بهار دل‌انگیز در کوچه باغ‌های کن
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۵۹۷۶۵
همشهری آنلاین _ ثریا روزبهانی: درختان پرشکوفه به تابلویی مملو از رنگ بدل شده و جلوه‌هایی جذاب را از بهار در این محله قدیمی به نمایش گذاشته‌اند. کن یکی از قدیمی‌ترین محله‌های شهر تهران است و با توجه به بناهای تاریخی و جاذبه‌های طبیعی بسیاری که در این بخش وجود دارد، می‌تواند به‌عنوان یکی از قطب‌های گردشگری استان تهران محسوب شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بافت تاریخی محله کن توریست‌پذیر است و زندگی مسکونی در این محدوده جریان دارد. به باور «سیدحسین دلبری»، معاون اجتماعی و فرهنگی منطقه ۵، بخش کن در محدوده غرب تهران، نگین سبزی است که جزو بهترین تکه‌های این شهر هنوز باقی مانده است. او می‌گوید: «درصدد هستیم تا هویت این محله قدیمی و ارزشمند را زنده نگهداریم. این محدوده حفظ نمی‌شود مگر اینکه همه مردم و مسئولان نسبت به صیانت آن توجه داشته باشند. در همین راستا برای آشنایی شهروندان و گردشگران با هویت تاریخی محله کن، تورهای مختلفی مانند تور «فتوواک» یا «پیاده‌روی در کن»، با حضور عکاسان، گردشگران و لیدرهای تورهای گردشگری برگزار می‌شود. این محدوده از نظر وسعت، بزرگ‌ترین محله با بافت تاریخی در منطقه ۵ محسوب می‌شود.
ویژگی خانه‌های این ناحیه، کاهگلی بودنشان است که می‌توان از آنها به‌عنوان مثال بارز معماری در کوچه‌های باریک و خاکی، در کنار باغ‌های سرسبز از آنها یاد کرد. باتوجه به شرایط کنونی شیوع ویروس «کرونا»، برگزاری این تورها با رعایت پروتکل‌های بهداشتی انجام می‌شود. گردشگران در این تورها، از جاذبه‌های گردشگری منطقه۵ از جمله کوچه باغ‌های کن، پل آجری حاج محمدعلی کن و امامزاده شعیب(ع) بازدید می‌کنند و با تاریخچه و هویت بناها و آثار تاریخی محله مانند حسینیه‌ها، حمام قدیمی و کوچه باغ‌های کن آشنا می‌شوند. برپایی این تورها یکی از اولویت‌های اداره گردشگری منطقه است.»
دلبری درباره ثبت‌نام و حضور گردشگران در تور کن‌گردی توضیحات بیشتری ارائه می‌دهد: «علاقهمندان می‌توانند با مراجعه به صفحه گردشگری شهرداری منطقه در اینستاگرام به نشانی gardesh.۵ از زمان و برنامه گردشگری و بازدید از کن مطلع شوند و در تور مورد نظرشان ثبت‌نام کنند. همچنین علاوه بر این تورها، در ایام ماه مبارک «رمضان» نیز تورهای بازدید از زیارتگاه‌های منطقه به‌صورت مجازی برگزار می‌شود.»به خوبی با قدم زدن در کوچه و پسکوچه‌های این محله قدیمی می‌توان دریافت که کن با توجه به قدمت کهن‌اش از چندگانگی معماری رنج می‌برد. برج‌ها و ساختمان‌های بلندمرتبه به بافت فرسوده و کوچه‌های باریک، دهن کجی می‌کنند و این سازه‌های نوین، بافت قدیمی محله را تحت تأثیر قرار داده است.
هنوز هم برخی از ساکنان این محله که شغلشان کشاورزی است، صبح خروسان و پس از اقامه نماز، سر زمین می‌روند و تا غروب آفتاب مشغول کشت و کار هستند. «الهام بهمردی»، مدیر اداره گردشگری منطقه، پیشینه این محله را بیش از ۱۴۰۰ سال بیان و از علاقهمندان برای بازدید از این محله تاریخی دعوت می‌کند. او می‌گوید: «مکان‌های دیدنی این محله قدیمی به کوه، دره، جاذبه‌های تاریخی، روستاهای ییلاقی و مکان‌های مذهبی تقسیم می‌شود. کوه‌های باغ‌میر، آسیابک، دره مالا، تپه کوهک، کبوتک، گرم‌دره، پیر داود، هزار دره، دره شور، بازارک، شاه‌نشین، لوارک، پهنه‌حصار (رشته کوه)، لیچه و مزرا از جمله مکان‌های این بخش به شمار می‌روند که اطراف کن را احاطه کرده‌اند. وجود این کوه‌ها نه تنها سبب تأثیر مطلوب در آب و هوای این منطقه شده است، بلکه دره‌های زیادی مانند حصارک، تنگه باغ میر، مالا، زرنو کوچک، زرنو بزرگ، پل حاجی محمد علی، لوسک، تنگه، ولوزونه، باغ درغمش، خرگوش دره، رودخانه، لوره‌کون، وسک، لتمال موسوم به دره آسیاب باد، گرم‌دره در انتهای کوه آسیاب باد، دروازه کوهک، پستونک، خواجه، قلاچ و هزار دره را به وجود آورده که هرکدام به تفرجگاهی برای گردشگران و تهرانی تبدیل شده‌اند. امامزاده‌ها، باغ‌ها و کوچه‌های دست نخورده کن امروزه پاتوق عکاسان و منظره‌هایش سوژه عکس‌های آنها شده است.»
تازه نم باران زده است و بوی کاهگل این تصویر را در ذهن گردشگران تداعی می‌کند که در یکی از روستاهای شمالی کشور قدم می‌زنند نه پنجمین تکه از پازل بزرگ پایتخت. چراکه دیگر مشاممان به بوی دود و چشممان به آسمان غبارآلود عادت کرده است. «علیرضا بزرگی» جانشین دبیر شورایاری محله کن که راهنمای تور برای گردشگران هم است از ویژگی‌های این محله می‌گوید. خصوصیات و هویت‌هایی که در سایر مناطق شهر تهران کمرنگ شده یا به دست فراموش سپرده شده است. او بافت قدیمی محله کن را این‌گونه توصیف می‌کند: «بخش عمده‌ای از زمین‌های کن را «توتستان» تشکیل می‌دهد و درختان توت، گردو و خرمالو در همه جای آن پیدا است. غیرآن درختان تنومند چند صد ساله «چنار» هم چهره‌ای خاص به این دهکده در حال تغییر داده‌اند. ساکنان قدیمی کن گویشی کوهستانی دارند که به آوای «تاتی» بسیار نزدیک است و به لهجه «کنی» معروف است و همه کسانی که در ۲۰۰ سال گذشته از کاشان، قزوین، اراک، مازندران و آذربایجان به آن محل پا گذاشته‌اند، لهجه این مردم کوهستانی را گرفته‌اند. در زبان محلی به کن، «کند» هم گفته می‌شود.»
