خیابان کجاست؟

ما بیش از هر زمان دیگری محتاج خیابان هستیم. محتاج جدل بر سر چگونه زیستن، جدل برسر اخلاقی زیستن. محتاج مخالف‌خوانی و هم‌صدایی. ما محتاج خیابان هستیم. اما خیابان کجاست؟

به گزارش خبرنگار ایمنا و بر اساس یادداشتی از"حسین فتحی اکبری"، دانش آموخته مطالعات شهری:

به چیزی «خیابان» می‌گوئیم که هیچ ربطی به خیابان ندارد زیرا میان مردم و خیابان گسستی ایجاد شده است؛ گسستی شناخت شناسانه (معرفت شناسانه).

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زبان این گسست، زبانی است که به دنبال واقعیت‌زدایی از خیابان است. زبانی که خیابان را صرفاً در حجم‌ها و سطوحش می‌بیند و مردم را حذف می‌کند. مردمی که خیابان باید در رابطه با آن‌ها تعریف شود.

خیابانی که شخصیت دارد. دارای بیانی، معنایی، یا شیوه‌ای از وجود خودش است. خیابانی که به مثابه انسان سخن می‌گوید، خیابانی که می‌تواند خلق‌وخوی خود، منشأ های اجتماعی‌اش و موقعیت تاریخی‌اش را نشان دهد و به واقعیت تحقق ببخشد. خیابان همیشه و از همان ابتدا پیش‌روی مردم بوده است، حتی اگر مردم از خیابان روی برگردانند. خیابان جایی است که مردم غریبه می‌توانند در آن جدل کنند و هم‌صدا شوند. این امکان منحصربه‌فرد خیابان است.

چرا به جای «خیابان» از کلمه‌ی همچون «شریان» یا «مسیر حرکت» _ اتوبان _ استفاده می‌شود. ساختن این همه اتوبان برای خیابان‌زدایی از شهر است. برای سلب امکان هم‌صدایی. البته این اصطلاحات خنثی نیستند. بلکه استعاره‌هایی اندام گرایانه به شمار می‌آید. این اصطلاحات در پی تأکید بر شباهت شهر به یک موجود زنده‌اند. در این اصطلاحات کارکرد دارای اولویت است، یعنی کارکرد پدیده‌ای چون خیابان را تنها به حمل‌ونقل تقلیل می‌دهند. کارکردی که انسان را از آن بیرون می‌راند.

در «شریان» و «مسیرهای حرکتی»، اتومبیل‌هایی با مدل‌های مختلف از کنار هم می‌گذرند، همگی ایزوله در اتاقک‌هایی آهنی، مکث در خیابان گریزناپذیر و حتی مطلوب است چون ما مشغول یکدیگر می‌شویم، اتوبان اما راهی است برای شتابان گذشتن. خیابان معطوف به اکنون است، اما اتوبان معطوف به مقصدهای مختلف هریک از ما. در نتیجه واقعیت خیابان چیز دیگری است، واقعیتی که برای هم‌صدایی مردم یک فرصت و برای پادشاهان خودخواه سرشار از تهدید است.

مفهوم خیابان عمیقاً سیاسی است. خیابان محل گذر نیست، محل نظاره‌ی دیگری و نظاره مردم غریبه است. خیابان علیه سلسله مراتب است؛ در خیابان هرکسی که باشی تنها انسانی غریبه به نظر می‌رسی. همین یعنی امکان توأمان جدل و هم‌صدایی. در انقلاب، مردم در خیابان‌ها تظاهرات می‌کنند و هم‌صدا می‌شوند. مردمی که تا لحظه‌ای پیش غریبه‌هایی بیش نبودند. تظاهرات متضمن استفاده از «خیابان» به‌مثابه‌ی یک رسانه است. رسانه‌ای برای نمایش جمعیت. برای مانور قدرت. برای به‌رخ‌کشاندن عِده و عُده‌ی حامیان. در واقع خیابان عرصه‌ای است برای هماوردیِ جریان‌های مختلف؛ خیابان دموکرات ترین رسانه‌ی سیاسی است.

خیابان نباید به یکی از رسانه‌های انحصاری حکومت و نظام سیاسی حاکم تبدیل شود. خیابان باید رسانه‌ای باشد که سمپات‌ها و هواداران احزاب و گروه‌های سیاسی خُرد و کوچک آزادانه و تقریباً بدون مخاطره از آن بهره بگیرند. این در حالی است که در قانون اساسی (اصل ۲۷) صراحتاً حق استفاده‌ی مسالمت‌آمیز شهروندان از خیابان به رسمیت شناخته شده است اما در عمل این تنها یک جریان سیاسی خاص است که آن‌هم هر از گاه و به‌طور محدود اجازه یافته است از این رسانه علیه مخالفانش استفاده کند، و معنای نخستین خیابان را تقلیل دهد و در آن کارناوال تبلیغاتی با ملغمه‌ای از کارکردهای فراغتی - سیاسی راه بیاندازد.

