به نقل از «پول نیوز»

فرصت بیت کوین برای اقتصاد ایران

تاریخ انتشار: ۱ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۳۷۲۵۱۲

یک کارشناس اقتصادی از مزایای استخراج بیت کوین را در ایران بررسی کرده است. او از منابع انرژی ایران، بحث تحریم‌ها و وجود دو پیک مصرف در سال، به‌عنوان ویژگی‌هایی یاد می‌کند که ایران را به کشوری مناسب در بحث استخراج بیت کوین تبدیل می‌کند. در ادامه یادداشت او را بخوانید.

 

به گزارش پول نیوز*علیرضا صلواتی، از گوشه‌وکنار شنیده می‌شود که یکی از عوامل افزایش مصرف برق کشور، استفاده از برق شبکه به‌منظور استخراج بیت کوین است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته با افزایش قیمت بیت کوین، هزینه خرید دستگاه‌های استخراج‌کننده آن نیز رشد زیادی داشته است. در ایران اما، باتوجه به قیمت پایین انرژی در کشور، عموماً از دستگاه‌های قدیمی و از رده خارج شده جهانی استفاده می‌شود. از این‌رو، همچنان خرید این دستگاه‌ها صرفه اقتصادی بالایی دارد.
چرا استخراج رمزارز در ایران مزیت دارد؟

مزیت ایران در تولید و استخراج رمزارز را می‌توان در 3 بخش اصلی دید:

۱. منابع غنی انرژی در کشور

ایران چهارمین کشور بزرگ از نظر منابع نفتی (۱۵۶ میلیارد بشکه نفت) و دومین کشور بزرگ از نظر منابع گازی (۳۲ تریلیون متر مکعب) در دنیا است. علاوه بر این، با توجه‌ به وضعیت میزان آفتاب در ایران، می‌توان گفت این کشور منبع خوبی برای تامین انرژی خورشیدی است. مجموع این شرایط نشان می‌دهد ایران به‌عنوان کشوری که منابع تامین انرژی فراوانی دارد، شرایط مناسبی برای تأمین انرژی مورد نیاز استخراج رمزارزها در اختیار دارد.

۲. تحریم ایران

دارابودن منابع غنی انرژی، دلیل خوبی برای تبدیل‌شدن یک کشور به بهشت استخراج بیت‌کوین نیست. ایران علاوه بر دارابودن منابع عظیم انرژی، به دلیل تحریم‌های بین‌المللی، قادر به صادرکردن این منابع نیست. از این‌رو، فرصت خوبی برای صادرات انرژی از طریق استخراج رمزارزها فراهم شده است. ایران می‌تواند با فروش انرژی به قیمت پایین‌تر، به استخراج‌کنندگان بیت‌کوین در کشور و امکان تولید برق ارزان برای آنها، ایران را به بهشت استخراج رمزارز تبدیل کنند. توسعه زیرساخت استخراج رمزارز، می‌تواند شبکه برق کشور را نیز تا چندین برابر وضعیت کنونی گسترش دهد و وضعیت ایران را در تأمین انرژی در سال‌های آینده بهبود بخشد.

۳. وجود دو پیک مصرفی در کشور

ایران از معدود کشورهای جهان است که دو پیک مصرفی دارد. در فصل تابستان به دلیل مصرف بسیار بالای برق، به‌منظور خنک‌سازی ساختمان‌ها، مصرف برق کشور تا نزدیکی ۶۰ هزار مگاوات افزایش پیدا می‌کند. از سوی دیگر، در زمستان نیز به دلیل سرمای هوا و ضرورت گرم‌کردن خانه‌ها، مصرف گاز به رکوردهای خود می‌رسد. از این‌رو، کشور ایران در تابستان با پیک مصرف برق و در زمستان با پیک مصرف گاز روبه‌رو است. وجود دو پیک، منجر می‌شود صادرات انرژی با مشکلاتی روبه‌رو شود. اما استخراج رمزارز می‌تواند این مشکل را تا حد زیادی حل کند. با ایجاد زیرساخت استخراج بیت‌کوین، کشور می‌تواند در زمان‌های افت مصرف برق و یا گاز، به سمت استفاده حداکثری از زیرساخت تولیدی کشور، با استفاده از استخراج رمزارز برود.

