اینجا منظریه است؛ قطب محرومیت شهرکرد!
تاریخ انتشار: ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۸۵۵۷۳
زینب رحیمی| به گزارش خبرگزاری فارس از شهرکرد پیرو ویدیویی که صبح امروز از طریق یکی از شهروندان ساکن در شهرک منظریه شهرکرد به دستم رسید بر خود لازم دانستم تا گزارشی در خصوص مشکلات این منطقه و خواستههای مردم منظریه بنویسم شاید این تکرار مکررات کمی مسئولان این استان را حرکت دهد تا با بیمیلی، کمکاری و یا هر دلیل دیگر خود عاملی برای محرومیت استان و شهرستانهای زیبایمان نشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بهتر است ابتدا کمی در خصوص جانمایی شهرک منظریه بگویم تا مسئولانمان شرمگینتر شوند از وجود منطقهای در جنوب شرقی مرکز استان که حتی امکانات اولیه و حداقلها را ندارد هرچند گویا در این استان رسم است که مشکلات و معضلات مردم تنها در جلسات فریاد زده شود و روی کاغذ خوشرقصی کنند و هیچگاه عملیاتی نشوند یا جان را به لب برسانند تا به سرانجام برسند.
در سال ۱۳۸۴ منطقهای در جنوب شرقی شهرکرد با ۲۵۵ هکتار اراضی ملی به منظور توسعه شهری و احداث مسکن تاسیس شد.
اکنون بعد از ۱۶ سال ۲۴ هزار و ۵۰۰ واحد مسکونی ساخته و به گفته معاون بازآفرینی شهرداری همه واحدها به متقاضیان تحویل داده شده و بالغ بر ۱۴ هزار نفر در این منطقه ساکن هستند اما کسی نیست بگوید این هزاران نفر نیاز به امکانات تفریحی، بهداشتی، مذهبی، رفاهی و ... دارند یا خیر؟ اصلا مسئولان در خاطر دارند چنین منطقهای در شهرکرد افتتاح شده؟
اگر در خاطر دارند، یعنی نباید بعد از ۱۶ سال یک فضای تفریحی و یا یک پارک معمولی با حداقل امکانات در این منطقه تأسیس شود تا کودکان این شهرک مانند سالهای دور با چوب و پتو برای خود سایهبان درست نکنند؟
یعنی نباید بعد از ۱۶ سال یک فضای تفریحی و یا یک پارک معمولی با حداقل امکانات در این منطقه تأسیس شود تا کودکان این شهرک مانند سالهای دور با چوب و پتو برای خود سایهبان درست نکنند؟
کلیپی که در ادامه به اشتراک گذاشتم هر بینندهای را آزرده خاطر میکند، در این ویدیو چند کودک برای اینکه فارغ از تنشهای محیط آپارتمانی دقایقی را در عالم کودکی خود غرق شوند و همانند فرزندان دیگر این سرزمین شاد و سرزنده در محیطی بازی کنند به کمک چند چوب و پتویی بر روی خاکهای زبر زمین سایهبانی درست کردهاند تا گرد هم جمع شوند و پوست نحیفشان در اثر تابش گرمای خورشید نسوزد.
این کودکان با ادب و احترام عاجزانه از شهردار محترم تقاضای زمین بازی، چمن، فضایی برای اسکیت و دوچرخهسواری، آلاچیق و حداقلهای یک محیط بازی را دارند تا در فضای امن و بدون تنش و استرس کودکی کنند.
مگر نه اینکه ساخت چنین محیطی یکی از وظایف اصلی شهرداری است حال چرا باید کار به جای برسد که کودکان از مقام مسئول خواهش کنند؟ هرچند که اولیای آنان نیز قبلا چندین بار برای رفع مشکلات این منطقه نظیر حملونقل، نبود امکانات زیرساختی، استفاده از وسایل بیکیفیت در ساخت منازل، نبود و یا کمبود فروشگاههای خرید موادغذایی و پوشاک، نبود خدمات امنیتی، آتشنشانی و آموزشی و.... از مسئولان مطالبه و خواهش کردهاند و وعدههای بسیاری از شهرداری، راه و شهرسازی، فرمانداری و ... دریافت نمودهاند.
اما غیر از چهار مدرسه، سه مسجد، یک بیمارستان خصوصی، چند وسیله بازی در یک بیابان خبری از امکانات دیگر نیست.
در ادامه این گزارش ارتباطی با یکی از ساکنان این منطقه که مدیر قرارگاه تحول اجتماعی و امام جماعت مسجد سلمان فارسی منظریه نیز هست گرفتم تا به نمایندگی از هزاران نفر جمعیت این منطقه مشکلات را به گوش مسئولان استان برساند.
