گلپر چه خواصی دارد؟
تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۰۱۹۱۶
گلپر گیاهی گلدار، علفی و چندساله از تیره چتریان است. این گیاه، بومی ایران است و در ناحیه های مرطوب کوهستانی ایران و مناطق پیرامونی می روید. ناطقان: گلپر گیاهی چند ساله از تیره جعفری است که بیشتر در نقاط مرتفع کوهستان های ایران و نقاط دیگر می روید، با ریشه های ضخیم و برگ های کاملا بریده که پیشینیان برای آن خواص بسیاری شمرده اند، از جمله اینکه موجب نیروی بدن می شود ولی متاسفانه زیاد مورد توجه قرار نگرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گل های آن سفید و به صورت چتر در انتهای ساقه های گل دهنده در قسمت بالای گیاه ظاهر می شود. برگ های آن با چاک های عمیق به شکل پنجه غاز، شبیه برگ آنژلیکا، به طوری که این چاک ها برگ را به چند نیمه برگ تقسیم می کند و هر نیمه برگ نوک تیز و دندانه دار است.
این گیاه و عصاره های آن از زمان پالئولیس (50،000 سال پیش) مورد استفاده بشر بوده است. دانه های گیاه گلپر ادویه ای است که برای پخت و پز استفاده می شود.
استفاده از گلپر در پخت و پز به منظور کاهش گاز ایجاد شده در روده ها به ویژه هنگام خوردن لوبیا، سیب زمینی و عدس است. مشاهده شده است که پروانه ها و گوسفندها هنگام بیماری ، از این گیاهان دارویی می خورند.
خواص گلپر :
1. گلپر یک آنتی اکسیدان است:
استرس اکسیداتیو در افرادی که تحت آنژیوگرافی عروق کرونر قرار دارند ، به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. استرس اکسیداتیو عدم‌تعادل بین رادیکالهای آزاد و آنتی اکسیدان‌ها در بدن است، رادیکالهای آزاد عامل بسیاری از بیماریهای مهم مانند بیماری پارکینسون ، سرطان و آلزایمر هستند. آنتی اکسیدان مانند جارو در برابر رادیکال های آزاد عمل می کنند و باعث از بین بردن رادیکال های آزاد و نوسازی سلول های تخریب شده، می شوند. پس نتیجه می گیریم مصرف گلپر به پیشگیری از بیماری پارکینسون ، سرطان و آلزایمر کمک می کند.
2. ضد التهاب:
گلپر خواص ضد التهابی قطعی را نشان می دهد. بنابراین برای درمان بیماری هایی مانند آرتروز و نقرس مفید است. اینها التهاب مفصل استخوان است و می تواند باعث درد شدید شود. با کاهش تورم ، درد در بیماران مبتلا به آرتروز و نقرس کاهش می یابد.
3. خاصیت ضد درد:
تحقیقاتی در مورد خواص ضد درد گلپر انجام شد. مشاهده شد که خاصیت ضد درد خوبی دارد و استفاده از گلپر برای درمان زخم های پوستی توصیه می شود. استفاده از عصاره گیاه روی زخم ها به ضد عفونی شدن آنها و جلوگیری از شیوع عفونت کمک می کند.
4. بیماری قارچی را درمان کنید:
یکی از بیماریهای قارچی شایع پای ورزشکاران است. این امر بیشتر در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف رخ می دهد. همچنین اگر فرد دیابتی یا تحت معالجه سرطان باشد نیز رخ می دهد. گلهای گلپر را روی ناحیه آسیب دیده بمالید. بگذارید خشک شود. این کار را دو بار در روز انجام دهید تا عفونت تحت کنترل قرار گیرد. این می تواند پای ورزشکار را درمان کند .
5. ضد میکروب:
استفاده از ضد میکروب ها به متوقف کردن رشد میکروارگانیسم ها کمک می کند. به عنوان مثال ، آنتی بیوتیک ها به متوقف کردن باکتری های رشد کمک می کنند. می توانید از عصاره گلپر به عنوان آنتی بیوتیک استفاده کنید. این محلول را در مکانهایی که میکروارگانیسم ها رشد می کنند بکار ببرید.
6. پروفایل چربی:
بررسی پروفایل چربی نشان می دهد که استفاده از عصاره گیاه گلپر در بهبود سلامت بیماران مبتلا به بیماری قلبی مفید است.
7. درمان تشنج:
این گیاه در درمان تشنج بسیار مؤثر است. این به دلیل وجود تریپن ها ، ترپنوئیدها و آلکالوئیدها است. خوردن یک لیوان دم کرده از برگ های گیاه گلپر به کاهش دفعات تشنج کمک می کند.
9. ضد کاندیدا:
وقتی از عصاره گیاه گلپر استفاده می کنیم، فعالیت ضد میکروبی به خوبی انجام می شود. قارچ کاندیدا به دلیل وجود مخمر رشد می کند. معمولاً باکتری های لاکتوباسیلوس به کنترل رشد مخمر کمک می کنند. اگر این اتفاق نیفتد ، باید از عصاره گیاه گلپر استفاده کنید تا عفونت کاندیدا کاهش یابد.
10. خاصیت ضد دیابتی:
استفاده از عصاره گلپر به کاهش نشانگرها در بیماران دیابتی کمک کرد. دو مورد از مهمترین عوامل خطر ،تری گلیسیرید بالا و فشار خون بالا برای دیابت هستند.
شایعترین بیماریهای آترواسکلروز و بیماری عروق کرونر هستند. این شرایط پس از بروز دیابت در بیمار رخ می دهد. استفاده از عصاره گلپر به کاهش چشمگیر این عوامل خطر کمک می کند.
خواص دود گلپر:
گلپر را معمولا همراه با اسپند دود می کنند. گلپر به دلیل داشتن طبع گرم باعث افزایش عملکرد مغز و حافظه می شود، همینطور ضد صرع و افزایش دهنده ی اشتها است.
گلپر یک میکروب زدای قوی و طبیعی برای منزل است، گلپر دارای بوی تند و تیزیست دقت کنید هنگام دود کردن مقدار زیادی از آن استفاده نکنید.
مضرات گیاه گلپر:
مصرف مقدار زیاد گلپر سبب سقط جنین می شود. از این رو زنان باردار در خوردن زیاد آن مجاز نیستند.
برای برخی افراد حساسیت‌زاست و مشکلاتی روی پوست ایجاد می‌کند. فردی که به این گیاهان حساسیت دارد، در اثر مصرف یا تماس پوستی با آنها و قرار گرفتن در آفتاب، دچار لک‌های پوستی قهوه‌ای، قرمز یا تاولی می‌شود که گاه خارش دارد.
البته درصد کمی از افراد به ترکیب‌های کومارینی حساس هستند اما به هر حال اگر فردی در اولین تماس با گلپر یا سایر گیاهان چتری یا مصرف آنها این نوع حساسیت را مشاهده کرد، دیگر نباید این گیاهان را مصرف کند زیرا با مصرف بیش از یک بار ممکن است حساسیت افزایش یابد و لک‌ها یا تاول‌ها تمام بدن را فرا بگیرند.
برچسب ها: گلپر ، ناطقان ، خواص ، کوهستانی
منبع: ناطقان
کلیدواژه: گلپر ناطقان خواص کوهستانی استفاده از عصاره عصاره گیاه گیاه گلپر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۰۱۹۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا طب سنتی ریشه در غریزه انسان و دیگر انسان‌تباران دارد؟
تاکنون، محققان شاهد حیواناتی بوده‌اند که از گیاهان برای خوددرمانی استفاده می‌کنند، اما چنین مشاهداتی نادر بوده است. میمون‌های بزرگ از گیاهان برای درمان عفونت انگلی و درد عضلانی استفاده می‌کنند. به‌تازگی مشاهده شده که شامپانزه‌ها حشرات را به زخم خود می‌مالند. بااین‌حال، درمان زخم با یک ماده فعال زیستی تاکنون دیده نشده بود. جزئیات بیشتر را می‌توانید در گزارش «بروز یک رفتار انسانی، برای اولین‌بار در اورانگوتان‌ها» بخوانید.
به گزارش خبرآنلاین و به نقل از ایسنا، زیست‌شناسان شناختی و تکاملی به‌تازگی یک اورانگوتان سوماترایی نر وحشی را در حال درمان زخم فعال روی صورت خود در یک مکان تحقیقاتی در اندونزی مشاهده کردند.
کارولین شوپلی (Caroline Schuppli) و ایزابل لامر (Isabelle Laumer) در مشاهدات روزانه خود از ۱۵۰ اورانگوتان سوماترایی که به‌شدت در معرض خطر انقراض قرار دارند، متوجه شدند که یکی از نرها به نام «راکوس»، خود را با برگ‌های گیاه آکار (Fibraurea tinctoria) درمان می‌کند که به داشتن خواص دارویی معروف است. راکوس، زخمی روی صورت برداشته بود که به‌احتمال‌زیاد طی دعوا با نری دیگر ایجاد شده است.
جزئیات خوددرمانی اورانگوتان
راکوس پس از جویدن این گیاه، مایع حاصل را به مدت حدود هفت دقیقه روی زخم گونه خود قرار می‌داد. سپس آن را با برگ‌ها می‌پوشاند و به خوردن گیاه ادامه داد. زخم طی ۵ روز بسته شد و در عرض یک ماه، کاملاً بهبود یافت.
جالب اینجاست که راکوس هنگامی‌که زخمی بود، بیش از حد معمول استراحت می‌کرد. خواب به‌طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر می‌گذارد، زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش می‌یابد.
کل فرآیند، زمان قابل‌توجهی را به خود اختصاص داد. ازآنجایی‌که راکوس از آکار به‌طور خاص برای مراقبت از زخم استفاده می‌کرد، محققان می‌توانستند بفهمند که او قصد دارد خودش را معالجه کند و روش او کارآمد است.
انسان‌هایی که در جنگل‌های استوایی جنوب‌شرقی آسیا زندگی می‌کنند، از آکار برای اثرات ضددرد و تب‌بُری استفاده می‌کنند. این گیاه در طب سنتی، بیماریهای متنوعی را درمان می‌کند. بررسی‌ها وجود موادی را در آن نشان می‌دهد که می‌دانیم دارای فعالیت‌های ضدباکتریایی، ضدالتهابی، ضد قارچی، آنتی‌اکسیدانی و سایر فعالیت‌های زیستی مرتبط با بهبود زخم هستند.
این اولین درمان فعال زخم با یک ماده فعال زیستی است که تاکنون مشاهده شده و محققان پیش‌ازاین هرگز شاهد چنین رفتاری نبوده‌اند، زیرا برخورد با حیوان زخمی آن هم در محیطی که حاوی گیاهان دارویی است، اتفاق بسیار نادری است.
پژوهشگران نمی‌دانند که آیا راکوس پیش‌ازاین نیز چنین عملی را انجام داده است یا خیر. آنها همچنین نمی‌توانند تأیید کنند که آیا او این روش را از دیگرر اورانگوتان‌های مقیم زادگاهش آموخته است یا خیر. نرهای اورانگوتان پس از رسیدن به سن بلوغ، مسافت‌هایی طولانی را می‌پیمایند تا خانه جدیدی پیدا کنند. شوپلی فرض می‌کند که سایر اورانگوتان‌ها نیز می‌توانند رفتار مشابهی از خود نشان دهند.
آنچه به‌طورقطع شناخته شده است؛ این است که راکوس اولین مدیریت فعال زخم را با ماده فعال زیستی نشان داده است.
رفتار غریزی؟
اولین شواهد مستند از درمان زخم توسط انسان در نسخه خطی پزشکی متعلق به ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ظاهر شده است. میمون‌های بزرگ آفریقا و آسیا نیز از زخم‌های خود مراقبت می‌کنند، بنابراین شاید ما عملکردی غریزی داریم که به ما امکان می‌دهد تا گیاهان و قارچ‌های دارای خواص دارویی را بشناسیم و خود را درمان کنیم.
اما راکوس چگونه می‌دانست که باید به سراغ آکار برود و چنین درمانی را انجام دهد؟ او فرآیند نسبتاً پیچیده‌ای را انجام داد که سؤالات بسیاری را به وجود می‌آورد. ما ممکن است به‌طور طبیعی به سمت گیاهانی که دارای مواد مغذی یا خواص درمانی هستند، جذب شویم.
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902521
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت