اهمیت نماز اول وقت در سیره امام رضا(ع)
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۳۳۹۴۳
در میانه یکی از مناظرات وقت نماز فرا رسید. امام(ع) رو به مامون کرد و فرمود هنگام نماز است. آنگاه حضرت مناظره را قطع و فرمود نماز خوانده و به گفتوگو باز میگردیم
به گزارش قدس آنلاین، نماز رکن اساسی دین و ستون خیمه اسلام است. نماز معراج مؤمنان، راز و نیاز خداجویان و زمزمه عاشقان است به همین دلیل در تعالیم اسلامی از اهمیت نماز و نقش حیاتی آن حتی در زندگی این دنیایی انسان، سخنان بسیاری گفته شده و به برپایی آن با آداب و شرایط ویژه تاکید بسیار شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به دلیل اهمیت نماز خواندن پیشوایان دین نیز در روش و سیره خود به این امر توجه ویژهای داشتند تا برای دیگران اهمیت نماز، روشن شود. پیامبر(ص) و امامان(ع) در سختترین شرایط و روزگار سخت و پیشآمدهای سنگین از نماز اول وقت غفلت نمیکردند. نیم روز عاشورا و بر پایی نماز امام حسین(ع) نمونهای از این سیره مهم اسلامی درباره نماز است. حضرت امام علی بن موسی الرضا(ع) نیز در سیره خود اهمیت این موضوع را نشان داده است.
ابراهیم بن موسای قزار میگوید: در خراسان و مسجدی روزی در خدمت امام رضا(ع) بودم و بر چیزی که از آن حضرت میخواستم اصرار کردم. در این هنگام امام(ع) برای پیشواز یکی از جماعت طالبیین بیرون رفت. در راه وقت نماز شد و امام به سمت ساختمانی که در آن جا بود رفت و در زیر صخرهای در نزدیکی آن ساختمان فرود آمد. ایشان فرمود: اذان بگو. عرض کردم: منتظر باشید تا اصحاب به ما بپیوندند. امام(ع) فرمود: خداوند تو را بیامرزد، هرگز نماز را از اول وقت به آخر وقت آن هم بدون علت به تاخیر میفکن و هیچ گاه نماز اول وقت را از دست مده. پس اذان گفتم و نماز خواندیم.
روایت دیگری نیز که از آن امام(ع) بر جای مانده مربوط به مناظره و جلساتی است که مأمون بین امام(ع) و عالمان بزرگ ادیان، مذاهب و مکاتب فلسفی تشکیل داده بود. عمران صابی که از عالمان بزرگ و متکلمان به نام زمان بود گفته است: در میانه یکی از مناظرات وقت نماز فرا رسید. امام(ع) رو به مامون کرد و فرمود هنگام نماز است. آنگاه حضرت مناظره را قطع و فرمود نماز خوانده و به گفتوگو باز میگردیم و پس از نماز و با ادامه گفتوگو آن عالم اسلام آورد.
این روش و سیره پیشوایان بزرگ انسانیت است که هر کاری را اگر چه بسیار با اهمیت باشد، بر نماز اول وقت مقدم نمیدارند.
انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: نماز اول وقت سیره امام رضا ع نماز اول وقت اهمیت نماز اول وقت امام ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۳۳۹۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلیل عظمت شاه عبدالعظیم حسنی (ع) چه بود؟
حجت الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی درمورد فضائل حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه بیان کرد: مرحوم آیت الله محمد محمدی ری شهری که مدتی، تولیت آستان شریف حضرت عبدالعظیم حسنی را برعهده داشت در کتاب «خاطره هاى آموزنده» خویش با یک واسطه، داستان عجیبی درمورد زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه نقل کرده است.
این خطیب شهیر که در زمان رضاخان پهلوى در تهران تبلیغ مىکرد، به دستور طاغوت وقت دستگیر مىشود. ایشان بعد از آزادى نقل میکرد: بعد از یک سال زندان به شهر بیرجند تبعید شدم. یکى از شبها که بسیار دلتنگ بودم، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه متوسل شدم و با چشم گریان به خواب رفتم. در رویا دیدم وارد مجلسى شدم که جالسین همه روحانى بودند، چ و صدر مجلس، حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه با صورتى نورانى و مجلل نشسته است. جلو رفتم و بعد از سلام شکایت حالم را به عرض رساندم.
فرمودند: «وقتى در تهران بودى نزد ما نمىآمدى؛ ولى بعد از این به دیدار ما بیا.»
از خواب بیدار شدم و تا صبح فکر مىکردم. بعد از اذان صبح، مأمور شهربانى در منزل آمد و گفت: مرخص شدى، هر کجا مىخواهى برو!
بدون هیچ تعرض و تعقیب و تعهد به تهران آمدم و با خود عهد کردم تا آخر عمر زیارت آن حضرت را شبهاى جمعه ترک نکنم.
سالیانی ست که بر قبلهی ری رو کردم
دست من نیست، به احسان شما خو کردم
هر سلامی به تو دادیم، حسن داده جواب
بی سبب نیست که در صحن تو هوهو کردم
مقام حضرت عبدالعظیم نزد اهل بیت (ع)
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: این محدث کبیر و این امام زاده واجب التعظیم از دریای بیکران فضل و بزرگواری برخوردار هستند.
بر اساس آنچه از تاریخ تولد و وفات حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه بدست میآید، ایشان دوران حیات پنج امام از امامان اهل بیت علیه السلام یعنى امام کاظم علیه السلام تا امام عسکرى علیه السلام را درک کرده اند؛ امّا این بدان معنا نیست که به محضر همه آنها هم رسیده و یا از آن معصومین علیه السلام سخنى نقل کرده اند.
آنچه قطعى و مسلّم است، این است که حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه محضر امام جواد علیه السلام و امام هادى علیه السلام را درک نموده و از این معصومین علیه السلام احادیث فراوانى نقل کرده اند.
حجتالاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی گفت: براى اثبات عظمت علمى حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام کافى است که بدانیم امام معصوم علیه السلام، مردم را براى حل مشکلات دینى و یافتن پاسخ پرسشهاى اعتقادى و عملىشان، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه ارجاع داده اند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: صاحب بن عبّاد در رسالهاى که در شرح حال حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه نوشته، در توصیف علمى ایشان آورده اند:
ابو تراب رویانى، روایت کرد که شنیدم ابو حمّاد رازى مىگفت: خدمت امام هادى علیه السلام در سامرّا رسیدم و مسائلى از حلال و حرام از ایشان پرسیدم.
امام هادی علیه السلام به پرسشهاى من پاسخ دادند و هنگامى که خواستم از ایشان خداحافظى کنم، به من فرمودند:
«یا أبا حَمّاد! إذا أَشکَلَ عَلَیک شَىءٌ مِن أمرِ دینِک بِناحِیَتِک فَسَل عَنهُ عَبدَ العَظیمِ بنَ عَبدِ اللَّهِ الحَسَنِیّ و أقرِئهُ مِنّیِ السَّلامَ.» «اى ابو حمّاد! هنگامى که چیزى از امور دینى در منطقهات براى تو مشکل شد، از عبد العظیم بن عبد اللَّه حسنى بپرس و سلام مرا به او برسان.»
این تعبیر، به روشنى نشان مىدهد که حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام در عصر خود، «مجتهد» توانمندى بوده که بر اساس اصول و قواعدى که از اهل بیت علیه السلام در اختیار داشته، مىتوانسته اند دیدگاههاى اسلام ناب را در زمینههاى مختلف اعتقادى و عملى، استخراج کنند و به پرسشهاى مردم پاسخ دهند.
حجتالاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: بنابراین، ایشان تنها یک «محدّث» و راوى احادیث اهل بیت علیه السلام نبوده اند؛ بلکه از علماى بزرگ خاندان رسالت بوده اند که پس از معصومان علیه السلام، توان پاسخگویى به مسائل علمى را داشته اند و توانمندى علمى ایشان مورد تأیید و تصدیق امام هادی علیه السلام قرار گرفته است.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت