اجرای نمایشهای لغو شده ۹۹ در ۱۴۰۰/انجمن صنفی تئاتر ایجاد میشود
تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۳۲۱۶۸۱
مسئول انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی از برنامهریزی برای اجرای نمایشهای لغو شده سال گذشته در سال ۱۴۰۰ در صورت شرایط مساعد کرونا خبر داد.
به گزارش قدس آنلاین، کریم جشنی با اشاره به برنامههای نوروز ۱۴۰۰ و سال آینده تئاتر، اظهار کرد: در سال ۱۳۹۹ دو رویداد نمایشهای نوروزی ۹۹ و جشنواره نمایشهای خیابانی «تئاتر برای مردم» را به دلیل شیوع ویروس کرونا از دست دادیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: به همین دلیل سازمان اجتماعی فرهنگی شهرداری مشهد تصمیم گرفت در ۱۴۰۰ فراخوانی را در این ارتباط نشر ندهد تا اگر شرایط مطلوبی مهیا شد، همان نمایشهای لغو شده سال ۱۳۹۹ را که شامل ۴۵ اثر خیابانی و ۹ اثر صحنهای است به اجرا برسانیم. با این حال با توجه به دستورات آتی ستاد مبارزه با کرونا ما میتوانیم در صورت مساعد بودن شرایط از همین تعهدی که داریم استفاده کنیم و گروههایی که از سال گذشته متقاضی اجرا بودند را برای اجرا در سال ۱۴۰۰ آماده کنیم.
مدیر امور هنری سازمان فرهنگی اجتماعی شهرداری مشهد با اشاره به اولویت داشتن جان و سلامتی شهروندان، تصریح کرد: ماه گذشته برای برگزاری جشنواره «تئاتر برای مردم» به ستاد مبارزه با کرونا نامه زدیم و جوابشان به ما منفی بود. با این حال بار دیگر نامهای در همین زمینه ارسال کردیم تا ببینیم پاسخشان تغییری کرده است یا نه. در چنین شرایطی اگر مجوز این جشنواه صادر شود سعی میکنیم از هنرنمایی هنرمندان شهرمان استفاده کنیم و اگر پاسخشان منفی باشد ما هم به خاطر حفط سلامتی مردم مثل سایر اصناف شهر تابع دستور ستاد مبارزه با کرونا هستیم.
جشنی با بیان اینکه «سالنهای خصوصی تئاتر در مشهد بازگشایی شدهاند و فعالیت میکنند»، گفت: از جانب شهرداری مشهد اعلام آمادگی شده تا فرهنگسراها به صورت رایگان در اختیار گروههای تئاتری قرار گیرد. همچنین طبق مصوبه شورای شهر مبنی بر حمایت از نمایشهای صحنهای با خرید بلیت یکسوم ظرفیت واقعی سالنها، حمایت خوبی از هنرمندان صورت گرفته و امیدواریم هنرمندان هم از فرصتی که برای ارائه هنرشان به وجود آمده است استفاده کنند.
مسئول انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی با اشاره به آغاز اقدامات اداری برای تبدیل انجمن هنرهای نمایشی به یک موسسه، بیان کرد: بهترین سالنهای نمایشی مشهد، مجموعه تئاتر شهر و سالن حوزه هنری است، اما در حال حاضر هیچکدام از این سالنها قابل استفاده نیست. به عنوان مثال مجموعه تئاتر شهر فارغ از مسائل حقوقی، مشکلات ساختمانی هم دارد که در دوران کرونا به همت اداره ارشاد در حال ترمیم است. در این شرایط، پس از تبدیل انجمن هنرهای نمایشی به موسسه، این سالنها میتواند به صورت رسمی و حقوقی، به ما واگذار شود تا از آنها استفاده کنیم.
وی با بیان اینکه «حدود ۱۳ فرهنگسرا در مشهد وجود دارد با این حال هنرمندان علاقهای به اجرای نمایشهایشان در این سالنها ندارند»، اظهار کرد: برای نمونه سالنی مشابه بلکباکس در فرهنگسرای وحدت با ظرفیت ۵۵۰ نفر وجود دارد که سالن خوبی است و قابلیت اجرای نمایش دارد. با این حال بسیاری از هنرمندان به خاطر منطقه قرارگیری این سالن، تمایلی به اجرای نمایش در آن ندارند و این به سلیقه هنرمندان و ارتباطی با مدیریت شهری حوزه تئاتر ندارد. با این حال از هنرمندان مشهدی خواهش میکنیم شرایط موجود را درک کرده و از همین فضایی که در دسترس است نهایت استفاده را کنند.
جشنی با تأکید بر اینکه «هنرمندان در یکسال گذشته با وجود محدودیتهای بسیار چراغ تئاتر را روشن نگهداشتهاند»، گفت: این نوید را میدهم که به واسطه وقفه ایجاد شده در فعالیتهای تئاتری، برخی از پیشکسوتان این حوزه با همراهی جوانترها تصمیم گرفتند مراحل اداری ایجاد انجمن صنفی اصحاب تئاتر را آغاز کنند و امیدوارم در سال ۱۴۰۰ این اتفاق رقم خورده و این حرفه به عنوان یک شغل شناخته شود تا اصحاب نمایش هم از مزایای این اتفاق بهرهمند شوند.
منبع: ایسنا
انتهای خبر/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: انجمن هنرهای نمایشی اجرای نمایش سالن ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۳۲۱۶۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرده جدیدی از شبکه نمایشهای خانگی؛ آیا حرف اول و آخر را پول میزند؟
پردهای که در این صحنه افتاد طعنه یا به نوعی جسارت یک مدیر به اهالی هنر است و البته پرسشی جدی در حوزه اقتصاد صنعت نمایشهای خانگی و تعاملشان با هنرمندان و مخاطبین: آیا حرف اول و آخر را پول میزند؟
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو-سیدرضا میرجعفری، اظهارات یکی از مدیران پخش فیلم شبکه نمایش خانگی که در بخشی از آن به هزینههای تولید پروژه در یکی از مجموعهها اشاره میکند پشت پردههای جدیدی را در این صنعت را رو میکند که مورد توجه همه فعالین رسانه و فرهنگ قرار گرفتهاست.
این اظهارات واکنش گستردهای نیز در بین اهالی فرهنگ و هنر و به خصوص هنرمندان داشتهاست چرا که این مدیر تابع بازار با مقایسه صنف هنرمندان با سایر صنوف آنها را بیاخلاق و غیرمتعهد نامیدهاست.
پرسشی که از این دست مدیران برای افکار عمومی مطرح میشود این است که همقطارانش قبل از ورود به این عرصه چقدر با منطق اقتصاد کار فرهنگی آشنا بودهاند؟ و در سال آغاز کار هم چشماندازی از آنچه امروز از آن گلایه میکنند داشتهاند؟
شبکه نمایش خانگی که امروز بر سر آن جنجال شده یکی از اولین پلتفرمهای پخش کننده محتواهای سرگرمی از جمله سریال از این دست بوده که در سال 92 یا 93 تأسیس شده و آن سالها نیز به شدت تورم در کشور رقم بالایی را نشان میدهد و از نحوه سرمایهگذاری کلان روی آن هیچگونه اسناد شفافی وجود ندارد و از همین رو معلوم نیست این بنگاههای اقتصادی زیان ده هستند یا بازدهی لازم را دارند؟ و خود این ماجرا باعث ابهامی بزرگ در افکار عمومی و اظهار نظرهای زیادی در این مورد شدهاست.
پردهای که در این صحنه افتاد طعنه یا به نوعی جسارت مدیر به اهالی هنر است که وقتی مصاحبه کننده از وی در مورد اظهاراتش میپرسد آیا از حمله خود به هنرمندان و بایکوت شبکه خانگی مورد بحث نمیترسی؟ پاسخ میدهد: «چنین نگرانیهایی ندارد چون مساله این افراد فقط پول است و اگر پول باشد هرکاری میکنند.» البته از این قبیل اظهارات از طرف مدیران اقتصادی در حوزههای دیگر هنر مانند موسیقی هم شنیدهبودیم و این ماجرا مسبوق به سابقه است که البته هیچگاه باعث موضع گیری عملی فعالین این عرصه نشد و آب هم از آب تکان نخورد.
طیف واکنشی هنرمندان اما به این ماجرا متفاوت است، برخی واکنشهای تندی به این ماجرا داشتند مثلا همایون اسعدیان در واکنشی تند اظهار داشته است: «قیاس به نفس میفرمایید جناب شانهساز. «حداقل برای منی که در دو پروژه با شما کار کردم و چیزهای بسیاری از شما دیدم این حرفها باعث تاسف است. همایون اسعدیان عضو کوچک این سینما تا زمانی که شما در نماوا حضور داشته باشید در هیچ سمتی با این مجموعه همکاری نخواهم کرد.» یا مازیار میری نیز در واکنشی صریح گفت:«تا زمانی که ایشان رسما از اهالی سینما عذرخواهی نکنند از تمام پروژههایی که قرار به همکاری با این پروژه داشتم رسما انصراف میدهم.» رضا کیانیان هم کار را به شکایت از این مدیر نمایش خانگی از طرف انجمن صنفی بازیگران سینمای ایران کشاند که البته مشخص نیست این امر امکان پذیر است یا خیر؟ البته باید منتظر ماند و دید این کشمکش بین هنرمندان و اصحاب این حوزه با این مدیر شبکه نمایش خانگی و البته اظهارات این چنینی چه خواهد شد؟
اینکه واکنشها در این مورد تا کجا ادامه دار خواهد شد؟ موضوعیست که باید برایش صبر کرد اما در مقابل این طیف افرادی هستند که یا هنوز واکنشی نشان ندادند یا محافظه کارانهتر با مسئله برخورد کردهاند مثلا از نرگس آبیار که پروژه او در این گفتوگوی کوتاه نام برده شد هیچ واکنشی سر نزد یا اسماعیل عفیفه که تهیهکننده مجموعه «جنگل آسفالت» در همین نمایش خانگی است، با لحنی واکنش نشان داد که نهتنها بوی قطع همکاری نمیداد، بلکه خیلی متواضعانه بود و مشخص بود صرفا برای دلخوشی عوامل سریال بیان شده است. عفیفه در بخشی از این واکنش در اینستاگرامش نوشت: «علیرغم بالا و پایینی که هر پروژه دارد صمیمانه و همراه با اعتماد متقابل مشغول کاریم.»
همه این فضا و آنچه امروز به عنوان یک مسئله رسانهای و دست به دست میشود ماجرایی پیچیده به اندازه گرههای کور یک ماجراست و حجم واکنشها نیز گویای همین است اما آنچه هنوز در فضای افکار عمومی مبهم خواهد ماند فضای غیر شفاف مالی، عدم تنظیمگری و رگولاتوری به مفهوم عام و این پرسش با پاسخهای مبهم است که چرا دخل و خرج این حوزه مشخص نیست؟ و آیا واقعا در حوزه فرهنگ پر آسیب حرف اول و آخر را پول میزند؟ یا موضوعات دیگری هم مطرح است؟
وقتی میتوان این موضوع را بهتر درک کرد که خود را با این پرسش مواجه کنیم چرا در همه این سالها اقتصاد صنعت سینمای ایران سوای از سرمایهگذاریهای دولتی و بعضا خصوصی سوداگرانه کوچکتر و به سهم شبکههای نمایش خانگی اضافه میشود چنانچه با فاصلهای کوتاه یا حتی همزمان با اکران فیلم روی پرده نقرهای به نوعی وادار به اکران آنلاین در این شبکهها میشوند؟
آیا زور همین هنرمندان به ستوه آمده طیف اول به مدیران ناآشنای فرهنگی که به قول خودشان حرف اول و آخر را پول میزند میرسد یا ماجرا با چند بیانیه و شکایت صوری خاتمه خواهد یافت؟