ما بیش از هر زمان دیگری محتاج خیابان هستیم. محتاج جدل بر سر چگونه زیستن، جدل بر سر اخلاقی زیستن. محتاج مخالف‌خوانی و هم‌صدایی. ما محتاج خیابان هستیم، برای بی‌هدف پرسه‌زدن در میان یکدیگر، برای گفت‌وگو بر سر آینده؛ ما محتاج نظم برابری طلب خیابان هستیم. خیابان اتفاقی به وجود نیامده است و اگر تداوم زمان اجتماعی به اندازه‌ی کافی آرام باشد، خیابانی ممتاز می‌تواند شکل بگیرد. مردمی که سال‌به‌سال شیارهایی را بر حافظه‌ی خیابان حک کرده‌اند. مردمی که شکوه، کارکرد فصول، غم، شادی، آزادی، شعار، عشق، کار، دسته‌های عزاداری، جشن، رنج، فقر، بحران و گاه انفجارهای خشم را بر چهره تاریک و روشن خیابان حک کرده‌اند؛ جایگاه انسانی و قابلیت‌های تاریخی خیابان را خنثی نکنیم.

کد خبر 483494

منبع: ایمنا

کلیدواژه: شهرهاي ايران خیابان طراحی خیابان یادداشت شهر شهروند شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق هم صدایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۱۵۸۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آرایش سیاسی مجلس جدید چشم‌به‌راه مشارکت مردم/ باید کار نیمه کاره انتخابات را تمام کنیم

یک فعال سیاسی اصولگرا بر مشارکت در مرحله دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی تاکید کرد و گفت: باید کار نیمه تمام را تمام کنیم و مراحل سیاسی و با انتخاب ۴۵ نماینده باقی مانده آرایش سیاسی مجلس را تکمیل کنیم تا مجلسی با پشتوانه مردمی قوی و در عین حال کارآمدی را داشته باشیم.

حسین کنعانی مقدم در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص میزان مشارکت در دور دوم دوازدهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: با توجه به تجربه مرحله دوم انتخابات‌های گذشته قاعدتاً با کاهش مشارکت روبرو خواهیم بود چرا که معمولاً در مرحله دوم انتخابات‌ها، انگیزه مردم برای حضور اندکی کمتر می‌شود.

وی با اشاره به حضور فهرست‌های انتخاباتی در این مرحله، افزود: با توجه به وجود فهرست‌های انتخاباتی متعددی که می‌توانند سازمان رأی مناسبی داشته باشند و به واسطه این سازمان رأی افراد بیشتری را وارد انتخابات کنند، انتظار می‌رود حد نرمالی از مشارکت را داشته باشیم.

این فعال سیاسی اصولگرا تاکید کرد: همواره گفته‌اند کار را کسی کرد که تمام کرد؛ بنابراین در انتخاب هم باید کار نیمه تمام را تمام کنیم و مراحل سیاسی را با انتخاب ۴۵ نماینده باقی مانده تکمیل کنیم تا آرایش سیاسی مجلس کامل شده و مجلسی با پشتوانه مردمی قوی و در عین حال کارآمدی را داشته باشیم.

وی با اشاره به آرایش سیاسی نمایندگان منتخب فعلی که غالباً از طیف اصولگرایی هستند، یادآور شد: اصولگرایان در اصول اختلاف ندارند و همگی متعهد به آرمان‌های انقلاب و تبعیت از امام و رهبری هستند اما مشی‌های سیاسی مختلفی دارند.

کنعانی مقدم با بیان اینکه سلایق مختلف سیاسی با مشی‌های مختلف به مجلس ورود کرده‌اند، خاطرنشان کرد: تا زمانی که در بین مشی‌های سیاسی اختلاف نداشته باشند همه چیز خوب است اما اگر اختلافات سیاسی منجر به نزاع‌های سیاسی شود و به تبع آن باعث کارشکنی و اختلاف و یاس و ناامیدی شود، باید جلوی آن را گرفت.

وی تاکید کرد: نباید عده‌ای پس از انتخاب شدن، از جناح سیاسی خود سوءاستفاده کرده و یاس و ناامیدی را در بین مردم تزریق کنند.

کد خبر 750579