به نقل از «مشرق»

قدرت در فضای سایبری چگونه حاصل می‌شود؟

تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۳۲۱۰۳

طبق بررسی ها امروزه جریان های اطلاعاتی موثرترین و مهمترین جریان قدرت محسوب می شود که می تواندبا اعمال قدرت در فضای مجازی امنیت ملی کشورها را به مخاطره اندازد.

به گزارش مشرق، امروزه فضای مجازی و جریان های اطلاعاتی موجود در آن از مهمترین و موثرترترین جریان های قدرت به شمار می رود که عدم مدیریت این فضا می تواند باعث نابودی و فروپاشی یک نظام سیاسی شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بدین جهت کشورهای پیشرفته دنیا سعی می کنند، به شیوه و طرق مختلف بر فضای مجازی  اعمال مدیریت و حاکمیت کنند و اجازه ندهند کشورهای متخاصم مدیریت آن را به دست گیرند.

بیشتر بخوانید: مهم‌ترین مانع حاکمیت فضای مجازی چیست؟

درباره اینکه جریان های اطلاعاتی چگونه این توان و ظرفیت را به دست آورده است تا در مسائل قدرت، جریان ساز و موثر باشند، مانوئل کاستلز اسپانیایی، نظریه پرداز و اندیشمند بزرگ معاصر که آثار او عمدتا میان رشته ای شناخته می شوند در آخرین اثر خود «قدرت ارتباطات» این گونه تبیین کرده است که «جریان های اطلاعاتی» قدرتمندتر از جریان های قدرت هستند. کتاب «قدرت ارتباطات» از جمله مهمترین آثار مانوئل کاستلز تلاشی است به منظور تبیین روابط قدرت در جامعه شبکه ای و پاسخ به این پرسش که قدرت در کجای جامعه شبکه ای قرار دارد.

کاستلز در این کتاب این فرضیه را مطرح می کند که قدرت در جامعه شبکه ای در ارتباطات نهفته است و کنترل کنندگان جریان ارتباطات صاحبان قدرت هستند و تصریح می کند که دو مکانیسم اصلی قدرت سازی در شبکه ها عبارت است از: برنامه نویسی و راه گزینی. او سپس اثبات می کند که شبکه های ارتباطی و رسانه ای با تصویر سازی، چارچوب بندی و تسخیر ذهن مخاطب و کاشت معنی مورد نظر در افکار عمومی اعمال قدرت می کنند.

بیشتر بخوانید: گفتمان ایده‌آل جبهه فرهنگی انقلاب در فضای مجازی چیست؟

کاستلز قدرت را در توانمندی ارتباطی برای تحمیل اراده و ارزش های بازیگران اجتماعی به دیگران می داند و با بیان اینکه قدرت در جامعه شبکه ای از طریق شبکه ها (شبکه های اجتماعی) جریان می یابد چهار شکل از قدرت در این شرایط فناورانه و اجتماعی را ارائه می دهد: قدرت شبکه بندی، قدرت شبکه ای، قدرت شبکه ای شده و قدرت شبکه سازی. کاستلز نهایتا این گونه نتیجه می گیرد که به رغم تغییرات صورت گرفته در دسترسی ها، ضعیف شدن نقش دروازه بانان و پیام رسان ها در جامعه شبکه ای همچنان قدرت اصلی در اختیار حکومت ها، غول های رسانه ای و شرکت های عظیم رسانه است چرا که آنها هستند که قدرت شبکه سازی، برنامه ریزی، بازبرنامه ریزی و راه گزینی دارند.

