پایان فصل اول کاوش‌های باستان‌شناسی در قباق تپه کرمانشاه
تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۹۹۱۰۱
ایسنا/کرمانشاه باستان شناسان دانشگاه رازی که از حدود یک ماه پیش با مجوز پژوهشکده باستان شناسی وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و همکاری ادارۀ کل میراث فرهنگی کرمانشاه در تپۀ باستانی "قباق تپه" کوزران مشغول کاوش بودند، به کار خود پایان دادند و آنطور که سرپرست این گروه باستان شناسی می گوید: به زودی مطالعات پژوهشی و کتابخانه ای بر روی یافته ها و مواد فرهنگی مکشوفه از این محوطه باستانی آغاز خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دکتر سجاد علی بیگی عضو هیئت علمی گروه باستان شناسی دانشگاه رازی و سرپرست گروه باستان شناسی در "قباق تپه" کوزران در گفت و گو با ایسنا، در این رابطه اظهارکرد: این فصل از کاوش ها با هدف کسب اطلاع از وضعیت محوطه آغاز شد و طی آن با انجام نقشه برداری، بررسی میدانی، مستندنگاری و گمانه زنی اطلاعات با اهمیتی درخصوص وضعیت محوطه بدست آمد.
وی افزود: بررسی های سطحی و ارزیابی برش های طبیعی، چاله ها، مسیر کانال های آب و رودخانه ها و خاکبرداری های صورت گرفته در محوطه نشان داد با محوطۀ باستانی بزرگ و وسیعی روبرو هستیم که ظاهراً در دورۀ اشکانی به اوج وسعت خود رسیده است.
این باستان شناس کرمانشاهی با اشاره به کشف بقایای ساخت و سازهای دوره ساسانی، اشکانی، عصر آهن و عصر مفرغ طی کاوش در این فصل یادآور شد: قباق تپه ظاهراً همواره به عنوان مرکزی منطقه‌ای در غرب دشت کوزران(شمال ماهیدشت بزرگ) مطرح بوده و اهمیت خود را حداقل از دورۀ مفرغ تا دوره ساسانی حفظ کرده است.
وی اضافه کرد: با توجه به کشفیات مهم پیشین در محوطه به ویژه "پاشنه در حجاری شده دوره آشور نو" و دو قطعه شکسته از سنگ یادمان های دوره آشور نو که طی کاوش این فصل به دست آمده، امیدواریم برنامه بلندمدت پژوهش های باستان شناسی در این محوطه مورد حمایت قرار گیرد تا بتوان به برخی از زوایای پنهان تاریخ ایران دست پیدا کرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه رازی کرمانشاه اظهار کرد: ایجاد پایگاه پژوهش های باستان شناسی قباق تپه و ماهیدشت بزرگ می تواند زمینه ساز حفظ و حراست از این آثار ارزشمند تاریخی فرهنگی و انجام پژوهش های جدی باستان شناختی در این منطقه شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری کشف باستان شناسی مطالعه و کاوش باستان شناسی كرمانشاه باستان شناسی قباق تپه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۹۹۱۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد
آفتاب‌‌نیوز :
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان‌ها یا خانه‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آن‌ها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود.
منبع: خبرگزاری ایسنا
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند