به نقل از «الف»

۵ نکته برای اسباب کشی با وجود بچه های کوچک

تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۷۷۱۰۵

اسباب کشی کاری پرهزینه، استرس زا و وقت گیر است. اما اگر خانواده ای بزرگ داشته باشید می تواند عذاب آور شود. به محض اینکه وسایل را جمع کنید بچه های کوچک زیر دست و پایتان می آیند. به همین دلیل می خواهیم در این رابطه کمک تان کنیم و نکاتی را در اختیارتان بگذاریم. اگر می‌خواهید از یک متخصص کمک بگیرید می‌تونید در قدم اول می‌توانید برآورد قیمت اتوبار و باربری را در شهر خودتان داشته باشید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مثلا اگر به دنبال یک شرکت باربری در تهران باشید می‌توانید درخواست باربری ثبت کنید و پس از زمانی کوتاه پیشنهاد متخصصان فعال در بازار را مشاهده کنید. از آنجایی که این متخصصین در بازار صاحب امتیاز و سابقه و کارنامه هستند با در نظر گرفتن همین موارد و نظرات مشتریان قبلی ایشان، می‌توانید انتخابی آگاهانه تر را تجربه کنید.

اول همه چیز را بیرون بریزید

طی سال ها وسایل اضافه توی خانه تان تلنبار می شود. پیش از شروع بسته بندی اول باید اتاق به اتاق همه وسایل اضافه را بیرون بریزید. در این صورت باز کردن جعبه ها در خانه جدید وقتگیر نمی شود و وسایل اضافه را با خود می برید. 

از کمد و دراور شروع کنید چون بچه ها زود لباسهایشان را کثیف می کنند. بعد به سراغ اسباب بازی ها بروید چون بچه ها زود نسبت به یک اسباب بازی بی تفاوت شده و دوست دارند چیزهای دیگر را هم بیرون بکشند. بهتر است در نبود بچه ها اسباب بازی هایشان را بیرون بریزید وگرنه دوست دارند با همه آنها بازی کنند. می توانید اسباب بازی های اضافه را به صورت آنلاین فروخته یا به کسی ببخشید. 

والدین دوست دارند اسباب بازی های دوران کودکی بچه هایشان را نگه دارند اما به سرعت جعبه های پر از رنگ و کاردستی و آلبوم خانه تان را پر می کنند. پس بهتر است چیزهای اضافه را جدا کرده و دور بریزید. 

زودتر دست به کار شوید

با وجود بچه ها همه چیز سخت تر می شود. پس بهتر است کارها را زودتر شروع کنید. پس از بیرون ریختن همه چیز اثاثیه ای را که تا هفته ها به آن نیاز ندارید بسته بندی کنید. مثلا وسایل آشپزخانه تا لحظه آخر استفاده می شوند، اما اگر نمی خواهید مهمانی ترتیب دهید یا قرار نیست دیگر آشپزی کنید، ظرف و ظروف اصلی را کنار بگذارید. 

از بچه ها کمک بگیرید

تجربه اسباب کشی به خانه جدید را با بچه ها شریک شوید. شاید دوست داشته باشند در بهم ریختن و بعد جمع کردن وسایل سهیم شوند. به بچه ها خودکارهای رنگی بدهید تا اتاق مربوط به هر جعبه را روی آن بنویسند یا از آنها بخواهید 10 وسیله برای بخشیدن به خیریه را پیدا کنند. 

در روز اسباب کشی بهتر است بچه ها را نزد اقوام بگذارید. در غیر این صورت وظایفی را به آنها محول کنید تا زیر دست و پایتان نباشند. بسته به سن یا توانایی شان از آنها بخواهید چیزهای نشکن را بسته بندی کرده، یخچال و کابینت را خالی کرده، و جعبه های سبک را حمل و نقل کنند. یا اینکه از آنها بخواهید در تمیز کردن خانه جدید یا قدیمی به شما کمک کنند. این کارها باعث می شود در روز جابجایی حس خوبی داشته باشند. بچه های کوچک تر به تشویق و جایزه نیاز دارند تا انگیزه بگیرند. 

از لحاظ عاطفی مراقب بچه ها باشید

اسباب کشی برای برخی از بچه ها ناراحت کننده است، مخصوصا اگر از دوستان و همکلاسی ها دور می شوند. می توانید با بچه ها صحبت کنید یا از آنها بخواهید دکور اتاق شان را انتخاب کنند تا به این وسیله روحیه شان عوض شود. حتی می توانید از آنها بخواهید از خانه قدیمی یادگاری برداشته یا در باغچه آن درخت بکارند. 

به بچه ها یادآوری کنید که اسباب کشی به خانه جدید به نفع آنهاست و هر وقت بخواهند می توانند با دوستان قدیمی شان ارتباط داشته باشند. 

برای راحت تر کردن کارها از افراد حرفه ای کمک بگیرید

استفاده از مهارت و تخصص افراد حرفه ای اسباب کشی را راحت و آسان میکند. همچنین فشار کمتری به شما وارد می شود. درباره شرکت های مختلف خوب تحقیق کنید. اگر در آخر هفته یا تعطیلات اسباب کشی می کنید، بچه ها را در زمین بازی یا مرکز بازی بگذارید و در ساعت مقرر به دنبالشان بروید. 

کمک گرفتن از افراد متخصص باعث می شود همه کارها طبق روال پیش برود. می توانید در این باره با مشاور املاک هم صحبت کنید تا مراحل خرید و فروش خوب طی شود.

نکاتی برای روز اسباب کشی

در روز اسباب کشی هم این نکات را دنبال کنید تا کارها بهتر پیش بروید. 

شارژر تلفن، آی پد و کنسول های دستی را در دسترس قرار دهید تا شاید بچه ها حوصله شان سر برود و بازی کنند. 

به فکر اینترنت باشید چون شاید در خانه جدید به آن نیاز داشته باشید و بچه ها به این وسیله سرگرم شوند. 

برای بچه ها ساک مخصوص آماده کنید تا با اسنک و خوردنی ها کمتر بهانه گیری کنند. 

داروهای ضروری و جعبه کمک های اولیه را آماده نگه دارید. 

پوشک نوزاد را هم فراموش نکنید. در آن روز به کلی دستمال و شیر و لباس نیاز دارد. 

منبع: الف

کلیدواژه: اسباب بازی ها اسباب کشی خانه جدید بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۷۷۱۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۸ نکته درباره‌ افکار و خطاهای شناختی/ چطور خشم خود را کنترل کنیم؟

همه انسان‌ها از استعداد لازم برای منفی فکرکردن برخوردارند. گرچه ممکن است بیماران مبتلا به بیماری‌های روان‌پزشکی یا کسانی که افسردگی، خشم، اضطراب، ترس وعشق را تجربه می‌کنند، در مقایسه با افراد عادی افکارغیرمنطقی و منفی بیشتری داشته باشند. 

افراد به‌هنجار و عادی نیز در موقعیت‌های خاص مانند زمانی که هیجان خاصی را تجربه می‌کنند، آمادگی تولید افکار منفی را دارند. بنابراین یکی از راه‌های به دام کشیدن افکار منفی، توجه به هیجانات است.

وقتی برانگیخته هستید یا زمانی که در حال گذر از مرحله‌ پیش از خشم به مرحله‌ خشم و پرخاشگری هستید، بدانید که «افکار برانگیزاننده» نقش کلیدی را بازی می‌کنند و کنترل خشم بدون مهار این افکار امکان پذیر نیست. از طرفی برانگیختگی و هیجان، در فرآیند پردازش اطلاعات تداخل ایجاد می‌کنند و سبب می‌شوند که فرد به گونه‌ای خاص فکر کند. سوگیری در پردازش اطلاعات که تحت تأثیر خطاهای شناختی است، نه تنها به خشم دامن می‌زند، بلکه فرد را از دسترسی به اطلاعات ناب نیز محروم می‌کند. اولین گام شناسایی خطاهای شناختی در فکر است. این خطاها عبارتند از:

۱- برچسب‌ها:

برچسب‌هایی مانند بی انصاف، گستاخ، احمق، سوء استفاده‌گر، رذل و... می‌توانند شما را خشمگین‌تر کنند و به همین دلیل واکنش‌های پرخاشگرانه‌ شدیدتری از خود نشان دهید. زیرا برچسب‌هایی که به دیگران می‌زنید، سبب می‌شود که دیگران را تحقیر یا سرزنش کنید و دقیقاً به خاطر همین برچسب‌ها، حق مسلم خود می‌دانید که آنها را بکوبید یا زیر سؤال ببرید. شما ممکن است حتی به خودتان برچسب‌هایی مانند از بدشانسی من است، آدمی ابله‌تر از من پیدا نکردند ، از بس ملاحظه کار هستم چنین دردسرهایی برای من پیش می‌آید بزنید.

حال وقتی به خود یا دیگری برچسب می‌زنید از خود بپرسید آیا کلی قضاوت نمی‌کنم؟ این برچسب مرا بیشتر عصبانی می‌کند یا آرام می‌کند؟ پاسخ دادن به این سؤالات می‌تواند به شما کمک کند تا برچسب زدن را متوقف کنید و برچسب ها را زیر سؤال ببرید. برای مثال ممکن است فردی در بسیاری از زمینه ها مسئولانه عمل کند اما در زمینه‌ی خاصی غیرمسئول باشد پس نمی‌توان به او برچسب کلی زد.