از نگاه کاستلز پیدایش فناوری های نوین و گسترش اینترنت در سراسر جهان و استفاده بیشتر توده ها از شبکه های اجتماعی اینترنت پایه، این امکان را فراهم آورده تا توده های مردم نیز بتواند قدرت حاکمان را به چالش بکشند اما در نهایت تبیین می کند که این ظرفیت در کشورهای فاقد دموکراسی نهادینه شده، خود به عنوان یکی از مکانیسم های عمل برنامه ریزان و راه گزین ها برای استفاده از ظرفیت های شبکه های ارتباطی عمل می کنند. این ظرفیت حتی در خود آمریکا به عنوان سردمدار و کنترل کننده بخش بزرگی از رسانه های فراگیر جهانی صادق است.

کاستلز بر شکل گیری ساخت جدید قدرت در ظرف های ذهنی نظیر شبکه های اجتماعی و افکار عمومی تاکید فراوانی دارد. به نظر  او اطلاعات و ارتباطات در طول تاریخ همیشه منابع اصلی قدرت، ضد قدرت، تسلط و تغییرات اجتماعی بوده و هستند و این از آنجا نشأت می گیرد که نبرد اصلی میان افراد در جامعه در واقع نبرد میان افکار عمومی است.

او معتقد است شهروندان جامعه شبکه ای با بهره گیری از دسترسی آزاد به اینترنت می توانند حکومت های خود را به چالش بکشند. در این میان برنامه ریزان که ممکن است رقبای داخلی حکومت ها یا دشمنان خارجی آنها باشند با استفاده از تکنیک های برجسته سازی، زمینه سازی و چارچوب بندی اخبار و اطلاعات، اذهان و افکار توده ها را مدیریت کرده و آنها را به جنبش، خیزش یا حتی انقلاب کنند که این نمونه بارز تهدید امنیت ملی محسوب می شود. نمونه این مساله را می توان در مولداوی مشاهده کرد که به انقلاب توییتری شهرت یافت و یا در سال ۱۳۸۸ پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران، اعتراضات گسترده ای با محوریت شبکه های اجتماعی خارج پایه مثل فیس بوک و توییتر رخ داد که حتی مقامات آمریکایی نیز به این مساله اعتراف کردند.

منبع: تسنیم

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا فضای مجازی شورای فضای مجازی انقلاب آمریکا دموکراسی جریان های اطلاعاتی شبکه های اجتماعی جامعه شبکه ای قدرت شبکه شبکه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۳۲۱۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یکی از ریشه‌های کاهش نرخ باروری در کشور ما حاصل یک نگاه مالتوسی بود

 علی اکبر محزون عضو کمیته علمی دومین جایزه جوانی جمعیت گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر می گردد. در اولین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای اولین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود از همان سال‌ها هشدار‌های رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و بعد از انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد. هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. درسال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تایید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بین المللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و مواحده طرح کنترل جمعیت در سطح بین الملل تحت عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشورما از اینجا آغاز شد.

وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانواده‌ها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کم‌تر گرفتند چرا که قبلا پنج فرزند متولد می‌شد که لااقل سه نفر از آنها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد می‌شدند.

دی در ادامه گفت:، اما به تعبیر خودم این‌ها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث تنگ دستی که ناشی از افزایش فرزند می شود. بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که باعث پیشرفت فردی آنها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزند آوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه باعث شد تحرک اجتماعی و فرزند آوری در مقابل هم قرار گیرند؛ و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرش‌ها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.

وی تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همینطور عمل می‌کنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم.

جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز می‌تواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.

نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله اول ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر می‌تواند به اصطلاح، کف میدانی‌تر و در محله‌ها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی می‌تواند الگویی شود تا هم محلی‌ها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند. 

دومین جایزه ملی جوانی جمعیت به همت ستاد ملی جمعیت در بخش‌های خانواده، رسانه، سازمان‌های مردم نهاد، دستگا‌های اجرایی، شرکت‌ها و موسسات خصوصی، مدیران و نخبگان اردیبهشت سال جاری با شعار سهم من از جوانی ایران برگزار خواهد شد.

علاقه‌مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به سایت jameyat.ir مراجعه فرمایند

باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی ازدواج و خانواده