به نقل از «ایمنا»

شهرزاد مظفر: من واکسن فایزر زدم

تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۶۲۸۹۹

پرداخت پاداش‌های قهرمانی تیم فوتسال زنان آن هم بعد از سه سال بهانه‌ای شد تا باز هم پای صحبت شهرزاد مظفر بنشینیم. مربی موفقی که سهم زیادی در افتخارآفرینی فوتسالیست‌ها در آسیا داشت.

به گزارش ایمنا، روزنامه شرق نوشت: مظفر درست بعد از دومین قهرمانی تیم ملی فوتسال از ایران رفت تا بناهای فوتسال بانوان را در کویت پایه‌ریزی کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گفت وگوی او را با «شرق» می‌خوانید.

بعد از سه سال بالاخره پاداش‌های ناچیز تیم ملی فوتسال زنان را واریز کردند آن هم با کسر مالیات. این مبلغ به حساب شما هم آمده است؟

بله برای همه واریز کردند.

آن طور که می‌گویند مبلغی که به حساب کادر فنی آمده خیلی کمتر از ۱۹ میلیون و ۸۰۰ است و چیزی حدود ۱۴ میلیون برای مربیان واریز شده. برای شما هم همین مبلغ واریز شده است؟

نه برای من به اندازه ملی‌پوشان واریز کردند؛ اما فکر می‌کنم یک اولویت بندی برای پرداخت پاداش‌ها در نظر گرفتند که سرپرست وقت تیم بیشتر از این موضوع اطلاع دارد. این احتمال وجود دارد که بعضی از اعضای کادر فنی کمتر از ما پاداش گرفته باشند.

نظر شما در این رابطه چیست. واقعاً الان دیگر بحث این نیست که چرا پرداخت این ۲۲ میلیون، سه سال طول کشید. بحث سر تبعیض و توهینی است که به اعضای این تیم شده است….

ببینید من می‌خواهم قدری کلی‌تر در این باره صحبت کنم. این داستان آن قدر لوس شده که نمی‌خواهم آن را شخصی کنم. بحث پرداخت پاداش و تعهدات شخصی نیست که ما بخواهیم آن را به فرد خاصی نسبت بدهیم. فدراسیون یک مؤسسه حقوقی است و این دین به گردنش هست که به تعهداتش عمل کند. پاداش تیم ملی فوتسال مصوبه هیئت رئیسه فدراسیون بوده. ما که برای نایب رئیس فدراسیون کاپ قهرمانی نگرفتیم که الان بخواهیم از او گلایه داشته باشم. البته که جای تشکر دارد، نایب رئیس جدید فدراسیون بعد از دو ماه حضورشان در فدراسیون فوتبال، جوایز را پرداخت کردند؛ اما حرف من این است که ما باید با سیستم طرف باشیم نه شخص خاصی. این افتخار متعلق به مردم ایران است. نفرات هم اگر عوض بشوند این کاپ قهرمانی در فدراسیون می‌ماند. در نتیجه ما باید پاداش‌هایمان را از فدراسیون فوتبال مطالبه کنیم نه شخص خاصی. چرا کسی از هیئت رئیسه نمی‌پرسد چرا به مصوبات خودش عمل نکرده است. من اتفاقاً می‌خواهم بار را از دوش کمیته بانوان بردارم. نباید این همه هجمه را به یک نفر وارد کنیم. هجمه را باید به فدراسیون فوتبال وارد کنیم. اگر نفراتی مسئولیت دارند، بروند و نفرات جدید بیایند، نافی این نیست که تعهدات قبلی ادا نشود.

گلایه و ناراحتی ملی‌پوشان واقعاً بجاست اما متأسفانه هیچ مقام مسئولی به آنها اهمیتی نمی‌دهد.

بله، ناراحتی آنها از شخص خانم موسوی که در کوتاه مدت مسئولیت گرفتند، نیست. ناراحتی آنها از سال‌ها تبعیضی است که مشاهده کردند. الان مسئله این نیست که چرا دو میلیون از پاداش‌هایشان کم شده. بحث تبعیض‌هاست. هیچکس به دنبال حقوق برابر این تیم با تیم مردان نیست. همه ما می‌دانیم شرایط دو تیم با هم برابر نیست، اما این تبعیض اگر خیلی فاحش باشد، نتیجه‌اش عدم اعتماد بین طرفین می‌شود. اگر نصف این مبلغ را سه سال پیش می‌دادند، بهتر از این بود که بعد از سه سال بدهند. سه سال پیش سکه سه میلیون تومان بود. با ۲۲ میلیون می‌شد هفت تا سکه خرید الان اما با ۲۰ میلیون دو تا سکه می‌توانی بخری. این پول دیگر ارزشی ندارد. ای کاش جوری این پاداش‌ها پرداخت می‌شد که جای گله و ناراحتی وجود نداشت. متأسفانه هنوز پاداش‌های ارزی هم که برای قهرمانی ما در نظر گرفته‌اند پرداخت نشده است. بعد از مسابقه قرار بر این شد مبلغی را به صورت دلار به تیم پاداش بدهند، اما چون در سفر محدودیت ارزی داشتیم، کادر فنی گفت اول این هدیه را به ملی‌پوشان بدهند، بعد که به تهران رسیدیم، جوایز خودشان را بگیرند. از آن زمان تاکنون هنوز این طلب را به کادر فنی نداده‌اند. حتی هنوز بخشی از جایزه دلاری بچه‌ها هم مانده که آن را پرداخت نکرده‌اند.

فدراسیون قبلی استاد بدهی بوده کلاً!

به هر حال اتفاقی است که افتاده. باید قانونی در فدراسیون تصویب بشود که درباره دیرکرد پاداش و حقوق‌ها به آن استناد شود نه اینکه این طور برخورد شود. اگر بچه‌ها این ۲۲ میلیون را به موقع گرفته بودند، حداقل آن را به یک زخمی زده بودند. ناراحتی آنها هم به خاطر این کم لطفی هاست. نشد این بچه‌ها گله‌ای بکنند، یک نفر دست مهری بر سر آنها بکشد. فقط آنها را کوبیدند و موضع گرفتند.

شرایط خودتان در کویت چطور است؟

فعلاً مشغول دورکاری هستیم. تمرینات را به صورت آنلاین به تیم ملی می‌دهم. مسابقات لیگ را در این مدت داشتیم که با وجود کرونا برگزار شد. الان چون ماه رمضان است قدری محدودیت برای برگزاری تمرینات داریم. قبل از افطار که نمی‌توانیم تمرین بگذاریم. بعد از افطار هم چون منع تردد از ساعت هفت شب اجرا می‌شود، نمی‌توانیم اردو داشته باشیم. دنبال این هستیم که مجوز برگزاری تمرینات را بگیریم، اگر هم ندادند تمرینات را آنلاین ادامه می‌دهیم تا ماه رمضان تمام شود.

اوضاع کرونا در کویت چطور است؟

اینجا هم کرونا وجود دارد اما مثل ایران نیست. برای تیم‌های ورزشی همه واکسن زده‌اند و برنامه‌ها در جریان است.

خودتان هم واکسن زده‌اید؟

بله، واکسن فایزر زدم.

از زمانی که شما مسئولیت فوتسال زنان کویت را بر عهده گرفتید، سه سالی گذشته. شرایط به نسبت قبل باید خیلی تغییر کرده باشد؟

فوتسال در این کشور نوظهور است. به هر حال ما هنوز ابتدای راه هستیم. شرایط تیم کویت با ایران کاملاً متفاوت است. کار نکرده زیاد دارد. من از سپتامبر ۲۰۱۸ که به اینجا آمدم تا به الان سه دوره مسابقات لیگ را برگزار کردیم. هر دوره نسبت به دوره قبل وضعیت خیلی بهتر شده است. توانستیم این را جا بیندازیم که به چه میزان از بازیکنان خارجی استفاده کنند که از آنها کسب تجربه کنند. به همان اندازه از فرصت‌های داخلی استفاده کردیم. تیم‌ها کم کم دارند شکل و شمایل حرفه‌ای پیدا می‌کنند.

خیلی‌ها معتقدند ورود بازیکنان ایرانی به لیگ فوتسال کویت هم به خاطر حضور شما در این کشور است.

باشگاه‌ها که خودشان مستقل عمل می‌کنند و من هم با فدراسیون و تیم ملی هستم؛ اما اگر چنین نگرشی باشد، این برای من جای خوشحالی است؛ اما من مستقیم نقشی در این موضع نداشتم. به هر حال بچه‌های ایران و فوتسال ما شناخته شده هستند. ایران به کویت هم نزدیک است و دو کشور اشتراکات فرهنگی زیادی با هم دارند. نقل و انتقال بازیکن کار سختی نیست.

بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا را هم که حتماً دنبال می‌کنید. نظرتان را درباره این مسابقات و دیدار امروز استقلال با الدحیل می‌گوئید.

به شدت دنبال می‌کنم. این روزها هم بی کار هستم و بازی‌ها را دقیق می‌بینم. امسال سال خوشحال کننده‌ای برای ما بود. شروع خوبی داشتیم امیدوارم پایانش هم خوش باشد. ما در ورزشمان نیاز به تداوم و استمرار داریم. اینکه بتوانیم تا آخر خوب باشیم و از اتفاقی بودن مسائل جلوگیری کنیم. ان‌شاءالله بتوانیم از گروه خودمان صعود کنیم و به مراحل نهایی برسیم. فکر می‌کنم وقتی مسابقات متمرکز باشد، بازیکنان بیشتر تحت کنترل کادر فنی هستند. متأسفانه ما در ایران چون همیشه در حال تغییرات مدیریتی کادر فنی هستیم، در درازمدت از این قضیه ضربه خوردیم. امسال وقتش است که یکی از تیم‌های ما قهرمان آسیا شود. هیچکس فکر نمی‌کرد استقلال دو تا بازی اولش را ببرد. بازی با الدحیل هم سخت خواهد بود. اگر استقلال قهرمان آسیا شود، تمام خاطرات تلخ این چهار، پنج سال گذشته را پا کرده است.

کد خبر 488339

منبع: ایمنا

کلیدواژه: فوتسال فوتسال بانوان تیم ملی فوتسال بانوان سرمربی فوتسال بانوان پاداش فوتسالیست ها شهرزاد مظفر نشریات روزنامه شرق شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق کادر فنی پاداش ها تیم ملی سه سال بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۶۲۸۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا افراد مسن سرعت حرکت بدنشان کم می‌شود؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.

بیشتر بخوانید: چگونه در پیری جوان شویم؟

علا احمد(Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول‌ ام رادی می‌گوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچه‌ای به روی پیری و پارکینسون می‌گشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.

برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگوهای این دستیابی‌ها، محققان کشف کردند که به نظر می‌رسد افراد مسن‌تر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر می‌دهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.

دکتر اریک سامرساید(Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچه‌سازی دریافت کرده است، می‌گوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.

این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت می‌کنند، بررسی کرد.

اولین مورد نشان می‌دهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام می‌دهند. مورد دوم پیشنهاد می‌کند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید می‌کنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار می‌رود.

در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکان‌نما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق می‌شدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت می‌کردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روش‌های مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوان‌تر دست‌های خود را سریع‌تر به سمت پاداش حرکت می‌دهند، در حالی که بزرگسالان مسن‌تر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود می‌بخشند.

هنگامی که محققان وزنه‌ای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.

دکتر رابرت کورتر(Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد که مغز می‌تواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف می‌کند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم می‌کند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت می‌کنید، واکنش سریع‌تر به گزینه‌ای ارزان‌تر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.

یافته‌ها نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد هزینه‌های تلاش برای رسیدن، عامل تعیین‌کننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمی‌تواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمان‌هایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.

احمد می‌گوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان می‌دهد که هزینه‌های تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسن‌تر را کُند می‌کند.

این تحقیق به طور بالقوه می‌تواند ابزارهای جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله بیماری پارکینسون، ام‌اس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف رازهای پیری و حرکت ادامه می‌دهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالش‌های ناشی از افزایش سن نزدیک‌تر می‌کند.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/

کد خبر: 1228542 برچسب‌ها دانستنی ها