به نقل از «خبرگزاری برنا»

درمان ریزش مو با بررسی هورمون استرس

تاریخ انتشار: ۱۲ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۵۰۹۱۲

محققان هاروارد با مطالعه تاثیر هورمون استرس بر چرخه رشد طبیعی مو به نتایج جدیدی دست یافته‌اند که می‌تواند به عنوان راهکاری مناسب برای درمان طاسی و ریزش مو مورد استفاده قرار بگیرد.

به گزارش برنا؛ استرس می تواند اندام‌های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد. سال گذشته محققان دانشگاه هاروارد در مطالعه تحقیقاتی، تاثیر استرس بر سفید شدن زودهنگام مو را مورد بررسی قرار دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همین محققان در ادامه تحقیقات خود در مقاله جدیدی توضیح داده‌اند که چگونه هورمون‌ استرس می‌تواند مانع عملکرد درست فولیکول‌های مو شود. نتایج این تحقیق اطلاعات جدیدی در مورد علت ریزش مو ارائه می‌دهد و می‌تواند فرصت‌های جدیدی را برای مقابله با طاسی ایجاد کند.

براساس مطالعات انجام شده، فولیکول‌های موی انسان در چرخه‌های طبیعی مراحل رشد و استراحت متناوب را طی می‌کنند. در مرحله استراحت، این سلول‌ها فعالیت زیادی ندارند و در مرحله رشد سلول‌ها فعال بوده و به رشد موهای جدید کمک می‌کنند. وقتی این چرخه از تعادل خارج شود و سلول‌های بنیادی زمان بیشتری را در حالت غیر فعال سپری کنند، فرد دچار ریزش مو می‌شود.

محققان هاروارد به بررسی تاثیر هورمون استرس روی چرخه طبیعی رشد مو پرداخته و با آزمایش‌هایی که روی روند رشد و ریزش موی موش‌ها انجام دادند به نتایج جالبی دست پیدا کردند.

نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که استرس مزمن در موش‌ها باعث می‌شود سلول‌های بنیادی فولیکول موی آن‌ها برای مدت زمانی طولانی در حالت استراحت باقی بماند و در این بازه زمانی هیچ بافت احیا کننده‌ای تولید نکند. دانشمندان وضعیت رشد و ریزش موی موش‌ها را با توجه تحریک هورمون استرس مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان می‌دهد که استرس شدید می‌تواند تاثیر منفی بر فعالیت سلول‌های بنیادی فولیکول مو داشته باشد.

در مرحله بعدی، محققان به بررسی رابطه بین استرس، افزایش سن و ریزش مو پرداختند. با افزایش سن، روند بازسازی فولیکول مو کندتر و چرخه استراحت طولانی‌تر می‌شود. دانشمندان دریافتند وقتی هورمون‌ استرس غیر فعال باشد، چرخه استراحت کوتاه‌تر خواهد شد. این بدان معناست که فولیکول موی موش‌ها حتی با افزایش سن و بدون استرس می‌تواند در چرخه رشد به بازسازی و رشد مو کمک کند.

یکی از محققان هاروارد می‌گوید:

 «سطح پایه هورمون استرس که به طور معمول در بدن گردش می‌کند، می‌تواند نقش مهمی در طول زمان استراحت رشد فولیکول‌های مو داشته باشد.»

براساس بررسی‌های بیشتر انجام شده در این زمینه، یکی از دلایل این موضوع آن است که هورمون استرس بر خوشه‌ای از سلول‌های زیر پیاز مو به نام پاپیلای پوستی تاثیرگذار است. محققان دریافتند که وقتی سطح هورمون استرس افزایش می‌یابد، این موضوع از ترشح مولکولی به نام Gas6 جلوگیری می‌کند. «سکیو چوی»، یکی از محققان هاروارد می‌گوید:

«هم در شرایط عادی و هم در شرایط استرس، Gas6  به فعال کردن سلول‌های بنیادی فولیکول مو که در مرحله استراحت قرار دارند، کمک می‌کند که نتیجه آن رشد مو است. در آینده نزدیک می‌توان از طریق ترشح مولکولی Gas6 به فعالسازی سلول‌های بنیادی رشد مو کمک کرد.»

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ریزش مو هورمون استرس سلول های بنیادی محققان هاروارد هورمون استرس فولیکول مو ریزش مو سلول ها موش ها رشد مو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۵۰۹۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خواص ظرف های ضد سرطانی

به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان،️ مس یک ماده معدنی کمیاب و ضروری برای بقا و زنده ماندن است. مس در همه بافت‌های بدن یافت می‌شود و در ساختن گلبول‌های قرمزخون و حفظ و نگهداری سلول‌های عصب و سیستم ایمنی نقش دارد. خواص مس برای بدن، می‌تواند به تشکیل کلاژن و جذب یون کمک می‌کند و در تولید انرژی نقش دارد. مس بیشتر در کبد، مغز، قلب و کلیه‌ها و عضله اسکلتی یافت می‌شود. مصرف کم و زیاد مس می‌تواند بر کارکرد مغز تاثیر بگذارد. کمبود مس با بیماری‌های آلزایمر، ویلسون و منکز (Menkes) ارتباط دارد. کمبود مس بندرت اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند منجر به بیماری قلبی-عروقی و دیگر مشکلات شود.