از فرصت به تهدید

با وجود فرصت بکر استخراج بیت‌ کوین در کشور، این فرصت با رفتارهای دولت به یک تهدید بزرگ تبدیل شده است. قیمت بسیار پایین برق صنعتی و کشاورزی سبب شده است، عمده مردم برای استخراج بیت‌ کوین، از برق کشاورزی و صنعتی استفاده کنند. به همین دلیل، صنایع تولیدی خود را تعطیل و به استخراج بیت‌کوین روی آورده‌اند. در واقع، باز هم شاهد تبدیل یک فرصت بزرگ توسعه‌ای به یک تهدید بزرگ توسعه‌ای هستیم.

از سوی دیگر، افرادی که حاضر به سرمایه‌گذاری وسیع در این صنعت هستند نیز نسبت به استخراج قانونی آن بسیار کم‌انگیزه هستند. دولت ایران با اعلام افزایش شدید قیمت برق برای استخراج بیت‌ کوین، عملاً صرفه اقتصادی تولید آن را از بین برده است.

تفاوت بیت‌کوین و سیمان

در گزارشی که سال گذشته، روزنامه دنیای اقتصاد چاپ کرده بود، دولت سالانه حدود ۹ هزار میلیارد تومان به صنعت سیمان یارانه انرژی می‌دهد؛ در صورتی‌ که کل سود شرکت‌های سیمانی در حدود ۱,۵۰۰ میلیارد تومان بوده است. اگر مبلغ یارانه انرژی را به‌طور متوسط بین شاغلین این صنعت تقسیم کنیم، به هر نفر ماهانه حقوقی در حدود ۳۷ هزار تومان می‌رسد. لازم به ذکر است این مفروضات در سال گذشته و با دلار حدوداً ۱۲ هزارتومانی محاسبه شده است و احتمالاً در شرایط کنونی اعداد باید در ۲ ضرب شوند. با این ‌وجود، دولت به صنعت استخراج بیت ‌کوین به چشم یک صنعت نگاه نکرده و تلاشی در جهت توسعه آن انجام نداده است.

از آنجایی ‌که استخراج بیت‌ کوین همچون سایر صنایع کشور همچون تولید سیمان، فولاد و کاشی و سرامیک بسیار انرژی‌بر است، به نظر می‌رسد قیمت منصفانه انرژی برای استخراج بیت‌ کوین باید مشابه قیمت انرژی برای سایر صنایع انرژی‌بر باشد. البته دولت می‌تواند به دلیل محدودیت‌های موجود در شبکه توزیع برق، استخراج بیت ‌کوین را محدود به ایجاد ظرفیت جدید کند که از این ‌جهت این کار می‌تواند کل صنعت برق کشور را دگرگون کند. در حال حاضر، قیمت برق برای صنایعی همچون فولاد حدود ۲۵۰ تومان است که معادل ۱ سنت می‌شود. افزایش این رقم به حدود ۳ سنت، می‌تواند هم رانت انرژی فولاد را کاهش دهد و هم‌قیمت مناسب و جذابی به‌منظور توسعه زیرساخت استخراج رمزارز در کشور باشد.

تکلیفی که هنوز مشخص نیست

با وجود گذشت چندین سال از عمر صنعت رمزارز در جهان، همچنان تکلیف استخراج رمزارزها در ایران مشخص نیست. هنوز روشن نیست که فرایند دریافت مجوز، قیمت دقیق برق مصرفی این واحدها، قیمت گاز به‌منظور تأسیس نیروگاه برای تولید برق موردنیاز استخراج بیت ‌کوین و… به چه صورتی است. دولت ایران که همواره با بحران تصمیم‌گیری روبه‌رو است، این بار نیز همانند گذشته نمی‌تواند یک تصمیم مشخص در زمینه استخراج رمزارز اتخاذ کند. این موضوع، شرایط را برای سرمایه‌گذاران و مردم سخت کرده است. به همین جهت، استخراج بیت ‌کوین عمدتاً به‌صورت زیرزمینی انجام می‌شود.

البته چندین بخشنامه در راستای استخراج رمزارزها آمده است، اما اعلام فروش برق و یا گاز با قیمت بالا برای استخراج‌کنندگانِ بیت‌ کوین، سبب شده است که عملاً مزیت ایران در قیمت پایین‌تر انرژی از بین برود. علاوه بر این، سخت‌گیری‌های زائد در تأیید مجوز مربوط به استخراج بیت‌ کوین، سبب شده است که سرمایه‌گذاران یا عملاً از خیر استخراج بیت ‌کوین بگذرند و یا آن را به‌صورت غیرقانونی و چراغ‌خاموش جلو ببرند. حتی مشروط‌کردن استخراج بیت ‌کوین به احداث نیروگاه جدید و تأمین گاز موردنیاز آن، می‌توانست مزیت خوبی برای ایران فراهم کند، اما به نظر می‌رسد همین کار نیز با بروکراسی گسترده روبه‌رو است.

فرصتی که سوخت

کشور ایران نه‌تنها در دوران تحریم به استقبال استخراج رمزارز و تسهیل تجارت آن نرفت، بلکه همانند رفتارهای گذشته خود، با قدرت جلوی آن ایستاد و فرایند مربوط به دریافت مجوز را با یک بروکراسی گسترده روبه‌رو کرد. در شرایط کنونی که ایران با مشکلات زیادی در صادرات انرژی روبه‌رو است، می‌توانست سوخت مازاد خود را با قیمت رقابتی و ارزان‌تر در بازار داخلی عرضه کند و از این طریق به صادرات انرژی دست پیدا کند. حتی سوزاندن مازوت در مناطق غیرمسکونی و تأمین برق موردنیاز استخراج‌کنندگان رمزارز، می‌تواند بحران مازوت در کشور را کاهش دهد و استخراج‌کنندگان غیرقانونی را به سمت برق ارزان به‌منظور تولید رمزارز هدایت کند.

 

* علیرضا صلواتی کارشناس اقتصادی

منبع: پول نیوز

کلیدواژه: بیت کوین اقتصاد ایران رمز ارز پول نیوز استخراج رمز ارز استخراج رمزارزها استخراج بیت کوین استخراج کنندگان استخراج رمزارز برای استخراج صادرات انرژی روبه رو کشور ایران پیک مصرف برق کشور مصرف برق دو پیک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۳۷۲۵۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آفریقا؛ قاره فرصت ها؛ موانع همکاری های تجاری ایران و آفریقا چیست؟

تین نیوز

گزارش ها حاکی است که ایران برای رشد ۱۰ برابری تجارت با آفریقا هدف گذاری کرده، اما عدم شناخت ظرفیت ها در بین تجار ایرانی و آفریقایی، نبود یا کمبود حمل و نقل ارزان، مستمر و فراگیر و همچنین وجود مانع جابجایی مستقیم ارز و پول، از جمله موانع توسعه تجارت یا تجارت مستقیم بین ایران و قاره آفریقاست که باید برطرف شود.

 

به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، امسال همزمان با اکسپو ۲۰۲۴، دومین اجلاس همکاری های ایران و آفریقا برگزار شد که پیش بینی شده بود بیش از ۲۰ کشور آفریقایی در این اجلاس حضور پیدا کنند.

طی سال های اخیر بارها بر اهمیت و ظرفیت های قاره آفریقایی برای تجار ایرانی تاکید شده است. با این حال به نظر می رسد ایران و کشورهای آفریقایی از ظرفیت های یکدیگر مطلع نیستند.

به طور کلی تجارت ایران با آفریقا سالانه ۱.۲ میلیارد دلار است که ۱.۱ میلیارد دلار آن صادرات است. بیشترین میزان تجارت خارجی بین ایران و آفریقا در سال ۱۴۰۱ اتفاق افتاد که تجارت خارجی با آفریقا به حدود ۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار رسید. اما این عدد در مقایسه با تجارت کشورهای دیگر با قاره آفریقا قابل توجه نیست و به همین دلیل سازمان توسعه تجارت اعلام کرده که برای تصاحب سهم بیشتر از بازار این قاره برنامه ریزی هایی در نظر گرفته است.

البته با توجه به اینکه حجم تبادلات تجاری آفریقا در سال گذشته حدود ۱۲۰۰ میلیارد دلار بوده، سهم ایران از این تبادلات ناچیز بوده است. همچنین باید به این نکته توجه کرد که در بازارهای آفریقا کشورهایی مثل چین و هند نفوذ قوی دارند که رقابت با آنها برای ایران تا حدودی سخت است.

با این حال رئیس جمهور در اجلاس ایران و آفریقا که روز جمعه برگزار شد، تاکید کرد که هدف گذاری یک میلیارد دلاری برای همکاری های اقتصادی ایران و آفریقا در یک سال آینده به هیچ وجه متناسب با ظرفیت های موجود نیست و حتما باید به سمت هدف ۱۰ برابری حجم همکاری های اقتصادی و تجاری فیمابین حرکت کنیم.

