واگذاری «شیرخوارگاهها»، جلب مشارکت یا فرار دولت از مسئولیت؟
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۰۵۲۶۱
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در واکنش به موضوع واگذاری خدمات عمومی به بخش غیردولتی، با تاکید بر اینکه واگذاری خدمات عمومی به بخش خصوصی به معنی فرار دولت از مسئولیت خودش است، میگوید: بحث خدمات عمومی، حمایتهای اجتماعی، آموزش، بیمه پایه و بهداشت و درمان وظیفه حاکمیت است و با کالایی کردن خدمات اجتماعی از طریق خصوصی سازی فقط فقرا بیشتر از قبل آسیب خواهند دید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا، چند روز گذشته بود که مسعودی فرید- معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور از واگذاری «شیرخوارگاهها» به بخش غیردولتی خبر داد و اعلام کرد که سازمان بهزیستی اعتقاد دارد که نقش سازمان به عنوان نهاد سیاستگذار عمدتا سیاستگذاری است از طرفی باید بر روند اجرای کار نظارت و فرایندها را تسهیل کند؛ علاوه بر این باید موانع را از سر اجرای کارها بردارد و اگر موسسات و خیرانی تمایل دارند در عرصه این خدمات ورود پیدا کنند، بتواند تسهیلگری لازم را انجام داده و گرهگشاییها صورت گیرد.
در واکنش به این اقدام سازمان بهزیستی، سیدحسن موسوی چلک- رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با تاکید بر اینکه طبق اصل ۲۱ و ۲۹ قانون اساسی دولت دارای وظایفی است، به ایسنا میگوید: اصل ۲۱ قانون اساسی در قبال مادران و فرزندان و کودکان بیسرپرست و اصل ۲۹ نیز درباره سوانح، حوادث و بیسرپرستی است. همین وظیفه در قانون تشکیل سازمان بهزیستی و قانون ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی نیز آمده است.
وی با تاکید مجدد بر اینکه حمایت از کودکان بیسرپرست و بدسرپرست، در اصل ۲۹ و ۲۱ به صراحت «تکلیف دولت» اعلام شده است، در ادامه به ماده ۲۶ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت نیز اشاره میکند و میافزاید: در این ماده از قانون ۱۳ فعالیت ذکر شده است. مجلس شورای اسلامی در سال ۸۰ در قانونی اعلام کرد که بهزیستی میتواند بخشی از فعالیتهای خود را واگذار کند و سپس دولت در قالب آئیننامه سازمانهای مردم نهاد، دوباره به شکل دیگری و در قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی این کار را کرد.
با کالایی کردن خدمات اجتماعی از طریق خصوصی سازی فقط فقرا بیشتر از قبل آسیب خواهند دید
موسوی چلک با تاکید بر اینکه واگذاری خدمات عمومی به بخش خصوصی به معنی فرار دولت از مسئولیت خودش است و این فقط محدود به خدمات بهزیستی نیست بلکه سایر حمایت ها و خدمات اجتماعی را هم در حوزههای آموزش ، بیمه، بهداشت و درمان و..را هم در بر می گیرد و نباید با نگاه کالایی به این خدمات نگاه کنیم و خصوصیسازی کنیم، گفت: خصوصیسازی چه درآمدی برای این مرکز میتواند داشته باشد؟ با این اطمینان میگویم که در آیندهای نه چندان دور خصوصیسازی برخی از مراکز به دلیل عدم تتاسب هزینه ها و درآمد ها مشکلات جدی و زیادی را برای مدیران این مراکز و خدمت گیرندگان در کشور ایجاد خواهد کرد و اگر تدبیر نکنیم حتی می تواند تبعات امنیتی و قضایی را نیز به دنبال داشته باشد. البته ممکن است این سوال مطرح شود که آیا ما نباید از ظرفیتهای مشارکتهای مردمی استفاده کنیم؟ اما بحث مشارکت مردمی با خصوصیسازی خدمات متفاوت است.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران میافزاید: نکته بعدی این است که میتوان خدمات عمومی را داشته باشیم و سپس مشارکت مردمی نیز وجود داشته باشد. مگر شیرخوارگاه آمنه و مراکز شیرخوارگاه های دیگر تاکنون از مشارکت مردم بهره نمیگرفت؟ همچنین ممکن است اینطور گفته شود که قانون گفته میتوان از ظرفیت بخش خصوصی استفاده کنیم؛ اما این قانون دارای اشکال است. مثل بسیاری از قوانین که بعد از مدتی بازنگری می شود ماده ۲۶ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت و سایر قوانینی که مروج خصوصی سازی خدمات عمومی هستند و بستری برای فرار دولت از مسوولیت قانونی در قبال ارایه خدمات به مردم می شود. این قانون باید بازنگری شود چرا که با کالایی کردن خدمات اجتماعی از طریق خصوصی سازی فقط فقرا بیشتر از قبل آسیب خواهند دید.
وی در ادامه به موضوع شیوع ویروس کرونا و خدمات درمانی توسط بخش دولتی اشاره و بیان میکند: در موضوع کرونا اگر مراکز درمان دولتی نبودند، بوی تعفن مردهها، سراسر ایران را فرا میگرفت. همین بحث نیز بر سر آموزش مطرح میشود؛ اصل ۳۰ قانون اساسی به آموزش عمومی رایگان اشاره کرده است، چرا این موارد در قانون اساسی گفته نشده که به بخش خصوصی واگذار شود؟ زیرا اینها ظلم در حق افراد نیازمند است و ما حق نداریم این کار را انجام دهیم.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران معتقد است که بحث خدمات عمومی، حمایتهای اجتماعی، آموزش، بیمه پایه و بهداشت و درمان وظیفه حاکمیت است.
جلب مشارکت به منزله خصوصیسازی نیستموسوی چلک با اشاره به اینکه با جلب مشارکت مردم در حوزه حمایتهای اجتماعی مخالف نیستم، اظهار میکند: جلب مشارکت به منزله خصوصیسازی نیست و این دو را از هم متفاوت میبینیم. باید مرکز دولتی برای کودکان داشته باشیم، از ظرفیت و مشارکتهای مردمی هم استفاده کنیم و خیرین حمایت کنند. چه کسی گفته است که این حمایت به منزله خصوصیسازی مراکز است؟.
وی ادامه میدهد: وزارت بهداشت از زمان شیوع ویروس کرونا تاکنون حدود ۲۰۰ هزار نفر را استخدام کرد زیرا در شرایط کنونی نیاز به خدمات درمانی دولتی افزایش پیدا کرد؛ همین اتفاق در حوزه اجتماعی افتاده است؛ در حوزه اجتماعی نیز به دلیل مشکلات متعددی که در جامعه ایجاد شد وظیفه دولت گسترش پیدا کرد.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران ادامه میدهد: زمانی که در جایی توسعه نیازها و مشکلات مردم را داریم (آن هم مشکلاتی از جنس حاکمیتی)، خصوصیسازی در بخش حمایتهای اجتماعی و خدمات عمومی اجتماعی به معنی آسیب زدن به بچهها و کسانی که توان مالی ندارند و افراد دارای معلولیت یا سالمندان و نیازمندان و... است وظیفه حاکمیت است که کار خود را انجام دهد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: در ۲۰ سال اخیر مشکلات اجتماعی بیشتر شد اما ما به دنبال کوچک کردن ساختار اجتماعی هستیم و این تناقض در انجام وظیفه قانونی بوده که بر عهده رئیس جمهوری است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: شیرخوارگاه واگذاری شیرخوارگاه ها مددكاري اجتماعي خصوصي سازي رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران حمایت های اجتماعی سازمان بهزیستی خدمات اجتماعی فرار دولت خدمات عمومی مشارکت مردم قانون اساسی خصوصی سازی جلب مشارکت بخش خصوصی حمایت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۰۵۲۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افتتاح بزرگترین نیروگاه خورشیدی انشعابی استان تهران به دست هایپراستار
مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) از مفاهیمی است که در دهههای اخیر وارد ادبیات کسبوکارهای بزرگ دنیا شده و در این مفهوم، سودآوری تنها عامل اثرگذاری بر تصمیمهای تجاری یک سازمان نیست، بلکه انتقاع اجتماع و عموم جامعه از فعالیتهای شرکت نیز در تصمیمگیریها دخیل است.
در این زمینه در ایران نیز شاهد ایفای مسئولیت اجتماعی، از سوی شرکتها در سالهای اخیر بودهایم، از جمله شرکت هایپراستار که در روز 10 اردیبهشت 1403، از نیروگاه خورشیدی خود در فروشگاه مارلیک، رونمایی به عمل آورد. این اقدام را میتوان نقطه عطفی در اجرای فعالیتهای مسئولیت اجتماعی شرکتها در ایران دانست، اما نقطهی مهمتر نگاه زیرساختی به مقولهی توسعهی پایدار در این شرکت است.
در رویداد رونمایی از بزرگترین نیروگاه خورشیدی استان تهران چه گذشت؟
در این مراسم که روی پشت بام فروشگاه هایپراستار مارلیک و در محل استقرار پنلهای خورشیدی این شرکت برگزار شد، مهمانانی از شرکت توزیع برق استان تهران، سازمان انرژیهای تجدیدپذیر و بهرهوری انرژی برق (ساتبا) و سازمان حفاظت از محیط زیست، به همراه فعالان رسانهای و کنشگران محیطزیست حضور داشتند. این نیروگاه که در وسعت دو هزار متر مربع و در طی ۴ ماه ساخته شده، در اولین سال فعالیت خود ۳۶۲ هزار کیلووات ساعت برق تولید میکند.
بابک هاشمی، مدیرعامل هایپراستار در این مراسم با اشاره به تاریخچهی هایپراستار به عنوان پایهگذار صنعت خردهفروشی مدرن در ایران، به اهداف توسعه پایدار و مسئولیت اجتماعی این شرکت اشاره کرد و در مورد این پروژه گفت: «برنامههای توسعه پایدار و مسئولیت اجتماعی از روز اول تاسیس این شرکت، خط مشی ما بوده و امروز خوشحالیم با رونمایی از اولین نیروگاه خورشیدی در بین سرمایهگذاران بخش خصوصی در صنعت خردهفروشی ایران، قدم مهمی در اجرای مسئولیتهایمان برداشتهایم.»
وی در ادامه افزود: «این نیروگاه به شبکه توزیع برق استان تهران متصل شده که برق مصرفی معادل ۷۵ خانهی مسکونی در سال را تامین خواهد کرد.»
در ادامه البرز بازغی، مدیرکل توسعه و سرمایهگذاری این شرکت در زمینهی نگرش این شرکت به مفهوم توسعه پایدار گفت: «توسعهی پایدار، مفهومی توسعهیافته از مسئولیت اجتماعی است که در ده سال گذشته در دنیا به آن توجه بسیاری شده است. در شرکت هایپراستار نیز این مساله در سه رکن توانمندسازی نیروها و همکاران، مسئولیتهای اجتماعی و بازاندیشی به منابع تعریف شده است. نگاه ما بازاندیشی به منابع در دسترس بوده است. زیرا منابع نامحدود نیست و باید به صرفه و با نگاه محیط زیستی مصرف کنیم. به همین جهت است که توسعهی پایدار در داخل دپارتمان توسعه و سرمایهگذاری قرار گرفته است تا به سرمایهگذاری در آن متعهد باشیم.»
نسترن بنیجمالی، مدیر توسعه پایدار و مسئولیتهای اجتماعی هایپراستار نیز در زمینهی اقدامات این شرکت گفت: «در زمینهی توانمندسازی نیروها و همکاران، مهمترین اقدام ما آشنایی آنها با مفهوم توسعه پایدار و اهدافش بوده است. در زمینهی مسئولیتهای اجتماعی، استخدام توانیابان، جمعآوری باتریهای زباله، جمعآوری و اهدای ۸ تن لباس دست دوم، توزیع ۱۳ تن غذا و محصولات غذایی در خیریهها تنها در سال گذشته و تاسیس اولین بانک غذای ایران مهمترین اقدامات بودهاند. در زمینهی بازاندیشی به منابع نیز، ترویج استفاده از کیسههای پارچهای به نام «اکوبگ» برای کاهش مصرف کیسههای پلاستیکی، مدیریت کاهش مصرف آب و برق در فروشگاهها، کاهش مصرف کاغذ، ایجاد دفتر کار سبز و در نهایت تاسیس نیروگاه انشعابی خورشیدی بخشی از اقدامات عملی این شرکت در راستای توسعهی پایدار به شمار میرود.»
اثرات زیست محیطی نیروگاه خورشیدی هایپراستار
بنیجمالی در مورد اثرات محیط زیستی این نیروگاه خورشیدی گفت: «نیروگاه مارلیک هایپراستار، بزرگترین نیروگاه خورشیدی انشعابی تهران با توان ٣۶٢ هزار کیلووات ساعت از انتشار بیش از ٣ میلیون و ۴٠٠ هزار کیلوگرم گاز دیاکسید کربن در طی عمر ۲۰ سالهی خود جلوگیری میکند که ارزش این اقدام برای کاهش گازهای گلخانهای، معادل کاشت جنگلی به وسعت ۱۳۶ هزار درخت در کشور است.»
امید به توسعهی مفهوم مسئولیت اجتماعی شرکتی در بین شرکتهای ایرانی
انرژی تابش خورشید به صورت سالیانه در کشورمان ایران در بازهی ۱۳۰۰ تا ۲۲۰۰ کیلووات ساعت بر مترمربع است و به همین دلیل ایران جزو مناطق با پتانسیل بالا از نظر تابش انرژی خورشیدی در دنیا است، اما با وجود این ظرفیت بالا و در مقایسه با کشورهای همرده و مشابه، سرمایهگذاری بسیار ناچیزی در این زمینه صورت گرفته است. همانگونه که در گزارشها مشخص است، بخشی از آلودگی هوای شهرها، ناشی از فعالیتهای نیروگاههای گازی و سوزاندن سوختهای فسیلی برای تولید برق است. به همین جهت در صورت الگوبرداری شرکتهای بخش خصوصی از این اقدام یک شرکت پیشرو، میتوان امیدوار بود نه تنها بخشی از ظرفیت انرژی خورشیدی در کشور بهرهبرداری شود، بلکه بتوان ناترازی میان تولید و مصرف را با انرژی پاک و تجدیدپذیر جبران و به این واسطه به حفاظت از محیط زیست نیز کمک کرد.