مهمترین هدفم شکستن طلسم «نشدن» و «ما نمیتوانیم» است
تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۴۲۱۲۲
به گزارش خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری فارس، رستم قاسمی داوطلب سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری عصر امروز (۸ اردیبهشتماه) در سلسه نشستهای گام نو جریان گام دوم انقلاب در مجتمع فرهنگی سرچشمه تهران با اشاره به کارنامه مدیریتی خود، اظهار داشت: من ۴ دوره خدمت برای خود تعریف کردم که نخست دوره حضور در دفاع مقدس است که توفیق سربازی و خدمت برای بنده محسوب میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: بعد از جنگ که دوران سازندگی شروع شد به دنبال این بودیم که طرحی برای قرارگاه بازسازی در آن مقطع و سازندگی در مقاطع بعد پیاده کنیم و شروع ما بازسازی مناطق آسیب دیده از جنگ بود در موقعی که می خواستیم کار بازسازی و سازندگی شروع کنیم دو تفکر وجود داشت نخست اینکه در کشور تجربه کارهای متوسط و بزرگ نداریم و عدهای هم معتقد بودند این توانمندی در کشور وجود دارد و جنگ هم نشان داد اگر باور کنیم می توانیم کشور را بازسازی کنیم.
قاسمی با اشاره به فرمایشات امام راحل بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران مبنی بر "ما می توانیم" تصریح کرد: مهمترین هدفی که بنده در قرارگاه خاتم الانبیاء و مسئولیتهایی که داشتم دنبال کردهام این بود که طلسم نشدن و ما نمی توانیم را بشکنیم.
وزیر اسبق نفت گفت: چند نمونه طرح های بزرگ در کشور اتفاق افتاد از جمله مسکن، صنعت، نفت و انرژی بود. مثلا قرار بود آبرسانی به شهر تهران را به خارجی ها بسپارند اما سپاه و قرارگاه خاتم اعلام کرد که ما انجام می دهیم که این اتفاق بزرگی بود زیرا اگر اتفاق نمی افتاد سپاه باید به ۱۰ میلیون نفر پاسخگو می بود ولی این اتفاق افتاد.
وزیر سابق نفت با بیان اینکه زمانی که سد کرخه را ساختیم صدها سد دیگر ساخته شد و حرف اینکه ما نمیتوانیم را شکستیم، گفت: حتی ساخت بنادر کوچک در ایران برعهده خارجی ها بود اما ما توانستیم بنادر بسازیم که نمونه آن بندر عسلویه بود که این نشان دهنده آن است که در داخل، توان و جرئت وجود دارد و اگر این بندر توسط سپاه ساخته نمی شد وزارت نفت وقت میتوانست سپاه را متهم کند که چرا اجازه نداد این بندر توسط شرکت خارجی ساخته شود اما توانستیم این بندر را بسازیم حتی کمتر از ۴۰ ماه و برای این موضوع پاداشی هم دریافت کردیم.
قاسمی ادامه داد: «ما میتوانیم» به توانستن تبدیل شده است. زمانی که تحریمهای فلجکننده علیه ایران شروع شد ۳ تحریم همزمان داشتیم و گفتند اگر نفت ایران را تحریم کنیم قطعا اقتصاد ایران فلج میشود و در همان زمان آقای احمدینژاد به بنده گفتند به وزارت نفت بروم در این باره نامهای به رهبر انقلاب نوشتم و دلایل مخالفتم را بیان کردم اما سرانجام به وزارت نفت رفتم و روزهای سختی را پشت سر گذاشتم.
وی ادامه داد: شرایط سختی داشتیم و بیشتر شرکتهای خارجی در همان زمان ایران را ترک کردند. وابستگی زیادی داشتیم و بنزین زیادی به کشور وارد میشد؛ خط قرمز را عبور کرده بودیم. در آن روزها بسیاری نگران وضعیت درآمد کشور بودیم و بنزین هم کاهش یافته بود اما با مدیریت درست توانستیم این بحران را پشت سر بگذاریم.
وزیر اسبق نفت افزود: بسیاری از تجهیزاتی که از عسلویه گاز را پمپاژ میکردند شرایط خاصی داشت، روزهای بسیار سختی بود و روزهای اول تحریم نفت ایران بود و تجربه نداشتیم؛ دو اتفاق افتاد، توسعه در صنعت نفت کشور رخ داد و در این خصوص بدون هیچ ادعایی توضیح خواهم داد که در اوج تحریمها به شدت صنعت نفت ایران توسعه یافت، بیش از ۳۰ درصد بنزین کشور را وارد میکردیم اما طرح توسعه پالایشگاههای کشور، اجرا شد و تولید بنزین را افزایش دادند، همچنین تغییر سبد بنزین کشور در دستور کار قرار گرفت. طرح ستاره خلیج و ابر طرح پارس جنوبی اتفاقات مهمی بود که در دوره وزارت نفت بنده رخ داد و باعث شد در زمینه تولید بنزین پیشرفت خوبی داشته باشیم.
قاسمی گفت: بالاترین پیشرفت را در سالهای تحریم داشتیم، این توسعه هم به تجهیزات بوده و هم به لحاظ ساخت بوده است امروز هیچ نیازی به خارج برای ساخت نداریم و بیشترین فروش نفت را در همان زمان داشتیم.
وی ادامه داد: آقای اوباما ابتدا گفت تحریمها ایران را فلج میکند اما بعد از آن گفت تحریمها هیچ اثری بر ایران ندارد، این دو جمله را اوباما گفته بود.
قاسمی تصریح کرد: در کشتی سازی ایران پیشرفت هایی داشت که بزرگترین آن شرکت خلیج فارس بود که باید بدانید کشتی سازی دارای تکنولوژی پیچیده است و بزرگترین کشتی سازی ها در کره جنوبی است اما ما توانستیم این اتفاق را رقم بزنیم.
وزیر اسبق نفت تاکیدکرد: در دولت دهم ۱۷ فاز پارس جنوبی کلید خورده شد که پیشرفتی که در آن دوران داشت و هیچ کمکی هم از خارج گرفته نشد نکته جالب آن جا بود پیشرفت در سال ۹۰ تا ۹۲ صورت گرفته به اندازه حضور شرکت های شل و توتال در زمان حضورشان در کشور بود.
قاسمی ادامه داد: تنها وزیر ایرانی بودم که رئیس اوپک شدم، اوپک میتواند بخشی از دستورالعملها را وتو کند و هنگامی که رئیس اوپک با وزرا جلسه میگذارد، اگر وزرای اوپک با دستور رئیس اوپک موافقت کنند با کلاه سفید از جلسه خارج میشوند، این اجماع را در تمام دستورهای جلسات اوپک ایجاد کردم و تمام وزرا با کلاه سفید از جلسه خارج میشدند.
وی افزود: قبل از شهادت حاج قاسم سلیمانی به عنوان معاون اقتصادی ایشان در کنارشان کار کردم، در تمام زمینههای اقتصادی کار اجرایی و عملیاتی داشتهام و کشور و ظرفیتهای کشور را به خوبی میشناسم، دنیا را به خوبی می شناسم و بیشترین سفرهای خارجی بعد از وزیر امور خارجه داشتهام و با سران کشورهای زیادی ملاقات کردهام.
داوطلب انتخابات ریاست جمهوری تصریح کرد: تامین نیازهای اساسی کشور در همان زمان که وزیر نفت بودم، برعهده بنده بود و در حوزه بینالمللی و اقتصادی و غیره نسبت به سایر افرادی که در معرض کاندیداتوری هستند، شناخت دارم.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: انتخابات ریاست جمهوری جمهوری اسلامی ایران طلسم رستم قاسمی ما می توانیم همان زمان وزارت نفت تحریم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۴۲۱۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارش جالب دویچهوله؛ روش های دور زدن تحریم ها ازسوی ایران و روسیه | چین در ظاهر هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ در عوض...
به گزارش همشهری آنلاین، دویچهوله در تحلیلی که به ارزیابی تحریمهای غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریمهای غرب زندگی میکند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران میداند، چین میداند و ظاهراً دولت آمریکا هم میداند مبنی بر اینکه با وجود تحریمهای موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بیسابقه به چین ارسال میشود. خاویر بلاس، ستوننویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش میدهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین میرسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد میکند. به حدی که طبق دادههای رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت میخرد.
با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامینکننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سالهاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریمها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدتهاست که زنجیرههای تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریمهای غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوریهای شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریمها ایدهآل بودهاند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوهبر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریمها را عملاً غیرممکن میکند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
بهعنوان مثال، بهدلیل استراتژی تحریمهای روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین دادههای ارائهشده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریمها، روسیه تحریمشدهترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابلتوجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بینالمللی پول پیشبینیهای رشد روسها را تایید میکند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین میکند.
تحریمهای مالی، دسترسی بانکهای روسیه به بازارهای مالی بینالمللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقلوانتقالات بینالمللی پول و اوراق بهادار است، خارج کردهاند. علاوهبر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابلتوجه این است که تنها تحریمهایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال میشوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزامآور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریمها پایبند نبودهاند.
با وجود عدمقابلیت اجرای کامل تحریمها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه میدهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریمها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقهای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمیشد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمیدهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریمهای غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، میخواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشینآلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریمها از ایرلند، برای مشارکت در تلاشهای دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریمهای این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولتهای آنجا را متقاعد کند که تحریمها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راههایی برای دور زدن تحریمها دارند.