خورشیدی: انتخاب من جفا در حق تیم ملی نیست
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۸۹۷۵۷
مجتبی خورشیدی به عنوان سرپرست تیم ملی انتخاب شده است. از آنجایی که چهره شناخته شده ای بشمار نمی رود این انتخاب برای خیلی ها جای سوال دارد.
به گزارش "ورزش سه "، به همین بهانه دقایقی با مجتبی خورشیدی صحبت کردیم. مربی ای که اگر به عنوان سرمربی تیم ماشین سازی به همراه این تیم به سیرجان می رفت اکنون به عنوان سرپرست تیم ملی انتخاب نمی شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
*بی تعارف به عنوان اولین سوال انتخاب شما به عنوان سرپرست تیم ملی تعجب خیلی ها را به همراه داشته است! اگر بخواهید در فضای آرام به منتقدین خود پاسخ دهید چه می گویید؟
بهتر است پیش از قضاوت روزمه من را در فوتبال مطالعه کنید و این تنها حرفی است که من در دفاع از خود می زنم. یک شبه وارد فوتبال نشده ام و با رابطه هم انتخاب نشده ام. من فوق لیسانس فیزیولوژی ورزشی دارم و هم اکنون در دانشگاه علامه طباطبایی مدیریت راهبردی سازمان های ورزشی می خوانم و از سال 75 در فوتبال بوده ام و در سمت های مختلفی کار کرده ام اما هیچ گاه حضورم در فوتبال با تبلیغ همراه نبوده شاید به این دلیل که بازیکن شاخصی نبوده ام. بازیکن نوجوانان راه آهن و جوانان پرسپولیس بودم و در رده سنی بزرگسالان در تیم ژاندارمری بازی کردم و به دلیل مصدومیت سختی که برایم رقم خورد مجبور شدم فوتبال را کنار بگذارم و سراغ تحصیل رفتم اما توام با تحصیل از سال 75 حضور در پست های مختلف فوتبال از جمله مدیریت را تجربه کردم که بیشتر این سمت ها در باشگاه راه آهن بوده است. 18 سال در باشگاه راه آهن به عنوان معاون ورزشی، معاون اجرایی و قائم مقام باشگاه حضور داشتم. یک سال هم در باشگاه استقلال در زمان مدیریت کاظم اولیایی معاون اجرایی باشگاه بودم. در برهه ای سرپرستی باشگاه راه آهن به من واگذار شد. دراین تیم مدیر فنی و مربی هم بودم. به همراه تیم امیدهای راه آهن قهرمان تهران شدم و در جام اتحادیه به عنوان نایب قهرمانی دست پیدا کردم. علاوه بر راه آهن در استقلال اهواز – استقلال تهران – آلومینیوم هرمزگان – پاس همدان – پارس جنوبی – شهرداری تبریز – نفت تهران و شهرداری تبریز به عنوان مربی حضور داشتم و در تیم های پاس همدان و شهرداری همدان و این اواخر به مدت کوتاهی در ماشین سازی سرمربیگری کردم.
آن زمانی که من در باشگاه راه آهن حضور داشتم این باشگاه برای خود یک سازمان تربیت بدنی کوچک بود. چرا که راه آهن در شهرهای مختلف کشور دارای تیم های ورزشی بود و ما باید برای همه شهرها و همه تیم ها برنامه ریزی می کردیم و کاری که انجام می دادیم کار کوچکی نبود. از سویی من به سمتی برگزیده شده ام که مرتبط با آن تحصیل کردم. خودم هم مربیگری کرده ام. دارای مدرک A هستم و یک ماه دوره مربیگری هم در برزیل هم سپری کرده ام. خب بهتر می توانم شرایط و خواسته های بازیکنان و مربیان تیم ملی را درک کنم چرا که خودم در جایگاه مربی بوده ام و هم چنین در جایگاه بازیکن و مشکلات و خواسته ها را درک می کنم. و چون برنامه ریزی کرده ام می توانم به تیم ملی کمک کنم.
*و اگر باز هم بخواهی از خود دفاع کنی چه می گویی؟
شما و یک هر علاقمند به تیم ملی و هر ژورنالیستی می تواند از من انتقاد کند اما آنچه که من می دانم 25 سال در فوتبال هستم و زحمت کشیدم و اگر قرار بود با رابطه به این سمت برگزیده می شدم خیلی زودتر ازاین ها باید پست می گرفتم. اصلا و ابدا. اشتباه نکنید. من نمی گویم بهترین گزینه برای این سمت هستم. قطعا افراد بهتر از من برای احراز این سمت وجود دارند اما فدراسیون فوتبال بعد از بررسی سوابق و تحصیلات و تجربیات من، من را به این سمت برگزیده است. فدراسیون فوتبال یک گروه مطالعاتی دارد که روی انتخاب ها حساس است و بعد از مطالعه تصمیم گیری می کند. من یک شبه وارد فوتبال نشده ام و کسی من را توصیه نکرده است و اگر کسی روی این نکته تاکید کند در حق فدراسیون فوتبال جفا کرده است چون این واقعیت ندارد. من زبان هم بلد هستم و فکر نمی کنم انتخاب من جفا در حق تیم ملی باشد. هر چند کار در تیم ملی با هر پیشینه ای برای من افتخار است و همانند سرباز در خدمت تیم ملی خواهم بود.
*نگران نیستند که از سوی بازیکنان تیم ملی پذیرفته نشوید...
(با خنده) من در تیم های بزرگی مربیگری کرده ام. در تیم امید راه آهن که بودم بازیکنان بزرگی شاگردم بوده اند. نمی خواهم اسم بازیکنان را برای شما ردیف کنم. من به اندازه کافی در فوتبال برای خود شناخته شده هستم و احترام دارم و نگران این موضوع نیستم. حتی یک درصد. از سویی من سرپرست تیم ملی هستم و در حیطه وظایف خود عمل می کنم و بازیکن هم در جایگاهی که برای او تعریف شده است قرار دارد و به حضور خود در تیم ملی ادامه می دهد. من در چارچوبی که برای من تعریف شده حرکت می کنم و همه هدف من کمک به کادر فنی تیم ملی و از بین بردن دغدغه های آنها و بازیکنان و بهترین برنامه ریزی برای تیم ملی است. خب قبلا هم اشاره کردم چون بازیکن و مربی بودم بهتر می توانم شرایط و خواسته های بازیکنان و مربیان را درک کنم و من به تیم ملی آمده ام تا همه به هم کمک کنیم که تیم ملی نتیجه بگیرد و مردم خوشحال شوند.
*اگر به این توضیحات شما برای حضور در سمت سرپرستی تیم ملی برای بعضی ها قانع کننده نباشد چه پاسخی خواهید داشت...
من در برابر رسانه ها نیستم. هم چنین در برابر تماشاگران تیم ملی. من نمی خواهم مدام بگویم در فوتبال آدم باتجربه و تحصیلکرده هستم اما انتظار من از رسانه ها بی تعارف حمایت است به خصوص که جز مدیران جوان فوتبال بشمار می روم. اگر قرار باشد از من با این سوابق و با این تحصیلات مرتبط انتقاد شود باز هم حوصله به خرج می دهم و بر این عقیده ام گذشت زمان ثابت خواهد کرد من در سمتی که برگزیده شدم توانمند هستم یا نیستم. چون جنگ رسانه ای من با منتقدین نه کمکی به تیم ملی می کند و نه کمکی به من. قطع به یقین به همه نقدها احترام خواهم گذاشت چون دیدگاه ها قابل احترام است. یاد گرفته ام اگر در جایی با کسی هم عقیده نباشم به نظرات او احترام بگذارم.
مجتبی خورشیدی تیم ملی ایرانمنبع: ورزش 3
کلیدواژه: مجتبی خورشیدی تیم ملی ایران عنوان سرپرست تیم ملی باشگاه راه آهن تیم ملی تیم ها شده ام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۸۹۷۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) خیابانی که قرار بود شانزلیزه ایران شود
خیابان لالهزار قدمتی به درازای تاریخ پایتخت دارد. زمانی تنها یک باغ خارج از حصار شاه طهماسبی بود و به مرور به یکی از شلوغترین و پررفتوآمدترین خیابانهای تهران تبدیل شد.
روزگاری لالهزار مدرنترین خیابان تهران نام داشت و بسیاری از اولین تجربههای مدرنیته را در حافظه خود ثبت کرده است. زمانی نیز بهعنوان خیابان فرهنگی تهران قدیم از آن یاد میکردند.
شواهد امر میگوید که لاله زار باید پیش از سال ۱۱۹۰ خورشیدی به وجود آمده باشد. در عصر قاجاریه، این باغ مکان تفریح و تفرج پادشاهان به حساب میآمد و در سال ۱۱۵۴ خورشیدی و دوران فتحعلیشاه قاجار نیز، باغ لاله زار را محل سکونت رییس هیئت اعزامی ناپلئون بناپارت در نظر گرفتند. با توسعه شهر تهران، این باغ و اراضی اطراف آن نیز جزئی از محدوده پایتخت شد و روند رو به رشد خود را با سرعت پشت سر گذاشت.
سال ۱۲۵۲ خورشیدی و در عهد ناصری، ناصرالدین شاه در سفری به فرنگ، از تماشای خیابان شانزلیزه پاریس به وجد میآید. در بازگشت او، باغ لاله زار ۹۰ هزار تومان فروخته میشود و مسیری از میان این باغ میکشند تا خیابانی به سبک خیابانهای اروپایی و شبیه شانزلیزه پاریس، در طهران آن روزها ساخته شود.
اولین سیم تلگراف را از باغ لاله زار کشیدند، اولین چراغ گاز تهران قدیم را در شبهای لاله زار روشن کردند، اولین سالن سینما و اولین مغازه گل فروشی هم در همین خیابان افتتاح شد.
یک خط واگن اسبی، برای گشتزنی در خیابان لاله زار تدارک میبینند. «محله دولت» نیز در غرب باغ لاله زار، بهعنوان جدیدترین محله مسکونی تهران، یکی از زیباترین و مصفاترین کوچه باغها و از مرغوبترین اراضی شهر معرفی شد.
در دوران مشروطه، لالهزار اوج رونق و شکوفایی خود را پشت سر گذاشت و تا پایان عصر قاجاریه نیز، یکی از مهمترین نقاط گردشگری پایتخت بود. در پایان عصر قاجار و اوایل دوره پهلوی نیز، خیابان لاله زار یا «شانزهلیزه تهران» نماد نوگرایی و هنر ایران را بر پیشانی داشت. خیابانی که ترکیبی از هنر و تجارت را در دل خود جای داده و تئاترها، سینماها، رستورانها و ویترین مغازههای مختلف آن، رفت و آمد بسیاری را در این خیابان رقم میزد.
امروزه از آن لاله زار طهران قدیم تنها «خانه امینالسلطان» یا «خانه و باغ اتحادیه» باقی مانده که خوشبختانه از دام تخریب رها شده و به دست مرمت و بازسازی رسیده است. خیابان لالهزار قدیمی که امروزه به آن قسمت جنوبی لالهزار میگویند، حد فاصل خیابان جمهوری تا میدان توپخانه را شامل میشود؛ میدانی که خود داستانهای شنیدنی در خاطر دارد.