بزرگترین واردکنندگان اسلحه در جهان کشورهای اطراف ایران هستند!/ رتبه اول خرید تسلیحات برای کدام کشور است؟
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۳۳۵۵۹۸
موسسه «تحقیقات صلح بین المللی استکهلم» نوشت: بزرگترین صادرکننده تسلیحات طی پنج سال گذشته ایالات متحده آمریکا، روسیه، فرانسه، آلمان و چین بوده است. فروش تسلیحات به خاورمیانه افزایش یافته و عربستان سعودی به بزرگترین وارکننده تسلیحات در جهان تبدیل شده است.
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ موسسه «تحقیقات صلح بین المللی استکهلم - SIPRI» در آخرین گزارش سالیانه خود درسال ۲۰۲۱ پیرامون کشورهای صادرکننده و واردکننده تسلیحات در جهان نوشت: نقل و انتقال سلاح بین دوره زمانی پنج ساله «۲۰۱۵-۲۰۱۱» و «۲۰۲۰-۲۰۱۶» در سطح ثابت و یکسانی باقی مانده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«پیتر دی.ویزمن» عضو ارشد بخش اسلحه و هزینه نظامی موسسه «SIPRI» گفت: «هنوز خیلی زود است که اعلام کنیم رشد نقل و انتقال سلاح طی دو دهه گذشته پایان یافته است. به عنوان مثال تاثیرات پاندمی کرونا میتواند باعث شود که برخی کشورها نسبت به برنامه واردات اسلحه ارزیابی مجددی انجام دهند. با این حال، کشورهایی هستند که حتی در دوران اوج پاندمی کرونا در سال ۲۰۲۰ قراردادهای نظامی بزرگی منعقد کردهاند.»
رشد صادرات اسلحه آلمان، فرانسه و آمریکا | سقوط صادرات چین و روسیهایالات متحده آمریکا بزرگترین صادرکننده سلاح در جهان باقی مانده است. سهم این کشور در مجموع صادرات اسلحه جهان بین دوره پنج ساله «۱۵-۲۰۱۱» و«۲۰-۲۰۱۶» از ۳۲ درصد به ۳۷ درصد رسیده است. آمریکا در پنج سال گذشته به ۹۶ کشور جهان سلاح صادر کرده است و از این حیث بالاتر از همه صادرکنندگان اسلحه قرار دارد. مقصد نیمی از صادرات اسلحه آمریکا (۴۷%) خاورمیانه و عربستان به تنهایی ۲۴ درصد کل صادرات آمریکا را به خوداختصاص داده است. افزایش ۱۵ درصدی صادرات اسلحه آمریکا بین دوره زمانی «۱۵-۲۰۱۱» و «۲۰-۲۰۱۶» فاصله بین ایالات متحده و روسیه را بیش از پیش افزایش داد.
روسیه دوّمین کشور بزرگ صادر کننده سلاح در جهان است. صادرات اسلحه این کشور در پنج سال اخیر ۲۲ درصد کاهش داشت. روسیه ۲۲ درصد از مجموع کل صادرات اسلحه جهان در دوره زمانی «۲۰-۲۰۱۶» به خود اختصاص داده است. میزان صادرات روسیه تقریباً برابر میزان دوره پنج ساله «۱۰ -۲۰۰۶» میباشد. سقوط ۵۳ درصدی صادرات سلاح به هندوستان به عنوان بازار قدیمی ارسال اسلحه مسکو، دلیل اصلی کاهش شدید صادرات اسلحه روسیه است.
«الکساندرا کیموا» محقق بخش اسلحه و هزینه نظامی موسسه «SIPRI» گفت: «روسیه رشد قابل توجهی در صادرات اسلحه به چین، الجزایر و مصر طی پنج سال اخیر داشته است. امّا این افزایش صادرات نتوانست سقوط بزرگ صادرات به هندوستان را جبران کند. با این حال روسیه قراردادهای نظامی جدیدی با چندین دولت به امضاء رسانده است که احتمالاً به تدریج صادرات این کشور را افزایش خواهد داد. روسیه در اکثر مناطق جهان با رقابت شدید آمریکا مواجه است.»
فرانسه سومین و آلمان چهارمین کشور بزرگ صادرکننده سلاح در جهان هستند. این دو کشور رشد قابل توجهی را بین دوره زمانی «۱۵-۲۰۱۱» و «۲۰-۲۰۱۶» تجربه کردند. صادرات اسلحه فرانسه در پنج سال اخیر ۴۴ درصد افزایش داشت و به بالاترین حد خود از سال ۱۹۹۰ رسید. فرانسه ۸.۲ درصد از مجموع صادرات اسلحه جهان را در دوره زمانی «۲۰-۲۰۱۶» به خود اختصاص داده است. کشورهای هند، مصر و قطر در مجموع ۵۹ درصد صادرات اسلحه فرانسه را تشکیل میدهند. صادرات اسلحه آلمان نیز در پنج سال اخیر ۲۱ درصد افزایش داشت. آلمان ۵.۵ درصد از مجموع صادرات اسلحه جهان را به خود اختصاص داده است. بازار اصلی تسلیحات ساخت آلمان کشورهای کره جنوبی، الجزایر و مصر هستند.
پنجمین کشور بزرگ صادرکننده اسلحه در جهان چین است. صادرات سلاح توسط پکن در پنج سال اخیر ـــ مشابه مسکو ـــ با کاهش مواجه بود. صادرات چین ۷.۸ درصد کاهش داشت. چین ۵.۲ درصد از مجموع صادرات اسلحه جهان را به خود اختصاص داده است. کشورهای پاکستان، بنگلادش و الجزایر بازار اصلی تسلیحات ساخت چین هستند.
روند صادرات اسلحه از اوج دوران جنگ سرد در دوره پنج ساله ۱۹۸۱-۱۹۸۵ تا دوره زمانی پنج ساله ۲۰۱۶-۲۰۲۰ دوره زمانی پنج ساله «۲۰۲۰-۲۰۱۶» نزدیک به اوج واردات و صادرات اسلحه پس از پایان جنگ سرد بود اوج واردات و صادرات اسلحه مربوط به دوره پنج ساله ۱۹۸۰-۱۹۸۴ جنگ سرد و مصادف با هشت سال جنگ عراق - ایران بود راهنمای اینفوگرافی| ستون افقی: بازه زمانی صادرات سلاح / ستون عمودی: متوسط حجم صادرات جهانی اسلحه منبع اینفوگرافی: SIPRI رشد تقاضای واردات سلاح در منطقه غرب آسیا (خاورمیانه)بالاترین رشد در واردات سلاح متعلق به منطقه خاورمیانه است. طی پنج سال اخیر، دولتهای این منطقه ۲۵ درصد بیشتر از دوره زمانی «۱۵-۲۰۱۱» تجهیزات نظامی وارد کردند. این موضوع حاصل رقابت منطقهای میان کشورهای حاشیه خلیج فارس است. عربستان سعودی (همسایه جنوبی ایران) بزرگترین واردکننده اسلحه در جهان است. ۷۳ درصد واردات سلاح عربستان از آمریکا و ۱۳ درصد از انگلیس است. میزان واردات تسلیحات توسط عربستان سعودی ۱۲.۵ درصد مجموع کل واردات سلاح در جهان است.
میزان واردات سلاح توسط عربستان سعودی (۶۱%) و قطر (۳۶۱%) افزایش داشته است. واردات تجهیزات نظامی امارات ۳۷ درصد کاهش داشته است، ولی تعدادی از قراردهای ابوظبی در سال ۲۰۲۰ نظیر تحویل ۵۰ فروند جنگنده گران قیمت F-35 آمریکا حکایت از آن دارد که امارات عربی به واردات حجم بالایی از تسلیحات ادامه خواهد داد. امارات عربی (همسایه جنوبی ایران) هشتمین واردکننده بزرگ سلاح در جهان است ـــ رتبه واردات امارات مربوط به سال ۲۰۲۰ است. امارات طی سالیان اخیر در لیبی و سوریه مداخله نظامی کرده و یکی از اعضای ائتلاف حمله به خاک یمن میباشد. در سال ۲۰۱۹ و هنگامی مداخله نظامی کشورهای خارجی در لیبی توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد محکوم شد، امارات با استرالیا، برزیل، کانادا، چین، روسیه، فرانسه، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سوئد، ترکیه، انگلیس و آمریکا قرارداد نظامی منعقد کرده بود.
واردات اسلحه مصر طی پنج سال اخیر ۱۳۶ درصد افزایش داشته است. مصر در سالهای اخیر بر سر منابع هیدوکربنی منطقه شرق مدیترانه وارد منازعه با ترکیه شده و از همین رو سرمایهگذاری سنگینی در بخش نیروی دریایی خود انجام داده است.
واردات اسلحه ترکیه طی پنج سال اخیر ۵۹ درصد کاهش داشته است. لغو تحویل جنگندههای F-35 آمریکا به ترکیه در سال ۲۰۱۹ عامل اصلی کاهش واردات اسلحه در ترکیه است. پس از خرید سامانه پدافند موشکی S-400 روسیه توسط آنکارا، قرارداد تحویل جنگندههای F-35 به ترکیه از سوی واشنگتن لغو شد.
رنگ سبز: کشورهای منطقه خاورمیانه واردات اسلحه توسط کشورهای آسیا-اقیانوسیه هنوز بالاترین در جهان استعربستان سعودی، هند، مصر، استرالیا و چین پنج کشوری هستند که بیشترین واردات سلاح را در جهان دارند. منطقه آسیا-اقیانوسیه ۴۲ درصد کل واردات سلاح جهان را در اختیار دارند که از این حیث در رده اوّل جهان قرار میگیرند. رده دوّم متعلّق به منطقه خاورمیانه است. هندوستان، استرالیا، چین، کره جنوبی و پاکستان بزرگترین واردکنندگان اسلحه در منطقه آسیا-اقیانوسیه هستند.
وارادات اسلحه ژاپن در پنج سال اخیر، ۱۲۴ درصد نسبت به دوره زمانی «۲۰۱۵-۲۰۱۱» افزایش داشته است. واردات اسلحه تایوان در پنج سال اخیر پایین تر از سالهای «۲۰۱۵-۲۰۱۱» بود، با این حال چندین سفارش بزرگ خرید تجهیزات نظامی با آمریکا در سال ۲۰۱۹ منعقد کرده است که شامل جنگنده نیز میباشد.
«سیمون تی.ویزمن» عضو ارشد موسسه «SIPRI» گفت: «تصور رو به رشد تهدیدات چین در میان بسیاری از کشورهای منطقه آسیا-اقیانوسیه، عامل اصلی واردات اسلحه در این منطقه است.»
هندوستان (واقع در حوزه جنوب شرق ایران) دوّمین واردکننده بزرگ تسلیحات در جهان است (آمار سال ۲۰۲۰). این درحالی است که پاکستان به عنوان همسایه و دشمن هندوستان، یازدهمین کشور در این رده بندی است (آمار پاکستان مربوط به سال ۲۰۲۰است). هند و پاکستان به عنوان دو کشور دارنده بمب اتمی در سالهای گذشته با طیفی از تسلیحات وارداتی به سرحدّات یکدیگر حمله کردند. بسیاری از بزرگترین صادرکنندگان اسلحه در جهان، دو کشور هند و پاکستان را برای دههها تامین تسلیحاتی کردند و اغلب به هردو کشور سلاح صادر میکنند. واردات اسلحه هندوستان طی پنج سال اخیر ۳۳ درصد کاهش داشت. در این میان، بیشترین ضرر به روسیه تحمیل شد. ۴۶ درصد تسلیحات وارداتی هند از آمریکاست. هند در حال برنامه ریزی برای واردات حجم زیادی از تجهیزات نظامی است.
