انتقاد چمران از چندصداییهای ستاد ملی مقابله با کرونا
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۰۸۱۸۰
خبرگزاری مهر: مهدی چمران عضو شورای ائتلاف نیروهای انقلاب طی یادداشتی نوشت: بیش از یکسال است که ویروس منحوس کرونا وارد کشور شده و در طی این مدت زحمات بسیار زیادی از سوی وزارت بهداشت، سیستم درمانی کشور و بیمارستانها کشیده شده است و کادر درمان تمام توانشان را در راه بهبود وضعیت ایجاد شده صرف کردهاند که این موضوع جای تقدیر و تشکر فراوان دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تلاشهای نظام سلامت کشور بر کسی پوشیده نیست به طوری که مسئولین دولتی و مردم بارها این تلاشها را قدر دانستهاند و نهایتاً رهبر فرزانه انقلاب چندین نوبت کادر پزشکی کشور را مورد تقدیر و تشکر قرار دادند.
متاسفانه با وجود تمام تلاشهای صورت گرفته در ماههای گذشته، اخیراً شاهد شلوغ شدن دوباره بیمارستانها هستیم که این موضوع فشار فوقالعادهای را به سیستم درمانی کشور وارد میکند؛ امیدواریم نظام سلامت کشور و کارکنان خدوم این بخش بتوانند به مانند گذشته تابآوری داشته و از عهده این مسئولیت سنگین برآیند.
باید به این نکته اذعان داشت که کادر درمان کشور ما با وجود تمام فشارهای اقتصادی ناشی از تحریمها توانستند تلاش فوقالعادهای را از خود به نمایش بگذارند و کارنامه بسیار مثبتی را نسبت به دیگر کشورها به دست بیاورند اما متاسفانه به دلیل برخی از موارد هم اکنون شرایط از نظر میزان ابتلا و تعداد جانباختگان بسیار نامطلوب است و امیدواریم هرچه زودتر آمار مربوط به این موضوع روندی نزولی به خود بگیرند.
چندصداییهایی که هماکنون از ستاد ملی مقابله با کرونا به گوش میرسد به هیچ عنوان مناسب نیست. متاسفانه میبینیم که متخصصین مباحثی را مطرح میکنند ولی نهایتاً دستورات خارج شده از ستاد چیزی دیگر است. این روند به هیچ عنوان مناسب نیست و مردم نسبت به این موضوع ناراضی هستند.
ما دیدیم که در تعطیلات نوروز ۱۴۰۰ سفرها رها شدند. مدیریت بیماری با خواهش و تمنا محقق نمیشود و میبایست مسئولین در این زمینه جدی عمل میکردند و مانع از انجام سفرها میشدند. متاسفانه پیامد این مدیریت نادرست هم اکنون گریبانگیر مردم شده و آمارهای مربوط به بیماری کرونا هر روز صعودی تر از روز قبل میشود.
در سایه سیاستهای نادرست اتخاذ شده در مورد سفرهای نوروزی، ماه مبارک رمضان نیز از آن متاثر شده و عملاً بسیاری از برنامههای مساجد، هیئتها و نشستهای مذهبی که مردم به آنها دلبسته بودند رو به تعطیلی خواهد رفت.
این یک بی تدبیری بود و بایستی چرایی اتخاذ چنین سیاستهایی بررسی شود و از ادامه چنین تصمیمگیریهای اشتباهی جلوگیری به عمل آید.
نمونههای این نوع تصمیم گیریهای نادرست بسیار است برای مثال چرا باید بخاطر خوشایند عدهای و برقرار بودن تفریحاتشان سفرهای ترکیه ادامه داشته باشد در حالی که شیوه نامههای بهداشتی در این سفرها رعایت نمیشود و در مقابل چندین ماه است که سفر به عتبات و عالیات غیر ممکن است. چرا باید سفرهای لوکس و تفریحی به کشوری که دارای شرایط کرونایی نامناسبی است برقرار باشد؟
در زمینه مقابله با کرونا در شهر نیز باید گفت که مدیریت شهری به همراه سازمانهای زیر مجموعه، کارمندان، بسیج، شورایاران و مردم در روزهای اول شیوع این بیماری تلاش بسیاری کردند تا زنجیره کرونا قطع شود اما مدیریت شهری با گذشت زمان از آن تلاشهای اولیه صورت گرفته کم کم فاصله گرفت و هم اکنون ما کار خاصی را در این زمینه نمیبینیم. مدیریت شهری میبایست بیش از این به میدان بیاید و اقدام به ساماندهی کسب و کارها کند تا شرایط بهتری برای مقابله با کرونا ایجاد شود.
باید به این نکته توجه داشت که بسیاری از خانهها در تهران آپارتمانی هستند و فضای کافی برای ورزش در آنها وجود ندارد لذا میتوان با یک برنامهریزی مبتنی بر پروتکلهای بهداشتی به جای بستن و تعطیلی پارکها، فضای مناسبی را برای ورزش کردن و نفس کشیدن مردم فراهم آورد که البته در این مورد مردم نباید به دورهمی در پارکها بپردازند. کودکان ما اکنون بیش از یکسال است که مدرسه نرفتهاند و میتوان با برنامهریزی درست از فضای پارکها برای کودکان نیز برنامهریزی داشت تا هم آنان به نشاط برسند و هم بیماری منتقل نشود.
اما یکی از مهمترین مسائلی که باید مدیریت شهری برای آن چارهای بیاندیشد موضوع حمل و نقل عمومی است که بر اساس گفته کارشناسان یکی از اماکن اصلی شیوع ویروس کرونا به حساب میآید. ما هم اکنون در این بخش برنامهریزی صحیحی را نمیبینیم به طوری که هر بار فیلمی از متروی تهران در حال پخش شدن است که جمعیت کثیری در حال تجمع و استفاده از این سیستم حمل و نقلی هستند. یقیناً با این نوع استفاده از مترو و اتوبوس و عدم رعایت فاصله گذاریهای اجتماعی نمیتوان توقع داشت که ویروس کرونا منتقل نشود.
از سوی دیگر همچنان طرح ترافیک برقرار است و اگر فردی بخواهد با خودروی شخصی تردد کند باید هزینههایی هنگفت را پرداخت کند. ضروری است که مدیریت شهری هرچه زودتر در زمینه حمل و نقل شهری در شرایط کرونایی تدبیری جدی بیاندیشد و مانع از به خطر افتادن جان شهروندان در شرایطی که کرونای انگلیسی به سرعت در حال شیوع و گسترش است، بشود.
لازم به ذکر است که در زمینه حمل و نقل عمومی و تهیه اتوبوس و مترو صرفاً این موضوع بر عهده شهرداری نیست بلکه ۵۰ درصد از هزینههای خرید را باید دولت پرداخت کند و مابقی آن بر عهده شهرداری است. متاسفانه دولت در این زمینه طی سالهای گذشته کمکی نکرده است اما این توقع میرود که شهرداری از سهم ۵۰ درصدی خود کار را پیش ببرد و مانع از این شود که شهر از نظر حمل و نقل دچار مشکل شود. هم اکنون شهر نیازمند ۳۰۰۰ دستگاه اتوبوس است و رفع این نیاز با تحرک جدی شهرداری میتواند مرتفع شود.
منبع: فردا
کلیدواژه: مهدی چمران عضو شورای ائتلاف نیروهای انقلاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۰۸۱۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موج مهاجرت پرستاران به کشورهای خلیج فارس
با آن که کشور با کمبود ۱۰۰ هزار پرستار مواجه است، وزارت بهداشت حاضر نیست حدود ۲۰ هزار پرستارِ طرحی را که طرح خود را گذراندهاند و در دوره کرونا نیز سنگ تمام گذاشتند، به کار گیرد.
به گزارش همشهری آنلاین، ساعتهای کاری زیاد، حجم سنگین کار، شیفتها و اضافهکاریهای اجباری و با دستمزد اندک، فرسایشی بودن این شغل، اجرا نشدن قوانین اصلاح حقوق و مزایا، تاخیرهای همیشگی در پرداخت معوقهها، کارانههای زیر یک میلیون تومان و حقوقهای ناچیز ۱۲ تا ۱۴ میلیون تومانی موجب شده که خیلی از پرستاران با وجود علاقه به حرفهشان و با این که در این زمینه تحصیلات و دانش دارند، عطای این شغل را به لقایش ببخشند.