حجتالاسلام رضا اسماعیلی، در گفتوگو با خبرنگار فارس در شهرکرد گفت: طبق آمار سال ۹۵ کودکان ۵ تا ۱۷ سال این منطقه ۳ هزار نفر هستند که این افراد تاکنون به سنین بالاتری رسیدهاند و نه تنها نیازهای دوران کودکیشان برآورده نشده بلکه نیازهای دوران نوجوانی و جوانی را نیز در پیش رو دارند.
فقط برای 3 درصد از مردم منظریه امکان استفاده از سالنهای ورزشی وجود دارد
امام جماعت مسجد سلمان فارسی منظریه ادامه داد: دو باشگاه خصوصی بدنسازی و رزمی وجود دارد که به علت هزینههای بالایشان و طبق آمار تنها نزدیک به ۳ درصد از جمعیت منظریه امکان استفاده از این فضاها را دارند.
وی ادامه داد: ۱۴ هزار جمعیت این منطقه از کمترین امکانات رفاهی محروم هستند و برای کودکان آنان حتی مهدکودک نیز در نظر گرفته نشده است.
مدیر قرارگاه تحول اجتماعی منظریه اظهار کرد: طبق آمار ارائه شده میزان خشونت در منظریه نسبت به فضای شهر بیشتر است که نبوده فضاهای تفریحی و ورزشی مناسب و خسته کننده بودن فضای آپارتمانی یکی از علل عمده این خشونتهاست.
وی ادامه داد: واحدهای آپارتمانی نیاز به محلی دارند تا افراد بتوانند از نظر روحی تخلیه شوند اما فضای سبز این شهرک تنها چند درخت کاج است که همزمان با افتتاح آن کاشته شده و طی این چند سال هیچ رشد و یا خاصیتی برای اهالی نداشتند.
مکانی به اسم پارک بدون امکانات پارک
امام جماعت مسجد اظهار کرد: در این فضا که در خیابان شهید احمدی روشن قرار دارد چند وسیله بازی به نام «پارک میعاد» در نظر گرفته شده اما به علت همجوار بودن این پارک با پارکینگ ماشینهای سنگین و نبود هیچ امکانات دیگر محیط مناسبی برای بازی کودکان نیست.
اسماعیلی گفت: خانوادهها مجبور هستند برای رفاه و تفریح فرزندانشان هزینههای بالایی متقبل شوند و آنان را به سطح شهر منتقل کنند که البته این شرایط برای همه خانوادهها مهیا نیست زیرا که بسیاری از خانوادههای این شهرک تمکن مالی قابل قبولی ندارند.
وی افزود: با شناسایی تعداد بالایی از استعدادهای پنهان در کودکان و نوجوانان این منطقه سالن ورزشی به همت خیران و در حد توان در مسجد راهاندازی شد تا افراد از این امکانات استفاده کنند که نتیجه قابل قبولی داشته و ورزشکاران با استعداد اکنون آماده شرکت در مسابقات هستند.
تشکیل تیم مطالبهگری برای پیگیری معضلات منظریه
امام جماعت مسجد با بیان اینکه تیم مطالبهگری منظریه در راستای حل مشکلات منطقه تا کنون چندین جلسه با حضور شهردار و نماینده مجلس برگزار کرده، تصریح کرد: متاسفانه هنوز بروکراسیهای شهرداری و راه و شهرسازی به نتیجه نرسیده و این مطالبات سبب درگیری بین این دو دستگاه شد که این نتیجه در مشکلاتی که در مدیریت پسماند به وجود آمده نیز مشخص است حتی در این اواخر به جای رسیدگی به مشکلات شهرداری موجود منطقه را نیز به میرآباد منتقل کردند.
وی در پایان به عنوان کسی که از نزدیک درد مردم را لمس میکند، گفت: با این رویه مسئولان مشکلات عدیده این منطقه تنها در جلسات بیان میشود و هیچگاه به نتیجه نمیرسد.
امیدوارم این گزارش و تکرار مکررات تغییری در روند فعالیتهای مسئولان داشته باشد و در فاصله کوتاهی خبرهایی حاکی از رفع مشکلات منظریه از طریق این رسانه منعکس شود.
داشتن روحیه جهادی، دلسوزی و فعالیت به دور از بروکراسیهای اداری برخی از نشانههای مدیران دلسوز است که ما همچنان منتظر حرکت جهادی مسئولان استانمان هستیم.
انتهای پیام/68036
منبع: فارس
کلیدواژه: مطالبه گری منظریه شهرکرد فضای سبز شهرداری شهرکرد امام جماعت مسجد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۸۵۵۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرورت برگزاری جشنواره فیلم اقوام ایرانی با قدرت و کیفیت
محمدرضا بهشتی منفرد فیلمساز، عکاس و عضو هیئت انتخاب بخش فیلمهای مستند درباره کیفیت آثار ارسالی به جشنواره فیلم اقوام ایرانی گفت: تعدادی از فیلمهایی که به جشنواره ارسال شد سطح پایینی داشتند، اما تعدادی نیز باکیفیت بودند و برای نمایش انتخاب شدند. خیلی از فیلمها نیز در سطح متوسط بودند و ازنظر فنی اختلاف کیفی چندانی با هم نداشتند. در این شرایط موضوع فیلمها میتوانست برای انتخاب نهایی تعیینکننده باشد. فیلمهای خیلی خوبی داشتیم که با خلاقیت با موضوع برخورد کرده بودند، اما به نسبت فیلمهای متوسط و ضعیف این نوع فیلمهای خلاقانه همیشه کمتر است.
او درباره موضوعاتی که بیشتر مورد توجه فیلمسازان قرار گرفته بود گفت: مسائل زیست بومی و محیط زیستی بسیار زیاد مورد توجه قرار گرفته بود و همچنین نمایش آداب و رسوم و آیین اقوام هم در فیلمها زیاد دیده میشد. در تعدادی از فیلمها نیز به مسائل اجتماعی که مختص یک منطقه و مرتبط با جغرافیای آن منطقه است پرداخته بودند، مانند فیلمهایی که درباره کولبرها داشتیم.
این فیلمساز با بیان این که برخی از فیلمها پژوهش خوبی نداشتند، افزود: در یک جشنواره موضوعی، تکنیک و مسائل فنی در مرحله بعدی انتخاب قرار دارد و ابتدا پژوهشی که در رابطه با یک موضوع انجام شده است مورد توجه قرار میگیرد. به همین دلیل در مرحله انتخاب آثار اگر فیلمی ازنظر تکنیکی چندان قوی نبود، اما نگاه خوبی به موضوع داشت، بیشتر مورد توجه ما قرار میگرفت. درمجموع پژوهش نامناسب و پرداخت سطحی به موضوع اقوام در تعدادی از فیلمهای متقاضی دیده میشد.
بهشتی منفرد درباره تأثیر فیلم مستند بر رفع مشکلات یک منطقه گفت: وقتی فیلمساز ویژگیهای یک منطقه یا مشکلی را نشان میدهد، بیننده با مسائلی که در آن منطقه اتفاق میافتد آشنا میشود، اما این که آیا با ساخت و نمایش این فیلم مشکلات و مسائل مردم آن منطقه حل میشود، در زمان تولید پروژه مشخص نیست. رسالت فیلم این است که هم مردم را در جریان مسائل یک منطقه قرار دهد و هم باعث شود مسئولان با دیدن آن در رفع مشکلات تلاش کنند. به نظرم این مسئله بیشتر به جشنوارههایی که این فیلمها را نمایش میدهند برمیگردد. اگر فیلمها برای کارشناسان و مسئولان مربوطه نمایش داده شود، شاید بتواند در رفع مشکلات مردم منطقه مؤثر باشد.
این فیلمساز افزود: قطعاً جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی باید با قدرت و کیفیت مناسب برگزار شود. اگر دعوت از فیلمسازان و جلب مخاطبان بهخوبی انجام شود و اهل فن و کسانی که دغدغه دارند از این جشنواره استقبال کنند و فیلمها را ببینند، نشاندهنده این است که برگزارکنندگان در کار خود موفق بودهاند. مهمترین مسئله در برگزاری یک جشنواره تداوم آن است و با برگزاری یک یا دو دوره هیچ اتفاق خاصی رخ نمیدهد. ما پیشازاین جشنوارههای خوبی داشتیم که پس از چند دوره تعطیل شدند، اما استمرار جشنواره میتواند تأثیرات عمیقتری روی موضوعات مدنظر داشته باشد. اگر یک جشنواره تداوم داشته باشد و در سطح کیفی خوبی برگزار شود میتواند در تولید فیلمهای مرتبط با آن موضوع خاص مفید واقع شود.
نخستین دوره جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی توسط موسسه فرهنگی هنری فصل هنر و بنیاد ایرانشناسی با شعار «اقوام، ریشه ایرانزمین»، ۲۶ تا ۳۰ اردیبهشت در تهران برگزار میشود.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر