موسیر؛ گیاهی بدبو اما خوش طینت
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۶۰۱۸۷
ایسنا/لرستان یک کارشناس گیاه پزشکی گفت: موسیر نزدیکترین گونه به سیر است اما برخلاف بوی بدی که دارد دارای خواص زیادی برای انسان است.
مصطفی مریدی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: موسیر ایرانی از گیاهان اندمیک کشور است که به لحاظ خواص و مصارف خوراکی نزدیکترین گونه به سیر محسوب شده و در ایران از دیرباز موسیر دارای مصارف خوراکی متعددی بوده و به عنوان چاشنی در تهیه چاشنی، ترشی و یا معطر و ضدعفونی کردن دوغ و ماست استفاده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی عنوان کرد: موسیر حاوی مقادیر بالایی آنتی‌اکسیدان، فلاونوئیدهایی مانند کورستین، ویتامین A، C و مواد معدنی مهم ازجمله گوگرد، پتاسیم و منگنز است.
مریدی ادامه داد: موسیر گیاهی از خانواده سیراست که ریشه آن پیاز مانند و برگ‌های آن باریک با گل‌هایی بنفش رنگ است، به‌عنوان گل زینتی از گل این گیاه استفاده می‌شود.
این کارشناس گیاه‌پزشکی عنوان کرد: موسیر ۴۰ گونه مختلف دارد و دارای طعمی شبیه سیر و تلخی کمتری نسبت به آن است.
وی تصریح کرد: موسیر مانند سیر و پیاز خاصیت آنتی‌اکسیدانی، رقیق‌تر کردن خون یا خواص آنتی باکتریالی دارد اما مواد معدنی و ویتامین‌های موجود در آن‌ها با هم متفاوت است یکی‌از ویژگی‌های بارز موسیر بو ندادن دهان پس از مصرف آن است.
مریدی بیان کرد: سیر و موسیر هر دو خاصیت ضد سرطانی به دلیل وجود گوگرد دارند، موسیر به شکل پیازی تقریبا درشت از ریشه این گیاه که در زیر خاک بزرگ شده است در می‌آید و همراه محصولات و فرآورده‌های مختلفی به کار می‌رود.
این کارشناس گیاه‌پزشکی با اشاره به خواص و فواید موسیر، عنوان کرد: ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در موسیر باعث سلامت زنان باردار و رشد طبیعی جنین می‌شود، همچنین فولات موجود در موسیر از نقایص سیستم عصبی جنین جلو گیری می‌کند.
وی ادامه داد: ویتامین‌های C، A، فسفر و منیزیم موجود در موسیر برای سلامت استخوان و بهبود رشد نوزادان و کودکان ضروری است.
مریدی افزود: مصرف موسیر به دلیل کاهش ذخیره چربی در بدن باعث لاغری و کاهش وزن افراد می‌شود.
این کارشناس گیاه پزشکی عنوان کرد: موسیر حاوی ترکیبات گوگردی فراوان است که دارای خواص ضد باکتری هستند و مانند آنتی‌بیوتیک طبیعی برای درمان سرماخوردگی، آنفلوآنزا، تب و برونشیت عمل می‌کنند، همچنین گل آن یک آنتی هیستامین طبیعی برای درمان حساسیت است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی علمی و آموزشی موسیر ايسنا آنفلوآنزا آنفلوآنزا منیزیم ایران سرماخوردگي ویتامین A آنفلوانزا مواد معدنی آنتی اکسیدان پتاسیم ايران فسفر کارشناس گیاه پزشکی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۶۰۱۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با«مست عشق» کرک و پر حسن فتحی ریخت؟!
همه‌چیز در مست عشق سردستی است. چه رابطه مرید و مرادی مولانا با شمس باشد چه خواستگاری دفعی شمس از کیمیا خاتون، چه رابطه آن سردار نظامی با آن کنیزک مسیحی و چه جمع شدن این سه ضلع در کنار هم.
به گزارش مشرق، مثلا اسمش را بگذاریم نهضت آنتی تورکیش کانسپچوآل آرت! پدیده یک دهه اخیری که به مدد خط تولید سری‌دوزی همسایه شمال‌غربی‌مان در ترکیه راه افتاده.
این نهضت باید بفروشد، صادرات داشته باشد و دلار وارد کند. لاجرم باید عامه‌پسند باشد و لاجرم‌تر آنکه برای این عامه‌پسند بودن نباید خیلی توی مسائل غور کند. هر چیزی که بخواهد دستگاه هاضمه مخاطب را به زحمت هضم و پرداخت بیندازد و او را به گاوگیجه گرفتن انداخته باید قیچی شود.
جالب است بدانید که این نهضت از سال ۲۰۱۰ سایر پهلوان‌های رقبای سریال‌ساز در دنیا را زده به گاراژ و بعد از صنعت عظیم فرهنگ سریال‌ساز ایالات‌متحده در رتبه دوم دنیا قرار گرفته و مدام هم دارد به طول و عرض و ارتفاعش اضافه می‌شود.
سر ریز این خروجی هم به مدد ده‌ها شبکه ماهواره‌ای ریخته می‌شود توی حلق مردم منطقه در خاورمیانه و منطقه بالکان و برگردانش در ایران هم پر کردن سبد مصرف فرهنگی بخشی از قشر متوسط و رو به پایین جامعه که زیر ضرب مشکلات اقتصادی و در فقر تولیدات رسانه ملی، سرگرمی فرهنگی رایگان دیگری ندارد جز شبکه‌های ماهواره‌ای ترک و تخم‌وترکه‌های ایرانی‌شان. حتما صنعت سریال‌سازی ترک -حداقل آن قسمی که مخاطب فارسی‌زبان در یک دهه اخیر با آن روبه‌رو بوده- را هزار و یک ویژگی مخصوص به خود را دارد اما اگر خواسته باشیم دال مرکزی این هزار و یک ویژگی مخصوص را ذیل یک دال مرکزی جمع کنیم، آن دال مرکزی آن چیزی نیست جز «پرداخت سردستی»!
خصوصیت اصلی این جناب آنتی تورکیش کانسپچوآل آرت در همه چیز، سردستی و سطحی بودن است چه زمانی که روایت زندگی می‌کند، چه زمانی که روایت حماسه می‌کند، چه زمانی که راوی خداست و کنش و واکنش‌های غیرمادی این عالم چه زمانی که با لعاب اروتیسم و جاذبه‌های غلیظ جنسی در جایگاه روایت عشق و خیانت خلق‌الله نشسته.
اصلا مساله این نیست که مای انسان ایرانی چقدر با این مفاهیم سر صلح داریم یا آشتی؛ مساله آن است که همه چیز در این خط تولید سردستی است و فاقد عمق و فست‌فودی. در منظومه زیستی انسان امروز جایی برای «تامل» نیست. همه چیز برای مصرف است. لاجرم صنعت فرهنگ آن هم ورژن ترکش هم از این قاعده مستثنی نیست.
آنتی تورکیش کانسپچوآل آرت شاید قصه بگوید، پیرنگ داشته باشد و برخلاف صنعت فرهنگ مد شده این سال‌های سینمای ایران، پایان مشخص و غیر شرحه شرحه‌ای هم داشته باشد، اما خروجی محتوم هر نوع ورودی ولو متعالی به این دستگاه پرداخت تحلیلی، سطحی شدن است و سردستی و مبتذل شدن. هر چیزی تولید می‌شود که فقط «مصرف» شود. «تامل» کردن، سرعت مصرف را پایین می‌آورد پس باید از آن دور شد.
خروجی این حالت سطحی و سردستی شدن است آنقدر که بعضا حس می‌کنی دارد به شعور مخاطب توهین می‌شود. این ۴۵۱ کلمه را عارض شدم که این را بگویم «مست عشق» هم بدجور به این آفت مبتلاست حالا گیریم راوی نوعی عشق باشد در جایگاه صلح کل عالم هستی نشسته بدون زهرماری‌های مرسوم در همتایان ترکش! خروجی اما همان همیشگی است؛ سردستی و سطحی و به‌قدر اقتضائات سینمای ایران بهره گرفته از مثلث و مربع‌های عشقی!
همه‌چیز در مست عشق سردستی است. چه رابطه مرید و مرادی مولانا با شمس باشد چه خواستگاری دفعی شمس از کیمیا خاتون، چه رابطه آن سردار نظامی با آن کنیزک مسیحی و چه جمع شدن این سه ضلع در کنار هم که قرار است مفهوم اصلی مست عشق را بسازد که از سنتز پا گذاشتن هر یک از کاراکتر روی شخصیت سابق‌شان حاصل می‌شود.
مولانایی که دیگر آن فقیه سنگین سر کرده در کتاب و درس نیست و شمسی که معترف است به شکستن خویش و فروتنی در برابر عشق کیمیا خاتون و درنهایت هم خودشکنی آن فرمانده نظامی که به خود می‌آید! انگار که مخاطب باید همه‌چیز را پیش‌فرض پذیرفته‌شده بداند تا کارگردان به‌سرعت قصه‌اش را بگوید و به سرانجامی برساند و سوژه را مصرف کند. این سطحی‌نگری و سردستی بودن نقطه مقابل کارنامه حسن فتحی است.
کافی است مست عشق را بگذارید کنار «شب دهم»، «مدار صفر درجه»، «پهلوانان نمی‌میرند»، «میوه ممنوعه» یا حتی «شهرزاد» که بین ساخته‌های فتحی، عامه‌پسندترین اثرش محسوب می‌شود تا مشخص شود این آنتی تورکیش کانسپچوآل آرت چه بلایی سر فتحی آورده. آقای فتحی! چه داری می‌کنی با خودت؟!
منبع: روزنامه فرهیختگان
هیجان ستاره بایرن: چی بهتر از بازی با رئال!