جوادی حصار: اصولگرایان در همان بازی ستارگان باقی ماندهاند
تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۳۹۵۳۱
یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: اینکه اگر فضای مذاکراتی رخ دهد به نفع جریان اصلاح طلب است آدرس اشتباه دادن اصولگرایان است.
«محمد صادق جوادی حصار» در گفتگو با سایت «نواندیش» درباره تلاش جریان اصولگرایی برای پیروزی در انتخابات و نگرانی آنها از فعالیت انتخاباتی اصلاحطلبان به دلیل ایجاد شدن فضای مذاکراتی گفت: «ابتدا اینکه به نظر من عدهای که در مورد دولت آقای روحانی شکست و پیروزی آن را به حساب اصلاحطلبان میگذارند به نوعی در حال آدرس اشتباهی رفتن هستند، چون همگان میدانند این دولت به عنوان دولت اعتدالی از ظرفیت اصلاح طلبان استفاده کرد، اما در زمین اصلاحطلبان بازی نکرد بلکه برای خودش زمین دیگری تعریف کرد و بیشتر در زمینی بازی کرد که اصولگرایان طراحی کرده بودند و به بیانی به او فشار آورده بودند که در آن زمین بازی کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عضو حزب اعتمادملی افزود: در بهترین وضعیت باید گفت در یک اتوبان دو طرفه روی خط سفید حرکت میکرد و تلاش میکرد هر دو طرف را برای خود نگه دارد و بیشتر اوقات نیز به سمت جناح راست متمایل بود تا جریان چپ. به این دلیل که قدرت فائقه در کشور متمایل به جریانات راست است و این دولت هم چارهای نداشته جز اینکه خود را با جریان راست که قدرت برتر کشور است متوازن و هماهنگ کند.
این چهره سیاسی اصلاح طلب ادامه داد: از این رو اینکه اگر فضای مذاکراتی رخ دهد به نفع جریان اصلاح طلب است آدرس اشتباه دادن اصولگرایان است. در واقع اگر این گشایشها رخ دهد به نفع مردم است و اگر مردم دلگرم شوند به عرصه برگردند و در انتخابات شرکت کنند آن زمان است که مردم اگر بخواهند انتخاب کنند سابقه سیاسی نشان داده که توده و عمده مردم جامعه تمایلاتشان مطالباتشان با مطالبات جریان اصلاح طلبی نزدیکتر است.
او عنوان کرد: در واقع نگرانی اصولگرایان بیشتر از این باب است که اگر برجام به نتیجه برسد و گشایشهای برجامی آغاز شود ممکن است دلگرمی مردم و بازگشت آنها به عرصه و صندوقهای رأی را به دنبال داشته باشد. در واقع تلاش اصولگرایان در این راستا است که این ممکن را ناممکن کنند و کاری کنند که حداقل تا انتخابات ریاست جمهوری این اتفاق رخ ندهد و در انتخابات ریاست جمهوری رقیب ضعیفتری داشته باشند.
جوادی حصار یادآور شد: بنده بارها این مثال را مطرح کردم مبنی بر اینکه نهادهای کشور به عنوان مثال ۳ قوه و نهادهای فراقوهای کننده نیروهای نظامی، انتظامی و جریانهای معنوی، اگر بخواهیم نقششان را به عنوان هم پوشاننده در نظر بگیریم که میخواهند همه چیز را بسیج کرده و رو به جلو حرکت کنند به جای سامان بخشی و هدایتگری تبدیل به وضعیت امتیازگیری از یکدیگر شدهاند.
این عضو حزب اعتماد ملی بیان کرد: دقیقا این نهادها به جای اینکه یک نقش خشک کننده کنار زمین بازی را داشته باشند و به نیروهای داخل زمین نظم ببخشند و بر آنها رهبری کنند خودشان وارد میدان بازی میشوند با همان نیرویی که باید مورد حمایتشان باشد کشتی میگیرد و بازی میکند و به آن گل میزند و در نهایت از آن امتیاز میگیرد.
این چهره سیاسی اصلاح طلب عنوان کرد: به بیانی دیگر در حقیقت خودشان با هم دیگر در زمین کشور بازی میکنند و نیروهای یکدیگر را حذف میکنند تا یکی به چشم نیاید اگر بازی فوتبال را در نظر بگیریم سی سال قبل در کشورهای آسیایی و اروپایی این سنت رایج بود که یک ستاره در زمین داشته باشند و همه به آن ستاره پاس بدهند تا آن گُل بزند، اما الان مهم این است که تیم گل بزند.
