چرا عمو پورنگ به VODها نمی‌رود؟ | فضای مجازی از همه ما جلو زده و باید فرزندانمان را در این فضا همراهی کنیم
تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۱۵۹۲۹
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تسنیم، داریوش فرضیایی یا همان "عموپورنگ" چند سالی است از آن برنامه‌های زنده استودیویی تلویزیون به سمت کارهای نمایشی رفته و با تِم جدیدی از برنامه‌سازی و یا سریال‌سازی نمایشی، دغدغه‌هایش در حوزه کودک و نوجوان را پیش می‌برد. عمویی که خودش از قدیم‌الایام بالا و پایین می‌پرید، شادمانی می‌کرد و بچه‌ها را هم در برنامه‌هایش به میدان می‌آورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نوع جدید برنامه‌سازی و کارهای نمایشی عمو پورنگ و دوستانش به سمتِ دیگری رفته اما هنوز همان نگرانی‌ها و دغدغه‌ها را نسبت به کودکان و نوجوانان این سرزمین دارد. واقعاً اگر تاریخِ کارهای کودک تلویزیون را مرور کنیم سهم زیادی از نوستالژی‌ها را به خودش اختصاص میدهد.
ترانه‌هایی مثل "اردک تک تک" یا "لب خندون، در قندون" که با ریتم شاد و کودکانه خوانده شدند و احتمالاً شمار زیادی از طرفداران عمو پورنگ آن‌ها را حفظ‌اند و البته امروز او و همکارانش سعی کرده‌اند از بازیگران سرشناس دیگری در این راه بهره بگیرند و تنوعی در حوزه ساخت کار کودک و نوجوان و البته خانواده ایجاد شود. فرضیایی سه فصل با "محله گل و بلبل" و چندین قسمت "بچه محل" و نهایتاً امروز با "کلبه عمو پورنگ" در میان رمضانی‌های تلویزیون دیده می‌شود.
هنرمندی که در این سال‌ها بارها به او پیشنهاد بازیگری شده اما او نپذیرفته است. داریوش فرضیایی گفت: در این سال‌ها به من برای بازی در فیلم‌های سینمایی پیشنهاد زیادی شده است. بیشتر آن‌ها فیلم‌های تجاری و گیشه‌ای بود؛ فیلمنامه‌ها خوب نبودند و برای همین آن‌ها را نپذیرفتم. البته اگر در آینده فیلمنامه‌ای خوب پیشنهاد شود، پیشنهاد بازیگری‌شان را قبول می‌کنم.
او این روزها مجری و یا به قولی راهبرِ کلبه‌ای است که پیش از نوروز ۱۴۰۰ راه افتاد و این روزها در ایام ماه مبارک رمضان هر روز از شبکه دو روی آنتن می‌رود. کاری که بازیگرانش گریم و لباس متفاوتی دارند؛ برخی عجیب و غریب‌اند و برخی هم مثلِ عمو پورنگ هر روز با لباس یکی از اقوام در این مجموعه نمایشی ظاهر می‌شود.
این مجموعه در قالب نمایشی و برخوردار از بخش‌ها و آیتم‌های متنوع و جذابی با رگه‌های طنز است که به موضوعاتی همچون تحکیم روابط کودکان و خانواده و پرداختن به مفاهیم سبک زندگی ایرانی- اسلامی، تشویق به حفظ محیط زیست و رعایت مسائل شهری و احترام به قوانین می‌کند.
به همین بهانه به سراغ داریوش فرضیایی رفتیم و با او لحظاتی کوتاه به گفت‌وگو نشستیم:
یکی از نکاتی که خیلی قابل توجه است و البته تحسین‌برانگیز، بحثِ توجه مجموعه نمایشی جدید "کلبه عمو پورنگ" در عینِ پرداختن به خیلی از مفاهیم، لباس و فرهنگِ اقوام است. این کار را محور اصلی یعنی خود شما انجام می‌دهید و لباس اقوام را به تن کردید. از این فضای جدید بگویید و اهدافی که این مجموعه تلویزیونی دنبال می‌کند؟به اتفاق تیم همکار به این نتیجه رسیدم که در سری جدید مجموعه "کلبه عمو پورنگ" در پوشش همین شخصیت (عمو پورنگ) اما با تغییراتی مثل لباس اقوام وارد شویم. آموزش و بالا بردن شناخت بچه‌ها نسبت به لباس و فرهنگ اقوام ایرانی برای ما اهمیت داشت و این هدف را نشانه گرفتیم. تصمیم بر این شد هر قسمت را با یک لباس اجرا کنم و به نظرمن خیلی خوب است آینده‌سازان این مرز و بوم، فرهنگ‌های مختلف کشورشان را بشناسند. هرچند توضیح درباره این مقوله در بطن مجموعه نمایشی کوتاه است اما وقتی مخاطبان ما از اقوام مختلف، این مجموعه نمایشی را می‌بینند عمو پورنگ را متعلق به شهر و فرهنگ خودشان می‌دانند؛ اینکه عمو پورنگ فقط برای تهران و تهرانی‌ها نیست. لباس خوزستانی، کُردی، گلیکی و خیلی از اقوام دیگر را می‌پوشم تا بگویم همه ایران سرای من است و همه در یک خاک زندگی می‌کنیم و به نوعی باید با همدیگر دوست و متحد باشیم.
خیلی این مطلب گفته و نوشته می‌شود که برخی از آثار کودکانه چه در تلویزیون و چه در سینما، طوری ساخته و پرداخته می‌شوند که خارج از درک کودک است؛ آیا نباید برخی از فرهنگ‌ها برای کودک و نوجوان گفته شود که برخی از دم‌دستی‌های شبکه‌های بیگانه، نتوانند این ذهن را به سمت انحراف بکشانند؟اگر صرفاً درباره کارهای خودمان خصوصاً همین "کلبه عمو پورنگ" صحبت کنیم، این مجموعه در گروه اجتماعی شبکه دو تهیه می‌شود و صرفاً کار کودک نیست بلکه بارها به انواعِ مختلف از خانواده‌ها دعوت کرده‌ایم این مجموعه را در کنار هم تماشا کنند که تأثیرات بیشتری هم دارد. از طرفی به همین درکِ کودک هم کمک می‌کند و مفاهیم و محتوای کار بهتر جا می‌افتد. این مجموعه کاملاً یک اثر تله‌تئاترگونه است؛ اما گفتارهایی که نویسنده می‌نویسد تا بازیگر و هنرمند به عنوان دیالوگ مطرح کند از فیلتر نویسنده و کارشناسان تربیتی و کودک رد می‌شود و ما آن را اجرا می‌کنیم. نکات جامع و خوبی مطرح می‌شود و اگر بزرگترها کمک کنند بهتر فرهنگسازی می‌شود. بارها گفته‌ایم این کارها صرفاً کودک نیست و خانواده مورد هدف ما بوده تا بتوانند بهتر مفاهیم را برای بچه‌ها توضیح بدهند؛ اصلاً هدف از بیان این موضوعات، خانواده است تا آن‌ها برای تربیت نسل امروز، راه بهتری را انتخاب کنند و اصطلاحاً کودک هم با شنیدن آن دیالوگ و دیدن آن موقعیت‌های نمایشی، دچار سوء تفاهم نشود. همان‌طور که بچه‌های ما "هری پاتر" و خیلی از انیمیشن‌های جدیدی را که حتی خود من ندیده‌ام نگاه می‌کنند، این هم جزئی از آن مقوله است که بچه‌ها باید با دنیای امروز آشنا شوند. کاملاً موضوع و مطالبی که در این مجموعه نمایشی (کلبه عمو پورنگ) مطرح می‌شود در راستای آموزش غیرمستقیم است.
همان‌طور که اول مجموعه می‌بینید، نوشته می‌شود این قسمت به فلان موضوع مثل بهداشت فردی یا اعتماد به نفس اختصاص دارد. بنابراین درباره هر موقعیت، دیالوگ و حتی گریم و شخصیت‌پردازی اهدافی در آن نهفته است که به مرور مخاطب در جریان همه آن اتفاقات قرار می‌گیرد.
دغدغه‌های امروز عمو پورنگ چیست و چه ناراحتی‌هایی از فضای مجازی و رسانه دارد؟دغدغه‌ای که امروز با تمام سعی و تلاش دنبال می‌کنم سرگرم‌کردن بچه‌ها در فضای کرونا است. از آن سو، بهتر از من می‌دانید فضای مجازی خیلی جلوتر از خانواده‌ها و هر سیستمی در این کشور حرکت می‌کند و مانور میدهد. اگر خیلی نگران این ماجرا هستید باید بچه‌هایمان را یک جورایی کنترل کنیم و به نوعی همراه و کنار آن‌ها باشیم در ارتباط با مطالبی که در فضای‌مجازی انتخاب می‌کنند آن‌ها را راهنمایی کنیم آگاهانه‌تر در این مسیر قدم بردارند.
قرار نیست بچه‌ها همه‌چیز را در فضای مجازی ببینند و بخوانند. از طرفی همه‌چیز را هم گردن این و آن نیندازیم؛ همه مسئولیم؛ چه پدر و مادران و چه کسانی که در قامت بزرگ‌ترند باید حواسمان را جمع کنیم که این فضا را در اختیار بچه‌ها قرار می‌دهیم، آلودگی‌هایش گریبان فرزندانمان را نگیرد.
همه ساعت‌ها که عمو پورنگ نیست که رصد و بچه‌ها را راهنمایی کند و شبهه‌ها و تناقض‌ها و مشکلات را برایشان توضیح دهد . پدر و مادرها می‌توانند مطالبی را در فضای مجازی انتخاب کنند که به سن و سال و آگاهی بچه‌ها بخورد و مورد رشد و تعالی‌شان بشود نه اینکه آن‌ها را با فضای‌مجازی تنها بگذارند و با فضایی روبرو شوند که بیشتر در معرض ایجاد شبهه و سوء تفاهم و تناقض قرار بگیرند.
در مجموع فضای رسانه این روزها می‌بینیم بیشتر برنامه‌های بزرگسال مدنظر است و مثل گذشته کودکان اولویت نیستند. خوشبختانه برنامه ما از سوی مسئولین محترم مورد توجه و عنایت قرار گرفته و در حد توانمان سعی می‌کنیم در این روزهای سخت کرونایی بچه‌هایمان را سرگرم کنیم.
قرار است در سریال یا برنامه‌ای خارج از این کارها حاضر شوید و به عبارتی دوباره به سراغ آن برنامه‌های زنده استودیویی می‌روید و یا مثل خیلی از دوستان دیگر کارهای متفاوتی از شما در سینما و تلویزیون در قامت یک بازیگر خواهیم دید؟ما کاری خارج از این نداریم؛ تلویزیون یک رسانه جمعی و وسیله‌ای است که الان در هر خانه‌ای می‌تواند وجود داشته باشد. شاید خیلی از مردم، امکان خرید اشتراک و فیلم‌های پلتفرم‌ها یا به تعبیری تماشای VODها را نداشته باشند اما تلویزیون این بستر را به صورت گسترده فراهم می‌کند، ارزان‌تر و کمتر به لحاظ مالی متحمل هزینه بشوند.
به همین خاطر سعی کردیم این فضا را بیشتر مدنظر داشته باشیم. فعلاً در این فضا حضور دارم در قامت مجری بازیگر یا بازیگر مجری؛ این دو حالت را در این مجموعه به کار می‌گیرم طبق نوشته‌های نویسنده و آنچه شما می‌بینید. برخی اوقات با دوربین صحبت می‌کنم و برخی مواقع دیگر، در قالب نقش به عنوان یک بازیگر ظاهر می‌شوم.
کد خبر 597522 برچسب‌ها تلویزیون - برنامه تلویزیونیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: تلویزیون برنامه تلویزیونی کلبه عمو پورنگ مجموعه نمایشی فضای مجازی بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۱۵۹۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زبان طنز نیشدار است
عباس حسین‌نژاد، دبیر هشتمین جشنواره «طنز پهلو» در پاسخ به این سوال که آیا طنز در فضای رسانه‌های رسمی کشور نسبت به فضای مجازی عقب افتاده است؟ گفت: من احساس می‌کنم مطبوعات از طنز عقب افتاده است. شما چند روزنامه سراغ دارید، که به سراغ طنز رفته است؟ البته تا حدودی وضعیت کاریکاتور نسبت به طنز بهتر است. اما چون فرد برای نوشتن مجبور به فکر کردن است، نوشتنش سخت است.
حسین‌نژاد در پاسخ به این سوال که بنظرتان موانع پیشرو منجر به عقب افتادن طنز در کشور نشده؟ افزود: حتماً، معمولاً ایرانی‌ها پیش خود می‌گویند چرا باید به سراغ دردسر بروم؟ چرا باید کار رسانه را محدود به عرصه‌ای کنم، که ممکن است کارم را از دست بدهم؟ چون زبان طنز نیشدار است.
دبیر هشتمین جشنواره «طنز پهلو» در پاسخ به این سوال که در گذشته از ابزار طنز برای بیان انتقاد به حکومت‌ها بخاطر خفقان موجود استفاده می‌شد، چرا الان از این ابزار استفاده نمی‌شود؟ توضیح داد: الان هم از طنز استفاده می‌کنیم، ولی کمرنگ شده است.
وی با بیان اینکه چیزی که ما در رسانه رسمی تولید می‌کنیم، با آنچه که در رسانه شخصی خودمان منتشر می‌کنیم متفاوت است، گفت: از طرفی، منِ نوعی در رسانه شخصی خودم راحت‌تر هستم. انگار الان فضای مجازی برای انتشار محتواهای طنز جذاب‌تر شده و نیاز به رسانه رسمی کمتر شده است. چراکه انتخاب کلمات در رسانه رسمی به عهده فرد نیست. شما برای اینکه پایتان به دادگاه مطبوعات باز نشود، باید احتیاط کنید. چون نمی‌دانید چه کسی و از چه زاویه‌ای شکایت می‌کند.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ساير حوزه ها
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