۲- قصد و عمد:

اگر کسی به شما وعده‌ای دهد و نتواند در زمان مقرر شده به وعده‌ی خود عمل کند، ممکن است دلایل زیادی برای این خلف وعده وجود داشته باشد اما اگر پیش خود فکر کنید که حتماً قصدی در کار بوده و فرد از روی عمد دست به چنین کاری زده است، خشمگین می‌شوید؛ زیرا احساس می‌کنید از شما سوء استفاده شده است. در این حالت نمره‌ی برانگیختگی شما در چند ثانیه از ۳ به ۱۰ می‌رسد و به سرعت به مرحله‌ی خشم و پرخاشگری می‌رسید، زیرا وقتی احساس کنید قربانی هستید و طرف به عمد خواسته است برای شما مشکلی ایجاد کند، تنها با تنبیه و حمله به طرف مقابل آتش خشم درون‌تان خاموش می‌شود. برای مثال، کسی گوشی تلفن را برنمی‌دارد و شما پیش خود می‌گویید: «عمداً گوشی را برنمی‌دارد و پاسخ تلفن مرا نمی‌دهد.»

۳- ذهن خوانی:

خواندن ذهن دیگران، عادت بیمارگونه‌ی بسیاری از انسان هاست. زمانی که هیجان خاصی را تجربه می‌کنیم، بیشتر از مواقع دیگر به ذهن خوانی دست می‌زنیم. وقتی اندکی برانگیخته هستید و میزان برانگیختگی شما به نمره‌ی ۳ یا ۴ رسیده است، تنها یک یا دو ذهن خوانی کافی است که به نقطه‌ی انفجار برسید. وقتی ذهن‌خوانی می‌کنید در مورد این که دیگران چه فکرهایی درباره شما دارند، پیش خودتان حدس‌هایی می‌زنید و سپس فرض را بر این می‌گذارید که این فرض‌ها درست است و دیگران در مورد شما این گونه فکر می‌کنند.

۴- فاجعه سازی:

فاجعه سازی از اتفاق پیش آمده یا عملکرد طرف مقابل می‌تواند شما را از نقطه‌ ۰ به نقطه  ۱۰ در مقیاس برانگیختگی برساند. فاجعه‌سازی اغلب در قالب جملات این وحشتناک است، فاجعه است و  غیرممکن است، می‌باشد.

نوع دیگری از فاجعه‌سازی «مطلق نگری» است. مطلق نگری در برابر نسبی‌نگری قرار دارد و با واژه‌هایی مانند «او همیشه... او هیچ وقت..... او هرگز...» همراه است.

طبیعی است که وقتی احساس قربانی شدن کنید، یا احساس کنید دیگری نسبت به شما ظلم کرده است و حق شما را تضییع نموده است، احساس خشم کنید و دست به پرخاشگری بزنید. برای مقابله با بزرگ‌نمایی و فاجعه‌سازی از فنون همدلی، پرس وجو، کاوش و بررسی سود و زیان استفاده کنید.

۵- دنبال مقصر گشتن:

در صورتی که با مشاهده‌ی یک رویداد ناخوشایند، درصدد یافتن یک فرد مقصر یا گناه کار باشید تا همه‌ی تقصیرها را به گردن او بیندازید، خشمگین‌تر خواهید شد و ممکن است دست به پرخاشگری بزنید. برای مثال: همه اش تقصیر اوست. اگر او دیر نمی‌کرد این اتفاق نمی افتاد.

به جمله‌ی بالا نگاه کنید و تأثیر آن را در ایجاد خشم ببینید.

۶- نتیجه‌گیری شتاب‌زده:

از یک رویداد یا اتفاق خاص، سریع نتیجه گیری می‌کنید و بر اساس آن واکنش نشان می‌دهید. برای مثال، اگر کسی به موقع سر قرار حاضر نشود، بلافاصله نتیجه می‌گیرید که شما را عمدا معطل کرده و سر کار گذاشته است. با این نتیجه‌گیری زودرس، به سرعت خشمگین می‌شوید و واکنش منفی نشان می‌دهید.

۷- پیش‌بینی منفی:

پیش‌بینی منفی رفتارهای احتمالی دیگران، می‌تواند برانگیزاننده خشم باشد. برای مثال کسی از شما کتابی امانت می‌گیرد و به موقع به شما نمی‌رساند با خود می‌گویید: «اگر با او برخورد نکنم و به اصطلاح او را سر جایش ننشانم دفعه‌ بعد هم این کار را خواهد کرد.» «اگر از من حساب نبرد به این رفتارها ادامه خواهد داد.» همان طور که می‌بینید پیش‌بینی منفی برای رفتار دیگران می‌تواند برانگیزاننده‌ی خشم باشد و سبب می‌شود واکنش منفی شدیدی از خود نشان دهید.

۸- تعمیم:

در تعمیم فرد با استفاده از کلماتی مانند «همیشه»، «هرگز»، «هیچوقت» یک رویداد را تعمیم می‌دهد. برای مثال: «دیر کردن کار همیشگی‌اش است.»

الهه ضمیری - خبرنگار تحریریه جوان قدس