انتقاد خانم بازیگر از یک بی هویتی/ چند بازیگر داریم که درآمدهای آن چنانی داشته باشند؟!
تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۰۲۸۴۰
۱۴ اردیبهشت ماه روز جهانی بازیگر است. به همین مناسبت روز گذشته مطالب گوناگونی در صفحات مجازی منتشر و میان بازیگران هم تبریکهایی رد و بدل شد. این تبریکها حتما برای بازیگران دلچسب است ولی طبیعتا همه واقعیت روز بازیگر نیست زیرا این روز هم مانند هر روز دیگری فرصتی است برای آن قشر خاص تا از مشکلات و دلمشغولیهای خود بگویند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مهتاب نصیرپور از جمله بازیگران گزیدهکار است که کمتر هم اهل گفتگو با رسانههاست. او سالهاست که به کار تدریس هم مشغول است و در عین حال حضور موثری در اتفاقات اجتماعی دارد.
این بازیگر و مدرس بازیگری در گفتگو با ایسنا از بیهویتی دردناک این شغل در کشور ما سخن میگوید و در عین حال تاکید دارد که بازیگران هم همانند دیگر اقشار جامعه حق دارند درباره مسائل اجتماعی اظهارنظر کنند.
نصیرپور در آغاز درباره تعریف بازیگری به عنوان یک شغل میگوید: نمیتوانیم حقیقت را کتمان کنیم، بازیگری شغل است ولی شغلی که در جامعه ما به رسمیت شناخته نمیشود. من به همراه چندین هنرمند دیگر عضو انجمن نمایش بودیم که در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد به طور کامل منحل شد. همه هنرمندان عضو، اخراج شدند اما جالب است که کادر اداری این انجمن که قرار بود پیگیر موارد مربوط به اعضا باشند، به عنوان کارمند جذب وزارت ارشاد شدند!
او یادآوری میکند: ما برای زنده کردن سابقه فعالیتمان پنج شش سال به دادگاهها رفت و آمد داشتیم و در نهایت هم وزارت کار گفت برای شما تعریفی نداریم و ما را به عنوان هنرمند تعریف نکردند بلکه ما را در طبقهبندی کارگران قرار دادند که البته شخصا از این موضوع بسیار خوشحالم زیرا کارگران قشر بسیار شریفی هستند ضمن اینکه زحماتی که بازیگران برای کار خود میکشند، کم از تلاشهای کارگران نیست ولی مساله این است که برای هنر و هنرمند در وزارت کار جایگاهی قائل نشدهاند و این بیهویتی دردناک است.
این بازیگر با اشاره به تدریس رشتههای هنری متفاوت در دانشکدهها میافزاید: رشته بازیگری در وزارت علوم تعریف شده و در دانشکدههای گوناگونی تدریس میشود ولی همین که وارد بازار کار میشویم، هیچ تعریفی برایمان نیست این درد بسیاری از همکاران ماست که چارهای هم برایش نداریم.
نصیرپور در ادامه از شرایط دشوار تعدادی از بازیگران در دوران کرونا صحبت میکند: چند بازیگر داریم که درآمدهای آن چنانی داشته باشند؟! در همین وضعیت نفسگیر، بسیاری از همکاران ما با وجود سن بالا برای گذران زندگی ناچار به کار هستند. برخی از آنان مجبور به شبکاری یا فعالیت در خارج از شهر شدهاند. بعضی با پروژههایی همکاری داشتهاند که پروتکلهای بهداشتی در آنها رعایت نشده و در این مدت، کم نشنیدهایم بازیگرانی در حین کار درگیر بیماری شده و بعضی جان خود را هم از دست دادهاند. اینها دردهایی است که ظاهرا درمانی برایش نداریم.
این بازیگر در بخش دیگری از این گفتگو درباره ورود بازیگران به حوزههای اجتماعی و نظرات متفاوتی که در این زمینه وجود دارد، توضیح میدهد: چه ایرادی دارد که بازیگران هم مانند دیگر اقشار جامعه درباره مسائل اجتماعی اظهار نظر کنند. البته سخنان آنان به دلیل شهرتشان بیشتر دیده و شنیده میشود ولی مساله، حق انتخاب است و اینکه ما به عنوان بازیگر تصمیم بگیریم درباره چه چیزی واکنش نشان بدهیم یا اظهار نظر کنیم. برخی همکاران گاهی درباره مسائل خصوصی خود یا موارد مربوط به همکاران دیگر اظهار نظر میکنند و گاهی هم درباره مسائل فرهنگی و عمومی ولی برخی از بازیگران ترجیح میدهند فقط درباره مسایل اجتماعی اظهار نظر کنند و وارد مسائل خصوصی نمیشوند. اینها انتخاب افراد است.
این بازیگر که خود در مواردی به مسائل اجتماعی ورود کرده است، خاطرنشان میکند: بعضی افراد معتقدند بازیگر سرش را پایین بیندازد و فقط به کار خودش فکر کند. بعضا این افراد که مسئولیتهایی هم در جامعه دارند، به بازیگران میگویند ما فضایی امن ایجاد کردهایم که شما به کار خودتان بپردازید، رشد و پیشرفت کنید و مورد توجه قرار بگیرید و باید قدردان ما باشید و به جز کار خودتان، به امور دیگر کاری نداشته باشید درحالیکه به اعتقاد من یک بازیگر با تلاش و ممارست و سختکوشی خود به موفقیت میرسد و این حق را دارد که اگر تمایل داشت، درباره مسائل اجتماعی هم اظهارنظر کند.
او اضافه میکند: عموما هنرمند نسبت به مردم و مخاطبان خود حساس است. او به مردمی که پیگیر کارهایش هستند و به او ابراز محبت میکنند، توجه دارد و مگر میتواند نسبت به سرنوشت مردم کشورش و مشکلات آنان بیاعتنا باشد؟! ما همان اندازه که قدردان محبت مخاطبانمان هستیم، هر لحظه که دچار مشکل یا از چیزی دلگیر شوند، حق داریم با آنان ابراز همدردی کنیم یا اگر بابت موضوعی خوشحال هستند، دوست داریم ما نیز در کنار آنان این خوشحالی را ابراز کنیم.
مهتاب نصیرپور در پایان با تاکید بر اینکه رابطه بازیگر و جامعه یک رابطه دو طرفه است، ادامه میدهد: این رابطه هرگز نمیتواند یکطرفه باشد. البته اجباری نیست ولی حقیقت این است که بازیگران به هر حال با احساساتشان سر و کار دارند و خیلی طبیعی است که نسبت به مردم حساس و در مسائل اجتماعی کنارشان باشند.
2323
کد خبر 1510965منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: بازیگران سینما و تلویزیون ایران مهتاب نصیرپور مسائل اجتماعی درباره مسائل اظهار نظر کار خود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۰۲۸۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راز صفر شدن مالیات 50 درصد اصناف خرد در کشور
یکی از مهمترین دغدغههای کشور در زمینه مالیاتی، بحث مربوط به اصلاح نظام مالیاتی و تمرکز بر مالیاتستانی هوشمند و عادلانه است. این موضوع به خصوص در مقابل تولید و همچنین مردم اهمیت بسیاری بالایی دارد؛ از همین رو بررسی آمار و ارقام مربوط به عملکرد سال گذشته در این زمینه بسیار مهم و کاربردی است.
طبق آمار سال گذشته میزان مالیات پرداختی کل مشاغل کشور از مجموع درآمدهای مالیاتی، عددی کمتر از 6 درصد بوده است که نسبت به حجم بالای این بخش از اقتصاد در تولید ناخالص ملی که بین 20 تا 30 درصد اقتصاد را شامل میشوند؛ این بخش مالیات کمتری نسبت به حجم خود در اقتصاد ایران پرداخت کرده است.
با وجود شاخص پایین مالیات به تولید ناخالص ملی در بخش مالیات اصناف، تمرکز اصلی نظام مالیاتی در دولت سیزدهم، بر اعطای هدفمند معافیتهای مالیاتی به مشاغل خرد و مردمی در مقابل مشاغل و اصناف خاص دانه درشت با درآمدهای کلان بوده است.
هدف قرار دادن مشاغل و اصناف بزرگ با درآمدهای کلان می تواند به رفع مشکلات نابرابری درآمد در اقتصاد ایران نیز کمک کند. مطالعات نشان داده است که نابرابری درآمد در کشور با تکیه بر اصلاح نظام مالیاتی در حال کاهش است و پیش از این اقدامات وضعیت به طوری بود که درصد کمی از جمعیت سهم نامتناسب زیادی از ثروت را در دست داشتند.
با تمرکز بر جمعآوری مالیات از مشاغل پردرآمد و اصناف خاص، دولت در سال گذشته علاوه بر افزایش درآمد مالیاتی از این محل، توانسته است که ثروت را نیز به شیوهای عادلانهتر نسبت به قبل توزیع کند.
در بخش مالیات اصناف، بیش از 50 درصد اصناف خرد مالیاتی پرداخت نکردند و از طرف دیگر بیش از 50 درصد مالیات اصناف تنها توسط 1 درصد پرداخت شده است. از همین رو تمرکز ویژه سازمان امور مالیاتی بر اخذ مالیات از مشاغل و اصناف بزرگ با درآمدهای کلان با تکیه بر اعداد و ارقام عملکرد مالیات اصناف سال گذشته بوده است.
تمرکز بر مالیاتستانی سیستمی و تقاطع دادهها مسیر اصلی تحقق این امرفراهم شده است. در این مدل با تکیه بر شفافیت اطلاعات سیستمی حاصل از سامانه مودیان و همچنین اعمال معافیتهای مناسب برای اصناف کوچک و خرد، مسیر تحقق عدالت مالیاتی با تمرکز نظام مالیاتی بر اخذ مالیات از مشاغل خاص با درآمدهای کلان فراهم شده است.
نوع مودیان | سهم مودیان | درصد از مالیات مشاغل |
سهم مردم و کسبوکارهای خرد از مالیات بخش اصناف | 99% | 50% |
سهم اصناف و مشاغل خاص دانهدرشت با درآمدهای کلان | 1% | 50% |