به نقل از «ایمنا»

به چه کسی در ایران مستقل می گویند؟

تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۲۳۶۲۹

«مستقل» در سپهر سیاسی ایران به معنای کسی است که به هیچ جناح و حزبی وابسته نیست؛ اما واقعاً در عرصه سیاسی ایران به چه کسی مستقل می‌گویند و وقتی شخصی می‌گوید به هیچ حزب و جناحی وابسته نسبت، از چه چیز صحبت می‌کند؟ واقعاً چنین شخصی به دور از منافع حزبی و جناحی وارد عرصه کنشگری و سیاسی می‌شود؟

به گزارش خبرنگار ایمنا، آیا در صحنه سیاست ایران می‌شود بدون وابستگی به هیچ جناح و حزبی دست به کنشگری زد، یا صرفاً شعاری است برای جلب توجه افکار عمومی و جلب توجهی است برای جذب آرای مردم در آستانه انتخابات‌های مختلف؟

برای یافتن پاسخ این پرسش‌ها باید نگاهی به سابقه و گذشته این مفهوم سیاسی در مناسبات و ادبیات سیاسی ایرانی انداخت؛ البته باید به این نکته نیز توجه کرد که تحزب در ایران نسبت به کشورهای همسایه و هم سطح به‌لحاظ ماهیت فرهنگ سیاسی حاکم بر جامعه، در سطح بسیار بالاتری قرار دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تحزب گرایی در ایران سابقه‌ای یکصد ساله دارد و همانگونه که در مقاطع مختلف بخصوص پس از پیروزی انقلاب، وضع و حالی بهتر به خود دیده و بعضی مواقع هم به سقوط کرده، پیش از پیروزی انقلاب نیز این شرایط بر آن حاکم بوده و همانطور که در مقاطعی مانند روزهای آخر حکومت طاغوت، ساختار تک حزبی، عملاً تحزب را بی معنی کرده بود، در زمان‌هایی هم که اوج آن دوران مشروطه بود، شاهد اعتلای فعالیت احزاب بودیم؛ دورانی که استقلال از فعالیت حزبی، افتخار نبود.

البته نکته اصلی این است که منظور چهره‌های مختلف سیاسی از لفظ مستقل چیست؟ تعداد سیاست مدارانی که در چارچوب نظام سیاسی کشور، ادعای استقلال دارند بسیار زیاد است؛ کسانی که اگرچه در هیچکدام از احزاب رسمی کشور عضویت ندارند، اما این عمل، به هیچ عنوان به معنای استقلال کامل سیاسی آنان از جناح‌های مختلف نیست. نکته‌ای که شاید نتوان به‌طور دقیق از آن سخن گفت، آن است که اغلب چهره‌های سیاسی که ادعای استقلال دارند، در زمره جناح اصولگرا قرار می‌گیرند.

رسیدن به علت این مهم نیاز به بررسی کارشناسانه دارد، اما به این نکته نیز می‌توان اشاره کرد که گفتمان مورد نظر اصلاح طلبان که عمدتاً بر توسعه سیاسی استوار است، باعث شده اغلب هواداران این جناح، در کنار تحرکات سیاسی خود، در قالب احزاب رسمی این جناح نیز فعالیت کنند؛ البته اصلاح طلبانی هم هستند که بیرون از احزاب رسمی دست به کنشگری سیاسی می‌زنند و برخی نیز حاضر به پذیرش احکام تحزب هم نیستند.

آنطور که اشاره شد، در کنار برخی چهره‌های اصلاح طلب که اعتقادی به تحزب ندارند، در جناح اصولگرا نیز چنین سیاست مدارانی حضور دارند. ماه گذشته یکی از نمایندگان جنجالی مجلس نهم و از اعضای پیشین جبهه پایداری، ضمن اعلام کاندیداتوری برای انتخابات میان دوره‌ای مجلس یازدهم، اعلام کرد که در این انتخابات به صورت مستقل شرکت خواهد کرد؛ البته در حال حاضر هم به طور رسمی عضو هیچ حزب و دسته‌ای نیست.

نکته دیگر در زمینه مفهوم فعالیت سیاسی مستقل، کمی بیش از دیگر مباحث، دارای جنبه طنز است. امروز مستقل‌ها به جناحی قدرتمند در مناسبات سیاسی ایران تبدیل شده‌اند و در خانه احزاب، علاوه بر دو فراکسیون اصلاح‌طلبان و اصولگرایان، با فراکسیون سومی به اسم مستقلان و معتدلان روبه‌رو هستیم؛ فراکسیونی که مانند فراکسیون‌های دیگر، از ده‌ها حزب و دسته سیاسی نمایندگی می‌کند؛ احزابی که همگی مدعی‌اند به هیچ جناحی وابسته نیستند و همه فکر و ذکرشان مردم است و اصلاً به همین دلیل حاضر نیستند تن به عضویت در جناح‌های مدعی قدرت بدهند؛ راه‌حل‌شان اما برای تن ندادن به تحزب -که این روزها برای برخی تبدیل به یک انگ سیاسی شده است- آن است که در قالب احزابی فعالیت کنند که صفت مستقل را صرفاً بر دوش خود حمل می‌کنند.

بحث از مستقل‌های سیاست ایران و اساساً مفهوم استقلال سیاسی در فرهنگ سیاست کشور ما، بحثی است پیچیده که پرداختن به آن در یک یادداشت ممکن نیست، اما آنچه تا همین جا می‌توان گفت این است که آنچه در فرهنگ سیاست ما «استقلال» و فعالیت «مستقل» خوانده می‌شود، با تعابیر و مفاهیم واعی آن فرسنگ‌ها فاصله دارد و چیزی که سیاست مداران ما با آن درگیر شده اند، سو تفاهمی بیش نیست.

کد خبر 483646

منبع: ایمنا

کلیدواژه: احزاب ایران احزاب سیاسی خانه احزاب احزاب کار حزبي تحزب فعالیت حزبی اصلاح طلبان اصلاح طلب اصول گرا اصولگرایان مستقل کاندیدای مستقل شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سیاسی ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۲۳۶۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رشد اقتصادی ایران در ۲۰۲۳ بر اثر دانش‌بنیان شدن صنعت نفت و گاز بود

نماینده پیشین ایران در هیئت عامل اوپک گفت: مجموعه‌ای از سیاست‌گذاری‌ها و دیپلماسی فعال انرژی ایران در دستیابی کشور به رشد اقتصادی بالای کشور موثر بوده است، فروش نفت به مینی‌ریفاینری‌ها در شرق آسیا و سهامداری در پالایشگاه‌های فراسرزمینی از جمله سیاست‌هایی است که به اجرا گذاشته شد.

به گزارش شانا به نقل از پایگاه خبری تابناک،  کارشناسان عوامل مختلفی را در دستیابی کشورمان به رشد اقتصادی مطلوب در سال ۱۴۰۲ موثر می‌دانند. از شواهد این طور برمی‌آید که صنایع نفت و گاز در این حوزه پیشرو بوده و بیشترین اثرگذاری را در رشد اقتصادی کشور داشته است.

کارشناسان معتقدند سیاست‌گذاری‌های فعال و صحیح، اتکا به توان دانش‌بنیانی و داخلی از جمله مهم‌ترین متغیرها برای دستیابی به رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی کشور بوده است. آنان تأکید دارند که باید رشد را به دیگر حوزه‌های اقتصادی و صنعتی کشور نیز ببریم و شاهد رشدی منسجم در اقتصاد کشور باشیم.

بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول، رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۲۳ با افزایش قابل توجه نسبت به سال پیش از آن به ۵.۴ درصد رسید. این صندوق گزارش رشد ۳.۸ درصدی را برای اقتصاد ایران در سال ۲۰۲۲ اعلام کرده بود.

صندوق بین المللی پول همچنین پیش‌بینی خود از رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۲۴ را نسبت به گزارش سه ماه پیش خود افزایش داد و به ۳.۷ درصد رساند. در گزارش ماه اکتبر این سازمان، رشد ۲.۵ درصدی برای اقتصاد ایران طی سال ۲۰۲۴ پیش‌بینی شده بود.

رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی در شرایطی برای کشور محقق شده است که تحریم‌کنندگان منتظر فلج شدن اقتصاد ایران بودند. نظرات محمدعلی خطیبی، نماینده پیشین ایران در هیئت عامل اوپک را در ادامه درباره رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی که به‌تازگی صندوق بین‌المللی پول اعلام کرد، می‌خوانید.

محمدعلی خطیبی با اشاره به این موضوع که وقتی دولت کنونی روی کار آمد، حجم فروش نفت کشور بسیار اندک بود، تصریح کرد: رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی کشور که صندوق بین‌المللی پول آن را مطرح کرده و قسمت اعظم آن به واسطه صنایع نفت و گاز کشور به دست آمده است، اهمیت بسیاری دارد.

وی ادامه داد: تلاش‌هایی که دولت سیزدهم صورت داد، به‌کار گرفتن دیپلماسی صحیح و سیاست‌گذاری‌های درست سرانجام ما را به رشد اقتصادی مطلوب کنونی رساند.

نماینده پیشین ایران در هیئت عامل اوپک بیان کرد: فروش نفت و گاز ما در حال نزدیک شدن به حجم غیرتحریمی است. این موضوع اهمیت بالایی دارد، زیرا نشان‌دهنده بی‌اثر کردن تحریم‌هاست. این یک موفقیت است و نمی‌توان آن را کتمان کرد.

خطیبی گفت: بی‌شک افزایش فروش نفت و گاز کشور به حجم پیش از تحریم‌ها، کار بزرگی است که انجام داده‌ایم. این امر در افزایش درآمدهای دولت و بالا رفتن رشد اقتصادی کشور نقش موثری داشته است.

وی ادامه داد: مجموعه‌ای از سیاست‌گذاری‌ها و دیپلماسی فعال انرژی ایران در دستیابی کشور به رشد اقتصادی بالا کشور موثر بوده است. فروش نفت به مینی‌ریفاینری‌ها در شرق آسیا و سهامداری در پالایشگاه‌های فراسرزمینی از جمله سیاست‌هایی بود که به اجرا گذاشته شد. همچنین تمرکز بر استفاده از توان داخلی و دانش‌بنیان کشور نیز در رشد تجارت نفتی ایران اثرگذار بود. رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی اقتصاد ایران در ۲۰۲۳ بر اثر حرکت به سمت دانش‌بنیان شدن صنعت نفت و گاز رقم خورد.

نماینده پیشین ایران  در هیئت عامل اوپک اظهار کرد: تحکیم روابط سیاسی کشورمان با دیگر کشورها و مصرف‌کنندگان بزرگ نفتی نیز در دستیابی به این رشد اقتصادی موثر بود. به طور کلی، هر موفقیتی در اثر مجموعه‌ای از عوامل به دست می‌آید. رشد اقتصادی سال ۱۴۰۲ کشور نیز بر اثر سیاست‌گذاری‌های صحیح و اتکا به توان داخلی به دست آمد.  

خطیبی گفت: سیاست استفاده حداکثری از توان دانش‌بنیان‌ها با جدیت در صنایع نفت و گاز کشور دنبال شد. این امر از حد شعار خارج شد و در عمل مورد توجه قرار گرفت. بر اثر این سیاست، توانستیم به بهره‌برداری از فاز ۱۱ پارس جنوبی با اتکا به توان داخلی بپردازیم و گازسوزی را کاهش دهیم. این دستاوردها نیز به بالا رفتن رشد اقتصادی کشور کمک کرد.

وی تأکید کرد: رشد اقتصادی مطلوب در هر کشوری بر اثر سیاست‌گذاری‌های فعال و تلاش و پشتکار به دست می‌آید. از طرف دیگر، اتکا به توان داخلی و دانش‌بنیانی کشورها نیز اثرگذاری بالایی در دستیابی آن‌ها به موفقیت اقتصادی دارد.