پاپ فرانسیس: سکوت در قبال بحران یمن «شرم آور» است
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۷۷۹۴۹
به گزارش فارس، پاپ فرانسیس رهبر کاتولیکهای جهان امروز (یکشنبه) در سخنرانی خود به مناسب عید پاک، نزاع مسلحانه و هزینههای نظامی برخی کشورهای جهان در دوران شیوع ویروس کرونا را «شرمآور» خواند.
بنا بر گزارش خبرگزاری رویترز، پاپ فرانسیس در سخنرانی خود همچنین خواستار تسریع توزیع واکسن کرونا در بین کشورهای جهان به ویژه کشورهای فقیر شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رهبر کاتولیکهای جهان در پیام خود برای مردم جهان با اشاره به معضلات بینالمللی خواستار برقراری صلح شد و گفت: «این بیماری همهگیر (کرونا) همچنان در حال گسترش است و این در حالی است که بحران اجتماعی و اقتصادی همچنان وخیم است، به ویژه برای فقرا. با این جود-شرمآور است که نزاع مسلحانه هنوز پایان نیافته است و زرادخانههای نظامی همچنان در حال تقویت است».
طبق گزارش رویترز، فرانسیس که به طور معمول به مناسبت عید پاک برای بیش از یکصد هزار نفر در میدان «سنت پیتر» سخنرانی میکند، امسال به دلیل شیوع کرونا برای کمتر از ۲۰۰ نفر در کلیسا سخنرانی کرد و پیام وی برای دهها میلیون نفر در سراسر جهان پخش میشد.
وی با تأکید بر لزوم تسریع فرایند توزیع واکسن کرونا در بین کشورهای جهان ادامه داد: «من از تمامی جامعه بینالملل درخواست میکنم تا با روحیه مسئولیتپذیری جهانی، برای غلبه بر تأخیرها در توزیع واکسن متعهد باشند و توزیع آن را به ویژه در فقیرترین کشورها تسهیل کنند».
طبق گزارش رویترز، فرانسیس که اغلب خواستار خلع سلاح و تحریم کلی مالکیت سلاحهای اتمی است، ادامه داد: «همچنان جنگها و خشونتهای زیادی در جهان وجود دارد! باشد که خداوند که آرامش ما است، به ما کمک کند تا بر نگرش جنگ غلبه کنیم».
وی تسلیحات اتمی را «ابزار دسیسهآمیز و هولناکی» توصیف کرد و گفت: «چه اندازه دنیا بدون این ابزارآلات مرگبار جای بهتری خواهد بود».
رهبر کاتولیکهای جهان همچنین در ادامه به تحولات اخیر در میانمار و کودتای نظامی در این کشور که بنا بر گزارشها از اول فوریه (دوماه پیش) تاکنون بیش از ۵۵۰ کشته برجای گذاشته است، اشاره کرد و از «جوانان میانمار که به حمایت از دموکراسی متعهد هستند و در آرامش صدای خود را منعکس میکنند» تقدیر کرد.
وی همچنین در ادامه خواستار برقراری صلح در چندین منطقه درگیر در آفریقا از جمله منطقه «تیگرای» در شمال اتیوپی و «کابو دلگادو» در موزامبیک شد و ادامه داد که در قبال بحران یمن «سکوتی کرکننده و شرمآور» برقرار شده است.
چندی پیش، دبیرخانه عمومی شورای عالی مدیریت و هماهنگی امور بشردوستانه در صنعا ضمن انتقاد از نقش منفی سازمان ملل در مواجهه با رنجهای انسانی مردم یمن در طول ۶ سال تجاوز و محاصره ائتلاف ریاض تصریح کرد که تجاوز و محاصره طی شش سال باعث شد، ۲۴.۸ میلیون نفر معادل ۶۷٪ از جمعیت یمن نیاز به کمکهای غذایی داشته باشند و ۵.۱ میلیون نفر یک قدم با قحطی فاصله دارند و این تجاوز نیز باعث آوارگی ۴.۵ میلیون نفر شدند که ۵۸٪ از آنها خانوادههای آواره هستند که در مناطق بسیار سرد به سر میبرند.
فرانسیس همچنین در بخش پایانی سخنرانی خود به مسئله فلسطینیان و صهیونیستها نیز اشاره کرد و از آنها درخواست کرد تا برای رسیدن به یک راهحل دو دولتی که بتوانند در صلح رفاه در کنار هم زندگی کنند، «مجدداً از قدرت گفتوگو بهرهمند شوند».
منبع: اکوفارس
کلیدواژه: شرم آور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۷۷۹۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شارژ رفاه با دورکاری؛ کرونا با زندگی ما چه کرد؟!
شوک کرونا باعث گسترش دورکاری در اکثر کشورها شد. حال پس از گذر از این همهگیری، اندکی از حجم دورکاریها کم شده است؛ اما مزیتهای آن باعث شده است که تعادل جدیدی میان کار و زندگی ایجاد شود. مطالعات جدید نیز نشان میدهد، میتوان تعطیلات یا دورکاری نیروی کار را به نحوی تنظیم کرد که نه تنها اثر منفی در عملکرد اقتصادی نداشته باشد، بلکه باعث بهبود رفاه خانوارها شود.
به گزارش دنیای اقتصاد؛ یک مطالعه جدید از صندوق بینالمللی پول، اثرات کاهش زمان رفت و آمد بر افزایش رفاه را تایید کرده است. همچنین یک گزارش در اکونومیست نیز شکل جدید دورکاری در اقتصاد آمریکا را مورد بررسی قرار داده که باعث بهبود وضعیت زندگی افراد شده است.
در هفتههای اخیر، بحث تعطیلات دو روزه در ایران مطرح شده است که بسیاری از کارشناسان بر مزایای اجرایی شدن آن تاکید میکنند؛ بنابراین میتوان همسو با عصر جدید پساکرونا، در اقتصاد ایران نیز تعادل جدیدی میان کار و زندگی تعریف کرد.
یک پژوهش انجامشده توسط صندوق بینالمللی پول نشان داده است که کاهش ساعات رفتوآمد برای کار یکی از والدین میتواند اثری مثبت معادل ۱.۵ تا ۴.۵ درصد میزان مصارف خانوار برای آن خانواده داشته باشد. این پژوهش در زمانی که مباحثه در رابطه با ویکند دو روزه در کشور بالا گرفته است، میتواند دلالتهای مثبتی را در حمایت از این طرح داشته باشد. پژوهش صندوق بینالمللی پول اثر مثبت رفاهی انواع دورکاری را که میتواند رفتوآمد افراد را کاهش دهد، ارزیابی کرده است.
اثر کرونا بر کاهش زمان رفتوآمدهاهمهگیری کووید-۱۹ به روشهای بیسابقهای دنیای کار را تغییر داده است؛ بهطوری که کار از راه دور یا دورکاری بهعنوان یک نوع مهم کار در بازارهای کاری دنیا مورد توجه قرار گرفته است. با گسترش دورکاری، شیوه کار، مکان انجام کار و ساختار آن تغییر داده شده و هنجارهای سنتی در مورد زمان کار، رفتوآمد و تعادل بین کار و زندگی به چالش کشیده شده است.
توانایی دورکاری بهطور قابل توجهی زمان رفتوآمد را کاهش میدهد یا حتی بهطور کامل آن را حذف میکند، یک جزء تقریبا بزرگ از روز کاری که میتواند به فعالیتهای دیگر اختصاص یابد. این تغییر در الگوهای کار و رفتوآمد به تنهایی بر کارگران تاثیر نمیگذارد؛ اما میتواند تصمیمات کل خانواده را تغییر دهد.
دورکاری یکی از والدین میتواند بهطور قابل توجهی بر تخصیص زمان دیگری تاثیر بگذارد؛ میزان اثرگذاری این زمان ذخیرهشده بستگی به این دارد که زمان پسانداز شده، چگونه صرف میشود. با وجود مطالعات بسیاری که در مورد تغییرات در الگوهای کاری و تخصیص زمان به دلیل همهگیری انجام شده است، پویاییهای مرتبط بین همسران و پیامدهای رفاهی گستردهتر این پویاییها نسبتا ناشناخته باقی مانده است.
هدف پژوهش انجامشده توسط صندوق بینالمللی پول این بوده است که با تحلیل چگونگی تغییر تخصیص زمان در دوران پس از همهگیری، با در نظر گرفتن تغییرات بر اساس جنسیت و شغل افراد، به این حوزه مطالعاتی توسعهنیافته کمک کند.
در این پژوهش از دادههای نظرسنجی استفاده از زمان آمریکا (ATUS) استفاده شده است، یک نظرسنجی جامع که توسط اداره آمار کار ایالاتمتحده انجام شده است و نحوه تخصیص زمان افراد در ایالاتمتحده را در فعالیتهای مختلف ارزیابی میکند. دادههای ATUS نشان میدهد قبل از همهگیری تفاوتهای قابلتوجهی در تخصیص زمان بین مردان و زنان وجود دارد.
بهطور کلی مردان ساعتهای بیشتری کار میکنند و بیشتر از زنان در رفتوآمد هستند. پس از همهگیری، کاهش قابل توجهی در زمان رفتوآمد کارگران در مشاغل دورکار شناسایی شده است که به ۱.۷ ساعت در هفته برای مردان و ۱.۲ ساعت در هفته برای زنان میرسد. علاوه بر این، بررسیهای این پژوهش حاکی از کاهش بیش از یکساعت در هفته در ساعات کاری مردان است، با این حال تغییر قابل توجهی در ساعات کاری زنان مشاهده نمیشود.
نتایج پژوهش چه میگوید؟بررسیها نشان میدهد دستاوردهای رفاهی قابل توجهی با کاهش زمان رفتوآمد بهدست میآید و این دستاوردها برای خانوادههایی که کاهش بیشتری را تجربه میکنند، بیشتر است. هنگامی که حداقل یکی از همسران در یک شغل از راه دور کار میکند، سود کل رفاه از ۱.۵ تا ۴.۵ درصد در معادل مصرف متغیر است.
این سود مخصوصا برای زوجهایی که هر دو طرف در مشاغل دورکار، کار میکنند مشهود است؛ زیرا زن و شوهر هر دو از این تغییر سود میبرند. دومین سود بزرگ را زوجهایی در یافت میکنند که شوهر در شغلی از راه دور کار میکند و کمترین سود زمانی مشاهده میشود که زن در یک شغل دورکار مشغول شده است.
دلالتهای این پژوهش برای ایران چه میتواند باشد؟دورکاری بهعنوان یک گزینه کاری در بسیاری از محیطهای کاری ایران نیز در دوران همهگیری بهصورت گسترده اجرایی شد. کسبوکارهای فراوانی به صورت دورکار به پیشبرد اهداف خود پرداختند؛ با این حال، با پایان همهگیری و بازگشایی پس از آن، اغلب کسبوکارها به شیوه حضوری کار کردن بازگشتند.
بررسیهای این پژوهش نشان میدهد دورکاری در بسیاری از کسبوکارها میتواند مازاد رفاهی را برای کارکنان شرکتها ایجاد کند که بدون هزینه مشخص مالی برای کارفرماست. البته این مساله در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته که دورکاری چه اثری بر بهرهوری کسبوکارها میگذارد، با این حال اثر رفاهی این شیوه کار و جذابیت آن برای نیروی کار اثبات شده است.
بهخصوص در شرایطی که رفتوآمد در شهرهای بزرگ هزینههای زیادی را چه به لحاظ زمانی و چه به لحاظ مالی بر افراد تحمیل میکند.
دلالت مهم دیگر این پژوهش را میتوان اهمیت کاهش رفتوآمدها و فراغت کارکنان از کار، با کاهش ساعت کاری دانست. مدتهاست در کشور ما، صحبتها در رابطه با ویکند یا آخر هفته دوروزه بالا گرفته است. به نظر میرسد دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته، حتی اگر منجر به کاهش ساعات کاری نیروی کار نیز شود، اثر رفاهی مثبتی را برای جامعه خواهد داشت.
پژوهشهایی که در رابطه با اثر ویکند دوروزه بر میزان بهرهوری کسبوکارها انجام شده است، تاکید دارند که این شیوه از توزیع روزهای تعطیل اثر منفی بر بهرهوری کسبوکارها ندارد و چه بسا با تقویت وضعیت روحی نیروی کار، منجر به رشد بهرهوری کسبوکارها نیز بشود.