یکی از مقاصد تور کن‌گردی آستان امامزاده شعیب(ع) است. راهنمای تور می‌گوید: «مردم کن به امامزاده شعیب(ع) ارادت خاصی دارند. آنها می‌گویند این امامزاده از نواده‌های امام زین‌العابدین(ع) و همچون امامزاده جعفر(ع) صاحب کرامات زیادی است. چند سالی پس از انقلاب اسلامی، حال‌وهوای آنجا سامان می‌گیرد و مردم کن باغ بزرگی را که در جنب آن واقع شده است، وقف می‌کنند تا خرج ساماندهی آنجا شود. امامزاده شعیب(ع) در پایین دره «زرنو» واقع شده و باغ‌های اطراف، او را در برگرفته است. درخت قدیمی و کهنسالی نیز در این امامزاده وجود دارد که به‌عنوان یکی از میراث محله کن به ثبت ملی رسیده است.» مقصد بعدی آسیاب «شاه» است. در کنار باغ‌های کن محلی به نام «دوازدیمون» (دوازده امام) شهرت دارد. به دلیل جریان زیاد آب رودخانه در نزدیکی باغ، آسیابی ساخته و بعدها به آسیاب شاه معروف شد. اهالی سبب نامگذاری این آسیاب را فراوانی املاک «ناصرالدین شاه» در این محدوده می‌دانند. بزرگی او قنات کن را این‌گونه به گردشگران معرفی می‌کند: «قنات اصلی کن را «ابوالفضل برقعی» نزدیک به ۸۰ سال پیش می‌سازد تا اهالی در فصل تابستان مشکل کم‌آبی نداشته باشند. به گفته اهالی این قنات در طول محله کن جاری بود تا همه بتوانند از آنها بهره‌ببرند. ساکنانش پس از لوله‌کشی خانه‌های مسکونی، منبع ذخیره آبی در انتهای خیابان روستایی کنونی می‌سازند تا آب به بخش‌های بالایی کن راحت‌تر برسد.»
اما پل قدیمی کن و کوچه باغ‌های کاهگلی و خانه‌های قدیمی با درهای چوبی برای گردشگران و عکاسان جذابیت دیگری دارد و مدت زیادی را برای عکاسی در این مکان صرف می‌کنند. پس از بازدید و آشنایی با جاذبه‌های گردشگری مختلف این محله، پل «حاج محمدعلی» توقفگاه آخر است. پل آجری که در قسمت شرقی ورودی رودخانه کن واقع شده‌است و به‌عنوان پل تاریخی دوره «قاجار» شناخته می‌شود. «حاج محمدعلی» یکی از ساکنان و باغداران کن، این پل را احداث کرده است. پل حاج محمدعلی برای ارتباط میان مردم «سنگان» و «سولقان» و کن بنا شد و ساکنان روستاهای سنگان و سولقان پیش از تخریب آن، برای رفت‌وآمد و فروش محصولاتشان از روی آن عبور می‌کردند. این پل از معروف‌ترین آثار تاریخی و باستانی کن و تهران است.
با توجه به نامگذاری این باغ، نظر هرکسی به این سمت می‌رود که این باغ مربوط به یکی از شاهان قاجاری است. اما مردم کن بر این باور هستند که این باغ چون از نظر وسعت و تنوع محصولات از همه باغ‌های کن سربوده به نام باغ شاه معروف شده است.
در دوره ناصرالدین شاه رسم بر این بوده است که وقتی شاه به جایی سفر می‌کرد، اگر از مکان یا جنسی خوشش می‌آمد باید آن را به او تقدیم می‌کردند. نقل است روزی ناصرالدین شاه به محل دوازده امام می‌رود و نزدیکی آن باغی می‌بیند که از آن خوشش می‌آید. صاحب باغ چون اقبال ناصرالدین شاه را می‌بیند از ذکاوت خود استفاده می‌کند و می‌گوید: «قربان این باغ وقف امام‌حسین(ع) است.» به گفته اهالی بعدها وی این باغ را وقف امام‌حسین(ع) کرده است.»
قنات فرمانفرما«فرمانفرمایان» در بخش‌های غربی تهران، املاک و باغ‌های بسیاری دارند. این قنات یکی از زلال‌ترین و سالم‌ترین آب‌های تهران را دارد که از کوه‌های سولقان سرچشمه می‌گیرد و چاه‌های متعددی را در نقاط مختلف محله کن ایجاد کرده است. همچنین در کنده‌کاری‌های شرکت گاز، دو حلقه از چاه‌های این قنات پیدا شده است. این قنات از دره زرنو عبور می‌کند و به بخش‌های مختلف کن آب می‌رساند.
این محل جایی نرسیده به دوازده امام با فاصله نزدیک ۸۰۰متر است. در این منطقه آب زیادی جریان داشته و آب انبارهای زیادی هم در آنجا بوده است. در گذشته یکی از مالکان قدیمی به نام «حاج علی‌اکبر محبعلی» بوده که اکنون نیز بخشی از این باغ‌ها را به فرزندان و نوه‌هایش اختصاص داده است.
دره بستانکمکانی نزدیک شهرک «مخابرات» است. این محل در بین ساکنان قدیمی‌ها به «درپستانک» شهرت دارد. در زبان و لهجه کنی‌ها «پستانک «به درخت «سنجد» گفته می‌شود و «دره «در زبان محلی به «در» تغییر شکل داده است. در این دره درختان سنجد بسیاری وجود داشته است. بعدها ساکنان تصمیم می‌گیرند آن محل راآباد کنند. آنها با پرکردن دره آن را به یکی از باغ‌های پرمحصول کن تبدیل می‌کنند. اکنون این محل، همانجایی است که قدیمی‌های کن آن را به‌عنوان قبرستان انتخاب و اهالی قدیمی در آنجا قبرهای زیادی پیدا کردند.
«همیشه فکر می‌کردم برای بازدید از بناهای قدیمی باید به شهرهای دیگر یا مناطق مرکزی پایتخت بروم. وقتی اطلاعیه تور کن‌گردی را دیدم برایم تعجب‌آور بود و با خودم گفتم بنای قدیمی و آثار باستانی یا خانه‌های کاهگلی آن هم در منطقه ۵ تهران.» زهرا شمخانی، یکی از گردشگران محله کن این جملات را بیان می‌کند و در ادامه صحبت‌هایش به اطلاعاتی که از این تور آموخته اشاره می‌کند و می‌گوید: «طبق گفته‌های راهنمای تور، در قدیم آریاشهر و ستارخان تا قلعه حسن خان و وردآورد و از شمیران و فرحزاد تا امامزاده داود و شهرستانک، از مهرآباد تا نهر فیروز بهرام و تهرانسر و بزرگراه آزادگان امروزی بخش‌هایی از کن دیروز بوده، اما این روزها کن فقط شامل دهستان سولقان و خود کن و سنگان و امامزاده داود و چند روستای کوچک است.» او اعتقاد دارد برپایی این‌گونه تورها برای شهروندان تهرانی که به دلیل مشغله و حتی هزینه‌های زیاد نمی‌توانند به سفر بروند بهترین و راحت‌ترین انتخاب برای تفریح و شناخت تهران قدیم است.
کد خبر 594327 برچسب‌ها سفر - طبیعت‌گردی منطقه ۵ همشهری محله تاریخ - آثار باستانیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: سفر طبیعت گردی منطقه ۵ همشهری محله تاریخ آثار باستانی محله قدیمی کوچه باغ محله کن منطقه ۵
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۵۹۷۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مساجد پنهان در کوچه‌پس‌کوچه‌های توکیو
بزرگ‌ترین مسجد ژاپن به نام مسجد «چامی» در «شیبویا» توکیو کسانی را که با معماری زیبا به سبک عثمانی‌اش روبرو می‌شوند، شگفت‌زده می‌کند.
این مسجد گواهی قابل توجه بر تنوع فرهنگی در میان افق مدرن شهر توکیو است.
با این حال، بر خلاف برخی از شهرهایی که مساجد در آنها کاملا مشهود و قابل روئیت هستند در توکیو تعداد زیادی از آنها اغلب به طور نامحسوس در بافت شهری قرار دارند.
در اینجا توضیحاتی درباره برخی از مساجد توکید که فعالیت دارند اما می‌توان گفت از چشم‌ها پنهان هستند، ارائه شده است.
۱. مسجد نوسانتارا، آکیهابارا
این مسجد در طبقه پنجم یک ساختمان بسیار ساده قرار دارد که دارای مدیریت اندونزیایی است.
سالن‌های نماز در این مسجد به زیبایی تزئین شده اند و تعداد زیادی کتاب آسمانی قرآن در آنها قرار دارد که به مهمانان هدیه داده می‌شود.
همه راهنمایی‌هایی که برای مراجعه کنندگان و نمازگزاران لازم است به زبان‌های ژاپنی، اندونزیایی و عربی در این مسجد گذاشته شده است .
«شیخ احمد مائنو»، یکی از ائمه جماعات معروف نمازهای جماعت را به طور منظم در این مسجد اقامه می‌کند.
یک رستوران حلال وابسته به این مسجد نیز در آن طرف خیابان وجود دارد که منوهای حلال شامل انواع غذاها را ارائه می‌کند.
۲. مسجد شین اوکوبو، شین اوکوبو
در کوچه ای باریک در یکی از خیابان‌های توکیو واقع در «Koreatown» مسجدی وجود ارد که صدای اذان را همیشه در خیابان‌های اطراف طنین انداز می‌کند و بسیاری از ساکنان خارجی و صاحبان مشاغل را در این منطقه فرا می خواند تا از کارهای روزانه خود دست بردارند و برای اقامه نماز به مسجد بیایند.
این مسجد در حقیقت شامل یک اتاق نماز در یک ساختمان است و چشم اندازی خاصی که نشان دهنده وجود مسجد در این منطقه باشد، ندارد.
با اینکه این مسجد در حقیقت یک فضای بسیار کوچک را به خود اختصاص داده است اما دارای یک وضوخانه، قفسه ای پر از کتاب‌های اسلامی و فضای مناسبی برای اقامه نماز است.
۳. مسجد جامع، کینشینشو
در فاصله چند قدمی خروجی ایستگاه متروی کینشینشو ، مسجد جامع که دارای فعالیت ۲۴ ساعته است و همه روزه باز است، وجود دارد.
این مسجد یک نگهبان ژاپنی دارد که قبل از هر نماز جمعه از نمازگزاران استقبال می‌کند و به آنها خوشامد می‌گوید.
این مسجد همچنین جلساتی را برای تازه مسلمانان ژاپنی برگزار می‌کند و با انها درباره دین اسلام صحبت می‌شود.
مسجد جامع هر سال در ماه رمضان مراسم افطار برای مسلمانان و تازه مسلمانان برگزار می‌کند.
۴ . مسجد و مرکز اسلامی دارالتقوی ، اوجیما
مسجد دارالتقوی، فضای مناسبی را به منظور اقامه نماز و برگزاری مراسم دعا و نیایش برای مردم ساکن در اطراف بخش کوتو در توکیو فراهم می کند.
حوض بسیار زیبایی در بیرون مسجد برای وضو گرفتن و همچنین قفسه ای برای نگهداری کفش ها وجود دارد. تقریباً همین است.
این مسجد اگرچه در یک کوچه بسیار باریک و کوچک در منطقه مسکونی اوجیما واقع شده است، اما کارگران مهاجر و تاجران زیادی که به این منطقه می‌آیند برای استراحت و اقامه نماز به این مسجد می‌آیند و این مسجد در حقیقت بهترین دوست آنهاست.
۵. مسجد اخلاص، کابوکیچو
تصور اینکه دقیقا در وسط منطقه معروف «چراغ قرمز» توکیو یک مکان عبادت وجود داشته باشد، سخت است، اما مسجد اخلاص در واقع یک عبادتگاه منظم برای بسیاری از افرادی است که در این منطقه کار می کنند.
در این مسجد کوچک اما پاکیزه نمازهای یومیه و نماز جمعه به طور مرتب برگزار می‌شود و مردم حتی در راهروهای آن نماز می خوانند.
موقعیت مکانی این مسجد بسیار عجیب است ، اما جالب اینکه بسیاری از افرادی که در این منطقه معروف توکیو مرتکب کار خطا یا گناهی می‌شوند به این مسجد که خانه امنی برای آنها محسوب می‌شود، می‌آیند و استغفار می‌کنند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت