بیم و امیدهای یک برند
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۷۴۵۹۶
کسب و کارها برای ادامه حیات خود به مشتری نیاز دارند. اما مشتری را چگونه میتوان به کالا یا خدمات خاص جذب کرد؟ اولین جوابی که به ذهن میرسد برندسازی است. - اخبار بازار -
نگاهی به مسیر برندسازی رایتل در میزگردی با حضور حسن محمدی، صفا صیرفی و حسین مستقیمی:
کسب و کارها برای ادامه حیات خود به مشتری نیاز دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کارشناسان معتقدند، نام و نشان تجاری نیست که یک برند را قوام میبخشد، ادراک مصرفکننده و تداعیات ذهنی او هنگام مواجهه با نام و نشان تجاری، برند را تعریف میکند. چه اینکه بر اساس آنچه سه تحلیلگر برند و ارتباطات در نشست نشریه «راینو» بیان کردند: «هر چه تصویر ذهنی مصرفکننده قدرتمندتر باشد، ادراک او از ارزش خرید افزایش خواهد یافت که نتیجه آن، وفاداری مشتری به دلیل ایجاد مطلوبیت ذهنی بالاتر برای اوست. نام برند، نقش بیبدیلی در این تصویر ذهنی دارد».
حسن محمدی: درخصوص مسیر برندسازی در بازار اپراتورها باید بگویم با توجه به این که در مجموع سه اپراتور در کشور فعال هستند، به نظر میرسد رقابت در این فضا کار سادهای است اما این شرایط هم پیچیدگیهای خود را دارد.
برندی مثل رایتل به حل یک مفهوم ذهنی در مجموع مخاطبین نیاز دارد. اینکه لزوما خط 912 داشتن به کسی تشخص نمیبخشد. این مفهوم از سالهای گذشته تاکنون شکل گرفته و روی آن فضاسازی شدهاست. برندهای بعدی خیلی سختتر امکان رویارویی و رقابت با این مفهوم را داشتند.
صفا صیرفی:در وضعیتی قرار داریم که جامعه چنین توقعی از کسب و کارها دارد. مخاطب کیفیت را آن تجربه و راه حل خوبی که دریافت میکند و مشکلش حل میشود، میداند. هنوز بسیاری در صنایع متوسط برند را لوگو، نام و نشان تجاری میدانند. درحالیکه برند یک مفهوم است، آن مفهومی که در ذهن مخاطب شکل میگیرد.
حسین مستقیمی:تصور من این است که شرکتهای ایرانی و به خصوص مدیران باید به یک درک جمعی برسند که خواهی- نخواهی برند ساخته میشود. یعنی هرکاری که انجام دهیم مشتری یک تجربه ذهنی از ما دریافت میکند.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۷۴۵۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عضو روحانیت مبارز: بَرجمان از خرجمان بیشتر است
به گزارش «تابناک» به نقل از رویداد ۲۴، سید رضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز تاکید میکند نباید از دولت توقع گره گشایی داشته باشیم. او همچنین معتقد است، تکتک اعضای خانواده باید به فکر کسب درآمد باشند.
بخشهای مهم گفتگوی اکرمی با رویداد ۲۴، را در زیر میخوانید:
*همه میدانیم که گرانی وجود دارد و مردم مشکلات زیادی برای تامین هزینههایشان دارند. به همین دلیل در خانه و خانواده همه افراد باید کار کنند تا همهشان درآمدزا باشند. یعنی یک نفر نمیتواند مخارج خانواده را اداره کند.
*مساله مشکلساز دیگر این است که امروز بَرجمان از خرجمان بیشتر است. خرجمان فقط صبحانه، نهار، شام، لباس و مسکن است. اما برجمان زیاد است که شامل موبایل، سفر و ... میشود. چون معیارها و شرایط زندگی تغییر کرده است، مرد خانواده به تنهایی نمیتواند یک خانواده را اداره کند. اگر همه افراد خانواده به اندازه خودشان تلاش کنند، قطعاً میتوانند خانه را اداره کنند.
*اینکه میگویند، کار نیست را قبول ندارم. کار را که از آسمان یا خارج نمیآورند و باید ایجاد کرد. هر کس که غیرت کاری دارد، امروز برای او کار هست. بیش از ۵ ملیون افغانی در این مملکت کار ساختمانی، کار سنگبری، کار سرایداری میکنند؟ چطور برای افغانها کار هست، برای خودمان ایرانی کار نیست؟ کار هست و ما باید دنبالش برویم.
*ما از قدیمالایام مربایی را که میخوریم، بستهبندی و آماده نمیخریدیم. خانمهای خانه دوزندگی بلدند، خیاطی بلدند، آرایشگاهی بلدند و اوقات فراوان هم دارد. پس اگر بتواند وقتش را خوب تنظیم کند، میتواند در کنار بچهداری به کارهای دیگر هم برسد. خانم من هم ۷ بچه را بزرگ کرده است. هم درس داده و هم سخنرانی کرده و هم کار میکند.
*اینکه میگویند مستاجرین گرفتار هستند، باید همه ایران را در نظر بگیرید و فقط تهران را نبینید. همچنین سهچهارم مردم تهران خانه دارند و یک چهارم مستاجراند. پس برای یک چهارم قیصریه را آتش نزنید.
*درباره اینکه همه از دولت توقع دارند، میگویم دولت مسئول همه چیز نیست. اولا هر کسی مسئول کار خودش است و حق ندارد همه کارها را گردن دولت بیاندازد. دولت باید حمایت و نظارت کند. بنا نیست همه کارها را به دوش دولت بگذاریم و از او بخواهیم، سیر و پیاز ما را تهیه کند. ما در اقتصاد هم بخش خصوصی داریم و هم تعاونی داریم و آخرین بخش دولت است.
*اینکه میگویند، رفت و آمد در تهران مشکل است، دلیلی برای کار نکردن نیست. بنا نیست همه برای شاغل بودن از خانه بیرون بیایند. الان بسیاری از کارها هستند که در درون خانه میتوان انجام داد. در واقع حمل و نقل دو ساعته و سه ساعته روزانه برای موارد خاص است.