بهبودیافتگان کووید ۱۹ فقط به یک دوز واکسن نیاز دارند
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۲۷۰۲۵
بر اساس تحقیقات جدید، کسانی که از کووید ۱۹ بهبود یافتند پس از دریافت اولین دوز واکسن mRNA، یک واکنش آنتی بادی قوی داشتند، اما بعد از دوز دوم، ایمنی کمی داشتند.
یافتهها نشان میدهد که برای تولید واکنش آنتی بادی کافی ممکن است فقط به یک دوز واکسن نیاز باشد. کسانی که کووید ۱۹ نداشتند تا زمانی که واکسن دوم خود را دریافت نکردند، واکنش ایمنی کامل نداشتند که اهمیت دریافت دو دوز توصیه شده را تقویت میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این مطالعه بینش بیشتری در مورد ایمونوبیولوژی اساسی واکسنهای mRNA فراهم میکند که میتواند به شکل گیری راهبردهای آینده واکسن کمک کند.
«جان وری»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، در این باره میگوید: «این نتایج برای تأثیر واکسن کوتاه مدت و بلند مدت دلگرم کننده است و به درک ما از واکنش ایمنی واکسن mRNA از طریق تجزیه و تحلیل سلولهای B حافظه میافزاید.»
واکنش ایمنی انسان به واکسنها و عفونتها منجر به دو نتیجه عمده میشود: تولید آنتی بادیهایی که ایمنی سریع را ایجاد میکنند و ایجاد سلولهای B حافظه که به ایمنی طولانی مدت کمک میکنند. این مطالعه یکی از اولین مواردی است که نشان میدهد تفاوت سلولهای حافظه B بعد از واکسیناسیون در افرادی که قبلاً دچار عفونت کووید ۱۹ شده اند، در مقایسه با افرادی که مبتلا نشده بودند، متفاوت است.
دادهها تفاوتهای کلیدی در واکنشهای ایمنی واکسن را در افراد سالم در مقابل افراد بهبود یافته از کووید ۱۹ نشان میدهد. یافتهها نشان میدهد که فقط یک دوز واکسن در افراد بهبود یافته از کووید ۱۹ ممکن است برای ایجاد حداکثر واکنش ایمنی، بر اساس پاسخ آنتی بادی قوی و سلولهای حافظه B کافی باشد. این حالت احتمالاً به دلیل واکنش اولیه ایمنی بدن به دلیل عفونت طبیعی شأن است.
محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.
مهر/
برچسب ها: کووید ۱۹ ، کووید ۱۹ ، واکسن لینک کوتاه خبر: bzna.ir/000O2Kمنبع: بازار نیوز
کلیدواژه: کووید ۱۹ کووید ۱۹ واکسن واکنش ایمنی نشان می دهد آنتی بادی دوز واکسن کووید ۱۹
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۲۷۰۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای اولینبار ساخت سلول زنده در آزمایشگاه/ انسان قادر به انجام کار طبیعت میشود؟
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، رونیت فریمن، محقق در دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل، به کمک همکارانش مراحلی را برای دستکاری «DNA» و پروتئینها برای ایجاد سلولهایی شبیه به سلولهای طی کردند؛ برای اولین بار است که چنین تلاشی در زمینه پزشکی رخ دادهاست. دستاورد آنها میتواند در پزشکی ترمیمی موثر واقع شود و به عنوان ابزاری برای تشخیص دارو استفاده شود.
آزمایشگاه فریمن در دانشگاه کارولینای شمالی واقع شدهاست؛ این محقق میگوید:« با کشفی که اتفاق افتاد، حتی میتوان با کمک علم مهندسی به سمت بافتها حرکت کرد؛ بافتهایی که به تغییرات محیطی حساس باشند و به شکل داینامیک رفتار کنند.»
سلولها و بافتها از پروتئینهایی ساخته شدهاند که برای انجام وظایف و شکلدهی به ساختارها با یکدیگر پیوند میخورند. پروتئینها برای تشکیل چارچوب یک سلول به نام اسکلت سلولی ضروری هستند. بدون آن، سلولها نمیتوانند کار کنند. اسکلت سلولی به سلولها اجازه میدهد که هم از نظر شکل و هم در پاسخ به محیط خود انعطاف پذیر باشند.
برای انجام این کار، این تیم از روش پیتید DNA استفاده کردند؛ از روی DNA و اطلاعات موجود در آن، پلی پپتید (پروتئین) ساخته میشود. در این روش پپتیدها، بلوکهای سازنده پروتئینها و مواد ژنتیکی را هدایت میکنند تا با یکدیگر کار کنند و یک اسکلت سلولی را تشکیل دهند.
بنابر گفته فریمن «DNA» به طور معمول در اسکلت سلولی ظاهر نمیشود. ما توالیهایی از DNA را دوباره برنامهریزی کردیم تا به عنوان یک ماده پیونددهنده پپتیدها عمل کند. زمانی که این ماده برنامهریزی شده در قطرهای آب قرار گرفت، ساختار آن شکل گرفت.
توانایی برنامهریزی «DNA» به این روش، به این معنی است که دانشمندان میتوانند سلولهایی ایجاد کنند تا عملکردهای خاصی را انجام دهند و حتی واکنش سلول را به عوامل استرسزای خارجی تنظیم کنند. در حالی که سلولهای زنده پیچیدهتر از سلولهای مصنوعی ساختهشده توسط آزمایشگاه فریمن هستند، اما غیرقابل پیشبینیتر هستند و در برابر محیطهای متخاصم مانند دماهای شدید حساستر هستند.
فریمن میگوید: «سلولهای مصنوعی حتی در دمای ۵۰ درجه سانتیگراد پایدار بودند و امکان ساخت سلولهایی با قابلیتهای خارقالعاده را در محیطهایی که معمولاً برای زندگی انسانها نامناسب هستند، باز میکند».
فریمن میگوید، مواد آنها برای کار ساخته شدهاست. عملکرد خاصی دارد و سپس خود را تغییر میدهد تا عملکرد جدیدی داشته باشد. کاربرد آنها را میتوان با افزودن طرحهای مختلف پپتید یا «DNA» برای برنامهریزی سلولها در موادی مانند پارچه یا بافت سفارشی کرد. این مواد جدید میتوانند با سایر فناوریهای سلول مصنوعی ادغام شوند، همگی با کاربردهای بالقوهای که میتوانند زمینههایی مانند بیوتکنولوژی و پزشکی را متحول کنند.
فریمن می گوید: «این تحقیق به ما کمک میکند بفهمیم چه چیزی زندگی را میسازد. این فناوری سلول مصنوعی نه تنها ما را قادر میسازد تا آنچه را که طبیعت انجام میدهد، بازتولید کنیم، بلکه موادی را نیز میسازد که از زیست شناسی پیشی میگیرند.»
این گزارش در sciencedaily منتشر شدهاست.
۲۲۷۲۲۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898917