خواص مس برای بدن
مس برای طیف زیادی از کارکرد‌های اعضای بدن ضروری است
کمبود مس بندرت اتفاق می‌افتد بجز در شرایط خاص مثل بیماری منکز (Menkes)
مصرف مکمل‌های مس معمولا ضرورتی ندارد و ممکن است منجر به بهم ریختن تعادل شود.
بهم ریختن تعادل مس با بیماری آلزایمر ارتباط دارد.
به افراد توصیه می‌شود که قبل از مصرف مکمل مس باید با پزشک مشورت کنند.


مزیت‌های مس برای سلامتی
مس یک ماده مفید و ارزشمند است که در موادغذایی یافت می‌شود. مس یک ماده مغذی ضروری برای بدن است. مس به همراه آهن به بدن کمک می‌کند تا گلبول‌های قرمزخون را بسازند و به سالم نگهداشتن استخوان ها، عروق خون، اعصاب و سیستم ایمنی و همچنین به جذب آهن کمک می‌کند. کافی بودن مس در رژیم غذایی می‌تواند به پیشگیری از بیماری‌های قلب و عروق و استئوپورز (پوکی استخوان) کمک کند.

مس برای سلامت قلب و عروق
پایین بودن سطح مس با بالارفتن کلسترول و فشارخون ارتباط دارد. یک گروه از محققان نشان دادند که مصرف مکمل‌های مس ممکن است برای برخی بیماران دچار نارسایی قلبی مطلوب باشد. مطالعات حیوانی، پایین بودن سطح مس را به CVD ارتباط دادند، اما هنوز مشخص نیست که آیا کمبود مس می‌تواند همین اثر را بر انسان‌ها داشته باشد.

فرستادن سیگنال به عصب
مس همانند یک ترمز یا سوییچ است که سلول عصب را کنترل می‌کند. اگر مقادیر زیادی مس وارد یک سلول شود، این ماده مغذی می‌تواند فرستادن سیگنال به عصب را کاهش دهد. وقتی سطح مس در این سلول افت می‌کند، فرایند ارسال سیگنال از سرگرفته می‌شود.

کارکرد سیستم ایمنی
مصرف بسیار کم مس می‌تواند منجر به نوتروپنیا (Neutropenia) شود. این بیماری نوعی کمبود گلبول‌های سفید خون یا نوتروفیل است که با عفونت مبارزه می‌کنند. یک فرد با سطح پایینی از نوتروفیل، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری عفونی است.

آشنا شویم با مکمل مولتی ویتامین مینرال: قرص مولتی کامپلیت هلث برست

استئوپورز (پوکی استخوان)
کمبود شدید مس با پایین آمدن تراکم موادمعدنی در استخوان و افزایش خطر استئوپورز (پوکی استخوان) ارتباط دارد. تحقیقات بیشتری نیاز است تا نحوه تاثیر کمبود مس بر سلامت استخوان و اینکه چگونه مکمل مس می‌تواند به پیشگیری و مدیریت استئوپورز کمک کند، مورد مطالعه قرار گیرد.

تولید کلاژن
مس نقش مهمی در حفظ و نگهداری کلاژن و الاستین دارد. دانشمندان چنین فرض کردند که مس ممکن است از خواص آنتی اکسیدانی برخوردار باشد و این ماده مغذی همراه با دیگر آنتی اکسیدان‌ها می‌تواند به پیشگیری از پیری پوست کمک کند. اگر سطح مس در بدن کافی نباشد، بدن نمی‌تواند بافت همبند آسیب دیده یا کلاژن که داربست استخوان را می‌سازد، جایگزین کند. این مسئله می‌تواند منجر به طیفی از مشکلات از جمله از کارافتادن مفصل شود، زیرا بافت‌های بدن بتدریج سست شده و تحلیل می‌روند.

آرتروز
مطالعات حیوانی نشان دادند که مس می‌تواند به پیشگیری یا به تاخیر انداختن آرتروز کمک کند و از همین رو مردم دستبند‌های مسی را به دور دست می‌بندند. با این حال هیچ مطالعه انسانی این موضوع را تایید نکرده است.

عمل آنتی اکسیدانی
مس می‌تواند از کارکرد آنتی اکسیدانی برخوردار باشد و به کاهش تولید رادیکال‌های آزاد کمک کند. رادیکال‌های آزاد می‌توانند به سلول‌ها و DNA آسیب بزنند که این منجر به سرطان و دیگر بیماری‌ها می‌شود.