طی سالهای اخیر شاهد چندین موج مهاجرت پرستاران از کشور و یا تغییر شغل آنها بودهایم. مشکلات شغلی پرستاران تا حدی طاقتفرسا شده که این روزها مدام خبر استعفای دسته جمعی آنها از مراکز درمانی را میخوانیم و میشنویم. هفته گذشته بود که ۴۳ نفر از پرستاران اتاق عمل و بیهوشی بیمارستان شهدای تجریش تهران استعفای دستهجمعی دادند. اواخر فروردین هم ۲۲ پرستار بیمارستان تخصصی طالقانی چالوس به صورت گروهی استعفا دادند. به این لیست باید پرستاران بیمارستان طالقانی آبادان و چند مرکز درمانی یزد را هم اضافه کرد که استعفای دستهجمعیشان در ماههای گذشته خبرساز شد. اتفاقی که در یک سال گذشته بارها در مراکز درمانی مختلف رخ داد.
۲۰ هزار پرستار طرحیِ بلاتکلیفسوی دیگر این ماجرا پرستارانی هستند که دوره طرح خود را در دوران پاندمی کرونا گذراندند و وزارت بهداشت نیز قول جذب و استخدام آنها را داد، اما بعد از فروکش کردن کرونا به وعدههای خود عمل نکرد و آنها را به حال خود رها کرد. پرستارانی که جان خود را کف دست گرفتند و حتی تعداد زیادی از آنها به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست دادند.
سید محمد علوی، پرستار بالین و فعال صنفی حوزه پرستاران به این موضوع اشاره میکند که با وجودِ کمبود بیش از ۱۰۰ هزار پرستار در کشور، وزارت بهداشت حاضر نیست ۲۰ هزار پرستار را که طرح خود را در دوره کرونا گذراندهاند و به پرستاران طرحی شناخته میشوند، جذب کند.
علوی میگوید: این پرستاران در دوره مخوف کرونا ایثار کردند و به جامعه خدمت کردند. آنها میتوانستند طرحشان را به تعویق بیندازند، اما ازخودگذشتگی کردند و طرح خود را زودهنگام شروع کردند که کارها روی زمین نماند. ما تعداد زیادی دانشجوی ترم ۸ داشتیم که درسشان تمامنشده، طرحشان را شروع کردند و در دل کرونا رفتند.
پرستارانی که با سابقه ۲۰ ساله، شرکتی هستنددر دوره کرونا تعدادی از پرستاران به تازگی طرح خود را به اتمام رسانده بودند، اما مسئولان با دادن فراخوان و بستن قرادادهای کوتاهمدت ۶ ماهه و وعده استخدام و تامین امنیت شغلی، آنها را هم نگه داشتند. چون بیمارستانها به شدت دچار کمبود نیرو بود. این را علوی میگوید و ادامه میدهد: وعدهها باعث شد که خیلی از پرستارها با وجود اتمام طرحشان ماندند و کار کردند. اما بعد از پاندمی کرونا با کملطفی و بیمهری مسئولان مواجه شدند.
این فعال صنفی پرستاران میگوید: ما الان حدود ۲۰ هزار نیروی پرستار کارکشته داریم که ۴ سال درس خواندهاند و برادری خود را هم در بحران کرونا ثابت کردند، اما وزارت بهداشت آنها را به کار نمیگیرد. در این میان پرستارانی هم داریم که بیش از ۲۰ سال سابقه کار دارند، اما هنوز شرکتی هستند و تبدیل وضعیت نشدهاند.
از تغییر شغل تا مهاجرت به کشورهای عربیمیانگین حقوق پرستاران با در نظر گرفتن سابقه فعالیت آنها بین ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان است. این را فعال صنفی حوزه پرستاران میگوید و ادامه میدهد: پرستاران باید چند جا کار کنند تا بتوانند زندگی خود را بگذرانند. خیلی از آنها هم تغییر شغل دادهاند؛ در تاکسی اینترنتی کار میکنند، آنلاینشاپ زدهاند و .... فقط هم معیشت پرستاران مشکل ندارد. ما همکار پزشک داریم که هنوز پروانه مطب خود را نگرفته و بعد از شیفت درمانگاه مسافرکشی میکند.
علوی میگوید: مشکلات معیشتی پرستاران و عدم اجرای تبدیل وضعیت آنها باعث شده که خیلی از آنها اقدام به مهاجرت کنند. حقوق و مزایای پرستارانی که به عمان مهاجرت کردهاند، ۶ برابر حقوق یک پرستارِ فعال در ایران است.
او میگوید: متاسفانه پرستارانِ کشورهای حاشیه خلیج فارس را ایران دارد تامین میکند. چون الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم و خودمان دچار کمبود باشیم. مساله این است که کمبود پرستار در نهایت به سلامت مردم آسیب میزند. نه به کس دیگری.
هر ساعت اضافهکاری ۱۵ هزار تومان!قانون تعرفه خدمات پرستاری، یکی از قوانین اصلاح حقوق پرستاران بود که در سال ۱۳۸۶ به تصویب رسید، اما هرگز عملیاتی نشد. تا این که در سال ۱۴۰۰ خود مقام معظم رهبری ورود کردند. با این حال این قانون هرگز به سرانجام نرسید. فعال صنفی حوزه پرستاران میگوید: این قانون که گفته میشود اجرایی شده، با چیزی که در شیوهنامه آن آمده است، خیلی تفاوت دارد. درواقع فقط دارند کارانه ادوار قبل را به اسم تعرفه خدمات پرستاری پرداخت میکنند.
الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم
علوی توضیح میدهد: تعرفه خدمات پرستاری، یک قانون است که دهها بار از سوی خود حاکمیت ضمانت اجرایی گرفته است. مقام معظم رهبری بارها در روزهای پرستارِ سالهای مختلف به مسئولان تاکید کردند که این قانون را اجرا کنند. با این حال این قانون هنوز اجرا نشده است. یکی از تاکیدهای رهبری این بود که: «با کادر سلامت ایام کرونا نباید مانند کارگر فصلی رفتار شود.»، اما متاسفانه وزارت بهداشت دقیقا فصلی برخورد کرد و بعد رفع نیازش در دوره کرونا به آنها گفت: «به سلامت»!
به گفته علوی، هر پرستار علاوه بر ۱۷۰ تا ۱۸۰ ساعت کار موظفی در ماه، باید ۱۵۰ تا ۲۰۰ ساعت هم اضافهکاری داشته باشد. اما مبنای پرداخت هر ساعت اضافهکاری آنها فقط ۱۵ هزار تومان است! آیا این مبلغ با این حجم از فشار کار و فرسایشی بودن این شغل عادلانه است؟ این نشان میدهد که نظام پرداخت وزارت بهداشت نیاز به بازنگری جدی دارد.
لزوم احیای قانون حمایت از مدافعان سلامتِ ایام کروناوزارت بهداشت به تازگی اعلام کرده که در سال ۱۴۰۳ قصد استخدام ۲۵ هزار نیرو را دارد. در این میان، تعدادی از فعالان صنفی پرستاری در نامهای به ابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری از او خواستهاند که برای حل مشکل شغلی پرستاران، طرح استفساریهای به مجلس ارائه دهد و این استفساریه پس از دریافت موافقت مجلس، به وزرات بهداشت ابلاغ شود و دستور دهد که وزارت بهداشت از منابع مالی خود، پرستاران طرحی را به کارگیری کند.
علوی میگوید: وزارت بهداشت هم توان اجرایی این کار را دارد و هم پولش را. حتی اصرار داریم که این استفساریه در لایحه بودجه سالانه هم گنجانده شود. اگر این اتفاق رخ دهد، گام بزرگی در جهت کاهش مشکلات جامعه پرستاری برداشته خواهد شد.
این فعال صنفی حوزه پرستاران میگوید: درضمن ما قانونی داریم که در دوران کرونا به نام قانون "حمایت از ایثارگران و مدافعان سلامت در ایام کرونا" که در ستاد ملی کرونا وضع شد. خواسته ما احیای این قانون است. البته بدون برگزاری هیچ آزمونی برای پرستاران. آزمون این نیروها همان کرونا بود و نیاز نیست دوباره در آزمونی شرکت کنند. حتی اگر مهارت نداشتند، در دوره کرونا کاملا کارآزموده و کارشناس شدند و اتفاقا الان به درد دسیستم میخورند.