آنطور که یکی از مسئولان سازمان توسعه تجارت اخیرا توضیح داده، آمار تجارت با آفریقا بیشتر از عددهای اعلامی است، اما ایران به دلیل محدودیت های ناشی از اعمال تحریم ها، صادرات مستقیم به این کشورها ندارد و محصولات ایرانی از طریق کشور دوم مانند امارات، ترکیه، قطر و عمان به کشورها صادر می شود.

جزئیات تجارت ایران و آفریقا در سال ۱۴۰۲

آنطور که اخیرا سخنگوی کمیسیون توسعه تجارت خانه صمت توضیح داده، در سال گذشته ۳۹ کشور از قاره آفریقا، مقصد صادرات کالاهای ایرانی به صورت مستقیم بودند. همچنین با وجود کاهش صادرات کشور به بخش سفید این قاره در شمال در سال های گذشته، شاهد افزایش صادرات به کشورهای الجزایر، مصر، لیبی، تونس، جیبوتی و مراکش در سال ۱۴۰۲ بودیم.

در این میان هفت مقصد نخست محصولات صادراتی به آفریقا در سال ۱۴۰۲، غنا با خرید ۱۷۳.۵ میلیون دلار، آفریقای جنوبی با ۱۴۵ میلیون دلار، تانزانیا با ۹۲.۸ میلیون دلار، کنیا با ۴۸.۷ میلیون دلار، نیجریه با ۴۸ میلیون دلار، موزامبیک با ۴۷.۱ میلیون دلار و سومالی با ۳۳.۳ میلیون دلار به صورت مستقیم بودند.

در رابطه با محصولات صادراتی به این قاره نیز باید گفت ۵۱ درصد صادرات ایران، مشتقات نفتی شامل کود اوره، قیر، گاز مایع و انواع روغن های صنعتی بود و بعد از آن ۳۷ درصد صادرات ایران را محصولات فولادی و آهنی به خود اختصاص داده است. همچنین مواد غذایی، مصالح ساختمانی، انواع فرش و کف پوش، شوینده ها و لوازم بهداشتی ، لوازم خانگی، دارو و تجهیزات پزشکی، لوازم صنعتی، قطعات خودرو، لاستیک، مواد معدنی، لوازم الکتریکی، لوستر، مبلمان و اسباب بازی از دیگر کالاهای صادراتی ایران به قاره آفریقا در سال ۱۴۰۲ بودند.

در این میان ۲۲ کشور از این قاره فروشنده مستقیم کالا به ایران در سال ۱۴۰۲ بودند که آفریقای جنوبی با فروش ۱۹ میلیون دلار، زامبیا با ۱۲.۵ میلیون دلار، غنا ۱۲ میلیون دلار، سیشل با ۱۱.۷ میلیون دلار، کنیا ۹.۵ میلیون دلار، تانزانیا با ۶.۱ میلیون دلار و اوگاندا با ۴.۱ میلیون دلار، هفت کشور نخست فروش کالا در بین کشورهای قاره آفریقا به ایران در سال گذشته بودند.

حدود ۶۶ درصد واردات ایران از این قاره مواد غذایی و کشاورزی مانند چای، ذرت، قهوه، توتون، حبوبات، لاشه گوسفند و محصولات شیلاتی بودند و ۲۱ درصد نیز مواد معدنی مانند سنگ منگنز، سنگ و خاک روی، کنسانتره گروم و ۱۳ درصد دیگر نیز عمدتا روغن صنعتی و گریس، انواع تسمه، ماشین آلات، مواد شیمیایی و صنعتی و لوازم یدکی بوده است.

قاره آفریقا با دارا بودن ۱.۳ میلیارد نفر جمعیت و ۵۴ کشور، یک فرصت بزرگ در حوزه روابط تجاری و اقتصادی است. با این حال به گفته دست اندکاران حوزه تجارت، عدم شناخت ظرفیت ها در بین تجار ایرانی و آفریقایی، نبود یا کمبود حمل نقل ارزان و مستمر و فراگیر و همچنین موانع جابجایی مستقیم ارز و پول، از موانع توسعه تجارت یا تجارت مستقیم بین ایران و قاره آفریقا است.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید