جنگ داخلی اوکراین، چشم پوشی بروکسل از معضلات اجتماعی قاره سبز
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۸۴۲۰۰
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل - وحید پورتجریشی: تنشهای موجود در شرق اوکراین طی روزهای اخیر به یکی از پر هیاهوترین موضوعات جهان سیاست تبدیل شده است. تا جائیکه، این موضوع به جنجالیترین و بزرگترین چالش میان روسیه و آمریکا تبدیل شده و از سوی دیگر نیز روابط میان اتحادیه اروپا و مسکو را نیز تا حد بسیار زیادی تحت تأثیر خود قرار داده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طرف غربی به رهبری آمریکا و اتحادیه اروپا ادعا میکند روسیه مداخله نظامی در منطقه دونباس واقع در شرق اوکراین را در دستور کار قرار داده و با حمایت گسترده از جدایی طلبان در این منطقه، به دنبال الحاق دونباس به خاک خود است؛ یعنی درست مانند اقدام مشابه شبه جزیره کریمه در سال ۲۰۱۴. در همین راستا نیز ایالات متحده به بهانه مساله اوکراین، ناوهای نظامی خود را در آبهای نروژ مستقر کرده و همچنین قرار است طی روزهای آتی، دو ناو جنگی جدید را نیز از طریق تنگه «بسفر» ترکیه وارد دریای سیاه، یعنی درست در مجاورت آبهای مرزی روسیه مستقر سازد.
اما فارغ از تمامی تحرکات سیاسی و نظامی مطرح شده، سوال اینجاست که مشکل شرق اوکراین از کجا آغاز شد؟ آیا واقعاً روسیه منشأ اصلی تمامی این مشکلات بوده و یا دستکم، عوامل دیگری نیز به عنوان فاکتورهای مؤثر در افزایش تنش در دونباس محسوب میشوند که طرف غربی به آن نمیپردازد؟
پیش از پاسخ به این پرسشها باید بدانیم که نه تنها اوکراین، بلکه بسیاری از کشورهای اروپای شرقی که زمانی تحت سیطره شوروی بودند، کم و بیش درگیر مشکلات مشابه با مسائل امروزی اوکراین هستند که ظاهراً اتحادیه اروپا با هدف «اروپایی سازی» کامل این کشورها، علاقهای به پرداختن به چنین موضوعاتی از خود نشان نمیدهد.
شرق اوکراین، از آرامش تا تنش
مشکلات شرق اوکراین، دستکم آنچه امروز شاهد آن هستیم، عمدتاً ریشه در انقلاب سال ۲۰۱۴ این کشور دارد که طی آن، «ویکتور یاناکوویچ» رئیس جمهور روس تبار این کشور از قدرت خلع شد. باید بدانیم که یاناکوویچ از شهروندان اوکراینی متولد منطقه دونباس بود و به همین خاطر از سال ۲۰۱۰ که وی در اوکراین به قدرت رسید، تا زمان کودتا نیز اوکراین با مشکلات داخلی و نا آرامی مواجه نشده بود.
با سقوط دولت یاناکوویچ که طرفدار رابطه با روسیه بود و روی کار آمدن دولت جدید حاصل از کودتا و پس از آن انتخابات، مشکلی جدی در اوکراین ایجاد شد و بر خلاف تصور عموم، این مساله بیش از آنکه به اختلاف میان دولت - ملت و یا غرب - شرق مربوط باشد، ناشی از بروز شکاف در جامعهای بود که مانند دیگر کشورهای استقلال یافته از شوروی سابق، دارای چند قومیت غیر اوکراینی به ویژه گرجیها و اسلاوهای روس زبان بود. با کنار رفتن یاناکوویچ، فشارهای دولت اوکراینی جدید بر روی اسلاوهایی که بسیاری از اوکراینیها آنها را به چشم روسهای خارجی و طرفدار سنتی مسکو در کشورشان میدیدند، افزایش یافت. همین موضوع نخستین جرقههای جنگ و تنش در منطقه دونباس را روشن کرد که تا امروز نیز ادامه دارد.
از افزایش نا آرامیها تا بروز جنگ داخلی
منطقه دونباس اوکراین، واقع در شرق این کشور و مرز با روسیه به طور کلی از دو بخش «دانتسک» و «لوگانسک» تشکیل شده است. این منطقه عمدتاً اسلاونشین، حدود پنج سال پس انقلاب ۱۹۱۷ روسیه، یعنی در سال ۱۹۲۲ به اوکراین واگذار شد و با نگاهی به تاریخ معاصر دونباس، میتوان نخستین ریشههای اختلاف را از همان سال در این منطقه مشاهده کرد: اختلاف میان اسلاوها و اوکراینی هایی که دیگر مالک دونباس محسوب میشدند.
به هر حال، پس از سقوط دولت یاناکوویچ و روی کار آمدن دولتی غربگرا در این کشور و افزایش فشارها بر اقلیت اسلاو مقیم این کشور، اعتراضات در شبه جزیره کریمه بالا گرفته که منجر به برگزاری رفراندوم عمومی کریمه در سال ۲۰۱۴ شد و نهایتاً روسیه شبه جزیره مذکور را به عنوان بخش الحاقی به خاک خود اعلام کرد. همین مساله منجر به ایجاد انگیزه مضاعف در اسلاوهای دونباس برای رسیدن به آرزوی دیرینه خود، یعنی جداسازی منطقه مذکور از اوکراین و الحاق به روسیه پس از حدود یک قرن شد.
لذا در تاریخ ۶ آوریل ۲۰۱۴، اسلاوهای دونباس اقدام به شورش و اشغال ساختمانهای دولتی کردند. شورشیان همچنین با صدور بیانیهای اعلام کردند در صورت عدم برگزاری رفراندومی شبیه به کریمه، به صورت یکجانبه و بدون نیاز به موافقت دولت مرکزی، اعلام جدایی کرده و به روسیه خواهند پیوست؛ موضوعی که طبیعتاً با مخالفت دولت مرکزی در کی یف همراه شد. در پی خودداری دولت مرکزی، «دنیس پرشیلین» رهبر مخالفین اعلام کرد در صورت عدم برگزاری رفراندوم تا تاریخ ۱۱ مه همان سال، شورشیان دیگر زیر بار برگزاری آن نرفته و از آن تاریخ به بعد خود را شهروند روسیه و دونباس را نیز بخشی از خاک این کشور خواهند دانست.
در پس افزایش تنشها پوتین دستور داد نیروهای حافظ صلح روسیه به منظور جلوگیری از وخیمتر شدن اوضاع، به منطقه اعزام شوند. با اینحال، نیروهای طرفدار دولت اوکراین در منطقه دونباس در صفحه فیسبوک خود اعلام کردند هیچ رفراندومی در کار نبوده و دونباس برای همیشه به عنوان بخشی از خاک اوکراین باقی خواهد ماند.
دولت موقف «الکساندر تورچینوف» اما به جای تلاش برای آرام کردن اوضاع، در تاریخ ۱۵ آوریل دستور مداخله نظامی دولت کشورش در منطقه را صادر کرد که نهایتاً منجر به درگیری گسترده میان جدایی طلبان و نیروهای نظامی دولت مرکزی شد. با افزایش این تنشها، روسیه، آمریکا و اتحادیه اروپا وارد عمل شده و نهایتاً سه روز بعد، یعنی در تاریخ ۱۷ آوریل «توافق مینسک» میان آنها امضا شد؛ توافقی که جدایی طلبان به هیچ وجه آن را نپذیرفته و در جولای همان سال، دنیس پوشیلین با ارسال نامهای به پوتین، خواستار قبول پیوستن دونباس به روسیه و تشکیل مجدد امپراطوری روسیه شد؛ موضوعی که رئیس جمهور روسیه آن را قبول نکرده و اعلام کرد الحاق دونباس به روسیه بر اساس مدل شبه جزیره کریمه برای روسیه مقدور نبوده و در عوض، جدایی طلبان را به حفظ آرامش منطقه و همکاری با دولت مرکزی اوکراین و همچنین مردم جنوب شرق این کشور، یعنی دیگر منطقه اسلاو نشین اوکراین دعوت کرد.
با قطع امید جدایی طلبان از پوتین و بر اساس آنچه آنها پیشتر در بیانیه خود اعلام کرده بودند، نهایتاً رفراندوم در تاریخ ۱۱ مه انجام شد و ۸۹ درصد از شرکت کنندگان به جدایی دونباس و الحاق آن به روسیه رأی دادند؛ رفراندومی که روسیه و اوکراین آن را نپذیرفته و فاقد مشروعیت دموکراتیک دانستند. دقیقاً از همین نقطه تاریخی بود که وضعیت سیاسی دونباس و ثبات در این منطقه به سمت مسیری بی باز گشت هدایت شد؛ تا جاییکه توافق «مینسک ۲» که در سال ۲۰۱۷ میان جدایی طلبان، دولت اوکراین و روسیه به امضا رسید نیز نتوانست دردی از مشکلات این منطقه دوا کند و با اینکه انجام امور قانونی و تنظیم و صدور اسناد اداری دونباس مانند ثبت احوال و اسناد را روسیه متقبل شد، باز هم نا آرامیها خاموش نگردید.
بازیگران خارجی، کاتالیزور تنشها در شرق اوکراین
به جز مساله نژادی و قومیتی به عنوان نخستین و بزرگترین بازیگر صحنه تنشها در اوکراین که برآمده از کینه نهفته و قدیمی موجود میان اوکراینیها و اسلاوها در منطقه شرق این کشور است، بازیگران خارجی مهمی نیز در این میان وجود دارند که با نگاهی به فهرست آنها میتوان به سادگی دید که نه تنها روسیه، بلکه اتحادیه اروپا و آمریکا نیز به نسبت بسیاری از این بازیگران، نقش چندانی در تحولات و سیاست تنش افزایی در اوکراین ایفا نمیکنند.
در نگاهی کلی، میتوان بازیگران خارجی عرصه تنشهای شرق اوکراین را به دو دسته چپ گرایان سوسیالیست یا کمونیست اروپایی و همچنین راستگرایان افراطی اروپا تقسیم کرد. نکته جالب اینجاست که در صحنه تنش آفرینی دونباس، این دو قطب مخالف یکجا جمع شده و منافع هر دو گروه نیز در آتش افروزی در شرق اوکراین تأمین میشود.
در خصوص راستگرایان افراطی که طبیعتاً خاستگاه سنتی آنها در انگلیس و فرانسه است، چهرههای نزدیک به بسیاری از سیاستمداران بزرگ اروپا به چشم میخورند. به عنوان مثال، بزرگترین این اشخاص، «ژان لوک شافرهاوزر»، عضو فرانسوی سابق پارلمان اروپا بوده که به نوعی رهبر جناح راست افراطی در اوکراین محسوب میشود. چهره سرشناس دیگر، «الساندرو موسولینیو» راستگرا و ملی گرای افراطی ایتالیایی معروف است. چهره بعدی نیز «امانوئل درونی»، مشاور راستگرای «مارین لوپن» رهبر جبهه ملی فرانسه و رقیب انتخاباتی «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فعلی فرانسه و از همفکران «بوریس جانسون» نخست وزیر فعلی انگلیس است. نیازی به توضیح نیست که بزرگترین هدف این دسته از راستگرایان افراطی، نابودی و فروپاشی اتحادیه اروپا، سیاست رئالیستی در قبال جهان و تضاد حداکثری با پدیدههای مدرن و پست مدرن مبتنی بر همگرایی مانند جهانی شدن است.
اما در خصوص چپگرایان نیز میتوان به «جنبش همبستگی آنتی فاشیسم اوکراینی بریستول» در انگلیس نام برد که حامی اصلی جدایی طلبان چپگرا محسوب میشود. البته این جنبش، تنها بازیگر چپگرای دونباس نیست. به طور کلی بسیاری از احزب چپگرا و کمونیست اروپای غربی در کشورهای ایتالیا و آلمان با خط فکری ضد فاشیسم از جدایی طلبان اوکراینی حمایت میکنند. همچنین بسیاری از احزاب در کشورهای سوسیالیستی حوزه اسکاندیناوی مانند سوئد و نروژ در تحولات اوکراین به ایفای نقش میپردازند که از جمله میتوان به جنبش «دونباس فورنینگن» اشاره کرد که فعالان آن در هر دو کشور سوئد و نروژ مستقر هستند.
در این میان، گروههای مذهبی اروپایی مانند مسیحیان ارتودوکس که بیش از ۵۰ درصد از مردم دونباس پیرو این مذهب بوده نیز بر اساس باورهای مذهبی خود به جنگ با دولت غربگرای اوکراین میپردازند که بدون شک میبایست به کلیسای روم و مذهب کاتولیک نزدیکتر شود.
ورود آمریکا به اوکراین به دنبال ضعف دولت مرکزی و اتحادیه اروپا
با توجه به توضیحات بالا، مختصاتی حدودی از پیچیدگی وضعیت تنشهای شرق اوکراین به دست میآید و همانطور که گفته شد، شاید روسیه به عنوان متهم ردیف اول آن، کمترین نقش را در منطقه ایفا کند و عمده عوامل را اختلافات نژادی، قومیتی، فکری و مذهبی داخل بلوک اروپا تشکیل میدهند. ولی از آنجا که اوکراین، به ویژه منطقه دونباس درست در مجاورت مرز با روسیه قرار دارد، عضویت این کشور در ناتو در حقیقت روسیه را مستقیماً با ناتو هم مرز کرده و تهدیدات این پیمان سیاسی – نظامی علیه روسیه به حداکثر حالت ممکن خواهد رسید. درست به همین دلیل، هر دو کشور آمریکا و روسیه میکوشند تا دستکم به نوعی توازن قوا در دونباس رسیده و حاکمیت این منطقه استراتژیک را به یکدیگر واگذار نکنند.
اتحادیه اروپا نیز در این میان، با قرار دادن مشوقهایی مانند قول عضویت اوکراین در این اتحادیه، سعی میکند این موضوع را دستاویز عضویت کی یف در ناتو قرار داده تا از جانب روسیه کمترین نگرانی را متحمل شود. اما نکتهای که سیاستمداران اروپایی سعی میکنند آن را کتمان کنند، بروز و نبوغ گروههای راستگرای افراطی در قاره سبز است که در صورت عدم کنترل این پدیده، دیر یا زود یکایک اعضای قدرتمند این بلوک، مانند بریتانیا توسط همین گروههای افراطی از بروکسل جدا خواهند شد. همچنین موارد دیگری مانند اختلافات قومی و نژادی در اروپا و نقش آفرینی آنها در عرصه بزرگترین تحولات این قاره مانند جدایی شبه جزیره کریمه از اوکراین و یا همین مساله دونباس و مواردی مانند جنگ صربستان، بوسنی و هرزگوین و … که دقیقاً ریشه در مسائل نژادی، قومیتی و مذهبی دارند، میتواند به بروز بحرانی بزرگ و همه گیر در قاره سبز منجر شود. لذا دستکم به نظر میرسد اروپا طی سالهای آتی، باید خود را آماده رویارویی با مواردی مشابه کرده و چشم پوشی از موارد این چنینی توسط سیاستمداران اروپایی کمکی به رفع معضلات اجتماعی اروپا نخواهد کرد.
کد خبر 5188642منبع: مهر
کلیدواژه: اوکراین دونباس لوهانسک روسیه دریای سیاه ناتو ایالات متحده امریکا جدایی طلبان شبه جزیره کریمه ایالات متحده امریکا عراق ایران روسیه رژیم صهیونیستی فلسطین اوکراین برجام عربستان سعودی افغانستان لبنان ترکیه سایت هسته ای نطنز سوریه شبه جزیره کریمه شرق اوکراین اتحادیه اروپا منطقه دونباس جدایی طلبان دولت مرکزی تنش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۸۴۲۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استقرار ۳۳ هزار نیروی نظامی ناتو در مرزهای روسیه/کشته شدن ۵۰۰ هزار سرباز اوکراینی در جنگ با روسیه/حمله پهپادی گسترده اوکراین به شبه جزیره کریمه
بین الملل تابناک: هفتصد و هفتاد و پنجمین روز از حمله روسیه به اوکراین با دستور ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور این کشور میگذرد؛ تهاجمی که رویدادهای بسیاری به دنبال داشته و منجر به تحریم گسترده روسیه از سوی بلوک غرب شده است و دورنمای مشخصی برای پایان آن نیز وجود ندارد.
کشته شدن 500 هزار سرباز اوکراینی در جنگ با روسیه ۱۴۰۳/۰۲/۰۴ - ۱۸:۴۶
وزیر دفاع روسیه امروز سه شنبه گفت: اوکراین از زمان آغاز عملیات نظامی ویژه در سال ۲۰۲۲ تاکنون، تقریبا ۵۰۰ هزار سربازش را از دست داده است.
خبرگزاری اسپوتنیک نوشت: سرگئی شایگو در نشست وزارت دفاع روسیه گفت: در کل، تلفات نیروهای مسلح اوکراین از زمان آغاز عملیات نظامی ویژه، معادل تقریبا نصف یک میلیون نیروی نظامی این کشور است.
وی گفت: رژیم کی یف نتوانسته به اهداف خود در ضد حملات آماده شده توسط نیروهای آموزشی پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) دست یابد.
وزیر دفاع روسیه با بیان این که نیروهای نظامی روسیه افسانه برتری سلاح های غربی را از بین برده اند، افزود: ارتش روسیه با شدت بیشتری مراکز لجستیک و انبارهای اوکراینی را که تسلیحات غربی را در آن ذخیره می کنند، هدف قرار خواهد داد.
این مقام روسیه اظهار داشت: بسته کمکی ۶۱ میلیارد دلاری که آمریکا به اوکراین اختصاص داده است، صنایع نظامی آمریکا را تامین خواهد کرد.
وی در این زمینه گفت: واشنگتن قصد دارد تقریبا ۶۱ میلیارد دلار صرف حکومت کی یف کند تا از شکست نیروهای مسلح این کشور جلوگیری کند. بیشتر مبلغ اختصاص داده شده صنایع نظامی آمریکا را تامین خواهد کرد. مقامات آمریکایی مدعی شده اند که اوکراینی ها به خاطر علاقه به جنگ با روسیه جان خود را از دست خواهند داد.
شایگو افزود: صنایع نظامی روسیه به افزایش تولید تسلیحات و تجهیزات نظامی خود متناسب با تهدیدهای آمریکا و متحدانش ادامه خواهد داد.
وزارت دفاع روسیه از ساقط کردن ۳۶ فروند پهپاد اوکراینی در مناطق شرقی اوکراین خبر داد.
خبرگزاری آسوشیتدپرس با انتشار این خبر نوشت: وزارت دفاع روسیه اعلام کرد که درجریان درگیری ها در شرق اوکراین، پدافند هوایی این کشور طی شنبه شب ۳۶ فروند پهپاد اوکراینی را بر فراز دریایی سیاه و در نزدیکی شبه جزیره کریمه مورد هدف قرار داده و ساقط کرد.
وزارت دفاع روسیه در شبکه تلگرام دراین باره نوشت: سامانه پدافند هوایی (روسیه) در منطقه ۳۶ وسیله پرنده بدون سرنشین (پهپاد) را بر فراز دریای سیاه و در بخش شمال غربی شبه جزیره کریمه نابود کرده است.
این گزارش افزود: اگرچه حملات پهپادی و شلیک گلوله های توپ بر مناطق مرزی با روسیه و شبه جزیرمه کریمه اغلب اتفاق می افتد، اما مقامات اوکراینی هرگز مسئولیت این حملات به خاک روسیه و یا شبه جزیره کریمه را برعهده نمی گیرند.
تاس: سوئیس بخشی از داراییهای مسدود شده روسیه را آزاد کرد ۱۴۰۳/۰۲/۰۴ - ۱۸:۴۴سوئیس در بیانیهای از آزادسازی ۲۹۰ میلیون دلار از داراییهای روسیه در بانکهای خود خبر داد.
«مرکز تخصصی دولت فدرال سوئیس در امور سیاست اقتصادی» (SECO) روز سهشنبه در بیانیهای اعلام کرد که این کشور پس از لغو تحریم های اتحادیه اروپا علیه برخی افراد در روسیه و روشن شدن منشا مالی آنها، داراییهای مسکو به ارزش ۲۹۰ میلیون فرانک سوئیس را در سال ۲۰۲۳ آزاد کرد.
این خبرگزاری اعلام کرد: پس از این اقدام دولت سوئیس، مجموع دارایی های مسدود شده روسیه در این کشور به ۱۵۰ میلیون فرانک سوئیس (حدود ۱۶۵ میلیون دلار) کاهش یافته است.
جنگ اوکراین میتواند تا پایان ۲۰۲۵ پایان یابد ۱۴۰۳/۰۲/۰۴ - ۱۸:۴۳«ویکتور اوربان» نخستوزیر مجارستان با اشاره به انتخابات پیشرو در پارلمان اروپا و آمریکا، گفت چنانچه طرفداران صلح پیروز شوند، جنگ اوکراین در سال ۲۰۲۵ پایان مییابد.
به گزارش خبرگزاری تاس، اوربان در اظهاراتی در شبکههای اجتماعی گفت: اگر طرفداران "صلح" و نه "جنگ"، در انتخابات ماه ژوئن (خرداد) پارلمان اروپا و انتخابات ریاستجمهوری آمریکا در ماه نوامبر (آبان) پیروز شوند، پایان جنگ در اوکراین امکان پذیر است.
وی ضمن تاکید بر لزوم توقف جنگ طلبان در اوکراین، افزود: جنگ در اوکراین تا پایان سال ۲۰۲۵ خاتمه می یابد.
به عقیده نخست وزیر مجارستان، چنانچه صلح طلبان در انتخابات پارلمان اروپا پیروز شوند، تصمیمات نظامی در این قاره کند، متوقف و یا حتی لغو میشود.
اوربان سپس در ادامه با اشاره به اینکه جو بایدن نامزد جنگ طلب و دونالد ترامپ کاندیدای صلح طلب انتخابات پیشروی آمریکا است، گفت: انتخابات دیگری هم در آمریکا برگزار میشود که یک نامزد طرفدار جنگ و دیگری طرفدار صلح است. چنانچه کاندیدای صلح جو پیروز شود، آنگاه ما از آمریکا حمایت خواهیم کرد.
وی در ادامه افزود: بنابراین پس از برگزاری این انتخاباتها، اگر همه چیز به خوبی پیش برود و خداوند به ما کمک کند، آنگاه رهبران سیاسی که طرفدار صلح هستند، میتوانند در اروپا و آمریکا گام بردارند و ما میتوانیم این جنگ را تا پایان سال به پایان برسانیم.
استقرار 33 هزار نیروی نظامی ناتو در مرزهای روسیه
سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، امروز سهشنبه در نشست هیات مدیره وزارت دفاع روسیه اعلام کرد: هماکنون تعداد نیروهای نظامی ناتو در مناطق مرزی با روسیه به ۳۳ هزار نظامی رسیده است.
وی در این باره گفت: علاوه بر ۳۳ هزار نظامی، ۳۰۰ تانک و بیش از ۸۰۰ خودروی زرهی ناتو در مرزهای روسیه حضور دارند.
وزیر دفاع روسیه هچنین گفت: هم اکنون مجموعهای از تمرینات نظامی نیروهای مسلح مشترک ناتو در حال انجام است و بالغ بر نود هزار تن به منظور آموزش برای دفع تجاوز ادعایی روسیه در این رزمایش شرکت کردهاند. ائتلاف ناتو تلاش دارد تا فعالیت خود را در قطب شمال تشدید کند.
بیمیلی اروپاییها برای کمک بیشتر به اوکراین
در حالی که اوکراین در ادامه درخواستهای بیپایان از متحدان برای کمک تسلیحاتی، در نشست اخیر وزیران دفاع و امور خارجه اتحادیه اروپا پدافند هوایی بیشتر درخواست کرد، متحدان اروپایی برای برآورده کردن این درخواست، قدم جلو نگذاشته و کشورهایی همچون یونان و اسپانیا را برای عرضه این سامانهها به کییف تحت فشار گذاشتهاند.
به نوشته فایننشال تایمز، به تازگی اوکراین متحدان غربی خود را برای دریافت هفت سامانه ضد هوایی بیشتر همچون پاتریوت یا اس-۳۰۰ در واکنش به تشدید عملیات هوایی و موشکی روسیه تحت فشار گذاشته است. با وجود این، در پاسخ به این فشارها، تنها آلمان چندی پیش اعلام کرد یک سامانه پاتریوت را در اختیار اوکراین قرار میدهد.
فایننشال تایمز نوشت، چند منبع آگاه گفتند چند رهبر دیگر اتحادیه اروپا در یک نشست در هفته گذشته در شهر بروکسل شخصا از پدرو سانچز، نخست وزیر اسپانیا و «کریاکوس میتسوتاکیس»، همتای یونانی او خواستند تعدادی از سامانههای پدافند هوایی خود را در اختیار اوکراین بگذارند.
این رهبران اتحادیه اروپا تلاش کردند، این دو نخست وزیر که ارتشهای کشورهایشان هر یک بیش از ۱۲ سامانه پاتریوت و سامانههای پدافند هوایی دیگر نظیر اس-۳۰۰ دارند را قانع کنند که نیاز اوکراین به این سامانهها بیشتر از نیاز کشورهای آنهاست، چون با تهدید روبه رو نیستند.
یکی از این منابع اظهار کرد: «ما همگی میدانیم چه کسی آنها را دارد. ما همه میدانیم که آنها کجا هستند و ما همه میدانیم که چه کسی واقعا به آنها نیاز دارد.»
به نوشته فایننشال تایمز، اخیرا متحدان اوکراین در نشست روز دوشنبه وزرای امور خارجه و دفاع ۲۷ عضو اتحادیه اروپا در شهر لوکزامبورگ فشارهای خود را برای اعطای این سامانهها به اوکراین بیشتر کردند. دمیترو کولبا، وزیر امور خارجه و رستم اومروف، وزیر دفاع اوکراین از طریق ویدیو کنفرانس در این اجلاس شرکت کردند.
این رسانه گمانهزنی کرد که کییف علاقه ویژه به دریافت سامانههای در حال فرسودگی اس-۳۰۰ یونان نشان داده، چون از قبل تعدادی از این سامانهها را داشته و تجربه کار به آنها را دارد.
یک دیپلمات اتحادیه اروپا گفت: «کشورهایی هستند که نیاز فوری به سامانههای پدافند هوایی خود ندارند. صادقانه از هر یک از این کشورها خواسته شد که درباره اعطای هر آنچه میتوانند، تصمیم بگیرند.»
همچنین خوزه مانوئل آلبارس، وزیر امور خارجه اسپانیا روز دوشنبه در پاسخ به پرسش خبرنگاران درباره اینکه آیا کشورش حاضر به ارسال سامانه های پاتریوت برای اوکراین است، گفت: «ما به خوبی از نیاز اوکراین به سامانههای ضدهوایی به ویژه سامانههای پاتریوت مطلعیم. اسپانیا همواره هر کاری که در توانش بوده برای کمک به اوکراین انجام داده است.»
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز در پاسخ به پرسشی درباره احتمال اعطای سامانههای پاتریوت از سوی اسپانیا به اوکراین گفت: «ما از همه کشورهای عضو خواستهایم هر آنچه میتوانند به منظور افزایش ظرفیت پدافند هوایی اوکراین انجام دهند.»
چند مقام نیز گفتند لهستان و رومانی نیز که سامانههای پاتریوت دارند در سطحی پایینتر تحت فشارند تا کمکهایی را برای کییف بفرستند؛ اما این دو کشور به دلیل هممرز بودن با اوکراین موقعیت آسیبپذیرتری دارند.
«دونالد تاسک»، نخست وزیر لهستان روز دوشنبه گفت، کشور او «این گزینه را ندارد» که سامانهای برای اوکراین بفرستد، چون باید خودش از یک انبار تسلیحات حیاتی در جنوب شرقی خاکش ـ که در آن تسلیحاتی اعطایی برای اوکراین قرار دارند ـ محافظت کند.
اوکراین از قبل دست کم سه سامانه پاتریوت شامل یک سامانه که از آمریکا دریافت کرده و دو سامانه دیگری که آلمان به آن داده را در اختیار داشته است.
کییف همچنین سامانههای پدافند هوایی متعلق به شوروی سابق همچون اس-۳۰۰ و اس-۲۰۰ نیز دارد. مقامهای اوکراینی ادعا کردند از یک نسخه به روز رسانی شده سامانه اس-۲۰۰ استفاده کرده تا یک بمبافکن توپولف ۲۲ام۳ روسیه را بر فراز منطقه استاوروپل سرنگون کنند.
رسانههای غربی گزارش کردند، بسته کمکهای تسلیحاتی جدید آمریکا برای اوکراین که روز شنبه در مجلس نمایندگان تصویب شد، احتمالا شامل موشکهای رهگیر برای سامانههای پدافند هوایی خواهد شد. این در حالی است که خبرگزاری آسوشیتدپرس نوشت تا روز دوشنبه، هنوز هیچ یک از اعضای اتحادیه اروپا ـ که مالک سامانه پاتریوت هستند ـ سیگنال واضحی درباره اینکه بخواهند تعداد بیشتری از این سامانه را در اختیار اوکراین قرار دهند، نفرستادند.
هانکه بروینز اسلات، وزیر امور خارجه هلند در نشست وزرای خارجه و دفاع اتحادیه اروپا گفت: هلند در حال حاضر هر نوع امکانی را برای کمک به اوکراین بررسی میکند و در واکنش به یک ابتکارعمل آلمان برای کمک به تقویت دفاع هوایی اوکراین و خرید پهپادهای بیشتر حمایت مالی میکند.
اسلات در پاسخ به این که چرا خود هلند تمایلی به ارسال سامانههای پاتریوت خود برای اوکراین ندارد، گفت: «ما دوباره بررسی میکنیم که آیا میتوانیم انبارهای خود را از آن چه هنوز باقی مانده خالی کنیم یا خیر؛ اما این کار دشوار خواهد بود.»
ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو چند روز پیش اظهار کرد، این ائتلاف نظامی «نقشهای از توانمندیهای موجود در سراسر ائتلاف را ترسیم کرده و سامانههایی هستند که میتواند در اختیار اوکراین قرار دهد.» او اما از کشورهای صاحب پاتریوت که میتوانند به اوکراین کمک کنند، نام نبرد.
ساخت پاتریوت به زمان زیادی نیاز دارد. برخی تخمینها نشان میدهند که ساخت یک سامانه پاتریوت به دو سال زمان نیاز دارد؛ بنابراین، کشورهای صاحب این سامانه تمایلی به دست کشیدن از آنها و آسیبپذیر کردن خود ندارند. آلمان ۱۲ عدد از این سامانه را قبلا داشته که تا کنون سه سامانه را به اوکراین داده است.
پال جانسون، وزیر دفاع سوئد هم در پاسخ به این که آیا کشور او چنین سامانههایی را به اوکراین عرضه خواهد کرد، گفت: «من این احتمال را رد نمیکنم، اما در حال حاضر ما بر کمکهای مالی تمرکز کردهایم.» او گفت سوئد سامانههای دیگری برای اوکراین ارسال خواهد کرد که میتوانند «تا حدودی از فشار نیاز به پاتریوتها» کم کنند.
آمریکا و اوکراین، مذاکره درباره توافق همکاری امنیتی را آغاز کردند
ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین دوشنبه شب گفت که کییف و واشنگتن، مذاکرات در مورد توافق همکاری امنیتی دوجانبه را آغاز و طرح ارسال موشکهای دوربرد به نیروهای مسلح اوکراین را نهایی کردهاند.
زلنسکی در پیام شبانه اظهار کرد: تیمهای آمریکا و اوکراین کار روی توافقنامه امنیتی دوجانبه را شروع کردهاند که واقعا یک توافق نمونه خواهد بود.
کییف چندین توافقنامه امنیتی ده ساله با شماری از کشورهای عضو ناتو امضا کرده است؛ این توافقنامهها شامل حمایت طولانیمدت از اوکراین در مقابل حمله روسیه و بیانگر حمایت نظامی، سیاسی و مالی از اوکراین در سالهای آتی است.
زلنسکی دوشنبه شب پس از تماس تلفنی با جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا همچنین گفت که طرح انتقال موشکهای دوبرد ATACMS به اوکراین نیز نهایی شده است.
این موشکها تا حدود ۳۰۰ کیلومتر برد دارند و موجب تقویت قابلیتهای نظامی اوکراین در جنگ با روسیه میشود.
موشکهای قبلی که به اوکراین داده شده بود، دارای محدودیت برد تا ۱۶۵ کیلومتر بودند، زیرا این نگرانی وجود داشت که کییف حملاتی در عمق خاک روسیه انجام دهد.