همه چیز درباره ۳ واکسن کرونا که در ایران مجوز مصرف اضطراری گرفتند

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  باید توجه کرد که از ابتدای پاندمی کووید-۱۹ و گسترش چالش‌برانگیز و جهانی این بیماری، محققان و شرکت‌های داخل و خارج از ایران در حال ساخت واکسن برای این بیماری هستند. بر همین اساس از بین شرکت‌های تولید واکسن در داخل کشور، شرکت شفا فارمد در مجموعه دارویی برکت و مؤسسه رازی و همچنین مجموعه سپند وزارت دفاع وارد مرحله بالینی واکسن کرونا شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همگام با مطالعات ساخت واکسن داخلی در کشور توسط مؤسسات متعدد، واردات واکسن‌های خارجی از شرکت‌ها و کشور‌های معتبر که مورد تأیید سازمان جهانی بهداشت بوده و کارایی آن‌ها طی مراحل کارآزمایی بالینی تأیید شده باشد، بهترین رویکرد جهت کنترل بیماری در کنار دیگر اقدامات پیشگیری در کشور است.

بر همین اساس هم همزمان با پیشرفت شرکت‌های داخلی جهت تولید واکسن کرونا در داخل مرزها، سازمان غذا و داروی ایران اقدام به واردات واکسن کووید-۱۹ از دیگر شرکت‌های خارجی کرده است. به طوری که بعد از واردات واکسن اسپوتنیک‌وی روسیه به عنوان اولین محموله وارداتی واکسن کرونا به کشور و ادامه واردات آن طی چند مرحله در کشور، جمعیت بسیار کمی علیه بیماری کووید-۱۹ واکسینه شدند.

در حال حاضر نیز مجوز ورود و مصرف اضطراری مشروط چند واکسن وارداتی دیگر نیز در کشور صادر شده است – که این واکسن‌ها شامل واکسن استرازنکا- آکسفورد از دو سایت کره‌جنوبی SKBio و روسیه R-pharm، واکسن کوواکسین از شرکت Bharat Biotech هند و واکسن BBIBP-Cor V ساخت شرکت سینوفارم چین هستند.

بر این اساس کمیته ساماندهی تحقیقات کووید-۱۹ در گزاره‌برگی ویژگی‌های واکسن‌های استرازنکا، بهارات هند و سینوفارم را که در ایران مجوز مصرف اضطراری دریافت کرده‌اند، بررسی کرده است. این گزاره‌برگ بر مبنای آخرین داده‌های منتشر شده از واکسن‌های دارای تاییدیه اضطرای تدوین شده است و در قالب مشخصات واکسن‌ها، پراکندگی استفاده و جزئیات فاز‌های مطالعات بالینی آن‌ها منتشر شده است.

بیشتر بخوانید

شایعه شاخدار و خطرناک؛ رای بده تا واکسینه شوی!

واکسن استرازنکا-آکسفورد (دو سایت کره‌جنوبی SKBio و روسیه R-pharm)

این دو واکسن از دانشگاه انگلستانی آکسفورد و شرکت انگلستانی-سوئدی استرازنکا هستند و طبق قرارداد استرازنکا با شرکت‌های کره‌ای و روسی تولید می‌شوند.

واکسن استرازنکا- آکسفوردِ روسیه با همکاری مؤسسه R-pharm روسیه تولید می‌شود که هنوز اطلاعاتی در خصوص کارایی این واکسن منتشر نشده است.

واکسن آسترازنکا-آکسفورد کره جنوبی، اما توسط سازمان جهانی بهداشت برای تجویز اضطراری مجوز گرفته است و در کره جنوبی حدود ۴۰ میلیون دوز برای مصرف داخلی تولید شده است. این واکسن در تاریخ ۱۵ فوریه ۲۰۲۱ توسط سازمان جهانی بهداشت برای مصرف اضطراری تأیید شد.

مشخصات کلی واکسن استرازنکا-آکسفورد کره جنوبی

تکنولوژی این واکسن مشابه ساخت واکسن آنفلوآنزا بوده و از ویروس غیرفعال است که باید در دو دوز تزریق شود. فاصله زمانی بین دو تزریق بین چهار تا ۱۲ هفته بعد از نوبت اول بوده و نوع تزریق این واکسن به صورت عضلانی است.

این واکسن باید در دمای دو تا هشت درجه سانتیگراد نگهداری شود. باید توجه کرد که فاز ۲ و ۳ کارآزمایی‌های بالینی این واکسن در کشور‌های انگلیس و برزیل انجام شده است و ۷۰.۴۲ درصد اثربخشی داشته است.

واکسن Covaxin از شرکت Bharat Biotech هند

این واکسن با همکاری شورای تحقیقات پزشکی (ICMR) و موسسه ملی ویروس‌شناسی هند (NIV) از ویروس کرونا غیرفعال شده ساخته شده است.

واکسن در تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۲۰ در هند مجوز مصرف اضطراری گرفت. این واکسن در مطالعات پیش بالینی، ایمنی‌زایی قوی و اثر محافظتی در مطالعات حیوانی در همستر‌ها و پستانداران غیرانسانی نشان داده است.

همچنین در آزمایشات بالینی فاز ۱ و فاز ۲، Covaxin توانایی تولید آنتی‌بادی علیه کووید-۱۹ را نشان داده است.

بنابر اعلام وزارت بهداشت، این واکسن در دو کشور هند و ایران مورد تایید قرار گرفته و در کشورهای:مغولستان، میانمار، سریلانکا، فیلیپین، بحرین، عمان، مالدیو و جزیره موریس به صورت اضطراری در حال استفاده است.

مشخصات کلی واکسن Covaxin

این واکسن نیز از ویروس غیرفعال شده و از سوی شرکت Bharat Biotech تولید شده است. این واکسن نیز در دو دوز تزریق می‌شود و فاصله بین دو تزریق ۲۸ روز بوده و تزریق به صورت عضلانی انجام می‌شود. واکسن کوواکسین باید در دمای نگهداری دو تا هشت درجه سانتیگراد نگهداری شود.

فاز سوم این واکسن بر روی ۲۵ هزار و ۸۰۰ شرکت کننده در حال انجام است و همه آن‌ها دوز اول واکسن را در تاریخ ششم ژانویه ۲۰۲۱ دریافت کرده اند. باید توجه کرد که هنوز گزارشی از اثربخشی این واکسن گزارش نشده است.

واکسن BBIBP-Cor V ساخت شرکت سینوفارم چین

این واکسن توسط مؤسسه محصولات بیولوژیک بیجینگ و شرکت دولتی سینوفارم از چین ساخته شده است.

این واکسن در ۳ کشور امارات، بحرین و چین تایید شده و همچنین ۱۹ کشور بحرین، کامبوج، چین، مصر، مجارستان، عراق، اردن، مراکش، نپال، پاکستان، پرو، صربستان، سیشل، امارات متحده عربی، ایران، آرژانتین، زیمباوه، گینه، استوایی، جمهوری دموکراتیک خلق لائو به این واکسن مجوز استفاده اضطراری داده‌اند.

مشخصات کلی واکسن سینوفارم

واکسن سینوفارم نیز از ویروس غیرفعال و از سوی شرکت سینوفارم چین تولید شده است. تعداد دوز این واکسن نیز در دو دوز بوده و فاصله بین دو تزریق ۲۱ روز و تزریق هم به صورت عضلانی است. این واکسن باید در دمای دو تا هشت درجه سانتیگراد نگهداری شود.

فاز سوم مطالعاتی این واکسن در حال انجام است و بدون انتشار یافته‌های مطالعاتی در مجلات است. میزان اثربخشی واکسن سینوفارم در مطالعه کشور چین ۷۹.۳۴ درصد و در مطالعه کشور امارات ۸۶ درصد گزارش شده است.

مشخصات فاز‌های ۱ و ۲ بالینی واکسن سینوفارم

فاز اول و دوم مطالعه بالینی واکسن سینوفارم دوازدهم ماه آپریل ۲۰۲۰ یعنی ۲۴ فروردین ۱۳۹۹، آغاز شد و در ۱۶ ژوئن ۲۰۲۰ یعنی ۲۷ خرداد ۱۳۹۹، به پایان رسید. محل انجام مطالعه در کشور چین بود و حجم نمونه در فاز اول ۹۶ نفر و در فاز دوم ۲۲۴ نفر بود. نوع مطالعه مداخله‌ای دارای گروه پلاسبو بود.

شرایط گروه مورد مطالعه شامل؛ افراد سالم بالای ۱۸ سال، افراد فاقد سابقه ابتلا و مواجهه با فرد مبتلا به کووید-۱۹، زنان در سنین باروری که باردار نباشند و افراد دارای توانایی شرکت در مطالعه و داشتن رضایت آگاهانه از شرکت در مطالعه بود.

پیامد‌های قابل اندازه گیری در این دو فاز شامل؛ بروز واکنش‌های جانبی بعد از ۷ روز از هر تزریق، افزایش سطح آنتی بادی و خنثی سازی ویروس کووید-۱۹، ۱۴ روز بعد از اتمام واکسیناسیون بود.

همچنین نتایج نهایی این دو فاز شامل؛ واکنش‌های بعد از تزریق دوز پایین ۲۰.۸ درصد، دوز متوسط ۱۶.۷ درصد و و دوز بالا ۲۵ درصد، متداول‌ترین واکنش تب و درد خفیف محل تزریق، عارضه جدی گزارش نشد و میانگین تیتر آنتی بادی خنثی کننده ویروس کووید-۱۹ در گروه‌های دریافت کننده مطلوب بود.

زمان پایان فاز سوم مطالعه بالینی واکسن سینوفارم دوم ژانویه ۲۰۲۱ یعنی ۱۳ دی ماه ۱۳۹۹ بود. مطالعه در کشور‌های بحرین، مصر، اردن، امارات متحده عربی، پرو، آرژانتین و چین انجام شد و حجم نمونه ۴۵۰۰۰ نفر در بحرین، مصر، اردن، امارات متحده عربی، ۱۵۰۰۰ نفر در امارات متحد عربی، ۶۰۰۰ نفر در پرو، ۳۰۰۰ نفر در آرژانتین و ۶۴۰ نفر در چین بود. نوع مطالعه مداخله‌ای دو سوکور- دارای گروه پلاسبو بود.

شرایط گروه مورد مطالعه در فاز سوم شامل افراد ۱۸ سال به بالای سالم، زنان در سنین باروری بدون شرایط بارداری، رضایت آگاهانه مشارکت کنندگان و نداشتن سابقه ابتلا به کووید-۱۹ بود.

در عین حال پیامد‌های قابل اندازه گیری در این فاز، بروز کووید-۱۹ بعد از تزریق دو دوز واکسن، بروز موارد شدید کووید-۱۹، بروز هرگونه عارضه نامطلوب و تیتر آنتی بادی خنثی کننده ویروس کووید-۱۹ ارزیابی شد و نتایج نهایی آن شامل؛ پاسخ آنتی بادی کافی خنثی کننده ویروس کووید-۱۹، اثربخشی گزارش شده ۷۹.۳۴ درصد در مطالعه کشور چین و ۸۶ درصد در مطالعه کشور امارات متحده عربی بود.

بنابر اعلام کمیته ساماندهی تحقیقات کووید-۱۹ در این گزاره برگ، در زمان نگارش این سند، نتایج نهایی فاز سوم مطالعه بالینی واکسن منتشر نشده بود.

بنابر اعلام وزارت بهداشت، باید توجه کرد که سازمان جهانی بهداشت، واکسن Oxford- AstraZeneca ساخت کره‌جنوبی SKBio و واکسن Covaxin از شرکت Bharat Biotech هند را در تاریخ ۸ فوریه جهت مصرف اضطراری در کل دنیا توصیه کرده است. این سازمان استفاده اضطراری از واکسن‌ها را با بررسی کیفیت، ایمنی و کارایی واکسن‌ها و همچنین شرایط و تسهیلات تهیه واکسن‌ها، صادر می‌کند.

منبع:ایسنا

انتهای پیام/

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: واکسن کرونا واکسن کرونا واکسن ایرانی ساخت واکسن سازمان جهانی بهداشت امارات متحده عربی واکسن استرازنکا باید توجه واکسن سینوفارم ویروس کووید ۱۹ مطالعه کشور بالینی واکسن شرکت Bharat Biotech مصرف اضطراری واکسن کرونا آنتی بادی کره جنوبی واکسن ها شرکت ها فاز سوم دو دوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۹۸۸۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معمای بنزین در ایران

فرارو-مدتی پیش، هاشم اورعی، رئیس اتحادیه انجمن‌های انرژی ایران مدعی شد که در ۵ سال آینده گاز، برق، نفت، بنزین و گازوئیل نخواهیم داشت و اشاره کرد که پشت پرده این شرایط، وجود رانت در بخش انرژی کشور است.

به گزارش فرارو، اورعی تاکید کرد: «ما نه با مشکل ناترازی بلکه با «ناترازی فزاینده» روبه‌رو هستیم. در سال‌جاری به میزان ۴ میلیارد دلار بنزین و گازوئیل وارد شده و این رقم در سال آینده به دو برابر افزایش خواهد یافت. تدوین یک سیاست انرژی از سوی شخصیت‌های صادق و سالم در حال حاضر به نظر او بهترین راهکار جلوگیری از رشد این ناترازی است. فایده‌اش این است که روزانه حداقل ۱۰ میلیون لیتر بنزین از کشور قاچاق می‌شود که معادل هزار تانکر یا هزار تریلی است.»

این آمار‌های اورعی که به اسفندماه سال گذشته بر می‌گردد، در شرایطی مطرح شده که جواد اوجی، وزیر نفت، ۱۵ فروردین امسال اعلام کرد مصرف بنزین طی ۱۴ روز عید، تقریباً حدود هفت میلیون لیتر نسبت به سال گذشته رشد کرده است. فریدون عباسی‌دوانی، عضو کمیسیون انرژی مجلس نیز برای مقابله با قاچاق‌های احتمالی بنزین گفته است: «حذف کارت سوخت جایگاه‌ها و شناسایی کارت سوخت شخصی به مثابه کارت شناسایی هر شخص، راه‌حلی کارا برای افزایش شفافیت در بحران بنزین و کاهش قاچاق خواهد بود.»

در کنار این مسائل، بسیاری از کارشناسان معتقدند خودرو‌های فرسوده، وضعیت را پیچیده‌تر می‌کنند. خودرو‌هایی که عمدتا داخلی هستند و حداقل دو برابر استاندارد جهانی بنزین مصرف می‌کنند. افزون بر این، بر اساس آمار‌های وزارت نفت در سال‌۱۴۰۲ پنج و نیم میلیارد لیتر بنزین و گازوئیل وارد کشور شده است که ارزش تقریبی آن چهار میلیارد دلار است. اورعی در این باره نیز ابراز نگرانی کرده و سال گذشته حدس زده است که در سال ۱۴۰۳ این ارقام دو برابر می‌شود. او تاکید کرده: «فاجعه اینجاست که ما باید درآمد دو ماه یا یک‌ششم کل درآمد صادرات نفت سال ۱۴۰۳ را به واردات بنزین و گازوئیل اختصاص دهیم. خلاصه کلام اینکه تقریبا می‌شود گفت ما هر کوچه یا هر جایی که می‌توانستیم اشتباه برویم، اشتباه رفتیم. تقریبا در تمام دنیا خودرو ارزان و سوخت گران است، ولی در کشور ما برعکس خودرو گران و سوخت ارزان است. این‌ها اتفاقی نیست و بوی فساد از آن به مشام می‌رسد.»

با توجه به این اطلاعات پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که چشم انداز تولید، خرید و مصرف حامل‌های انرژی در کشور چگونه خواهد بود و آیا موانع تحریمی در مشکلات ناترازی کشور نقش ایفا می‌کنند؟ نصر الله زارعی، معاون پیشین شرکت مهندسی و توسعه نفت و کارشناس حوزه انرژی در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:

رفع تحریم‌های انرژی از نان شب واجب‌تر است

نصرالله زارعی به فرارو گفت: «این موضوع که تولید کنندگان و مصرف کنندگان انرژی هر یک وظایفی دارند مشخص است، اما در کشور با فقدان یا عدم وجود یک نهاد تنظیم گر و سیاست گذار، رو به رو هستیم که باعث شده بخش تولید به راه خود برود و بخش مصرف نیز به راه خود. متاسفانه، چون این مسیر کنترل نشده است، ما با شدت مصرف انرژی عجیبی رو به رو هستیم که چندین برابر هنجار تعریف شده برای کل دنیا است. همچنین بهینه سازی مصرف سوخت در کشور ما رها شده است. وزارت نفت به عنوان متولی تولید انرژی یا همان نفت و گاز در کشور، وظیفه تولید و عرضه انرژی مورد نیاز کشور را بر عهده دارد. وزارت نفت، انرژی مورد نیاز بخش‌های صنعت، مصرف خانگی و تجاری و صنایع انرژی بر مثل پتروشیمی‌ها را تامین می‌کند؛ بنابراین معتقدم باید دو بخش مذکور را در کنار هم ببینیم تا درک کنیم روند ناترازی‌ها چگونه است و چرا فزاینده است و شاهد واگرایی تولید و مصرف هستیم. افزون بر این، حقیقت این است که در کشور ما بخش‌های انرژی تجدید پذیر مثل انرژی خورشیدی و باد حداکثر یک درصد از بازار انرژی را تسخیر کرده و عمده انرژی ما از همان سوخت‌های فسیلی تامین می‌شود.»

وی افزود: «اگر قرار باشد در بخش تولید و عرضه صنعت نفت کشور، شاهد تحولی باشیم، باید قطعا و حتما تغییراتی محسوس در حوزه سیاست‌های موثر در این حوزه داشته باشیم که موثرترین این تغییرات نیز به بخش تحریم‌ها مرتبط است. به اعتقاد من، رفع تحریم‌ها نه فقط برای بخش نفت کشور بلکه برای کل اقتصاد کشور، از نان شب نیز واجب‌تر است. در بخش مصرف، وزارت نیرو یکی از بزرگ‌ترین مصرف کنندگان انرژی کشور است که هم درگیر موضوع سیاست گذاری است و هم برنامه ریزی و اجرا. نیروگاه‌های ما، نیروگاه‌های قدیمی هستند و نسبت به نیروگاه‌های استاندارد دنیا، بازدهی پایینی دارند. در سراسر دنیا شاهد فعالیت نیروگاه‌های جدیدی هستیم که از تکنولوژی‌های روز دنیا بهره می‌برند. این نیروگاه‌ها بالای ۵۵ درصد راندمان دارند. این در حالی است که برخی نیروگاه‌های ما تنها ۲۰ درصد بازدهی دارند. از همین جا می‌توان به اختلاف فاحش در بازدهی پی برد. ما در این وضعیت، سرمایه سوزی بالایی داریم. همچنین در بخش انتقال و توزیع انرژی با مشکلاتی مواجهیم چرا که سیستم‌های انتقال ما نیز به شدت فرسوده هستند. در نتیجه انرژی هدر شده ما از نیروگاه‌ها تا رسیدن به خانه‌ها بسیار زیاد است.»

معمای بی توجهی به کیفیت خودرو‌های داخلی

این کارشناس حوزه انرژی گفت: «این مشکل بار‌ها تکرار شده که صنایع خودرویی ما اصلا رقابتی با خودروسازی جهان ندارند و این در حالیست که مشکل خودروسازی ما چندان ربطی به تحریم‌ها ندارد و بیشتر به مشکلات مرتبط با دو شرکت خودروساز ما بر می‌گردد. شرکت‌های خودروساز ما رقبای سرسختی هم ندارند که مجبور باشند دست به نوآوری زده و تکنولوژیِ‌های خود را به روزرسانی کنند. در نتیجه سالهاست در حوزه خودروسازی کشور شاهد تکرار مشکلات هستیم. این نقد که گفته می‌شود چرا در کشور ما خودرو گرانقیمت و سوخت ارزان است، در حالی که در دیگر کشور‌ها شرایط معکوس است، نقد درستی است. طبیعیست که خرید خودرو گرانقیمت با استهلاک کمتر که مصرف سوخت کمتری هم داشته باشد، بسیار به صرفه‌تر است. این که مسئله به این روشنی در کشور ما سال‌های سال بدون حل باقی مانده است، فاقد هر نوع منطق حمایتی سازنده است و این نوع رفتاری که در قبال صنعت خودروسازی کشور شده، در عمل، خسارات بزرگی به اقتصاد کشور وارد کرده که حتی می‌تواند تا ده‌ها میلیارد دلار براورد شود.»

وی افزود: «اما با همه این موارد، همچنان این معما در جای خود باقیست که وقتی رهبری در سال ۱۴۰۰ صراحتا از کیفیت خودرو انتقاد کرده و خواستار تغییر و تحول شدند و همچنین آقای رئیسی برای بازدید به کارخانه ایران خودرو رفتند و صراحتا اعلام کردند که باید واردات خودرو آزاد شود، اما تا امروز که این گفتگو انجام می‌شود می‌بینیم که نماینده‌های مجلس صحبت از معطل ماندن آیین نامه‌های واردات خودرو در دفتر وزیر صمت یا معاون اول ریاست جمهوری می‌کنند و سپس تکذیبیه ارائه می‌شود. درواقع این وضعیت بسیار پیچیده است که از یک سو می‌دانیم باید خودرو وارد کشور شود و از سوی دیگر یک اراده قوی برای به نتیجه نرسیدن این تلاش‌ها وجود دارد. انتظار می‌رود که مسئولان تلاش کنند که این موضوعات به نتیجه رسیده و شاهد تحولاتی در حوزه خودرو کشور باشیم چرا که هر روزی که می‌گذرد هزینه‌های روی دوش مردم افزایش پیدا می‌کند.»

آمار‌های بخش بنزین در هاله‌ای از ابهام

معاون پیشین شرکت مهندسی و توسعه نفت گفت: «در حال حاضر نرخ تولید بنزین در کشور ما مشخص است، برنامه‌ای هم که برای افزایش تولید داریم گروگان گرفته شده بحث تحریم است و ما به سرمایه گذاری لازم و تکنولوژی روز نیز دسترسی نداریم. آمار و ارقام حکایت از آن دارد که افزایش تولید بنزین نداریم و به عبارتی تولید ثابت است و چشم اندازی هم که در برنامه هفتم توسعه داریم درواقع دنباله‌ای است از برنامه ششم توسعه، بدون آن که تغییری در سیاست‌های ما رخ داده باشد. حالا به این معادله فکر کنید که تولید ما ثابت است، اما مصرف ما بین ۶ تا ۱۰ درصد افزایش یافته است. سال گذشته صحبت از این بود که ۲ میلیارد تا ۳ میلیارد دلار بنزین وارد شده است و امسال هم صحبت از ۵ میلیارد دلار است و به احتمال زیاد این ارقام در طول سال‌های آتی روند افزایشی را طی خواهد کرد. همچنین نفت خام کشور نیز درگیر مشکلات تحریم است و منابع ارزی ما نیز محدود شده است؛ بنابراین کاملا مشخص است که همزمان با روند صعودی هزینه واردات بنزین که از رقم صادرات نفت خام ما کم می‌شود، با مشکلاتی بسیار بزرگ مواجه خواهیم شد.»

وی افزود: «ما در کل کشور با یک مشکل بزرگ مواجهیم و آن هم عدم دسترسی به آمار و اطلاعات یا عدم دسترسی به مکانیسم جمع اوری آمار دقیق است. در نتیجه ما کلیات تولید و فروش و واردات را کنار هم می‌گذاریم و حدس میزنیم مصرفمان چقدر است. یکی از وظایف اولیه که برای کارت سوخت تعریف شده بود، وظیفه بررسی و کنترل نرخ مصرف بود. یک هدف دیگر کارت سوخت نیز، کنترل قاچاق سوخت بود. در حال حاضر چه کسی به شفافیت می‌داند چه تعداد کارت سوخت داریم و چه تعداد از این کارت‌ها واقعی است. جای تعجب ندارد که با این شرایط، اعدادی که در زمینه قاچاق سوخت مطرح می‌شود، بسیار بزرگ باشند. ما اصلا به هیچ عدد و رقم درستی دسترسی نداریم و مجبوریم از مهندسی معکوس برای پیش بینی‌های خود استفاده کنیم، این در حالیست که باید یک پایگاه داده کنترل دقیق داشته باشیم و بدانیم که دهک‌های مختلف در جامعه ما در چه حدی برداشت بنزین انجام می‌دهند. گام اول در اجرای سیاست‌های کنترل مصرف بنزین و فراورده‌های نفت و این است که بتوانیم به داده‌های دقیق و درست دسترسی داشته باشیم. ما یا به چنین پایگاهی دسترسی نداریم یا اگر داریم هنوز تکمیل نشده است.»