جنجال شلوار جین پاره در هند/ از محکومیت گسترده در فضای مجازی تا تظاهرات در پایتخت
تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۳۸۵۹۴۰
خانوادههای پدرسالار و فوق سنتی هند نسبت به لباسهای جین تصور خوبی ندارند و همواره از آنها به عنوان مقصر تخریب و تنزل اخلاقی جوانان یاد کردهاند. با این حال کیسه بوکس سنتی خانوادههای پدرسالار هند این روزها در صدر اخبار قرار گرفته و بسیار زنان هندی در اعترض به سخنان یک مقام هندی جین پاره میپوشند و عکسهای خود با این شلوارها را در فضای مجازی منتشر میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
"بی بی سی" در گزارشی از جنجال تازه شلوارهای جین پاره در هند نوشته و از واکنش کاربران در فضای مجازی به این موضوع می پگوید.
به گزارش عصر ایران، داستان از آنجا شروع شد که "تیرات سیک (سینگ) راوات" سر وزیر تازه منصوب شده ایالت "اوتاراکند" در شمال هند از شلوارهای جین پاره انتقاد کرد و جنجالی تازه آفرید.
شلوار "جین" لباس منتخب و مورد علاقه بسیاری از جوانان هندی است/ عکس: GETTY IMAGES
"تیرات سینگ راوات" سروزیر ایالت "اوتاراکند" هند در اوایل هفته جاری میلادی "جینهای پاره" را عامل آزار و ناراحتی جوانان اعلام کرد.
"راوات" هنگام شرکت در کارگاه آموزشی کمیسیون دولتی حمایت از حقوق کودکان، از زن جین پوش بینام و نشانی که هنگام پروازش ملاقات کرده بود؛ انتقاد کرد.
او گفت که زن مسافر و صاحب دو فرزند، چکمه و شلوار جین با پارگیهایی روی زانو پوشیده بود و چندین دستبند روی دست و بازوی خود داشت.
راوات پرسید: "شما که یک سازمان غیردولتی مردمنهاد را اداره میکنید و با شلوار جین پاره در کنار فرزندانتان در جامعه راه میروید، چه ارزش هایی را آموزش میدهید؟".
"راوات" که یکی از اعضای حزب "بهاراتیا جاناتا" به رهبری "نارندرا مودی" نخست وزیر هند است در ادامه سخنانش جینهای پاره را نشانه "فساد اخلاقی" توصیف کرد و از والدین به دلیل اجازه چنین پوششهایی به فرزندان به ویژه دختران انتقاد کرد.
او هندیها را به دلیل حرکت به سمت "برهنگی" ملامت و ادعا کرد "در حالی که هندیها شلوار پاره میپوشند، مردم خارج از کشور بدن خود را میپوشانند و یوگا انجام می دهند.
با این حال اظهارات آقای راوات به صورت گسترده در هند محکوم شد.
حزب مخالف او در کنگره با صدرور بیانیهای از راوات خواست تا "از همه زنان هندی" عذرخواهی کند یا استعفا بدهد.
"پریانکا گاندی وادرا" رهبر ارشد مخالفان حزب حاکم در روز پنجشنبه گذشته با انتشار عکسی از "نارندرا مودی" نخستوزیر هند و یکی از اعضای (مرد) کابینهاش نوشت: "اوه خدای من، زانوهایشان معلوم است".
عکس منتشر شده از "نارندرا مودی" و یکی از اعضای کابینهاش" در حساب توییتر "پریانکا گاندی" رهبر مخالفان حزب حاکم در هند
"سواتی مالیوال" رئیس فعلی کمیسیون زنان دهلی در توییتی "راوات" سروزیر ایالت "اوتاراکند" را به تبلیغ "زن ستیزی" متهم کرد.
مالیوال در یک توییت هندی خاطر نشان کرد که نه تنها محتوای گفتار بلکه در نحوه صحبتهای "راوات" نیز مسئلهساز است. رئیس فعلی کمیسیون زنان دهلی گفت که راوات پیشتر اعتراف کرده بود که "به زنان از بالا به پائین مینگرد".
سخنان راوات باعث شده هزاران زن هندی و برخی از مردان عکسهای خود را با شلوار جین پاره و با هشتگ "#شلوار جین پاره" در فضاهای مجازی به اشتراک بگذارند. این هشتگ چند ساعتی در هند به ترند تبدیل شد.
گروهی از زنان نیز در اعتراض به سخنان سروزیر راستگرای هندی با پوشیدن شلوار جین پاره در خیابانهای پایتخت تظاهرات کرده و علیه راوات شعار دادند.
برخی با تگ کردن "راوات" در توییتهای خود به او توصیه کردهاند که نگران مسائل مهمتری مانند " اقتصاد پاره" یا "امنیت زنان" باشد.
راوات دو روز پیش در باره اظهاراتش عذرخواهی کرد و گفت اگر حرفایش به کسی آسیب رسانده، متاسف است. او افزود نیتش بیاحترامی به کسی نبوده و همگان برای انتخاب پوشش خود آزادند.
