تمرکز بر نقش‌های سلبی و ایجابی برجام
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۳۳۳۰۹
در ادامه گزارش ۲۱ فروردین ۱۴۰۰ روزنامه ایران آمده است: حالا چند ماه از زمامداری بایدن در کاخ سفید می‌گذرد، در حالی که انتظار می‌رفت در نخستین اقدامات او شاهد تدوین و اجرایی کردن راهبرد امریکا در قبال بازگشت این کشور به جمع گروه کشورهای ۱+۵ باشیم. حالا اما پس از برگزاری نشست کمیسیون مشترک برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ که با حضور نمایندگان چین، فرانسه، آلمان، روسیه، بریتانیا و ایران در سطح معاونان و مدیران سیاسی وزیران امور خارجه برگزار شد باید منتظر فصل جدید برجام باشیم؛ در همین چند روز گذشته و پس ازاخباری که از گفت‌وگوها و دیدارها به گوش می‌رسد بازار ایران واکنش نشان داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آرامش اقتصادی در گرو تعامل با جهان
مسعود خوانساری رئیس اتاق بازرگانی تهران
در بحث تحریم‌ها تردیدی نیست که باید اتکایمان به اقتصاد داخلی باشد و رشد اقتصادی را با کمک توان داخلی تجربه کنیم اما در نهایت اگر می‌خواهیم رشد اقتصادی در ابعاد گوناگون را به‌دست آوریم، نمی‌توان تعامل و ارتباطات بین‌المللی را نادیده گرفت؛ در واقع این هدف اقتصادی بدون ارتباطات بین‌المللی محقق نخواهد شد. این بدان معناست که دیپلماسی ما باید منجر به ارتباطات بین‌المللی و تعامل با دنیا شود.ما باید دیپلماسی را به‌گونه‌ای مدیریت کنیم که بتوانیم با تمام دنیا تعامل معقول و منطقی داشته باشیم؛ در مطلبی از هنری کیسینجر سیاستمدار امریکایی با موضوع قابل تأملی مواجه شدم که بی‌ارتباط با شرایط کنونی کشور نیست.او می‌گوید در طول ۱۶ سالی که تعامل امریکا و چین طول کشید ۱۳۴ بار مذاکره داشتند. ما هم اگر بنا داریم اقتصاد را سامان ببخشیم باید بر تعامل با جهان متمرکز شویم.اقتصاد ما برای رونق به سرمایه‌گذار داخلی و خارجی احتیاج دارد؛ در چنین شرایطی است که سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی جرأت سرمایه‌گذاری در ایران را پیدا می‌کنند، علاوه بر اینکه ما باید از منابع داخلی کشور حداکثر استفاده را ببریم.
همگان بر این امر واقف‌اند که سرمایه‌گذار و سرمایه‌گذاری مستلزم ایجاد آرامش در کلیت کشور بویژه فضای اقتصادی است. فعالان باید بتوانند چشم‌اندازی برای فعالیت‌شان متصور شوند و در بلندمدت امکان تحلیل و تبیین داشته باشند؛ در واقع بدون پیش‌بینی آینده سرمایه‌گذاری ممکن نیست؛ فضای آرام و محیطی که آینده روشنی پیش روی افراد بگذارد لازمه فعالیت اقتصادی است. از مذاکره کنندگان انتظار می‌رود چنین اهدافی را برای فضای اقتصادی کشور متصور شوند.
