سیاسی جاافتاده است. ائتلاف زمانی می‌تواند موفق باشد که در تعیین سهم به توافق برسند و این ضمانت وجود داشته باشد که قدرت تقسیم شود. احتمال ائتلاف با آقای لاریجانی را در بین اصلاح‌طلبان نمی‌بینم. تا جایی که می‌دانم فقط آقای کرباسچی از این ایده حمایت می‌کنند. اینکه در شرایط فعلی یک اصولگرای عاقل و مدیر از یک اصلاح‌طلب مؤثرتر است، جای بحث دارد. از سال 96 به این طرف با پیروزی‌های متعدد اصلاح‌طلبان در انتخابات‌های مجلس، شورای شهر و ریاست‌جمهوری عمده جریان مدیریت کشور در دست اصلاح‌طلبان بود ولی در مسیر اصلاح‌طلبی حرکت نکردند، بیشتر دنبال این بودند که چگونه بعد از پایان این دوره‌ها جایگاهشان را میان اصولگرایان حفظ کنند. اما برخی از اصولگرایان ازجمله آقای لاریجانی که رئیس مجلس بود، با شهامت بیشتری با جریان اصلاحات رابطه برقرار کرد، چون اصولگرا بود، نگران موقعیتش نبود. شاید یک اصلاح‌طلب با چنین شرایطی از یک اصولگرای معتدل بی‌اثرتر باشد.


‌کاهش میزان مشارکت اگر در 1400 اتفاق بیفتد چه تغییراتی در صحنه سیاسی ایجاد می‌شود؟
به نظرم تفاوتی ایجاد نمی‌شود، برایشان مهم نیست. طیفی که قدرت را گرفته، شاید بدشان نیاید که مشارکت کم باشد تا قوه مجریه هم به دست خودشان بیفتد. اگر مشارکت کم باشد شاید بیدار شوند.

منبع: روزنامه شرق

منبع: آفتاب

کلیدواژه: فائزه هاشمی اصلاح طلبان انتخابات ریاست جمهوری کاندیدای اصلاح طلب اصلاح طلبان اصلاح طلبان همین دلیل آقای روحانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۳۱۹۱۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اولین انتخابات ریاست جمهوری چاد پس از حاکمیت نظامیان

مردم چاد امروز پای صندوق‌های رای می‌روند تا اولین رئیس جمهور خود را پس از حاکمیت نظامیان بر این کشور انتخاب کنند. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، « اردیس دبی» پس از 30 سال تکیه زدن بر صندلی ریاست جمهوری چاد، در اردیبهشت 1400 هنگام بازدید از واحدهای ارتش که مشغول نبرد با شورشیان شمال این کشور بودند، کشته شد. پس از آن شورای انتقالی متشکل از افسران بلندپایه تشکیل شد و ژنرال « محمد ادریس دبی» پسر رئیس جمهور را به عنوان رئیس جمهور موقت چاد انتخاب کردند.

مردم چاد امروز پای صندوق‌های رای می‌روند تا رئیس جمهور جدید کشورشان را انتخاب کنند.

درهای حوزه‌های رای گیری ساعت 7 صبح به وقت محلی به روی 8 میلیون و 500 هزار نفر دارای شرایط رای دادن گشوده می‌شود و آنان تا ساعت 17 عصر فرصت دارند رای خود را به صندوق‌ها بریزند.

به نوشته روزنامه القدس العربی، در این انتخابات « محمد ادریس دبی » رئیس جمهور موقت، « البرت باهیمی » نخست وزیر سابق به همراه هفت نامزد دیگر با هم رقابت خواهند کرد.

چاد پس از رئیس جمهور مقتول به کدام سو می‌رود؟

نظامیان آرای خود را دیروز به صندوق‌ها ریختند و پیش بینی می‌شود نتایج اولیه انتخابات در 21 آوریل و نتایج نهایی آن در 5 ماه می اعلام شود.

چنانچه هیچ یک از نامزدها بیش از 50 درصد آرای لازم برای ورود به کاخ ریاست جمهوری را بدست نیآورند، انتخابات به دور دوم کشیده خواهد شد و دو دوم انتخابات ریاست جمهوری در 22 ژوئن سال جاری میلادی برگزار می‌شود.

انتخابات ریاست جمهوری چاد امروز درحالی برگزار می‌شود که احزاب مخالف و شماری از تشکلات مدنی آن را تحریم کرده‌اند. آنها معتقدند «دبی» و متحدانش بر نهادهای مهم حاکمیتی سیطره دارند و این موضوع می‌تواند بر سلامت و شفافیت انتخابات تاثیرگذار باشد.

کارشناسان ناظر بر تحولات چاد پیش بینی می‌‎کنند محمد ادریس دبی با کسب بیشترین آراء به کاخ ریاست جمهوری راه یابد.

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • مزیت اصلاح‌طلبان رو به اضمحلال؛ بالشتک ضربه‌گیر بین جامعه و حکومت از میان رفته
  • ادعای بدون سند حجاریان درباره روحانی/ سخنی که خاندوزی باید تکذیب کند
  • اولین انتخابات ریاست جمهوری چاد پس از حاکمیت نظامیان
  • حمله تند عباس عبدی به اصولگرایانی که مهدی نصیری را اصلاح‌طلب می‌دانند
  • عباس عبدی خطاب به نواصولگرایان: آی‌ کیوتان در اندازه گنجشک هم نیست
  • حمله تند عباس عبدی به اصولگرایانی که مهدی نصیری را اصلاح‌طلب می دانند/ عقل هم چیز خوبی است
  • اصلاح‌طلبان؟ خیر، متشکرم!
  • ادعای‌های متعارض اصلاح‌طلبان در خصوص انتخاب هیئت رئیسه مجلس/ از نگاه چپ‌ها قالیباف با پایداری ائتلاف می‌کند یا با اعتدالی‌ها؟
  • افغانستانی‌ها بمانند یا بروند؟!/ ردّ پای ۲۰ ساله لیدر اصلاح‌طلبان در مشکلات مردم و ایران
  • افغانستانی‌ها بمانند یا بروند؟!/ ردّ پای 20 ساله لیدر اصلاح‌طلبان در مشکلات مردم و ایران