تجربه کرونا؛ آینده بهتر زیست محیطی در جهت توسعه پایدار شهری

یک کارشناس برنامه ریزی شهری با بیان اینکه زباله‌های عفونی زیادی در دوران کرونا تولید شده است، گفت: ایران هنوز در تفکیک زباله‌های خشک، تر و عفونی پیشرفت چندانی نداشته در حالی که در بیشتر شهرهای دنیا حتی توسعه نیافته دفع زباله‌ها به روش‌های اصولی انجام می‌شود.

پریوش اورکی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: شاخصه‌های توسعه پایدار در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و مذهبی برای هر شهر متناسب با ویژگی‌های همان شهر است که برای هر دوره از زمانی با پیامدهای مختلف توسعه پیدا می‌کند و یا از بین می‌رود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: شاخصه‌های زیست محیطی در توسعه پایدار این روزها جان سالمی ندارد و شهرهای مختلف با آلودگی محیط زیست دست و پنجه نرم می‌کنند.

این کارشناس برنامه ریزی شهری تصریح کرد: می‌توان گفت بعد از به اتمام رسیدن دوران کرونا در رویکرد کلی توسعه پایدار شهری در بخش زیست محیطی از میزان آلودگی‌های آب، هوا و خاک کاسته خواهد شد چراکه زباله‌هایی که در فضای سبز و محیط‌های اطراف آن‌ها به خاطر بی توجهی شهروندان رها می‌شد در این مدت و با تردد کمتر مردم کاهش پیدا کرده است.

وی گفت: برعکس عوامل زیست محیطی و پیشرفت آن‌ها در این دوران، شاخص‌های اقتصادی رشد منفی خواهد داشت زیرا کسب و کارهای شهری در این مدت از رونق افتاده و حتی کرونا باعث تعطیلی بعضی مشاغل نیز شده است.

اورکی تاکید کرد: این رشد منفی و نداشتن درآمد پایدار شهری این است که مدیریت شهری و حتی صاحبان مشاغل برنامه ریزی جامع و از پیش تعیین شده‌ای برای زمان‌های بحران نداشته‌اند البته با توجه به تجربه‌ای که از دوران کرونا به دست آمده می‌توان انتظار داشت که به زودی شاخه‌های درآمد پایدار شهری رشد خوبی را تجربه کند.

وی بیان اینکه بیشترین آسیب و نقطه ضعفی که می‌تواند در بین شاخصه‌های توسعه پایدار اثر سو داشته باشد آلودگی‌های زیست محیطی است، گفت: زباله‌های عفونی زیادی در دوران کرونا تولید شده است و متأسفانه ایران هنوز در تفکیک زباله‌های خشک، تر و عفونی پیشرفت چندانی نداشته در حالی که در بیشتر شهرهای دنیا حتی توسعه نیافته دفع زباله‌ها به روش‌های اصولی انجام می‌شود.

این کارشناس با بیان اینکه زباله‌ها و پسماندهای عفونی باید اصولی و بهداشتی دفع شود، افزود: معضل بزرگ شهرهای مختلف ایران که در شاخصه زیست محیطی توسعه پایدار تأثیر می‌گذارد نداشتن دفع سالم، اصولی و بهداشتی زباله‌ها است تا به محیط زیست شهری آسیب نرسد.

وی خاطرنشان کرد: برای رفع این مشکل و جلوگیری از معضلات بزرگ زباله‌ای بعد از دوران کرونا با بهره گیری از تجربیات کشورهای دیگر مستلزم فرهنگ سازی گسترده شهروندان نیز هست، همچنین مدیران شهری باید برای داشتن شهری سالم‌تر مکان دائمی و اختصاص یافته برای آن متناسب با هر شهر احداث کنند.

کد خبر 486203

منبع: ایمنا

کلیدواژه: شهرهاي ايران شهر کرونا ویروس توسعه پایدار شهری مسائل زیست محیطی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق توسعه پایدار دوران کرونا پایدار شهری زیست محیطی زباله ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۴۶۴۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دبیرکل سازمان جهانی بهداشت: تفاهم‌نامه‌ مقابله با همه‌گیری‌های آینده باید امضا شود

ایتنا - دبیرکل سازمان جهانی بهداشت از کشورها خواست تا با امضای تفاهم‌نامه‌ای برای کمک به مبارزه با همه‌گیری‌های آینده موافقت کنند.
تفاهم‌نامه جدید و مجموعه‌ای از به‌روزرسانی‌های قوانین موجود در مقابله با همه‌گیری‌ها، به منظور تقویت دفاع جهانی در برابر عوامل بیماری‌زای جدید پس از همه‌گیری کووید-۱۹ که جان میلیون‌ها تن را گرفت، تدوین شده است.

کشورهای عضو این سازمان قرار است در روز ۲۱ اردیبهشت مذاکرات بر سر این توافق را نهایی کنند تا بتوانند آن را در نشست سالانه سازمان بهداشت جهانی در اواخر ماه به تصویب برسانند، ولی اختلافات بزرگی بر سر متن این تفاهم‌نامه وجود دارد.

تدروس آدهانوم، دبیر‌کل سازمان جهانی بهداشت، در نشست ژنو با اشاره به اهمیت این توافق به کشورهای جهان گفت: «به مردم دنیا، مردم کشورهای تان، و مردمی که نماینده آنها هستید، آینده امنی بدهید.»

یکی از اصلی‌ترین اختلافات میان کشورهای ثروتمند و کشورهای در حال توسعه، موضوع به اشتراک‌گذاری عادلانه داروها و واکسن‌ها برای جلوگیری از تکرار معضلات دوران کرونا است.

دسترسی به پاتوژن‌های شناسایی شده در داخل کشورها، دسترسی به محصولات مبارزه با بیماری همه‌گیر مانند واکسن‌های تولید شده؛ و توزیع عادلانه نه تنها آزمایش‌ها، درمان‌ها و واکسیناسیون‌های ضد همه‌گیر، بلکه ابزار تولید آنها از موضوعات مورد بحث میان کشورها است.

شماری از سیاستمداران در کشورهایی مانند آمریکا و استرالیا استدلال می‌کنند که این توافق که الزام قانونی دارد، قدرت زیادی را به سازمان بهداشت جهانی می‌دهد.

دبیرکل سازمان بهداشت جهانی این استدلال را رد می‌کند و می‌گوید تفاهم‌نامه به کشورها کمک می‌کند تا در برابر شیوع همه‌گیری بهتر از شهروندانشان محافظت کنند.

سازمان بهداشت جهانی در هفته‌های اخیر در مورد رشد تصاعدی آنفولانزای مرغی با نگرانی در مورد اینکه در صورت شروع انتقال آن بین انسان‌ها چه اتفاقی خواهد افتاد، زنگ‌های خطر را به صدا درآورد و این موضوع، فوریت رسیدن به این توافق را برجسته‌تر کرد.

در تاریخ ۷۵ ساله این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد، تنها باری که کشورهای عضو توانستند با یک معاهده قانونی الزام‌آور موافقت کنند، معاهده کنترل دخانیات در سال ۲۰۰۳ میلادی بود.

سازمان بهداشت جهانی پس از همه‌گیری کووید-۱۹ به دلیل رویکرد خود در پیدا کردن منشاء ویروس آماج انتقادهای فراوان قرار گرفت.

در این ارتباط، این سازمان، یک بازدید به شدت کنترل شده از چین داشت و به این نتیجه رسید که «بسیار بعید» است که ویروس کرونا از آزمایشگاهی در شهر ووهان به انسان منتقل شده باشد.

با این حال سازمان بهداشت جهانی در پی فشارها، گزارش تحقیقی دیگری منتشر کرد و در آن، گروه متخصصان این سازمان گفتند که داده‌های لازم برای توضیح چگونگی شروع همه‌گیری وجود ندارد.

گروه متخصصان سازمان بهداشت جهانی همچنین گفت که نمی توان نظریه «حادثه آزمایشگاهی» را نادیده گرفت اما تأکید کرد که چین اطلاعاتی به این نهاد بین‌المللی ارائه نکرده است که در آن احتمال ابتلا به ویروس کرونا ناشی از نشت آزمایشگاهی ارزیابی شده باشد.