بازگشت به برجام عملیاتی باشد، نه روی کاغذ
علی شمس اردکانی اقتصاددان
اصولاً در اقتصاد تعامل با غیر محارب هم شرعاً و هم عقلاً جایز است. محارب هم به فردی اطلاق می‌شود که در میدان جنگ واقعی نه خیالی و تصوری وجود دارد؛ در واقع می‌توان گفت منافع ملی در گرو تعامل سازنده با همگان است، به‌عنوان مثال زمانی که برجام امضا شد در اجراییات و همکاری‌های اقتصادی اروپایی‌ها پیشقدم شدند، اما با روی کار آمدن ترامپ موانعی بر سر راه برجام قرار گرفت، حتی ساز و کار مالی به نام «اینستکس» هم درست شد که امریکایی‌ها مانع اجرای آن شدند، آن هم با کمک ساز و کار صهیونیستی به رهبری داماد ترامپ که از بانک‌های اروپایی و امریکایی خواستند در اینستکس سرمایه‌گذاری نکنند.
بنده خود با کمیسیونرهای انرژی اتحادیه اروپا توافقنامه‌ای برای اتصال شبکه برق ایران به کشورهای همسایه تنظیم کردیم تا در حوزه های، آب، فاضلاب و انرژی‌های نو بخصوص انرژی‌های خورشیدی توسعه ایجاد کنیم، اما در عمل چون امریکایی‌ها اینستکس را در مرحله جنینی سقط کردند، هیچ اقدامی صورت نگرفت؛ در این شرایط افراد ساده انگار که عمق دانشی ندارند و از دنیا تنها هیاهو را می‌شناسند معتقد بودند که اینستکس کارایی لازم را نداشته است.قدیمی‌ها مثلی داشتند که می‌گفتند «اگه می‌خوای تو آردچی برات آرد درست کنم دستمو نگیر» از این مثل کمک گرفتم که تأکید کنم در حقیقت اینستکس یک سازمان مالی برای انتقال دانش و تکنولوژی و کارهای نو و محیط زیستی بویژه در پیمان پاریس بود؛ در واقع اروپایی‌ها برای هر نوع همکاری آماده بودند.
در همین راستا هم یک یادداشت تفاهم با اتاق بازرگانی ایران امضا کردند که عملیاتی نشد،یعنی امریکایی‌ها باید ساز و کار مالی برای ارتباط با شرکت‌های امریکایی را ایجاد کنند. به نظر می‌رسد اساس کار در گرو مباحث سیاسی و رسانه‌ای نیست، بلکه باید بدانیم خروجی مذاکرات چقدر به انتقال تکنولوژی، تولید و افزایش سرمایه‌گذاری منجر می‌شود تا بتوانیم جبران سال‌های رشد منفی و عقب افتادگی اقتصادی را داشته باشیم. پیش از شروع تحریم‌ها اقتصاد ایران سه برابر ترکیه بود، اما الان این نرخ به یک سوم رسیده است.واضح است که با تغییر نرخ رشد اقتصادی ترکیه نرخ سرمایه‌گذاری هم در این کشور بیشتر شده است. به روایت آمار در سال ۲۰۲۰ ترکیه ۶ برابر ایران سرمایه‌گذاری جدید داشته است ،یعنی ۶ برابر تولید، صنعت، اشتغال و انتقال تکنولوژی بیشتر.
ما هم اگر خواهان این مهم هستیم باید مقدمات آن را فراهم کنیم. نباید از این نکته غفلت کنیم که در رابطه با برجام باید امور مربوط به انتقال تکنولوژی و ایجاد سرمایه‌گذاری جدید در اولویت قرار بگیرد. حال در شرایط کنونی امریکایی‌ها اگر در بازگشت به برجام آماده هستند باید نمونه امریکایی اینستکس را تدارک ببینند تا انتقال تکنولوژی و سرمایه‌گذاری محقق شود. در واقع بازگشت به برجام باید عملیاتی باشد نه صرفاً روی کاغذ.
به تعبیر علما مقدمه واجب، واجب است، یعنی برداشتن تحریم‌ها برای رفع کارهای سلبی است که امریکای ترامپ، که اسیر دستِ صهیونیست‌ها بویژه دامادش بود، قدم نخستین است، ولی کار ایجابی هم باید انجام دهد؛ در وهله اول ایجاد ساز و کار مالی/بانکی برای انتقال اموال محبوس و دزدیده شده ایران توسط دولت و دادگاه های امریکایی است؛ در اجرای مفاد قرارداد برجام هم، امریکا باید ساز و کار بانکی شبیه اینستکس برای همکاری اقتصادی با ایران ایجاد کند و متعهد شود که مانع تراشی برای همکاری‌های اقتصادی ایران با دولت های دیگر ایجاد نکند. در این راستا تصریح به رفع موانع همکاری با اتحادیه اروپا ضروری است.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: برجام تحریم اتحادیه اروپا برجام تحریم اتحادیه اروپا جو بایدن ایران اخبار کنکور انتقال تکنولوژی سرمایه گذاری امریکایی ها ساز و کار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۳۳۳۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افشای عمدی فایل صوتی ظریف به روایت سعید لیلاز /با خرابکاری در نطنز، این سایت چند ماه از کار افتاد /ایران زمین بازی را عوض کرده است
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سعید لیلاز، عضو حزب کارگزاران، در گفتگویی که اخیرا با روزنامه شرق داشته است، به بیان جزئیاتی درباره افشای فایل صوتی مصاحبه جنجالی خود با محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه پیشین پرداخته است.
بخشی از این گفتگو را در ادامه می خوانید:
به نقل از شما شنیده بودم که انتشار فایل گفت‌وگوی چندساعته‌تان با محمدجواد ظریف هم نوعی پالس مثبت تهران بود؟ خودتان چنین چیزی را تأیید می‌کنید؟
احسنت بر شما. دقیقا همین‌گونه است. البته می‌دانم می‌خواهی به جزئیات انتشار آن فایل از زبان سعید لیلاز برسی تا آن را در این مصاحبه چاپ کنی، اما من از گفتن جزئیات خودداری میکنم. فقط این را سربسته می‌گویم که ماجرای انتشار آن فایل مصاحبه چندساعته من با محمدجواد ظریف، بدون آنکه بگویم چه کسی چه کاری کرد، یکی از اهداف و دلایل و جنبه‌های افشاگری آن با هدف ارسال پالس مثبت به طرف آمریکایی بود که اگر دولت بایدن می‌خواهد برای احیای برجام کاری بکند، در همین ماه‌های منتهی به پایان عمر دولت روحانی باشد که احیای برجام بتواند به جریان همسوی دولت روحانی برای تداوم قدرت کمک کند و دولت بایدن متأسفانه حتی همین کمک را هم نکرد. می‌دانی چرا؟
چون تصور واشنگتن این بود که جریان رادیکال در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ به قدرت می‌رسد و تضمین بهتر و محکم‌تری برای توافق احتمالی و احیای برجام خواهد بود. به هر حال دولت بایدن سعی داشت یک توافق بزرگ‌تر را در دستور کار داشته باشد و با این فکر، عملا مذاکرات را تا زمان به قدرت رسیدن دولت نزدیک به هسته قدرت که رئیسی بود، نگه داشت.
احسنت. که نتیجه آن را هم دیدیم. یعنی آمریکایی‌ها در دولت بایدن، نه در چند ماه پایانی دولت روحانی کاری برای احیای برجام کردند که مثلا به سود اصلاح‌طلبان و میانه‌روها تمام شود و نه حتی در دولت رئیسی توانستند برجام را احیا کنند که به سود اصولگراها باشد و نهایتا به شرایط حال حاضر کشور رسیدیم که احتمال دارد دوباره دونالد ترامپ هفت ماه دیگر در انتخابات آمریکا پیروز شود. حالا شما تصور کنید دونالد ترامپی که با آن سیاست رادیکال ضد ایرانی خود طی چهار سال ریاست‌جمهوری‌اش چه بلایی سر ایران آورد و قرار است که در یک احتمال ۵۰-۵۰ دوباره رئیس‌جمهور شود و در همین شرایط که اسرائیلی‌ها تاکنون نزدیک به ۳۵ هزار فلسطینی را کشته‌اند و به موازاتش هم یک تنش با ایران را کلید زده‌اند و مرتب به اماکن دیپلماتیک ما حمله کردند و نیروهای نظامی ما را در منطقه ترور می‌کنند که اتفاقا در مقابل کارنامه خرابکاری‌های اسرائیل یک گام بسیار کوچک است، ما باید چه کنیم؟!
چرا واقعا کسی توجه نمی‌کند؟ درست است تقریبا از ۱۳ فروردین تا ۳۱ فروردین یک تنش بی‌سابقه مستقیم بین ایران و اسرائیل روی داد، اما کارهایی را که اسرائیل در طول این سال‌ها کرده است نیز باید مدنظر قرار داد. نمی‌توان فقط به این بازه زمانی کوچک یا ترقه‌بازی صبح ۳۱ فروردین اسرائیل در تبریز و اصفهان محدودش کرد یا تنها موضوع حمله به ساختمان کنسولگری ایران در سفارت سوریه یا ترور چند سردار در سوریه در ذهن ما بیاید. قبل از آن، اسرائیل خیلی هزینه روی دست ما گذاشته است. فقط در خرابکاری هسته‌ای نطنز، برای چند ماه این سایت هسته‌ای از کار افتاد و از مدار خارج شد. اسرائیل چندین و چند بار دانشمندان هسته‌ای را ترور کرد. قبل‌تر از آن، ویروس استاکس‌نت چه ضرباتی به صنعت هسته‌ای زد. تمام پمپ‌هایی که در پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌های ایران منفجر می‌شدند، همه آنها یا ویروسی بود یا در همه آنها تجهیزات انفجاری کار گذاشته بودند. نتیجه چه شد؟
اکنون ایران هم زمین بازی را عوض کرده است. غنی‌سازی را تا ۶۰ درصد برده، فلز اورانیوم تولید کرده و سانتریفیوژهای نسل جدید را هم به کار برده است. پس دیگر روند بازی عوض شده است. چرا؟ چون ایران فهمیده اگر کماکان به انفعال و مماشات خود ادامه دهد، حد یقفی برای زیاده‌خواهی آمریکا وجود ندارد و مرتبا جلوتر می‌آید. خب من تمام این روند را از سال ۵۷ تا الان مطرح کردم که به اینجا برسم که درست یا غلط، خوب یا بد و نتیجه هر جریان سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا در ایران یا عملکرد دولت دموکرات و جمهوری‌خواه در آمریکا این بوده است که ایران، علی‌رغم مذاکره دوساله و شکل‌گیری برجام، اکنون به غنی‌سازی ۶۰ درصدی، تولید اورانیوم فلزی و استفاده از سانتریفیوژهای نسل جدید دست بزند که موازنه را در برابر غرب حفظ کند.
پس قطعا فرقی نمی‌کند در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا مجددا جو بایدن رئیس‌جمهور شود یا دونالد ترامپ دوباره به قدرت برسد، یا در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۴ ایران دوباره رئیسی رئیس‌جمهور شود یا فرد دیگری حتی از اصلاح‌طلبان رئیس‌جمهور شود، روند همان چیزی است که از اول مصاحبه گفتم. اقتضائات ژئوپلیتیک در منطقه و جهان ما را به سمتی خواهد برد که هسته‌ای شویم. نهایتا یک سال دیگر، ۱۰ سال دیگر یا ۲۰ سال دیگر، ایران باید به این سپر ژئوپلیتیک دست پیدا کند. من سقف زمانی دقیقی برای این مهم تعیین نمی‌کنم. رسیدن به این نقطه دست ما نیست، بلکه فضای ژئوپلیتیک به ما تحمیل می‌کند که به سپر ژئوپلیتیک دست یابیم. این یک حقیقت مسلم است ولاغیر.
۲۷۲۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903905
نفر چهارم تنیس روی میز جهان مغلوب نوشاد عالمیان شد