به نقل از «مهر»

۸ روش بهبود مشاهده‌گری برای نوجوانان

تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۱۱۳۳۹

به گزارش خبرگزاری مهر، ابراهیم زرگران، تسهیلگر در دومین وبینار «هفت سکوی ردپا» با اشاره به طرح موضوع «خودشناسی» اظهار داشت: خودشناسی می‌تواند مسیرهایی که احتمال موفقیت تیپ شخصیتی شما در آنها بیشتر است را نمایان کند و همچنین به شخص کمک می‌کند بتواند از میان مسیرهای فراوان در طول زندگی مسیر بهتر برای خود را انتخاب کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه خودشناسی در مسئله‌یابی مؤثر است، افزود: اگر تیپ شخصیتی فردی اجتماعی نبوده و درباره مسائل اجتماعی دغدغه‌مند نباشد، اگر بخواهد معضلی اجتماعی را حل کند باید انگیزه جانبی دیگری نیز برای خود بتراشد تا بتواند خود را در آن مسیر نگه دارد، بنابراین خودشناسی به ما کمک می‌کند بدانیم که روی کدام مسائل تمرکز کرده و از کنار کدام مسائل به‌راحتی عبور کنیم.

این مدرس دوره‌های کارآفرینی اجتماعی با بیان اینکه لزوماً مشاهده با دیدن یکسان نیست، درباره هشت روش بهبود مشاهده‌گری گفت: ابتدا باید موضوع مورد مشاهده را بشناسید؛ در طول روز نمی‌توانید انتخاب کنید چه چیزهایی را ببینید اما می‌توانید نسبت به چیزهایی که می‌بینید شناخت کسب کنید تا مشاهده‌گر شوید. برای مثال زمانی که به سفر می‌روید اگر پیش از سفر درباره شهر مقصد مطالعه کنید نوع نگاه و مشاهده شما با سفر بدون تحقیق تفاوت دارد.

زرگران ادامه داد: نمی‌توانید درباره هر چیزی که در طول روز می‌بینید مطالعه و تحقیق کنید، بنابراین باید با خودشناسی موارد موردعلاقه خود را بشناسید و تنها درباره همان موارد به مطالعه، یادگیری و شناخت بپردازید تا در نهایت مشاهده بهتری از آن موضوع داشته باشید.

از عجله بپرهیزید

وی تصریح کرد: همواره با عجله از کنار بسیاری از چیزهایی که می‌بینید می‌گذرید پس در دومین روش بهبود مشاهده‌گری، باید سرعت‌تان را کم کنید و دنیای بیرون را ببینید. زمانی که این کار را انجام دهید می‌توانید خودخوری‌ها و سرزنش‌های درونی خود را کاهش دهید و چون درگیر موضوعی بیرونی می‌شوید دیگر به این خودخوری‌ها پر و بال نخواهید داد. در سومین روش بهبود مشاهده‌گری نیز باید تجربه‌های تازه کسب کنید و چیزهای جدید را امتحان کنید.

زرگران بازی کردن را پنجمین راه بهبود مشاهده‌گری دانست و تصریح کرد: بازی یک ورزش فکری خوب است که تمرکز را بالا نگه می‌دارد؛ پس باید به بازی‌های معماگونه بیشتر بپردازیم تا ذهن‌مان همواره در حال نرمش کردن باشد و یک ذهن آماده، قوای استدلال بهتری دارد و می‌تواند سریع‌تر مسئله‌بینی کند.

پناه بردن به فضای مجازی نوعی فرار از موقعیت است

وی با بیان اینکه خیلی اوقات پناه بردن به فضای مجازی نوعی فرار از موقعیت است، افزود: چون دوست نداریم به مسئله خود فکر کنیم و راه‌حلی برای آن نداریم برای فرار از آن به فضای مجازی و سرگرمی‌های زرد پناه می‌بریم لذا در رویداد «ردپا» تلاش داریم بگوییم چگونه باید مسائل خود را حل کنیم. بنابراین اگر خودمان را عادت دهیم به چیزی پناه ببریم که مسیری را برایمان باز کند بسیار بهتر است.

این مدرس دوره‌های کارآفرینی اجتماعی ششمین راه بهبود مشاهده‌گری را نوشتن دانست و اظهار داشت: یک دفترچه خاطرات داشته باشید و بنویسید. نوشتن تمرکز شما را درباره یک مسئله افزایش می‌دهد. زمانی که می‌نویسید به جوانب یک امر بیشتر فکر می‌کنید و دیدن را به مشاهده تبدیل می‌کنید. همچنین نوشتن باعث می‌شود کلام شما پیرایش شود و از زوائد بپرهیزید. پس از مدتی در کنار دفترچه خاطرات یک دفتر نقاشی هم داشته باشید و ذهنیات خود را روی کاغذ بیاورید.

زرگران ادامه داد: هفتمین راه بهبود مشاهده‌گری برای مسئله‌بینی، آزمودن حافظه و تقویت حافظه است. برای تقویت حافظه کوتاه‌مدت به تکرار بازی‌های فکری ساده بپردازید و برای آزمودن و تقویت حافظه بلندمدت هم می‌توانید یک خاطره از سال‌های دور را به یاد آورده و تلاش کنید آن را با جزئیات بنویسید.

مهارت تفکر انتقادی خود را توسعه دهید

وی با بیان اینکه هشتمین راه برای بهبود مشاهده‌گری این است که مهارت تفکر انتقادی خود را توسعه دهید، گفت: البته تفکر انتقادی به معنای غر زدن مدام نیست بلکه می‌توانید به این فکر کنید که اگر جای سازنده یک وسیله بودید آن را چطور می‌ساختید یا چه تغییری در آن ایجاد می‌کردید. همچنین باید فرد انتقادپذیری باشید چون اگر این ویژگی را نداشته باشید، در طول زمان آدم‌ها کمتر با شما حرف می‌زنند و کمتر یاد می‌گیرید.

این مدرس دوره‌های کارآفرینی اجتماعی خاطرنشان کرد: در زندگی مسائل مختلفی می‌بینیم اما نباید روی همه آنها تمرکز کنیم بلکه تنها باید روی مسائلی که با تیپ شخصیتی‌مان تناسب دارد و مورد علاقه ماست و راه‌حلی برای آنها داریم تمرکز کنیم.

کد خبر 5182729

منبع: مهر

کلیدواژه: نوجوانان فضای مجازی شبکه اجتماعی نشاط اجتماعی مهارت آموزی ویروس کرونا شیوع کرونا بوشهر آمار کرونا کرمانشاه گرگان انتخابات شورای شهر و روستا ستاد ملی مقابله با کرونا ماه مبارك رمضان اردبیل محدودیت های کرونایی اراک انتخابات 1400 واکسن کرونا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۱۱۳۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(ویدئو) ثبت رقص و حرکات پروتئین-لیپید برای اولین بار

بدن ما با فعالیت زنده است و مملو از پروتئین‌هایی است که در غشا‌های چربی گیر کرده‌اند یا داخل و خارج از سلول‌های آبکی شناور هستند. اکنون دانشمندان برای اولین بار رقص این دو را به تصویر کشیده‌اند: یک تانگوی مایع حاوی پروتئین‌ها و چربی‌هایی که به‌طور معمول در سلول‌ها حرکت می‌کنند.

به گزارش دیجیاتو، «کیان چن»، دانشمند و مهندس مواد در دانشگاه ایلینویز (UIUC) می‌گوید: «ما فراتر از گرفتن عکس‌های فوری، که ساختار را نشان می‌دهند، اما دینامیک ندارند، پیش می‌رویم تا به‌طور مداوم مولکول‌ها را در آب، یعنی وضعیت اصلی آن‌ها ثبت کنیم. ما واقعاً می‌توانیم ببینیم که چگونه پروتئین‌ها پیکربندی خود را تغییر می‌دهند. یا در این مورد مشاهده کنیم که چگونه کل ساختار خودآرایی شده پروتئین-لیپید در طول زمان نوسان می‌کند.»

روش تصویربرداری

این تیم با بهینه‌سازی یک تکنیک تصویربرداری پرکاربرد به نام «میکروسکوپ الکترونی عبوری»، رقص پر جنب و جوش «نانودیسک» پروتئین غشایی را در مایع به تصویر کشیدند. این نانودیسک‌ها از پروتئین‌هایی تشکیل شده‌اند که در یک دولایه لیپیدی قرار گرفته‌اند که شبیه غشای سلولی است.

این تیم روش خود را «فیلم‌برداری الکترونی» نامیده‌اند و داده‌های ویدیویی را با با مدل‌های رایانه‌ای که درمورد نحوه حرکت مولکول‌ها بر اساس قوانین فیزیک بود، مقایسه و تایید کرده‌اند.

تصور می‌شد که حرکت پروتئین‌های متصل به غشاء، با توجه به گونه‌ای که لیپید‌ها آن‌ها را در جای خود نگه می‌دارند، نسبتاً محدود باشد. با این‌حال، برهم‌کنش‌های بین پروتئین‌ها و لیپید‌ها در فواصل بسیار بزرگ‌تر از آنچه قبلا تصور می‌شد، مشاهده شد.

پروتئین‌های غشایی سلول، حسگر‌ها و گیرنده‌های سیگنال هستند؛ بنابراین این تکنیک می‌تواند به پیشرفت‌های عظیمی در درک ما از نحوه عملکرد آن‌ها منجر شود.

با تکنیک‌های موجود، پروتئین‌ها معمولاً به‌سرعت منجمد یا متبلور می‌شوند، بنابراین حرکت نمی‌کنند و تصویر را مات می‌کنند. یا توسط پرتو ایکس و پرتو الکترون که برای تصویربرداری استفاده می‌شود، آسیب می‌بینند. اما این روش یک تصویر بی‌جان از یک پروتئین ساکن ارائه می‌کند که معمولاً تا و خم می‌شود و دانشمندان را قادر می‌سازد تا بر اساس ساختارش استنباط کنند که چگونه با مولکول‌های دیگر تعامل می‌کند.

برخی از تکنیک‌های تصویربرداری، از یک برچسب مولکولی فلورسنت برای ردیابی مولکول‌ها در حین حرکت، به جای تماشای مستقیم پروتئین استفاده می‌کنند.

در این مورد، محققان یک قطره آب را در داخل دو ورقه نازک گرافن حبس کردند تا از خلاء میکروسکوپ الکترونی محافظت کنند. در این قطره آب، نانودیسک‌هایی از پروتئین‌ها و لیپید‌های بدون برچسب وجود داشت که تیم توانست «رقصیدن مولکول‌ها» را مشاهده کند.

مشاهده رقص مولکول‌ها کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

دانشمندان علم مواد حداقل یک دهه تلاش کرده‌اند تا از فعالیت مولکول‌های بیولوژیکی در مایعات فیلم‌برداری کنند. اما نتوانستند به وضوح، دینامیک پروتئین پیوسته را مشاهده کنند.

با برخی تغییرات دقیق در رویکرد، چن و همکارانش مجموعه پروتئین-لیپیدی خود را برای چند دقیقه، نه چند میکروثانیه، تصویر کردند. نکته مهم این است که آن‌ها سرعت نفوذ الکترون‌ها به نمونه را کاهش دادند و روی داربست گرافن کار کردند تا با موفقیت از مجموعه پروتئین-لیپیدی فیلم‌برداری کنند.

«جان اسمیت»، دانشجوی فارغ التحصیل مهندسی مواد UIUC، نویسنده اول مقاله، می‌گوید: «درحال حاضر، این واقعاً تنها راه آزمایشی برای فیلمبرداری از این نوع حرکت در طول زمان است. زندگی در مایع، در حرکت است. ما در تلاش هستیم تا به بهترین جزئیات این ارتباط از روشی تجربی دست یابیم.»

در مورد سایر تلاش‌ها، تکنیک‌های تصویربرداری بهبودیافته، جزئیات باورنکردنی را درمورد انواع اتفاقات میکروسکوپی آشکار می‌کنند. از تماشای نحوه شکل‌گیری پوشش بیرونی ویروس گرفته تا گیراندازی پروتئین‌هایی که به صورت توده در بیماری‌هایی مانند آلزایمر متلاشی می‌شوند.

اکنون هوش مصنوعی را به این ترکیب اضافه کنید تا شکل سه بعدی هر پروتئین شناخته شده برای علم را پیش‌بینی کنید. به‌نظر می‌رسد که دوره جدیدی از تحقیقات بیولوژیکی آغاز شده است.

این تحقیق در Science Advances منتشر شد.