سروزیر ایالت "اوتاراکند" تنها سیاستمدار هندی نیست که در مورد نحوه پوشش زنان مشاوره داده است.
حدود 5 سال پیش "ماهش شارما" وزیر گردشگری وقت هند با ارائه لیستی به گردشگران خارجی حاضر در فرودگاه از زنان خواست که در هند دامن یا پیراهن کوتاه نپوشند و شبها به تنهایی بیرون نروند. در آن سال بسیاری از مقامات هندی تجاوز جنسی را به لباس زنان ربط دادند.
"KJ Yesudas" خواننده افسانهای هند در سال 2014 نیز گفت: زنان نباید شلوار جین بپوشند و این روند "برخلاف فرهنگ هند" است و رفتارهای "نامطلوب" را تحریک میکند. او پس از این سخنان مورد انتقاد قرار گرفت.
محدودیتهای پوشش به ویژه برای زنان و دختران از مناطق روستایی هند که غرق در پدرسالاری هستند، بیشتر گزارش میشوند.
اعضای شورای روستای "باتیسا"در ایالت شمالی "اوتار پرادش" هفته گذشته اعلام کردند که زنان جین و دامن پوش و پسران شلوارک پوش از نظر اجتماعی مورد تحریم قرار خواهند گرفت.
بزرگان 46 روستا در سال 2014 ممنوعیتهای مشابهی را بری زنان اعلام کرده بودند.. سه سال پیش نیز برخی از روستاهای "هاریانا" و"راجستان" حمل تلفن همراه و پوشیدن شلوار جین برای زنان را ممنوع کردند.
چرا مقامات هندی بر سر پوشش شلوار جین بحث میکنند؟
جین برای اولین بار در دهه 1980 در هند محبوب شد و در طول سالها لباس منتخب بسیاری در هند به ویژه جوانان بود .
ارزش بازار جین در هند بیش از 4 میلیارد دلار (2.9 میلیارد پوند) است و پیشبینی میشود تا سال 2028 به بیش از 12.6 میلیارد دلار برسد.
در سالهای گذشته شلوار جین پاره محبوبیت زیادی پیدا کرده و بسیاری از ستارههای بالیوود (سینمای هند) تا مردم عادی با این لباسها دیده شدهاند.
جینهای پاره محبوب رهبران بالیوود مانند "پریانکا چوپرا" هستند/ عکس: GOTHAM
"آناند بوشان" طراح مد میگوید: "هندیها با شلوار جین پاره "رابطه عشق و نفرت" دارند.
او افزود: جین پاره برای جوانان به معنای تغییر و باحال بودن و شیک پوشی است اما والدین یا پدر و مادربزرگها توان درک استفاده فرزندانشان از لباسهای پاره را ندارند.
اما این موضوع که والدین روی خوشی به انتخاب لباسهای فرزندان خود نشان نمیدهند با اینکه مقامات لباسها را به دلیل مشکلات اجتماعی سرزنش میکنند، متفاوت است.
پوشان میگوید: این تلاشی برای کنترل زنان محسوب میشود. اینکه مردسالاران پشت نقابهای سنتی تلاش بای بر کنار زدن یا کنترل لباس زنان میکنند، خسته کننده است.
او گفت: آنها هیچ استدلال جدید ندارند و همان بحثهای قدیمی را ارائه می دهند که شلوار جین بخشی از فرهنگ ما نیست و از غرب آمده است.
انتقاد "راوات" سروزیر ایالت "اوتاراکند" از جینهای پاره نتیجهای ناخواسته در بر دارد و باعث میشود بسیاری برای اولین بار به سراغ شلوار جینهای پاره بروند.
"ویجی ونکاش" مشاور سرطان ساکن بمبئی از جمله کسانی است که عکس خود را با جین پاره در توییتر منتشر کرد.
او اعلام کرد که از اظهارات توهینآمیز راوات آنقدر عصبانی شده که یکی از شلوارهای جین خود را به مدل پاره تبدیل کرده است.
او گفت: من 69 ساله هستم و معمولا "ساری" (لباس سنتی زنان هند) میپوشم اما از صحبتهای راوات به شدت عصبانی شدم و تند تند یک شلوار را پاره کرده و عکس خود با این لباس را در توییتر منتشر کردم.
او گفت: این نگرانی راوات نیست. او باید نگران ذوب یخچال های طبیعی در ایالت "اوتاراکند" و مسائل زیست محیطی باشد که دولت با آن روبه رو است. نه آنچه زنان میپوشند.
بیشتر بخوانید: ممنوعیت پوشیدن شلوار جین «زاپدار» در کاخ ملکه انگلیس اتحادیه پوشاک قم: ممنوعیت فروش لباسهای مبتذل زنانه و شلوار جین پاره در قم داعش شلوار جین و شانه زدن را برای مردان ممنوع کرد سانسور شلوار جین در صداوسیما! لینک کوتاه: asriran.com/003FxMمنبع: عصر ایران
کلیدواژه: شلوار جین پاره سروزیر ایالت جین های پاره لباس ها او گفت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۳۸۵۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حکمرانی رسانه را جدی بگیریم
به گزارش همشهری آنلاین، محمدصادق کوشکی؛ استاد دانشگاه تهران در روزنامه همشهری نوشت، یکی از مهمترین و جدیترین ارکان حکمرانی در قرن بیستویکم، حکمرانی در عرصه رسانه است. هرچند اهمیت رسانه در ۵۰سال گذشته همواره مطرح بوده، در قرن حاضر حکمرانی در عرصه رسانه به جدیترین نماد آن بدل شده؛ چراکه بر ذهن، دل و جان شهروندان حکومت کرده و عمیقترین نوع حکمرانی است. از اینرو، آن حکومتی در رسیدن و بهحرکتدرآوردن جامعه برای نیل به اهداف موفقتر است که حکمرانیاش بر دل و جان مردم مسلط باشد؛ و حاکمیت رسانهای، ابزار آن بهشمار میرود.
با این مقدمه و با نگاهی به سازوکارهای داخلی، خواهیم دید که حکمرانی از طریق رسانه چندان جدی گرفته نمیشود؛ به تعبیری، رسانه در ایران همچنان بهعنوان امری حاشیهای و در درجه دوم و سوم قرار دارد. این درحالی است که حکمرانی مطلوب در قرن حاضر با بهکارگیری رسانه محقق میشود. به همینخاطر است که فضای مجازی بهعنوان ابزاری در جهت حکمرانی دشمن بر ذهن، جان و زبان شهروندان ماست. اگرچه مردم ما در ایران زندگی میکنند و تابع جمهوری اسلامی هستند، ذهن و روان برخی از آنها تابعی است از حکمرانی دشمنان ایران.
با ادامه این روند، ما در امر حکمرانی با نواقص فاحشی روبهرو شدهایم. عدمدرک این موضوع که رسانه رکن اساسی و مهم حکمرانی است باعث شده نتیجه اقدامات به ثمر نشانده شده مدیران ما و کارهای مثبت آنان، بین مخاطبان به شکل مناسب و درخور، انعکاس پیدا نکند و در ذهن آنان جا نگیرد؛ چراکه حکمرانی مسلط بر ذهن مردم در اختیار دشمنانمان است.
لذا تلاشهای مسئولان و گشایشهای ایجادشده آنان در زندگی مردم دیده و لمس نمیشود؛ بهعبارت دیگر، مردم از امکانات و ثمرات بهعملآمده استفاده میکنند و بهرهمند میشوند اما باز هم ناراضیاند و احساس یأس میکنند. در نتیجه با اینکه زندگی در ایران با توجه به شاخصههای رفاهی مثل سایر نقاط دنیاست و از آنها پایینتر نیست، مردم خود را در شرایطی پستتر از سایر مردم جهان، حتی مردمان کشورهای همسایه میپندارند و جامعهشان را سیاهترین جامعه تلقی میکنند. اگرچه واقعیت اینچنین نیست، در ذهن آنان این وضعیت و تصویر نقش بسته است. این نتیجه تفکری است که همچنان از دهههای گذشته نشأت گرفته و رسانه را امری حاشیهای میداند. علاوهبر این موضوع، بیان مسئولان ما همچنان به سبک و سیاق دهههای قبلی است. رهبر معظم انقلاب چندی پیش تصریح کردند که موضوع اطلاعرسانی دولت ضعیف است. این موضوع تنها محدود به دولت هم نمیشود و سایر عرصههای اجرایی را نیز دربرمیگیرد؛ چراکه هنوز رسانه به شکلی که باید، درک نشده و وقتی سخن از حکمرانی رسانه میشود گمان این است که باید بهوسیله تبلیغات شهری، ساخت یک سد یا تأسیس یک نیروگاه را مخابره کنند.
افزون بر این، هنوز برخی از مسئولان متوجه نشدهاند که نباید اجازه دهند دشمنان از طریق رسانه بر مردم حکومت کنند؛ لذا شاهدیم که هنوز این موضوع قطعی تلقی نشده که نباید بگذارند فضاهایی چون تلگرام و اینستاگرام و در کل فضای مجازی رایج کشور، به شکلی که دشمنان ما میخواهند کنترل شود!
در کشور هنوز بعضی مسئولان مخالف بسترهای مجازی ایرانی هستند و چشم امیدشان به فضای مجازی برآمده از دشمن است.
کنگره آمریکا برنامه تیکتاک را به سلاخخانه برده؛ چراکه بهخوبی موضوع حکمرانی رسانه را درک کرده است اما در جامعه ما شورایعالی فضای مجازی تصویب میکند که اینستاگرام و هر پلتفرم خارجی دیگری میتواند در پوسته ایرانی به فعالیت خود ادامه دهد. تداوم این وضعیت به این معناست که اگر مسئولان ما برترین خدمات را هم به مردم ارائه دهند باز هم مردم احساس یأس و ناامیدی دارند.