او اشاره کرد: براین اساس اصولگرایان هنوز در همان بازی ستارگان باقی ماندهاند یعنی میگویند کسی که گل میزند و میدرخشد از فلان تیم یا تیم ما باشد از جریان اصولگرا و راست باشد. این بازی کار را به جایی رسانده که الان میگوییم مشکلات کشور باید حل شود، اما آنها میگویند مشکلات کشور حل شود، اما به دست ما حل شود. دیگری میگوید حل شود، اما توسط تیم ما حل شود.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به این سوال که آیا اصولگرایان در حوزه سیاست خارجی کارنامه درخشانی دارند که بگوییم قابلیت حل مشکلات در حوزه سیاست خارجی را دارند؟ تاکید کرد: بنده این قابلیت را برای یک جریان تعریف نمیکنم این قابلیت را برای کشور تعریف میکنم کشور این قابلیت را دارد که مشکلاتش را هم با منطقه و هم با دنیا حل کند. در واقع به تعبیری ما باید بازیکنان ضعیف را زمین بازی بیرون بکشیم و بازیگرانی را که میتوانند به تمام ظرفیتها فکر کنند وارد میدان کنیم.
او اضافه کرد: این ظرفیتسازی از عهده کسانی برمی آید که این نگاه جامع و کامل را نسبت به ظرفیتهای کشور داشته باشند حال این نگاه در حوزه رهبری شکل میگیرد رهبری باید این کار را انجام دهد یا در حوزه ریاست جمهوری شکل میگیرد ریاست جمهوری باید این کار را انجام دهد یا در جریانهای معنوی و معنویت ساز و یا هماهنگ کننده کشور فارغ از ریاست جمهوری و قوه قضاییه و مقننه شکل میگیرد اینها بیایند این کار را انجام دهند.
جوادی حصار تاکید کرد: در حال حاضر متاسفانه یک اتفاقی رخ داده که بازی را از اصل رها کردند و در قرون بازی میکنند اینکه چه کسی کشور را از مهلکه نجات دهد برایشان مهم است مهم نیست که کشور چگونه از این مشکلات رهایی پیدا کند اصولگرایان میگویند اگر ما برویم و برنده شویم میتوانیم قدرت و ثروت و شوکت خودمان را در کشور تضمین کنیم و یا دیگری هم همین را میگوید.
او اظهار کرد: از نظر من مسئله ایران و جهان کاملا قابل حل است و تمام ظرفیتها نشان میدهد که ما هیچ مشکلی برای حل این موضوع نداشتیم دوره اول حسن روحانی یک برگ روشن شفاف و قابل دفاع است که میتوانیم به استناد آن دوره در مورد تواناییهای کشور و نظام و حتی دولت قضاوت کنیم، اما در همانجا هم مشاهده شد که عدهای فرش را از زیر پای یکدیگر کشیدند و گفتند اگر قرار یک قهرمان جلوه کند چرا ما نباشیم چرا حسن روحانی و یا دولت ائتلافی اصلاح طلبان با روحانی باشد؟! چرا اصلا نظامیها روی کار نیایند؟! چرا نگوییم نظامیهایی که توانستند جنگ را مدیریت کنند اقتصاد و کشور را مدیریت کنند؟! پس ما هم باید ظرفیت خود را نشان دهیم.
این چهره سیاسی گفت: متاسفانه این خرده فرهنگها در مدیریت کشور وجود دارد و ما برای رفع این بحرانها قبل از این که بگوییم آقای روحانی موفق میشود یا مخالفان روحانی، باید به این قضیه نگاه کنیم که پای میز مذاکرات، جمهوری اسلامی ایران موفق میشود یا نمیشود. اگر این گونه به قضیه نگاه کردیم فرقی نمیکند که به تعبیری چه کسی گُل میزند یا پنالتی میزند. ممکن است یک پنالتی زن ماهر برود پشت توپ تا پنالتی را بزند، اما اینکه سند را به نام فرد خاصی بزنیم که همیشه آن فرد پنالتی بزند منطقی نیست.
عضو حزب اعتمادملی تاکید کرد: در مجموع اینها دغدغههای است که ما به عنوان تحلیلگر مسائل جاری کشور داریم، اما نهایتش این است که آن مدیران تصمیم گیری و تصمیم ساز هستند که در لحظات بحرانی باید مسلط و معتمد به نفس خودشان و متکی به آرای ملی پای میز مذاکره سخن بگویند و گفتگو کنند در واقع نباید روحیه آنها را تضعیف کنیم که وقتی پای میز مذاکره گفتگو میکنند دست و دلشان بلرزد مبنی بر اینکه کاری که میکنند مورد حمایت مردم است یا نیست. آنها باید قوت قلب داشته باشند تا پای میز مذاکره، کارشان را انجام دهند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: جوادی حصار اصلاح طلبان دولت روحانی اصولگرایان انتخابات 1400 سیاسی اصلاح طلب ریاست جمهوری اصلاح طلبان داشته باشند جوادی حصار پای میز حل شود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۳۹۵۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مست عشق : روایتی متفاوت از عشق با حضور ستارگان دو کشور (+عکس)
چند روزی است که از اکران « مست عشق » یکی از پر سر و صداترین آثار سینمایی چند سال اخیر می گذرد. این فیلم مرحله پیش تولید، تولید و انتظار برای اکران پرحاشیهای را طی کرد تا بالاخره به پردهی سینماها در ایران رسید. «مست عشق» برشی کوتاه و شاید حتی شتابزده از زندگی و ارتباط مولانا و شمس تبریزی است.
پارسا پیروزفر در نقش مولانابه گزارش رکنا، پارسا پیروزفر متولد سال ۱۳۵۱، تا همین چندی پیش به عنوان یکی از کمحاشیهترین بازیگران سینمای ایران شناخته میشد.
پیروزفر در دوران دبیرستان باوجود تحصیل در رشته ریاضی و فیزیک، به نقاشی علاقه فراوانی داشت و در سالهای ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹ به خلق داستانهای مصور میپرداخت و در سالهای ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵ نیز به صداپیشگی مشغول بود.
او در سال ۱۳۷۰ با دنیای بازیگری در تئاتر آشنا شد و سه سال بعد، در سال ۱۳۷۳، با بازی در فیلم “پری” بهطور رسمی پا به عرصه سینما گذاشت. نقشآفرینی وی در سریال “در پناه تو” در سال ۱۳۷۴، نقطه عطفی در کارنامه هنریاش بود و این بازیگر را به شهرتی فراگیر رساند.
این بازیگر در سال ۱۳۷۸ با بازی در فیلم “مهمان مامان” نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر شد؛ اما بدونشک، نقش بیژن ایرانی در سریال پرطرفدار “در چشم باد”، او را در میان مردم جاودانه کرد.
وی در سالهای اخیر با بازی در فیلم “تی تی” و سریال پربیننده نمایش خانگی “یاغی” بار دیگر تواناییهای خود را به اثبات رساند. علاوهبر بازیگری، پیروزفر در زمینههای تدریس در دانشگاه، کارگردانی تئاتر و صداپیشگی نیز فعالیت دارد.
شهاب حسینی در نقش شمس تبریزیسید شهابالدین حسینی تنکابنی ملقب به شهاب حسینی در ۱۴ بهمن ۱۳۵۲ در تهران متولد شد. او فرزند اول خانواده است و یک برادر بهنام مهدی و دو خواهر دارد.
حسینی در رشته روانشناسی دانشگاه تهران تحصیل میکرد؛ اما بهدلیل مهاجرت به کانادا، تحصیلاتش را نیمهکاره رها کرد. او در سال ۱۳۷۴ با پریچهر قنبری، همدانشگاهی خود، ازدواج کرد. این ازدواج به جدایی منجر شد و ثمره آن دو پسر بهنامهای محمدامین و امیرعلی است.
او فعالیت هنری خود را با تئاتر و سپس گویندگی در رادیو آغاز کرد. وی با مجریگری در برنامه “اکسیژن” به تلویزیون راه یافت و به یکی از محبوبترین هنرمندان ایران تبدیل شد و در سال ۱۳۸۰ با بازی در فیلم “رخساره” به کارگردانی امیر قویدل وارد سینما شد.
شهاب حسینی برای بازی در فیلمهای “شمعی در باد” و “رستگاری در هشت و بیست دقیقه”، دو سال پیاپی کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در جشنواره فیلم فجر شد و همچنین برای بازی در فیلم “محیا” دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد را از جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.
حسام منظور در نقش حسامالدین چلبیحسام منظور بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، بیشتر با بازی در سریال محبوب ایرانی “بانوی عمارت” شناخته میشود. فعالیت هنری این بازیگر از دهه ۸۰ با تئاتر آغاز شد؛ اما در دهه ۹۰ با بازی در سریال “بانوی عمارت” در سال ۱۳۹۷ به اوج شهرت خود رسید.
از جمله آخرین فعالیتهای او میتوان به حضور او در فیلم “مست عشق” به کارگردانی حسن فتحی اشاره کرد. منظور متولد ۱۸ آذر ۱۳۵۹ در تهران است؛ اما از آنجایی که مادرش اهل ارومیه است، در آذربایجان غربی بزرگ شده و تا نوجوانی در آنجا زندگی کرده است.
او در زمینه بازیگری و خصوصا کارگردانی تحصیلات آکادمیک دارد و فارغالتحصیل رشته کارگردانی در مقطع فوق لیسانس از دانشگاه تربیت مدرس است.
در سال ۱۳۹۰ منظور با فیلم “تلفن همراه رئیسجمهور” به کارگردانی علی عطشانی وارد سینما شد و در کنار بازیگران مطرحی چون مهدی هاشمی، بهناز جعفری، اکبر عبدی و نیکی کریمی به ایفای نقش پرداخت.
بوراک توزکوپاران در نقش سلطان ولد (پسر مولانا)بوراک توزکوپاران (Burak Tozkoparan) بازیگر جوان ترکیهای در تاریخ ۱۴ نوامبر ۱۹۹۲ (۲۳ آبان ۱۳۷۱) در شهر استانبول متولد شد. او فعالیت حرفهای خود را در سال ۲۰۱۱ آغاز کرد و به سرعت در میان مردم ترکیه به شهرت رسید.
بوراک بهواسطه بازی در سریال “گوزل” در نقش “اوزان” به شهرت رسید و در سال ۲۰۱۵ با بازی در سریال “گلهای شکسته” بهعنوان یکی از بهترین بازیگران ترکی شناخته شد. تازهترین فعالیت این بازیگر، حضور در “مست عشق” به کارگردانی حسن فتحی است که در این فیلم نقش “سلطان ولد”، فرزند بزرگ مولانا را ایفا میکند.
سلطان ولد، یار و یاور همیشگی مولانا بود و از نظر ظاهر و باطن شباهت زیادی به پدر خود داشت. بوراک توزکوپاران علاوهبر بازیگری، در یک گروه موسیقی بهنام “پروانه” نیز فعالیت میکند.
بوران کوزوم در نقش علاءالدینبوران کوزوم (Boran Kuzum) بازیگر جوان و بااستعداد اهل ترکیه، در تاریخ ۱ اکتبر ۱۹۹۲ متولد شده است. او در سال ۲۰۱۵ از دانشکده تئاتر کنسرواتوار دولتی دانشگاه استانبول فارغالتحصیل شد.
پدر وی بورا کوزوم معاون مدیر تئاتر دولتی آنکارا و مادرش فاطما زهرا فارغالتحصیل هنرهای زیبا است. جالب است بدانید که کوزوم پیش از ورود به عرصه بازیگری، بهمدت یک سال در رشته اقتصاد دانشگاه گازی آنکارا تحصیل کرده بود؛ اما برای دنبال کردن رویای بازیگری، تحصیلات خود را نیمهتمام گذاشت.
بوران در همان سال فارغالتحصیلی خود، فعالیت حرفهایاش را آغاز کرد. او در سریال تاریخی ترکی “آنالار و آنهلر” در نقش یک معترض در کنار بازیگران مطرحی مانند «اوکان یالابیک» به ایفای نقش پرداخت.
هانده ارچل در نقش کیمیا خاتون (دختر مولانا)هانده ارچل (Hande Erçel) متولد ۱۹۹۳ یکی از زیباترین و بهترین بازیگران زن ترکیه ای است که نهتنها در این کشور، بلکه در سراسر جهان نیز توجهات را به خود جلب کرده است. ارچل بازیگری را از سن ۲۰ سالگی آغاز کرد و با یکی از اولین نقشهای خود بهنام “زاهده” در سریال “چکاوک” به شهرت رسید. شایان ذکر است که هانده ارچل با بازی در فیلم سینمایی “مست عشق”، اولین تجربه سینمایی خود را نیز رقم زد.
علاوهبر شخصیت جذاب، هانده ارچل چهرهای زیبا و کاریزماتیک دارد. این ویژگیها در کنار استعداد بازیگری او، باعث شده است که به یکی از شناختهشدهترین هنرپیشههای زن ترکیه تبدیل شود.
در سال ۲۰۱۲، هانده در مسابقه زیبایی آذربایجان شرکت و مقام دوم را کسب کرد. این اتفاق، نقطهعطفی در زندگی او بود و او را بهسمت دنیای بازیگری سوق داد.
بنسو سورال در نقش مریمبنسو سورال (Bensu Soral) متولد ۲۳ مارس ۱۹۹۱ (۳ فروردین ۱۳۷۰) در ترکیه است که با حمایت خواهرش هانده سورال، مسیر بازیگری را در پیش گرفت. سورال در دبیرستان آنگول آناتولی در بورسا تحصیل کرد و در سال ۲۰۱۲ با اولین سریال خود قدم به دنیای بازیگری گذاشت و در سال ۲۰۱۵ با بازی در سریال “دروغگویان کوچک زیبا” به شهرت رسید.
نقشآفرینی او در سریال “نفوذی” در سال ۲۰۱۶، نقطه عطفی در کارنامه سورال بود و او را به ستارهای محبوب تبدیل کرد. سورال با بازی در “کارهای سازمانیافته ۲: مارماهی پیچیده” اولین تجربه سینمایی خود را رقم زد و در ادامه در فیلم ترکی جدید “مست عشق” نیز حضور پیدا کرد.
سلما ارگچ در نقش کِرّا خاتون (همسر مولانا)یکی دیگر از بازیگران ترک فیلم مست عشق، سلما ارگچ (Selma Ergeç) نام دارد. وی متولد ۱ نوامبر ۱۹۷۸ در هام آلمان، بازیگر ترک است که بیشتر بهدلیل نقشآفرینی درخشانش در نقش خدیجه سلطان در سریال پرطرفدار ترکی “حریم سلطان” شناخته میشود.
سلما بهمدت ۳ سال در دانشگاه وستفالی ویلهلم، مونستر به تحصیل در رشته پزشکی پرداخت و پس از آن در دانشگاه فرن یونی هاگن در رشتههای فلسفه و روانشناسی تحصیلات خود را تکمیل کرد.
او در سال ۲۰۰۰ میلادی با ورود به عرصه مدلینگ، فعالیت حرفهای خود را آغاز کرد. ارگچ به زبانهای آلمانی، ترکی، انگلیسی، فرانسوی و تا حدودی ایتالیایی مسلط است. وی در سال ۲۰۱۵ با جان اوز ازدواج کرد و این ازدواج در محله بچگی سلما در آلمان برگزار شد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر است.
ابراهیم چلیکول در نقش اسکندرابراهیم چلیکول (İbrahim Çelikkol) متولد ۱۴ فوریه ۱۹۸۲، بازیگر، مدل و بسکتبالیست اهل ترکیه است که درحالحاضر در اوج دوران حرفهای خود قرار دارد. وی از مادری یونانی و پدری عرب متولد شده است و یک خواهر دارد.
او در سال ۲۰۱۲ با بازی در نقش اولوباتلی حسن در فیلم پرهزینه “فتح ۱۴۵۳” که به فتح شهر استانبول در سال ۱۴۵۳ میپرداخت، خوش درخشید. این نقشآفرینی او را بهعنوان “بهترین بازیگر جوان با آینده درخشان” در جشنواره Sadri Alışık معرفی کرد و جایزه این عنوان را برای او به ارمغان آورد.
در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۱، سریال “عفت” از شبکه Star TV به روی آنتن رفت و چلیکول با بازی در این سریال، جایزه “بهترین بازیگر نقش اول مرد” را از دانشگاه کارادنیز دریافت کرد.
خالد ارگنچ در نقش بهاءالدین ولد (پدر مولانا)خالد ارگنچ (Halit Ergenç) متولد ۳۰ آوریل ۱۹۷۰، بازیگر مشهور اهل ترکیه است که از سال ۱۹۹۶ تاکنون در عرصه بازیگری فعالیت میکند. او تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان بشیکتاش آتاتورک در سال ۱۹۸۹ به پایان رساند و سپس به دانشگاه فنی استانبول رفت؛ اما پس از یک سال، دانشگاه را ترک کرد و به دانشگاه هنرهای زیبای معمار سنان پیوست.
ارگنچ در ابتدا در زمینه اپراتوری کامپیوتر و فروشندگی فعالیت میکرد و سپس به دنیای بازیگری قدم گذاشت. او در سال ۲۰۰۷ با گیزم سویسالدی ازدواج کرد؛ اما این ازدواج تنها یک سال به طول انجامید و در سال ۲۰۰۸ به جدایی ختم شد.
این بازیگر با بازی در سریالهای “هزار و یک شب” و “حریم سلطان” به شهرت و محبوبیت زیادی دست یافت. علاوهبر بازیگری، ارگنچ در زمینه خوانندگی نیز فعالیت میکند و کنسرتهای متعددی را بهصورت رسمی برگزار کرده است.
کانال عصر ایران در تلگرام