به نقل از «دانا»

سرنوشت ۲هزار تن برنج آلوده در هاله ای از ابهام/ هشدار نسبت به نشت محموله آلوده به بازار

تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۵۹۰۲۴

مرتضوی گفت: بخشی از برنج های آلوده وارداتی به دلیل نگهداری غیراصولی و داشتن فلزات سنگین و ارسنیک از مبدا و آلودگی سموم قارچی، بنا به اظهارات سازمان غذا و دارو و دامپزشکی غیر مصرف انسانی و دامی تشخیص داده شده که باید در چرخه تولید صنعتی الکل اتیلیک قرار گیرد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ شهرام نخستین مرتضوی مدیر عامل شرکت جهان الکل در گفتگو با تهران پرس در باره سرنوشت برنج های الوده وارداتی گفت ‘ بخشی از برنج های وارداتی بدلیل نگهداری غیر اصولی و داشتن فلزات سنگین و ارسنیک از مبدا و همچنین الودگی سموم قارچی و بنا به اظهار نظر سازمان غذا دارو و دامپزشکی غیر مصرف انسانی و دامی تشخیص که باید در چرخه تبدیل به الکل اتلیک قرار گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود ؛ اخیرا نیز مطلع شدیم که صنایع شیمیایی اصفهان نسبت به خرید ٢٠٠٠/٠٠٠ کیلو گرم برنج الوده از بازرگانی دولتی منطقه یک اقدام نموده و درصدد حمل این محموله میباشد از انجائیکه شرکت مزکور فاقد پروانه بهره برداری از سازمان صمت اصفهان و غذا دارو مبنی بر توانمندی تبدیل غلات الوده به الکل با ویژگی های سم زدائی میباشد و تجهیزات مربوطه را به صورت صفر تا صد درون کارخانه خود نداشته لذا برای تبدیل غلات الوده به الکل اقدام به برون سپاری وظایف خویش نموده که این اقدام بدلیل الوده بودن غلات از سوی سازمان ممنوع و غیر قانونی بوده و با توجه به حساسیت موضوع خطراتی را از نظر نشت محموله به چرخه انسانی و دامی در بر خواهد شد.   مدیر عامل شرکت جهان الکل با اشاره به اینکه نشت احتمالی برنج های الوده در بازار فاجعه آفرین است گفت ؛ اداره نظارت بر غذا سازمان غذا دارو طی نامه ای به بازرگانی دولتی تاکید کرده که مالک محموله مجاز است محموله را به شرکتهایی که دارای مجوز معتبر از این سازمان است واگذار نماید در صورتیکه مسولین بازرگانی دولتی نامه فوق را به منزله مجوز تلقی کرده و قصد واگذاری محموله را دارند.   وی با اشاره به اینکه مسولین بازرگانی دولتی عنوان مینماید که ما بر اساس مجوز اعطائی از سازمان غذا دارو عمل کرده و کالا را تحویل خریدار خواهیم داد و تشخیص داشتن پروانه بهره برداری از غلات و اهلیت خریدار جز وظایف ما نیست وی تصریح کرد در این رابطه مکاتباتی را با سازمان غذا دارو و حراست وزارت بهداشت و کمسیون اصل نود مینی بر تجدید نظر در مجوز اعطائی به شرکت صنایع شیمیایی اصفهان انجام داده متاسفانه هیچ اقدام عملی مینی بر توقف حمل و بررسی بیشتر از سوی از این عزیزان مشاهده نگردید تا با اعزام معتمدین سازمان غذا دارو و بررسی تجهیزات داخل واحد مزکور به ادعای اینجانب رسیدگی گردد.   مرتضوی تشریح کرد : در تاریخ ٩٩/١٠/۶ وبیناری از سوی سازمان غذا دارو تشکیل گردید که در ان جلسه که در آرشیو سازمان موجود میباشد سوالاتی از مدیر عامل محترم شیمیایی اصفهان مبنی بر اینکه آیا سیستم تقطیر شما فعال است و ایا سیستم هیدرولیز انزیمی غلات را درون واحد خود دارید ایشان شخصی بودن سوالات مطروحه را قلمداد و بی دلیل جلسه را ترک مینمایند سپس معاونت محترم اصفهان پیشنهاد نمودند که بهتر است غلات الوده را به شرکتی بدهید که صفر تا صد درصد تجهیزات را درون واحد خود داشته باشد و برون سپاری نکند و عنوان نموند که شرکت مزکور نسبت به انتقال یک محموله ذرت الوده به شرکت نشاسته سازی شهدینه اصفهان اقدام نموده بود که محموله توقیف گردید و از ان پرده برداشت.   مرتضوی در پایان اظهارات خویش عنوان نمود ؛ از مسولین محترم سازمان غذا دارو که متولی سلامت غذائی جامعه هستند و همواره از رعایت قانون حمایت کرده واز دور زدن قانون توسط افراد غیر مسول بیزار هستند انتظار داریم نسبت به جلوگیری از حمل محموله اقدام تا صحت و سقم ادعای اینجانب بررسی تا به اثبات برسد و شرکت مزکور نیز میبایستی پاسخگوی سرنوشت محموله های خریداری شده قبلی طی سنوات ٩۶-٩٩ از سازمان اموال تملیکی و بازرگانی دولتی باشد.   انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: سازمان غذا دارو بازرگانی دولتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۵۹۰۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساز و کار عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل چگونه است؟

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: جلسه شورای امنیت سازمان ملل در مورد عضویت کامل فلسطین در این سازمان در ۱۵ آوریل برگزار شد. در این جلسه ۱۲ عضو شورا به عضویت فلسطین رای مثبت دادند و این تنها دولت آمریکا بود که با رای منفی خود مانع تصویب قطعنامه عضویت شد. این در حالی است که طبق موازین حقوق بین‌الملل از جمله حق تعیین سرنوشت، فلسطینی‌ها می‌توانند به عنوان یک دولت در جامعه بین‌المللی حضور داشته باشند و از امکانات آن نیز در چارچوب حقوق و تکالیف بین‌المللی دولت‌ها بهره‌مند شوند.

رسمیت حق تعیین سرنوشت فلسطینیان در ترتیبات نهادی بین‌المللی

از دهه ۱۹۷۰ میلادی حق تعیین سرنوشت در زمره قواعد حقوق بشر درآمد و در قلمرو داخلی کشورها نیز در ارزیابی مشروعیت حکومت‌ها بدان استناد می‌شود. حق تعیین سرنوشت عبارت است از حق کلیه مردم برای تعیین آینده سیاسی خود و تعقیب توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آزادانه. تعیین سرنوشت حقی است بنیادین که بدون آن سایر حقوق نمی توانند به طور کامل محقق شوند؛ تعیین سرنوشت فقط یک اصل نیست، بلکه مهمترین حق در حقوق بشر است و پیش شرط برای اعمال همه حقوق و آزادی های فردی است.

این حق در حقوق بین الملل، از جنبه‌های فردی و جمعی برخوردار است. به جنبه فردی در ماده ۲۵ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی اشاره شد و مواد اول و ۵۵ منشور ملل متحد نیز جنبه جمعی این حق را مورد تاکید قرار داده اند. بنابراین آنچه مردم فلسطین را از حق تعیین سرنوشت برخوردار کرده، ملت بودن آنان است.

مردم فلسطین هم تعلق خود را به یک ملت واحد و مستقل باور دارند و هم از ویژگی‌های عینی مشترک مانند تاریخ مشخص در سرزمینی معین با فرهنگی متمایز، حداقل از زمان تجزیه امپراتوری عثمانی برخوردارند. تعلق فلسطینیان به یک ملت واحد در منشور ملی فلسطین به صورت هویت فلسطینی و ملت عرب فلسطین و اینکه آنها شهروندان عربی هستند انعکاس یافته است. تعلق داشتن فلسطینیان به یک ملت مستقل و برخورداری از حق تعیین سرنوشت در میثاق جامعه ملل و قطعنامه‌های مجمع عمومی رسمیت یافته است.

در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲ میلادی مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه ۱۹۶۷، با ۱۳۸ رای موافق و ۹ رای مخالف فلسطین را به صورت دوفاکتو به منزله کشور به رسمیت شناخت و موقعیت آن را از نهاد ناظر غیرعضو به دولت ناظر غیرعضو تغییر داد. حال آنکه هنوز سرزمین‌های فلسطینی در اشغال نظامی قرار داشتند. در نهایت مجمع عمومی در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۴ میلادی با تصویب قطعنامه‌ای با ۱۸۰ رای موافق حق تشکیل کشور مستقل فلسطینی را به رسمیت شناخت و از همه کشورها خواست به کمک‌های خود برای عملی شدن سریع‌تر حق تعیین سرنوشت این مردم ادامه دهند. در قطعنامه‌ای دیگر نیز در ۱۹ دسامبر همان سال بر حاکمیت دائمی مردم فلسطین بر سرزمین اشغالی فلسطین از جمله بیت‌المقدس شرقی مجددا تاکید نمود.

سابقه پذیرش حق تعیین سرنوشت فلسطین توسط رژیم صهیونیستی

علاوه بر رویه‌های بین‌المللی، رژیم صهیونیستی نیز بارها در موافقت‌نامه‌ها درباره کرانه باختری و نوار غزه، حق مشروع ملت فلسطین در تعیین سرنوشت را پذیرفته است. در سال ۱۹۹۳ پس از به رسمیت شناخته شدن رژیم صهیونیستی توسط یاسر عرفات، نخست وزیر این رژیم نیز ساف را به عنوان نماینده مردم فلسطین به رسمیت شناخت. این موضع تل‌آویو در سال‌های بعد نیز تکرار شد. در سپتامبر ۱۹۹۳ به موجب اعلامیه اصول مربوط به ترتیبات دولت خودگردان موقت، این موجودیت به منزله شورای منتخب مردم فلسطین برای یک دوره گذار پنج ساله در نوار غزه و کرانه باختری ایجاد شد. افزایش صلاحیت‌های دولت خودگردان در موافقت‌نامه‌های بعدی صلح، مانند موافقت‌نامه وای‌ریور در سال ۱۹۹۸ و یادداشت تفاهم شرم‌الشیخ در سال ۱۹۹۹ شخصیت حقوقی بین‌المللی دولت خودگردان را به همراه آورد. تحولات بعدی در فلسطین به ویژه مقاومت مردم در برابر تهاجم رژیم صهیونیستی به نوار غزه نیز موید همین موضوع بود.

فرایند پذیرش عضویت در سازمان ملل

پذیرش در سازمان ملل متحد با توصیه شورای امنیت به مجمع عمومی و تصویب توسط مجمع عمومی صورت می‌گیرد. برای بررسی عضویت اعضای جدید، روش رای‌گیری در شورا به صورت اکثریت کیفی است که این روش باعث شده است تا اعضای دائم عملا از حق وتو برخوردار باشند. بررسی سابقه اعضای دائم شورا نشان می‌دهد که اتحاد جماهیر شوروی ۴۷ بار برای جلوگیری از عضویت ۱۶ کشور، متوسل به حق وتو شد. بر این اساس، در سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ سازمان ملل با یک بن بست مواجه بود. این موضوع در دو نوبت از سوی مجمع عمومی در دیوان بین‌المللی دادگستری مطرح شد. در دومین نظر مشورتی در مارس ۱۹۵۰ آمده است که مجمع عمومی نمی‌تواند دولتی را به عضویت بپذیرد مگر این که شورای امنیت درخواست عضویت آن دولت را پذیرفته باشد.

حمایت از رژیم صهیونیستی؛ اصلی‌ترین منفعت آمریکا

در این بین اصلی‌ترین منفعت سیاست خارجی آمریکا در دوره کنونی، حمایت همه‌جانبه از رژیم اشغالگر و بی‌توجهی به خواسته‌های فلسطینیان است. بعد از وتوی قطعنامه عضویت فلسطین، رابرت وود معاون نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل گفت: «ایالات متحده همچنان از راه‌حل دو دولتی به شدت حمایت می‌کند. این رای مخالفت با حق تشکیل کشور فلسطین را نشان نمی‌دهد، بلکه اذعانی است به این که این امر تنها از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین حاصل خواهد شد.» معنای دیگر این گذاره این است که فلسطینیان چه برای تشکیل دولت و چه برای عضویت در سازمان ملل باید شروط واشنگتن و تل‌آویو را بپذیرند. اگر بپذیریم که راه‌حل دو دولتی در سال ۱۹۷۴ توسط سازمان ملل ارائه شد و دولت‌های مختلف آمریکا نیز در مقاطع گوناگون آن را پذیرفته‌اند، اقدام آمریکا در وتوی عضویت کامل فلسطین چیزی جز یک اقدام سیاسی از جایگاه قدرت بزرگ نیست که هدف آن پذیرش شروطی است که آمریکا در معامله قرن مطرح کرد اعم از:

حاکمیت اسرائیل در ۳۰ درصد کرانه باختری از جمله رود اردن

خلع سلاح نوار غزه

الزام فلسطینیان به شناسایی رژیم صهیونیستی به عنوان دولت یهود

شهرک‌های صهیونیستی جزو خاک رژیم اشغالگر محسوب می‌شوند

کنترل امنیتی بخش اعظمی از کرانه باختری و گذرگاه‌ها توسط نیروهای رژیم صهیونیستی

فلسطینیان حق داشتن ارتش را ندارند

لغو تمام محدودیت‌های صهیونیستی در آینده و ...

نتیجه

فرایند تشکیل دولت مستقل فلسطین تاکنون تحولات مختلفی را پشت سر گذاشته؛ از جمله اینکه مجمع عمومی سازمان ملل به صورت دوفاکتو تشکیل دولت فلسطین را تایید کرده است. اولویت شورای امنیت و لزوم گذر از فرایند تصویب این شورا، به سدی محکم برای عضویت کامل دولت فلسطینی در سازمان ملل تبدیل شده است. سال‌هاست که شورای امنیت بیش از یک نهاد حقوقی، نهاد سیاسی محسوب می‌شود که مبنای عمل آن منافع اعضای دائم است. سازوکار داخلی شورا نیز که بر مبنای اکثریت کیفی است، آن را به ابزاری در میان ابزارهای متعدد آمریکا برای حمایت از منافع رژیم صهیونیستی تبدیل کرده است.

سجاد مرادی کلارده، پژوهشگر روابط بین‌الملل

کد خبر 6084211