اتصال با ماهواره برای افزایش طول عمر آن
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۷۹۲۸۳
به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز) و به نقل از نیو اطلس؛ شرکت "نورثروپ گرومن"(Northrop Grumman) و شرکت تابعه آن به نام "SpaceLogistics" اولین اتصال موفقیت آمیز فضاپیمای خدمات رباتیک خود را با یک ماهواره ارتباطی کاملاً عملیاتی در مدار انجام دادند.
فضاپیمای "Mission Extension Vehicle-۲" که به اختصار "MEV-۲" نامیده میشود، شب گذشته ساعت ۲۲:۰۴ با ماهواره ارتباطات تجاری موسوم به "Intelsat ۱۰-۰۲" (IS-۱۰-۰۲) در مدار زمین آهنگ در فاصله ۳۶ هزار و ۷۶ کیلومتری سطح زمین برای شروع یک مأموریت طولانی مدت پنج ساله متصل شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از بزرگترین مشکلات پروازهای فضایی تجاری این است که ماهوارههای بسیار گران قیمت به طور ناامیدکنندهای طول عمر کوتاهی دارند. این مشکل اغلب به این دلیل نیست که ماهواره خراب میشود، بلکه به دلیل کمبود سوخت و اتمام قدرت پیشرانه مورد نیاز آن است.
فضاپیمای "MEV-۲" که در تاریخ ۱۵ اوت ۲۰۲۰ بر فراز موشک "آریان ۵" به فضا پرتاب شد، با اتصال به ماهواره عملیاتی "Intelsat ۱۰-۰۲" موفق شد از بازنشستگی زودرس این ماهواره جلوگیری کند.
این اتصال موفقیت آمیز، دومین هدف برنامه "MEV" بود. اولین هدف نیز پرواز آزمایشی در فوریه سال ۲۰۲۰ بود، زمانی که "MEV-۱" با ماهواره "اینتلست ۹۰۱" متصل شد.
اکنون "MEV-۲" به مدت ۵ سال با ماهواره "اینتلست ۱۰-۰۲" متصل خواهد ماند و پس از آن به ماهواره جدیدی متصل خواهد شد.
طبق گفته شرکت "نورثروپ گرومن"، "MEV" اولین خط از فضاپیماهای خدماتی برنامهریزی شده است. این شرکت در سال ۲۰۲۴ اقدام به پرتاب و راهاندازی یک "فضاپیمای رباتیک ماموریت"(MRV) با یک بازوی رباتیک برای بازرسی و تعمیرات و همچنین نصب ابزار خواهد کرد.
پس از سال ۲۰۲۵ نیز "فضاپیماهای سوختگیری مأموریت"(MRP) را برای تأمین سوخت مجدد ماهوارهها و همچنین حذف زبالههای فضایی نزدیک ماهوارههای با ارزش مستقر خواهد کرد.
این شرکت در دهه آینده هم برای ساخت و مونتاژ ماهوارهها در مدار، برنامه موسوم به "فضاپیمای سرهمبندی ماموریت و تعمیرکار"(MARV) را در نظر دارد.
"تام ویلسون" معاون رئیس "نورثروپ گرومن" و رئیس شرکت "SpaceLogistics" میگوید: اتصال موفقیت آمیز امروز فضاپیمای ما، قابلیت اطمینان، ایمنی و سودمند بودن تدارکات در فضا را نشان میدهد. موفقیت این مأموریت زمینه را برای نسل دوم سرویس ماهوارهها و رباتیک فراهم میکند و انعطاف پذیری را برای اپراتورهای ماهوارههای تجاری و دولتی فراهم میکند که میتواند مأموریتهای کاملا جدیدی را ممکن سازد.
گفتنی است که هر دو فضاپیمای "MEV-۱" و "MEV-۲" در طول ماموریت خود به چندین ماهواره مختلف متصل خواهند شد تا طول عمر عملیاتی بودن و مدت زمان عملیات آنها را افزایش دهند.
انتهای پیام/
کد خبر: 1093007 برچسبها فضاپیما ماهواره شرکت نورثروپ گرومنمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: فضاپیما ماهواره شرکت نورثروپ گرومن نورثروپ گرومن ماهواره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۷۹۲۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوریها، کشفها و حتی زادروزها و درگذشتهای دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمیگیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 7 اردیبهشت برابر 26 آوریل را ورق میزنیم.
***
واپاشی ماهواره امید
چنین روزی در اردیبهشت ۱۳۸۸ خورشیدی، ماموریت ماهواره امید، اولین ماهواره ساخت کشور که کل تجهیزاتش در صنایع الکترونیک ایران طراحی و تولید شد به پایان رسید. ساخت این ماهواره از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز و ظرف مدت ۲ سال برای انجام آزمایشهای مشترک آماده شد و در شب ۱۴ بهمن ۱۳۷۸ در مدار قرار گرفت. «امید» دومین ماهواره ایران در مدار بود. اولین ماهواره ایرانی، سینا ۱ نام داشت که سال ۲۰۰۵ از روسیه و برای ایران به فضا پرتاب شد. پساز پرتاب امید، سازمان فضایی آمریکا- ناسا- موفقیتآمیزبودن این پرتاب را تایید کرد. امید ماهوارهای مخابراتی با ابعاد کلی سازه ۳۸ در ۳۸ سانتیمتر در حالت بسته و وزن ۲۷ کیلوگرم بود که هر ۲۴ ساعت، در ارتفاع مداری ۲۴۶ تا ۳۷۷ کیلومتر، ۱۵ بار دور زمین میچرخید و گزارشهای دورسنجی را به مرکز فضایی ایران میفرستاد. این ماهواره پساز ۸۲ روز ماموریت، با جو غلیظ مناطق غربی آمریکای جنوبی و اقیانوس آرام برخورد کرد و کار خود پایان داد.
پرتاب تلسکوپ فضایی هابل
چنین روزی در آوریل ۱۹۹۰ میلادی شاتل فضایی دیسکاوری از پایگاه کیپ کاناروال پرتاب شد تا محبوبترین و تاثیرگذارترین تلسکوپ فضایی جهان را به مدار برساند. دیسکاوری در این ماموریت حامل تلسکوپ فضایی هابل بود که نامش را از ادوین هابل، اخترشناس آمریکایی گرفته است. به اعتقاد بسیاری از دانشمندان و علاقهمندان نجوم، تلسکوپ فضایی هابل که حاصل همکاری سازمانهای فضایی اروپا و آمریکا (اسا و ناسا) است مهمترین ابزار ساختهشده در کل تاریخ علم است. هابل نخستین تلسکوپ نوری بود که موفق شد از یک سیاهچاله تصویربرداری کند. این سیاهچاله جرمی معادل چندمیلیارد برابر خورشید دارد. همچنین برای اولینبار توانست تصاویری واضح از تولد و مرگ ستارگان ارائه کند.
اندرو اسمیت هالیدی
اندرو اسمیت هالیدی، مهندس و مخترع انگلیسیآمریکایی که سامانه تراموا را برای اولینبار در تپههای شیبدار خیابانهای سانفرانسیسکو ساخت و آن را در اول آگوست ۱۸۷۳ راهاندازی کرد درگذشت. ترامواهای روی ریل مجهز به وسیلهای مکانیکی بودند که کابل متحرک بیانتهای زیرزمینی را برای حرکت میگرفت و رها میکرد تا متوقف شود. کابل از اطراف قرقرهها عبور میکرد و با چرخ بزرگی در موتورخانه به حرکت در میآمد. او قبل از نقل مکان به ایالات متحده در سال ۱۸۵۳ شغل ساخت طناب سیمی را از پدرش آموخته بود. هالیدی ساخت طناب سیمی تراموا را در سال ۱۸۵۷ آغاز کرد. او همچنین روشی را برای جابهجایی بار روی درهها بااستفاده از یک طناب سیمی بیپایان و اختراعاتی برای انتقال نیرو با طناب سیمی ابداع کرد که منجر به ساخت تلهکابینها و ترامواهای امروزی شد.
ولادیمیر کاماروف
ولادیمیر میخائیلوویچ کاماروف، فضانورد شوروی در چنین روزی درگذشت. او را بهعنوان اولین انسانی میشناسند که طی یک ماموریت فضایی جان باخت. کاماروف در دو ماموریت فضایی پرواز کرد. نخستینبار، در ماموریت یکروزه، ۱۲ تا ۱۳ اکتبر ۱۹۶۴، فرمانده وسخود-۱ بود. در این ماموریت، بوریس بوریسوویچ یگوروف، اولین پزشک شاغل در فضا و کنستانتین فئوکتیستوف مهندس فضاپیما حضور داشتند. برای این فرود، چترهای فضاپیما در ارتفاع ۷ کیلومتری باز شدند و در پی آن، سامانه فرود نرم که از جریان گازهای نازلها برای کاهش سرعت تماس نزدیک به صفر با زمین استفاده میکرد فعال شد. کاماروف، طی فرود پساز دومین ماموریت فضاییاش وقتی فرمانده سایوز-۱ بود، در روزهای ۲۳ و ۲۴ آوریل ۱۹۶۷ در پروازی که حدود ۲۷ ساعت بهطول انجامید جان باخت. در مرحله بازگشت، فضاپیمای او در چتر اصلی خودش گیر کرد و چندین مایل بعد به زمین سقوط کرد.
()
انتهای پیام/