به نقل از «عصر ایران»

آزار جنسی به یک زن مسلمان در کرواسی/ زن افغان: پلیس گفت حتی لباس‌های زیر را دربیاورم

تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۱۴۳۹۹

در جریان بازرسی گروهی از مهاجران که از بوسنی روانه کرواسی شده بودند، یک زن افغان مورد سوء استفاده جنسی یکی از نیروهای پلیس مرزی کرواسی قرار گرفته است.

به گزارش یورونیوز؛ بنا بر گزارش شورای پناهندگان دانمارک، پلیس مرزی این زن را با چاقو تهدید و مجبور به برهنه شدن کرده است.

در واکنش به این گزارش، کمیسیون اروپا این رفتار را «یک اقدام جدی جنایتکارانه» توصیف کرد و از مقامات کرواسی خواست تا «به طور کامل همه ادعاهای مطرح شده درباره این موضوع را بررسی کنند و اقدامات لازم را برای پیگیری این حادثه انجام دهند».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خبر این آزار جنسی، از سوی وبسایت خبری گاردین پس از مشاهده اسناد مربوطه در شورای پناهندگان دانمارک (DRC) منتشر شد.

بر اساس اسناد شورای پناهندگان دانمارک، این حادثه در شب ۱۵ فوریه سال جاری میلادی در خاک کرواسی و در چند کیلومتری شهر بوسنیایی «ولیکا کلادوشا» داده است.

زن افغان در تلاش بوده با چهار نفر دیگر که دو تن از آنها کودک بودند، از مرز عبور کند و وارد کرواسی شود. اما پلیس مرزی کرواسی این گروه کوچک مهاجر را با تفنگ نشانه می‌گیرد و متوقف می کند. آنها درخواست پناهندگی می‌کنند اما به گفته شاهدان یکی از نیروهای پلیس کرواسی مدارک را پاره می‌کند و به آنها می‌خندد.

این مامور پلیس به بقیه اعضای گروه از جمله کودکان سیلی می‌زند و به همه آنها می‌گوید که جیب‌هایشان را خالی کنند و بارشان را به آنها نشان دهند.

سپس زن افغان را از دیگران جدا کرده و شروع به بازرسی او می‌کند. زن به او می‌گوید که نباید او را لمس کنند و پلیس کروات علت آن را می‌پرسد. زن افغان به او جواب می‌دهد: «زیرا من یک زن مسلمان هستم و لمس بدن من حرام است.»

پلیس کروات به زن سیلی می‌زند و می‌گوید: «اگر مسلمان هستی چرا به کرواسی آمدی؟ چرا با مسلمان‌ها در بوسنی نماندی؟»

پلیس کروات سپس روسری و کت زن را برمی‌دارد و شروع به لمس بدن او می‌کند. زن شروع به گریه می‌کند و ۵۰ یورویی را که به همراه داشته به او می‌دهد با این امید که پلیس کروات دست از آزار او بردارد.

اما پلیس کروات به او دستور می‌دهد که همه لباس‌هایش را دربیاورد و زن مخالفت می‌کند. پلیس در حالی که زن همچنان گریه می‌کرده، به آزار جنسی او ادامه می دهد.

پلیس کروات او را تهدید می‌کند که ساکت شود وگرنه او را خفه خواهد کرد.

دقایقی بعد یک خودروی ون پلیس از راه می‌رسد و همه مهاجران را سوار می‌کند و پس از حدود ۲۰ دقیقه رانندگی، از آنها می‌خواهد که از خودرو پیاده شوند.

پس از پیاده شدن، بار دیگر یک افسر پلیس از زن افغان می‌خواهد که برهنه شود. زن مخالفت می‌کند و پلیس کروات سیلی محکمی به او می‌زند و دوباره تکرار می‌کند: «برهنه شو».

زن افغان می‌گوید: «من شش تی‌شرت و سه شلوار به تن داشتم. همه آنها را به جز یک تی‌شرت درآوردم و خودم را با یک پتو پوشاندم. پلیس کروات به من نزدیک شد و شروع به لمس کردن من کرد. سپس سیلی دیگری به من زد و گفت که باید همه لباس‌هایم را حتی لباس‌های زیر را دربیاورم. سپس در حالی که برهنه بودم به لمس کردن من ادامه داد و گفت می‌خواهی تو را به جایی ببرم تا با من باشی؟»

زن افغان ادامه می‌دهد: «من ترسیده بودم و گریه می‌کردم. او گفت که می‌خواهد من را به جنگل ببرد و از من پرسید که آیا منظورش را می فهمم... پلیس کروات سپس شانه‌هایم را گرفت و من را به سمت افسر دیگری هل داد. هردوی آنها روی پیشانی‌هایشان چراغ قوه داشتند و من نتوانستم به خوبی ببینم. پلیسی که من را لمس کرده بود، چاقویی را بیرون آورد و آن را روی گلوی من گذاشت. او گفت اگر به کسی چیزی بگویی، تو را می‌کشم.»

پلیس‌های کروات درنهایت پس از ضرب و شتم زن افغان و همراهان او از ناحیه سر و صورت و پا، به آنها دستور می‌دهند که با پای پیاده دوباره به بوسنی برگردند.

شهادتی تکان دهنده
شارلوت اسلنته، دبیرکل شورای پناهندگان دانمارک می‌گوید: «این شهادت واقعا تکان دهنده است. گزارش‌های شورای پناهندگان دانمارک از رفتارهای خشونت آمیز و سوء استفاده‌ها در مرز بوسنی و کرواسی همچنان زیاد است و انجام تحقیقات سیستماتیک درباره حوادثی که در آن منطقه مرزی روی می‌دهد، ضروریست.»