رنگ قرمز: کشورهای منطقه آسیا-اقیانوسیه واردات و صادرات اسلحه سایر کشورهای جهان صادرات اسلحه انگلیس طی پنج سال اخیر ۲۷ درصد کاهش داشته داشت. انگلیس ۳.۳ درصد از مجموع صادرات اسلحه جهان را در دوره زمانی «۲۰-۲۰۱۶» به خود اختصاص داده است. صادرات اسلحه کره جنوبی طی پنج سال اخیر ۲۱۰ درصد نسبت به سالهای «۲۰۱۵-۲۰۱۱» رشد داشته است. ۲.۷ درصد سهم بازار صادرات اسلحه به سئول اختصاص دارد. برای اوّلین بار کره جنوبی در لیست ۱۰ کشور بزرگ صادرکننده سلاح در جهان قرار گرفت. (طبق آمار ۲۰۲۰) صادرات اسلحه اسرائیل طی پنج سال اخیر ۵۹ درصد نسبت به سالهای «۲۰۱۵-۲۰۱۱» افزایش داشته است. این رژیم ۳ درصد از مجموع صادرات اسلحه جهان را در دوره زمانی «۲۰-۲۰۱۶» به خود اختصاص داده است. چین بزرگترین واردکننده سلاح در منطقه شرق آسیاست. ۴.۷ درصد از مجموع واردات اسلحه جهان متعلق به چین است. کشورهای اروپای مرکزی و اروپای غربی در پایان سال ۲۰۱۹ سفارشات ویژهای جهت واردات ۳۸۰ جنگنده جدید از آمریکا ارائه کردند. واردات اسلحه مصر در پنج سال گذشته سه برابر شده است. مصر سوّمین واردکننده بزرگ اسلحه در جهان است.(طبق آمار ۲۰۲۰) واردات اسلحه برزیل در در پنج سال اخیر بالاترین میزان درمیان کشورهای آمریکای جنوبی بوده است.۳۱ درصد مجموع واردات اسلحه این قاره متعلق به برزیل است. (طبق آمار ۲۰۲۰) منبع واردات سلاح توسط کشورهای پایین دست صحرای آفریقا از قرار ذیل است: روسیه (۳۰%)، چین (۲۰%)، فرانسه (۹.۵%) و آمریکا (۵.۴%). واردات اسلحه الجزایر طی پنج سال اخیر، ۶۴ درصد در مقایسه با دوره زمانی «۲۰۱۵-۲۰۱۱» افزایش داشته است. ارمنستان تقریباً کل تجهیزات نظامی خود را (۹۴ درصد) در پنج سال گذشته از روسیه وارد کرده است. آذربایجان نیز ۶۹ درصد تسلیحات خود را از اسرائیل وارد میکند. در مجموع طی پنج سال اخیر در مقایسه با دوره زمانی «۲۰۱۵-۲۰۱۱» شاهد کاهش واردات اسلحه توسط دولتها بودیم: کشورهای قاره آفریقا (۱۳%)، قاره آمریکا (۴۳%) و قاره آسیا - اقیانوسیه (۸.۳%).
ترجمه: ایلیا فروزش
* با وجود تبلیغات گسترده غرب و اذنابشان علیه جمهوری اسلامی مبنی بر هزینه پیش از حد در زمینه نظامی، نکته جالب سالنامه موسسه مشهور «تحقیقات صلح بین المللی استکهلم» اینجاست که در فهرست ۴۰ کشور بزرگ واردکننده سلاح در جهان نامی از ایران نیست که این امر نشان دهنده بودجه فوق العاده پایین تهران در زمینه نظامی است. طبق آمار ذکر شده در این گزارش، بزرگترین واردکنندگان اسلحه در جهان در همسایگی ایران به سر میبرند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: سیاسی خاورمیانه غرب آسیا صادرات سلاح عربستان سعودی ایران اسرائیل خود اختصاص داده درصد افزایش افزایش داشته تسلیحات در جهان پنج سال اخیر طی پنج سال اخیر آسیا اقیانوسیه درصد کاهش تجهیزات نظامی عربستان سعودی پنج سال گذشته دوره پنج ساله دوره زمانی اسلحه در جهان ایالات متحده واردات اسلحه سلاح در جهان واردات سلاح صادرات سلاح کره جنوبی کشور بزرگ سال ۲۰۱۹ طبق آمار سال ۲۰۲۰ بین دوره دو کشور جنگ سرد ۲۰ ۲۰۱۶ ۵ درصد ۳ درصد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۳۳۵۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صادرات ایران باید از خام فروشی عبور کند
رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران پیشنهاد داد برای کاهش تأثیر تحریمها و افزایش بهرهوری، علاوه بر تدوین قوانین توسعهای، جلوی خامفروشی گرفته شود. - اخبار اقتصادی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، پنل تخصصی «توانمندیها و ظرفیتهای صنعتی کشور» با حضور سخنرانان بخش خصوصی و بخش دولتی به همت کمیسیون صنعت اتاق ایران در حاشیه نمایشگاه اکسپو 2024 برگزار شد.
ابوالفضل روغنیگلپایگانی، رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران به عنوان اولین سخنران این نشست، گفت: به دلیل استفاده گسترده تمامی صنایع از صنعت بستهبندی، این صنعت از اهمیت ویژهای برخوردار است. هرچند این صنعت یکی از ابزارهای سنجش شاخصهای توسعه اقتصادی و صنعتی است؛ اما در سال گذشته وضعیت خوبی نداشت. از سوی دیگر، با وجود اینکه ایران پس از چین دومین کشوری است که توانست تولید کاغذ داشته باشد اما امروزه جایگاه خوبی در این حوزه ندارد. سرانه مصرف کاغذ در ایران سالانه 21 کیلوگرم و در اروپا 57 کیلوگرم است. این عدد در کشورهای اسکاندیناوی و برخی کشورهای آمریکایی 157 کیلوگرم است. این اعداد نشان میدهد تا رسیدن به شاخصهای جهانی راه زیادی در پیش داریم.
وی ادامه داد: تولید کل جهانی کاغذ در حدود 425 میلیون تن است. این کاغذها تنها از درختان تولید نمیشوند و به وسیله ماشینآلات مختلف از مواد اولیه مختلف همچون خردهچوبهای جنگلی، سنگ و... ساخته میشوند. در سالهای 2008 و 2009 حدود 70 درصد این 425 میلیون تن کاغذ از چوبهای جنگلی ساخته میشد اما در حال حاضر خوشبختانه این رقم در حال تغییر است و کشورها در حال حرکت به سمت تولید کاغذ بازیافتی هستند. کاغذ میتواند تا 7 بار به چرخه تولید بازگردد.
رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران ادامه داد: بیشترین تولید کاغذ در دنیا به ترتیب در کشورهای چین 125 میلیون تن، آمریکا 72 میلیون تن، ژاپن 26 میلیون تن و آلمان 23 میلیون تن صورت میگیرد. در ایران رقم تولید کاغذ یکمیلیون و 600 هزار تن است. آمار تولید کاغذ تحریر در دنیا حدود 150 میلیون تن بود، اما با گسترش فضای دیجیتال مصرف کاغذ کاهش یافته و به 50 تا 70 میلیون تن رسیده است.
روغنی تأکید کرد: در ایران به دلیل سیاستهای غلط و هدررفت منابع ارزی 350 هزار تن واردات کاغذ تحریر داشتهایم اما میتوان گفت نیاز واقعی کشور 150 هزار تن است که 45 هزار تن آن مرتبط با آموزشوپرورش است. این حجم از واردات بیهوده با ارز 4200 تومانی انجام میشد که منابع ارزی را هدر میداد. ظرفیت تولید کاغذ در داخل کشور حدود 190 هزار تن است. در حدود 6 سال پیش، چیزی در حدود 120 هزار تن مصرف کاغذ روزنامه داشتیم، اما در حال حاضر روزنامهها در حال نابودی هستند و در حال خارج شدن از چرخه هستند. در خصوص کاغذ بستهبندی، مجوز طراحی کارخانه کاغذ در کشور برای تولید 3 میلیون و 200 هزار تن وجود دارد.
وی ادامه داد: همانطور که گفته شد صنعت بستهبندی با رشد اقتصادی مرتبط است؛ ما دو سال پیش حدود 950 هزار تن مصرف کارتن داشتهایم اما در حال حاضر 750 هزار تن مصرف داریم و این نشاندهنده حال بد اقتصاد کشور است. پس از دوران کرونا، مصرف کاغذ بستهبندی و کاغذهای بهداشتی افزایش چشمگیری داشته است. تا سال 93 کاغذ تحریر و کاغذ بستهبندی عمدتاً به کشور وارد میشد، اما با تلاش بخش خصوصی الان صادرکننده کاغذ شدهایم. در حال حاضر یکمیلیون و 600 هزار تن کاغذ بستهبندی داریم که میتوانیم صادر کنیم. هنوز هم بخش عمده کاغذ از چوب تولید میشود و ما در شمال ایران 2 میلیون هکتار جنگل داریم. روسیه به عنوان بانک چوب دنیا، در حدود 800 میلیون هکتار چوب در اختیار دارد. تقریباً تمامی کشورهای دنیا از روسیه واردات چوب انجام میدهند، اما در ایران این واردات وجود ندارد و این امری مشکلساز است. تمام کشورهای دنیا به سمت صنایع سلولزی در حال حرکت هستند و در ایران نیز این صنایع رشد خوبی داشتهاند.
نمایشگاه امسال فرصت خوبی را فراهم کرد
سید محمد موسوی، معاون صنایع ماشینآلات و تجهیزات وزارت صنعت، معدن و تجارت به عنوان سخنران بعدی این نشست گفت: بخش خصوصی باید از همین امروز برای سال بعد برنامهریزی کند. نمایشگاه امسال فرصت بسیار خوبی را فراهم کرده است که با برطرف کردن مشکلات، شرایط در سال آینده بهتر خواهد شد. شرایط باید بهگونهای پیش برود که برای مثال بتوانیم بگوییم حاصل این نمایشگاه قرارداد 2 میلیارد دلاری بود. باید بتوانیم بازار کشورهایی مانند کشورهای آفریقایی که نیاز به تجهیزات و ماشینآلات دارند را در دست بگیریم.
وی ادامه داد: ارزش بازار تجهیزات پزشکی ایران 3 میلیارد دلار است و 1500 شرکت فعال در تجهیزات پزشکی داریم. در حوزه نفت و گاز نیز پیشرفتهای بسیاری داشتهایم. تنها در شهر عسلویه 120 میلیارد دلار سرمایهگذاری داشتهایم و یک میلیارد مترمکعب در روز گاز تولید میکنیم که 70 درصد این فرآیند توسط ایرانیها انجام میشود.
موسوی افزود: توان خدمات فنی و مهندسی که در حال حاضر در کشور وجود دارد، آرزوی بسیاری از کشورها همچون ازبکستان است. در صادرات خدمات فنی و مهندسی از رقم 5/1 میلیارد دلار به رقم 4 میلیارد دلار رسیدهایم. در حوزه ماشینآلات کشاورزی نیز با رشد 40 درصدی توانستهایم هم نیاز داخل را برآورده کنیم و هم صادرات داشته باشیم. از 22 هزار تراکتور در سال به 40 هزار در سال رسیدهایم. در اسفند 1402 حدود 39 میلیون دلار صادرات تراکتور داشتهایم.
معاون وزیر صمت ادامه داد: امروزه، پتانسیل بالایی برای صادرات وجود دارد و کشورهای بسیاری خواهان تهاتر با ایران هستند. بسیاری از کشورهای آفریقایی به دلیل نداشتن ماشینآلات و تجهیزات توان استفاده از منابع و معادن خود را ندارند و نیازمند واردات این ماشینآلات هستند. اکثر شرکتهای ایرانی باید پس از تأمین نیازهای داخلی به فکر صادرات باشند و این نمایشگاه با وجود تمام چالشها فرصت خوبی را فراهم کرده است.
فرصتها و تهدیدهای صنعت دارو
نریمان صدری، رئیس اتاق مشترک ایران و اتریش به عنوان یکی از سخنرانان این نشست گفت: 10 درصد از کل تولید ناخالص جهان، در حوزه سلامت هزینه میشود و 20 درصد کل این هزینه فقط در کشور آمریکا صرف میشود. چین و هند نیز به خاطر جمعیت زیاد، در رتبههای بعدی قرار دارند. تولید ناخالص داخلی ایران حدود 400 میلیارد دلار است که حدود کمتر از 7 درصد این عدد در حوزه سلامت خرج میشود. بهطور کلی از میانگین کل دنیا پایینتر و از میانگین کشورهای در حال توسعه بالاتر هستیم.
وی افزود: در حال حاضر، دولت ایران بخش بزرگی از بودجه را به بخش سلامت اختصاص داده است. در ایران تلاش شده با ارزان کردن دارو، این صنعت کوچک نگه داشته شود. تقریباً 5/4 میلیارد دلار ارزش صنعت دارویی ماست که نصف ارزش صنعت دارو در کشور ترکیه است. به دلیل همین ارزانی، دورریز دارو نیز زیاد است و پزشکان نیز در مقیاس زیاد دارو تجویز میکنند.
رئیس اتاق مشترک ایران و اتریش ادامه داد: جمعیت ایران در حال پیر شدن است و در سالهای آتی با بیماریهای بسیاری مواجه خواهیم شد و بهتبع آن مصرف دارو و نیاز به خدمات بهداشتی و پزشکی نیز افزایش خواهد یافت. طبق تعاریف جدید پزشکی، سالمندی از 80 سال به بالا آغاز میشود و نیاز به داروهای این سنین میتواند به بزرگ شدن صنعت پزشکی خواهد انجامید.
وی گفت: عدم رشد اقتصادی کشور واقعیتی است که وجود دارد. کشورهایی که در منطقه جمعیتی قابل مقایسه با ایران هستند مانند عربستان سعودی، ترکیه و مصر را میتوان در حوزه سلامت با ایران مقایسه کرد. در کشور عربستان بودجه سلامت 60 هزار دلار است و هر سال برای هر فرد عربستانی 1291 دلار هزینه پزشکی و بهداشتی میکند.
صدری ادامه داد: اگر شخصی بخواهد در ایران وارد صنعت پزشکی بهخصوص صنعت دارو شود، با صنعتی روبهرو است که قیمتها در آن بهشدت کنترل میشوند. قیمت، تأمین و نیاز دارو همگی تحت کنترل دولت است و قیمت دارو توسط دولت در پایینترین حد جهانی نگه داشته شده است. همانطور که میدانید، ایران عضو سازمان WTO نیست و به همین دلیل امکان دستکاری در بازار دارو بهراحتی وجود دارد. همچنین تولید دارو از روی نمونههای ساختهشده سادهتر است. 85 درصد کل دارو در ایران تولید میشود و 15 درصد باقیمانده نیز وارد میشود.
صدری تأکید کرد: صنعت سلامت ایران فرصتهای زیادی در اختیار دارد؛ نمایندگان شرکتهای بزرگ دارویی دنیا در ایران شعبه داشتهاند اما اکنون به دلیل شرایط تحریمی میتوان با بنکداران بزرگ بینالمللی کار کرد و داروی مورد نیاز را تأمین کرد. فرصت دیگر، در اختیار گرفتن شرکتهای کوچک و متوسط در سایر کشورهاست که از رده خارج شدهاند، اما در ایران همچنان کارکرد دارند. در صنعت پلاسما نیز فرصتهایی برای ایران وجود دارد زیرا ما جزو معدود کشورهایی هستیم که صنعت پلاسمای خصوصی داریم. به دلیل طبیعت چهارفصل و پوشش گیاهی مناسب ایران، صنعت داروهای گیاهی نیز میتواند فرصتها و ظرفیتهای خوبی ایجاد کند.
صنعت نساجی؛ خسته ولی پر پتانسیل
امین مقدم، عضو هیاترئیسه اتحادیه نساجی و پوشاک ایران نیز در این نشست گفت: حجم مالی صنعت نساجی در کل جهان 1900 میلیارد در سال است که تقریباً حدود نیمدرصد این رقم متعلق به ایران است. در سال گذشته وارداتی نزدیک به 2/2 میلیارد دلار داشتهایم. این در حالی است که صادرات ما در حدود 540 تا 600 میلیون دلار بوده است. از این 600 میلیون دلار، 350 میلیون دلار مربوط به صادرات فرش ماشینی و تنها 60 میلیون دلار مربوط به صادرات پوشاک بوده است.
وی افزود: صادرات کشور ترکیه در کل 35 میلیارد دلار است که 18 میلیارد دلار آن مربوط به پوشاک است. در ایران 47 هزار واحد صنعتی وجود دارد که تعداد 5500 واحد مرتبط با صنعت نساجی هستند و در ترکیه 240 هزار واحد صنعتی وجود دارد که 72هزار واحد در صنعت نساجی فعالیت میکنند.
عضو هیاترئیسه اتحادیه نساجی و پوشاک ایران ادامه داد: سبد خرید نساجی مردم کوچکشده و انتظار میرود در سال آینده کوچکتر هم بشود. در حدود 850میلیون دلار پارچه وارد کشور شده است، در حالی که در داخل کشور توانمندیهای بسیاری برای تولید پارچه وجود دارد.
مقدم تأکید کرد: در کنار تمام این موارد، باید به نکات مثبت هم توجه کرد. در صنعت نساجی قابلیتهای بسیار خوبی داریم و امیدواریم به زمانی برگردیم که پارچه ایران به کشورهای اروپایی صادر میشد. صنعت نساجی بزرگترین پتانسیل اشتغالزایی در میان سایر صنایع را دارد بهطوریکه حداقل یکمیلیون نفر در این صنعت مشغول به کار هستند. همچنین هزینه برپایی یک کارخانه نساجی متوسط در حدود یکپنجم هزینه برپایی کارخانه پتروشیمی است. نکته مثبت دیگر حمایتهای مالی مناسبی است که از شرکتهای دانشبنیان صورت میگیرد. قیمت هر کیلو پنبه در حدود 90هزار تومان است که این پنبه وقتی به یک تیشرت با برند داخلی تبدیل میشود، در حدود یکمیلیون تومان به فروش میرود و این نشان از ارزشافزوده بالای صنعت نساجی و پوشاک دارد.
صنعت برق در حال کوچک شدن است
علیرضا کلاهی صمدی، رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران در ادامه این نشست گفت: صنعت برق جزو معدود صنایع ایرانی است که رقابتپذیر است. پیش از جدی شدن تحریمها بخش عمده صادرات فنی و مهندسی کشور مربوط به صنعت برق بود. در بازار داخلی نیز علیرغم تمامی سوء مدیریتها، چراغ این صنعت همچنان روشن است. حتی در همین شرایط صادرات هم اتفاق میافتد.
رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران ادامه داد: به جرات میتوان گفت در صنعت برق سنتی فاصله ایران با تکنولوژی روز دنیا حدود 5درصد بوده، اما در حوزه برق جدید همچون انرژیهای سبز دچار عقبماندگی شدهایم. از سال 1379 تاکنون هیچ پروژه نیروگاهی عمدهای در ایران توسط خارجیها انجامنشده است. این شرایط در کشورهای همسایه همچون ترکیه وجود ندارد و پیمانکاران بزرگ خارجی همچون زیمنس در این کشورها مشغول به کار هستند. با تمام این مشکلات صنایع برق توانسته در خارج از کشور پروژههایی را در دست بگیرد.
کلاهی افزود: نیاز کشور عراق از الان تا پایان دهه آینده برای هر سال 10میلیارد دلار است که اگر بتوانیم 20درصد این نیاز را تأمین کنیم، صادرات ما رونق پیدا خواهد کرد. تحریم باعث شده است فعالیتهای بانکی و صدور ضمانتنامه مختل شده و صادرات چمدانی جای آن را گرفته است. پیشنهاد شخص بنده تدوین قوانین توسعهای و منطقهای مشترک است تا بتوانیم کمی از آثار تحریمها را کاهش دهیم. به جرات میتوانم ادعا کنم که توانمندی کشوری همچون ترکیه از ایران کمتر است و ما در به دست آوردن بازار کشورهای همسایه مانند عراق و همین ترکیه کوتاهی کردهایم. اگر دور کشورمان یک دایره بکشیم تا شعاع 2000کیلومتری بازار بسیار با ظرفیتی وجود دارد که ما باید از آن استفاده کنیم.
وی گفت: کشور هند پیشرفتهای چشمگیری در زمینه رشد اقتصادی داشته و از کشوری فقیر به کشوری متوسط تبدیل شده است. دسترسی به برق تا چند سال پیش در این کشور 1.5 میلیارد نفری فقط 45درصد بود. پروژههایی که هند در زمینه انرژیهای تجدیدپذیر انجام میدهد، بیش از کل ظرفیت تولید برق ایران است. بحث تغییر سبد انرژی در تمامی کشورهای همسایه جنوبی ما و اروپای شرقی بحثی جدی است. بخشی از این فرآیند حرکت از سوختهای فسیلی به سمت برق تجدیدپذیر است. براساس آمارها، تغییر سبد انرژی از 28درصد فعلی برق به بالای 40درصد مستلزم 20تریلیون یورو سرمایهگذاری است. متأسفانه بازار ما به بازاری که سرمایهگذاری وزارت نیرو در آن عملاً به صفر رسیده است و روزبهروز در حال کوچکتر شدن و محدود شدن است.
کلاهی صمدی ادامه داد: در حوزه تولید، بخش خصوصی اندکی سرمایهگذاری داشته است، اما در حوزه انتقال هیچ سرمایهگذاری وجود ندارد و در مسیر برعکس توسعه حرکت میکنیم. اگر نتوانیم با باز کردن بازارهای صادراتی روزنه امیدی ایجاد کنیم، همین یک صنعت توانمند هم از بین خواهد رفت. همچنین باید صادرات خامفروشی با کمترین ارزشافزوده را که بهنوعی صادرات سنتی است فراموش کنیم و به سمت صادرات صنایع و خدماتی برویم که در داخل ارزشافزوده پیدا کرده و علاوه بر سود ناشی از صادرات، تولید ناخالص داخلی را بالا بردهاند.
انتهای پیام/