به نقل از «ایران آنلاین»

عقب‌نشینی بایدن مقابل مهاجران

تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۳۴۲۵۶

عقب‌نشینی «جو بایدن» از طرحش برای مسأله مهاجران، تردیدها را در مورد توان تصمیم‌گیری او بالا برد. او در چرخشی 48 ساعته ابتدا مسیر «ترامپ» در مسأله مهاجران را پیمود و سپس آن را کنار گذاشت و اعلام کرد، اجرای طرح «ترامپ» برای مهاجران، موقتی است.

به گزارش سایت شبکه خبری «سی‌ان‌ان»، پس از انتشار آماری که نشان می‌داد تنها در ماه مارس بیش از 170 هزار مهاجر راهی امریکا شده و در مرزهای این کشور در انتظار ورود به آن هستند، روز جمعه «جو بایدن»، رئیس جمهوری امریکا در سخنانی اعلام کرد، سقف پذیرش مهاجران در امریکا همان 15 هزار پذیرش که دولت «دونالد ترامپ» تصویب کرده بود، باقی می‌ماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تصمیمی که کاملاً در تناقض با شعارهای انتخاباتی او بود که از یک سال قبل از انتخابات 2020 بارها تأکید کرده بود، در صورت پیروزی طرح‌های مهاجرتی «ترامپ» را لغو می‌کند. همین تناقض نه تنها مهاجرانی را که امیدوارانه به دوره بایدن نگاه می‌کردند، که بسیاری از دموکرات‌ها را هم که همواره داعیه حمایت از مهاجران را دارند، شگفت‌زده کرد و اعتراض آنها را برانگیخت. «ایلهان عمر»، نماینده حزب دموکرات در مجلس نمایندگان امریکا که خود از جمله مهاجرانی است که دهه 1990 از جنگ داخلی سومالی گریختند و به امریکا پناهنده شدند، در توئیتی تصمیم بایدن را «تصمیمی ننگین» خواند. «الکساندریا اوکاسیو کورتز»، نماینده حزب دموکرات در نیویورک هم در توئیتی به «بایدن» هشدار داد، به خاطر داشته باشد که حامیان او بسیار شکننده هستند و اگر توانست در انتخابات به پیروزی برسد، به‌خاطر وعده‌هایی بوده که در مورد وضعیت زندگی مهاجران داده بوده است.
طوفان این اعتراض‌ها در نهایت «بایدن» را بر آن داشت، پس از بازی گلف در «دلاور» (که یادآور گلف‌بازی‌های ترامپ هم بود) تصمیم خود را پس گرفته و اعلام کند، طرح پذیرش 15 هزار مهاجر، طرحی موقتی است و تغییر خواهد کرد و احتمالاً به 62 هزار و 500 نفری که قبلاً وعده داده بود، می‌رسد. کاخ سفید نیز در بیانیه‌ای رسانه‌ها را مقصر سردرگمی مخاطبان در مسأله مهاجران و وعده‌های «بایدن» در‌خصوص آنها دانست و اعلام کرد تصمیم نهایی در مورد بودجه مهاجران و افزایش شمار پذیرش‌های مهاجرتی، تا اواسط ماه آینده انجام خواهد شد، اما تا آن زمان کاخ سفید مجبور خواهد بود به طرح «ترامپ» که شامل پذیرش 15 هزار مهاجر بود، ادامه دهد.
عقب‌نشینی «بایدن» از تداوم طرح مهاجرتی دولت قبل، یک پیروزی بزرگ برای گروه‌های حقوق بشری و حامیان بهبود شرایط زندگی مهاجران بود. اما باعث شد کسانی که در حال رصد دقیق 100 روز نخست ریاست جمهوری «بایدن» هستند، این سؤال را مطرح کنند که آیا رئیس جمهوری جدید امریکا در تصمیم‌گیری‌های خود از ثبات لازم برخوردار است یا نه. بویژه که همزمان انتشار خبری دیگر صداقت «بایدن» در دوران مبارزات انتخاباتی‌اش را زیر سؤال برد. به گزارش سایت شبکه خبری «بی‌بی‌سی»، سال گذشته «جو بایدن» پس از انتشار گزارشی در روزنامه
«نیویورک تایمز» مبنی بر اینکه روسیه به طالبان برای کشتن نظامیان امریکایی هدیه می‌دهد، بارها در کمپین‌های انتخاباتی‌اش «ترامپ» را متهم کرده بود که با سیاست‌هایش و نداشتن ایستادگی لازم مقابل روسیه، جان نظامیان امریکا را به خطر انداخته و متوجه توافق‌های پنهان روسیه با طالبان نشده است. در آن زمان «ترامپ» انتشار این گزارش را خبر جعلی خواند، اما «بایدن» بارها و بارها از این ابزار علیه «ترامپ» استفاده کرد. با این حال روز پنجشنبه کاخ سفید اذعان داشت، شواهد اندکی وجود دارد که نشان دهد روسیه به طالبان بابت کشتار سربازان امریکایی هدیه داده باشد.

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۳۴۲۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا ایران بزرگ و قدرتمند نمی‌خواهد وارد جنگ با اسرائیل شود؟

فرارو- غسان شربل، مدیر مسئول روزنامه الشرق الاوسط

به گزارش فرارو به نقل از الشرق االاوسط، خطرناک‌ترین نکته در مورد شعله‌هایی که امروز خاورمیانه را فرا گرفته، آن است که بازیگران قدرتمند توانایی راه اندازی و به راه انداختن یک جنگ را دارند، اما توانایی پایان دادن به آن با یک ضربه ناک اوت یا یک توافق قابل دوام را ندارند. گستردگی بحران نشان می‌دهد که آرامبخش‌ها بی فایده هستند. آن‌ها پیش‌تر آزمایش شده اند و صرفا جنگ‌های شدیدتری را به همراه داشته اند.

راه حل‌های واقعی مستلزم تصمیمات دردناک و غیرمحبوب هستند که به نظر می‌رسد طرفین قادر به اتخاذ آن نیستند. بنابراین، به نظر می‌رسد که منطقه در یک تله خطرناک و درگیری آشکار صرفنظر از شدت آن گرفتار شده است. مردم خاورمیانه شاهد وقوع تحولات دردناک هستند. ایالات متحده نیازی به نشان دادن قدرت خود ندارد. در میانه فروپاشی در خاورمیانه نقش روسیه محدود به نظر می‌رسد و چین بسیار دور است. هیچ کس برای جایگاه آمریکا در صندلی راننده رقابت نمی‌کند. آمریکا نیروی بزرگی است که نباید با آن دشمنی کرد. این یک منبع نگرانی به درجات مختلف برای متحدان و دشمنان آن کشور است.

در پی عملیات طوفان الاقصی آمریکا ناوگان خود را به منطقه اعزام کرد تا از سرایت جنگ و تبعات آن جلوگیری کند. امریکا در این زمینه موفق بود، اما نتوانست جلوی منازعات پس از آن در دریای سرخ و جنوب لبنان را بگیرد. هم چنین، امریکا نتوانست پهپاد‌های پرتاب شده توسط یگان‌های حشد الشعبی در عراق یا پیام‌های ارسال شده در سراسر جولان را متوقف کند.

همانند سایر نقاط جهان در خاورمیانه نیز نمی‌توان ماشین نظامی آمریکا را نادیده گرفت و آن ماشین توانایی فوق العاده‌ای در پیشگیری و بازدارندگی دارد. شاید آمریکا نتوانست تهران را از اقدام تلافی جویانه در پاسخ به حمله اسرائیل به کنسولگری آن کشور در دمشق بازدارد، اما موفق شد از وارد آمدن ضربه‌ای شدید بر اسرائیل توسط موشک‌ها و پهپاد‌های ایرانی جلوگیری کند.

ایران زمان حمله خود را اعلام کرد و موافقت کرد که حمله سبک باشد. ایالات متحده مانع از وارد شدن ضربات بزرگ به دو طرف شد، اما موفق نشد از تبادل پیام‌های داغ توسط دو طرف علیه یکدیگر جلوگیری کند.

روسیه درگیر جنگ خود در اوکراین است. چین محاسبات پیچیده و بلند مدتی دارد. این کشور یک چشم اش به اقتصاد و چشم دیگرش به تایوان است و برای دوئل با امریکا عجله‌ای ندارد.

بنابراین، ساکنان خاورمیانه خود را با یک سایه بزرگ مواجه می‌بینند: امریکا. با این وجود، ایالات متحده نیز در مورد ماهیت درگیری در خاورمیانه ضعیف است. با توجه به اینکه لابی اسرائیل عمیقا در نهاد‌های امریکا نفوذ کرده هر زمان که موضوع به تاسیس کشور فلسطین نزیک می‌شود نزاع در کنگره بالا می‌گیرد.

بنیامین نتانیاهو هرگز در سرپیچی از روسای جمهور قبلی آمریکا تردیدی به خود راه نداده است. او در سرپیچی از خواست بایدن رئیس جمهور فعلی امریکا نیز همان خط مشی پیشین را در پیش گرفته است. او می‌بالد که اسرائیل توسط کاخ سفید اداره نشود و ارتش اسرائیل که همیشه به زرادخانه مملو از تسلیحات آمریکایی خود متکی است، یک گروه شبه نظامی وابسته به امریکا نباشد که قوانین تعامل و خطوط قرمز آن توسط واشنگتن تحمیل شود.

ایران کشوری بزرگ و قدرتمند در منطقه است و تجربه نظامی بالایی دارد. ایران در بسیاری از کشور‌های منطقه دارای نفوذ است و ویژگی‌های برخی از مناطق خاورمیانه را تغییر داده است. ایران می‌تواند در چهار کشور عربی که سال‌ها در حال اداره و تصمیم گیری در مورد انتخاب‌های آن‌ها بوده است به بسیج نیرو بپردازد. ایران می‌تواند از چند جبهه به اسرائیل نزدیک شود. نیرو‌های نیابتی ایران می‌توانند در جنگ‌های طولانی و کم شدت شرکت کنند. اما این ایران قدرتمند نمی‌خواهد وارد یک جنگ مستقیم تمام عیار با اسرائیل شود چرا که می‌داند در صورت وقوع چنین درگیری‌ای ایالات متحده در حاشیه باقی نخواهد ماند. آزار و اذیت امریکا رویه چندین دهه‌ای اتخاذ شده از سوی ایران بوده، اما ایران می‌داند که نباید وارد جنگ مستقیم با امریکا شود و این موضوع اصولا قابل بحث نیست.

اسرائیل دارای زرادخانه نظامی است. ارتش آن کشور مرتکب قتل عام شده است قتل عامی که در جهان از جنگ جهانی دوم به این سو بی سابقه بوده است. جنگنده‌های اسرائیلی در سراسر آسمان خاورمیانه بیداد می‌کنند. ایران با شلیک موشک به تاسیسات هسته‌ای اسرائیل نزدیک شد و اسرائیل در پاسخ اقدامی انجام داد. غرب از جنایات اسرائیل انتقاد می‌کند، اما نمی‌تواند آن رژیم را رها کند.

اسرائیل همزمان ضعیف است. انبوهی از اجساد در غزه اعتقاد جهانیان را در مورد نیاز به ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی عمیق‌تر کرده است. آمریکا تسلیحات، مهمات و میلیارد‌ها دلار را به رگ‌های اسرائیل پمپاژ کرده، اما نمی‌تواند در مورد مناقشه فلسطین و اسرائیل به نفع خود تصمیم بگیرد. فلسطینیان کشته می‌شوند و اسرائیل در حال فرار از لحظه حقیقت است، اما نمی‌تواند برای همیشه فرار کند.

حماس قوی است. آن گروه در جریان وقایع ۷ اکتبر به اسرائیل ضربه بی سابقه‌ای وارد ساخت و مسئله فلسطین را دوباره در دستورکار جهان قرار داد. حماس قوی است، اما هزینه اقدامات آن گروه بالا بوده و چشم انداز پیش روی آن نیز شفاف به نظر نمی‌رسد. کارت بازی گروگان‌ها در دست حماس کافی نیست و نجات رفح نیز دور به نظر می‌رسد. علاوه بر این، ایجاد یک کشور فلسطینی در گرو برسمیت شناختن یک کشور اسرائیلی و ارائه تضمین‌های بین المللی بیشتر به آن رژیم است.

حزب الله قوی است. آن گروه پس از طوفان الاقصی حماس کارزاری را برای آزار و اذیت اسرائیل راه اندازی کرد، اما از شرکت در یک درگیری تمام عیار با اسرائیل نیز خودداری ورزیده است. حزب الله دارای زرادخانه پیشرفته‌ای است که می‌تواند به ارتش، موسسات و اقتصاد اسرائیل آسیب برساند. با این وجود، حزب الله نیز ضعف‌هایی دارد.  اکثریت لبنانی‌ها خواهان جنگ تمام عیار با اسرائیل نیستند. لبنان محاصره شده نمی‌تواند در برابر ویرانی‌های گسترده در بیروت مشابه ویرانی‌هایی که در غزه دیده می‌شود مقاومت کند.

انتظار "آنتونیو گوترش" دبیر کل سازمان ملل بی فایده است. کلید‌ها در دستان آمریکای قوی و همزمان ضعیف نهفته است که در ماه‌های پیش رو انتخاباتی را برگزار خواهد کرد. آیا آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه امریکا می‌تواند فرمولی برای خاموش کردن شعله‌ها و هموار کردن راه برای راه حل ارائه دهد؟ آیا او می‌تواند تار و پودی ببافد که در آن سود، ضرر و ضمانت تقسیم شده و حد و مرز نقش‌ها و زرادخانه‌ها در منطقه ترسیم شود؟