او می‌افزاید: «با وجود تعامل کمیسیون اروپا با مقامات کرواسی در ماه‌های اخیر، ما عملا هیچ پیشرفتی در این باره مشاهده نکرده‌ایم؛ نه در موضوع انجام تحقیقات و نه برای توسعه مکانیسم‌های نظارت بر مرزها برای جلوگیری از وقوع خشونت در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا. واقعاً زمان آن فرا رسیده است که سخنان را به واقعیت تبدیل کنیم و با تقویت نظارت بر مرزهای مستقل، از این سوء استفاده‌ها جلوگیری کنیم و این اطمینان را بوجود آوریم که عاملان خشونت و سوء استفاده‌ها باید پاسخگو باشند.»

براساس گزارش‌های شورای پناهندگان دانمارک، از ماه مه سال ۲۰۱۹ میلادی حدود ۲۴ هزار مهاجر از کرواسی به طور غیرقانونی به بوسنی بازگردانده شده‌اند که ۵۴۷ نفر از این تعداد، متعلق به آمار ژانویه و فوریه ۲۰۲۱ میلادی است.

روزانه صدها مهاجر در تلاش برای رسیدن به اروپای مرکزی در مسیر برفی بالکان قدم می‌گذارند. بیشتر آنها توسط پلیس کرواسی متوقف و جستجو می‌شوند. مهاجران همچنین بارها گزارش داده‌اند که در جریان این بازرسی‌ها مورد سرقت قرار گرفته‌اند و با خشونت به بوسنی رانده شده‌اند.

شبکه اروپایی «نظارت بر خشونت مرزی» نیز اعلام کرده است که گزارش‌هایی را از ده‌ها زن و دختر جوان دریافت کرده که می‌گویند ماموران پلیس کرواسی «همه جای» بدن آنها را جستجو کرده‌اند.

در واکنش به این گزارش‌ها، وزارت کشور کرواسی اعلام کرد که پلیس این ادعاها را بررسی خواهد کرد؛ با این وجود درنهایت اعلام کرد که «هیچ گونه برخوردی با زنان در جمعیت مهاجران غیرقانونی صورت نگرفته است».

لینک کوتاه: asriran.com/003GSr

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: سوء استفاده پلیس کروات گزارش ها زن افغان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۱۴۳۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چطور برای افغان‌ها کار هست، برای ایرانی‌ها کار نیست؟!

سید رضا اکرمی عضو جامعه روحانیت مبارز تاکید می‌کند نباید از دولت توقع گره گشایی داشته باشیم. او همچنین معتقد است، تک‌تک اعضای خانواده باید به فکر کسب درآمد باشند.

به گزارش رویداد۲۴، بخش‌هایی از گفت وگوی اکرمی را در ادامه می‌خوانید:

همه می‌دانیم که گرانی وجود دارد و مردم مشکلات زیادی برای تامین هزینه‌های‌شان دارند. به همین دلیل در خانه و خانواده همه افراد باید کار کنند تا همه‌شان درآمدزا باشند. یعنی یک نفر نمی‌تواند مخارج خانواده را اداره کند.

مساله مشکل‌ساز دیگر این است که امروز بَرج‌مان از خرج‌مان بیشتر است. خرج‌مان فقط صبحانه، نهار، شام، لباس و مسکن است. اما برج‌مان زیاد است که شامل موبایل، سفر و… می‌شود. چون معیارها و شرایط زندگی تغییر کرده است، مرد خانواده به تنهایی نمی‌تواند یک خانواده را اداره کند. اگر همه افراد خانواده به اندازه خودشان تلاش کنند، قطعاً می‌توانند خانه را اداره کنند.

اینکه می‌گویند، کار نیست را قبول ندارم. کار را که از آسمان یا خارج نمی‌آورند و باید ایجاد کرد. هر کس که غیرت کاری دارد، امروز برای او کار هست. بیش از ۵ ملیون افغانی در این مملکت کار ساختمانی، کار سنگ‌بری، کار سرای‌داری می‌کنند؟ چطور برای افغان‌ها کار هست، برای خودمان ایرانی کار نیست؟ کار هست و ما باید دنبالش برویم.

ما از قدیم‌الایام مربایی را که می‌خوریم، بسته‌بندی و آماده نمی‌خریدیم. خانم‌های خانه دوزندگی بلدند، خیاطی بلدند، آرایشگاهی بلدند و اوقات فراوان هم دارد. پس اگر بتواند وقتش را خوب تنظیم کند، می‌تواند در کنار بچه‌داری به کارهای دیگر هم برسد. خانم من هم ۷ بچه را بزرگ کرده است. هم درس داده و هم سخنرانی کرده و هم کار می‌کند.

اینکه می‌گویند مستاجرین گرفتار هستند، باید همه ایران را در نظر بگیرید و فقط تهران را نبینید. همچنین سه‌چهارم مردم تهران خانه دارند و یک چهارم مستاجراند. پس برای یک چهارم قیصریه را آتش نزنید.

درباره اینکه همه از دولت توقع دارند، می‌گویم دولت مسئول همه چیز نیست. اولا هر کسی مسئول کار خودش است و حق ندارد همه کارها را گردن دولت بیاندازد. دولت باید حمایت و نظارت کند. بنا نیست همه کارها را به دوش دولت بگذاریم و از او بخواهیم، سیر و پیاز ما را تهیه کند. ما در اقتصاد هم بخش خصوصی داریم و هم تعاونی داریم و آخرین بخش دولت است.

اینکه می‌گویند، رفت و آمد در تهران مشکل است، دلیلی برای کار نکردن نیست. بنا نیست همه برای شاغل بودن از خانه بیرون بیایند. الان بسیاری از کارها هستند که در درون خانه می‌توان انجام داد. در واقع حمل و نقل دوساعته و سه‌ساعته روزانه برای موارد خاص است.