به نقل از «الف»

احمد توکلی: از آقای ظریف توقع چنین حرفهایی نمی‌رفت

تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۰۷۳۷۷

 
احمد توکلی، نماینده اسبق مجلس و رئیس هیئت مدیره دیده‌بان شفافیت و عدالت در گفت‌وگو با سایت خبری مدارا و در واکنش به فایل منتشر شده اظهارات محمدجواد ظریف، گفت: آیا وظیفه وزیر امورخارجه مملکت روایت کردن است؟ آیا وقتی وزیر خارجه کشور می‌داند که یک موضوعی نباید مطرح شود، واجب است که همان را بگوید و تکرار کند؟ آقای ظریف اگر می‌داند چیزی را نباید بگوید که می‌دانسته، چه ضرورت و اصراری بر طرح آن مساله است؟ آقای ظریف حق ندارد مساله را بازگو کند که اعلام آن برخلاف مصالح و منافع ملی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایشان باید اسرار ملت ایران را حفظ کند.

این فعال سیاسی اصولگرا ادامه داد: اگر بیان یک راز که کشف یا اعلان آن ضرر دارد، فقط باید جایی گفته شود که ضروری باشد. مثلا رهبری گزارشی خواستند از ایشان که در این صورت آقای ظریف باید تمام مسائل را مطرح کند، چراکه رهبری محرم اسرار هستند، اما اینکه راز ملت ایران را جایی مطرح کنید که این راز به دست دشمنان کشور برسد، درست نیست.

وی افزود: من فکر می‌کنم که حتی طرف مقابل مصاحبه با آقای ظریف هم می‌توانستند یک سری مسائل را رعایت کنند که چه موارد مطرح شود یا چه مواردی مطرح نشود، اما این اقدامات رخ نداد تا این اتفاق به هیچ وجه درست نباشد.

این نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این پرسش که آیا از نظر شما آقای ظریف در این فایل صوتی انتقادی به سردار سلیمانی مطرح کردند، گفت: حرف‌هایی که آقای ظریف در فایل صوتی مطرح کردند به نظر من از انتقاد بالاتر بود، هرچند که توهین نبود ولی از انتقاد خیلی بالاتر بود. آقای ظریف یک شخصیت باتجربه است. البته من این را قبول دارم که انسان گاهی خطای بزرگ هم مرتکب می‌شود ولی این اقدام از جانب آقای ظریف توقع نمی‌رفت.

توکلی ادامه داد: آقای ظریف حرف‌هایی را مطرح کرد که معنا و مفهومش این بود که در کشور یک دسته از افراد دنبال صلح هستند و یک دسته دیگر دنبال جنگ هستند و اساسا برای جنگیدن آفریده شدند و این دسته که دنبال جنگ هستند همواره خودشان را بر آن دسته که دنبال صلح هستند، تحمیل می‌کنند و در مقابل نیز آن دسته از افراد که برای صلح آفریده شدند در راستای هدف دسته دیگر، همکاری‌های لازم را انجام می‌دهند. آیا این اظهارات به نفع کشور بود؟
 

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۰۷۳۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سیمینی که دانشور بود

سیمینِ دانشور و جلال آلِ احمد زوجی بی‌نظیر بودند و به هم می‌برازیدند! سیمین نویسندهٔ جریان‌سازی نبود اما آثارش صاحب‌سبک و منحصربه‌فرد است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، زنده‌یاد سیمین دانشور را می‌توان پرچمدار داستان‌نویسی مدرن زنان معرفی کرد. هرچند نام دانشور در کنار جلال همواره و همیشه به یاد می‌آید، اما او هیچ‌گاه زیر سایه نام زنده‌یاد آل احمد قرار نگرفت. او به زنان ایران جرأت نوشتن داد؛ امری که بیشتر در گذشته در انحصار مردان بود و کم‌کم در دهه‌های گذشته شاهد تغییر بوده است.

هشتم اردیبهشت‌ماه سالروز زنی است که دنیای داستان‌نویسی زنان ایران را وارد مرحله جدیدی کرد؛ مرحله‌ای که پس از او نام‌هایی در یادها مانده و می‌ماند که ادبیات معاصر بخشی بزرگی از هویت خود را مرهون قلم آنهاست؛ از فریبا وفی و زویا پیرزاد گرفته تا شهرنوش پارسی‌‌پور و دیگران. سالروز میلاد او بهانه‌ای شده است تا برخی از اهالی فکر و فرهنگ یادی کنند از خالق «سووشون». احمدرضا بهرام‌پور، پژوهشگر و منتقد ادبی، در بخش‌هایی از یادداشتی که به همین مناسبت نوشته، آورده است:

سیمینِ دانشور و جلالِ آلِ‌احمد نیز زوجی بی‌نظیر بودند و به هم می‌برازیدند! آل‌احمد متفکّر و نویسندهٔ همه‌ فن‌ حریفی بود. او چهرهٔ جریان‌سازی بود و دریچه‌ای که به‌خصوص از منظرِ گفتمانِ فرهنگی به روی داستان‌نویسان گشود با همهٔ اما‌و‌اگرهایش هم‌چنان پیروانی دارد. مؤلفه‌های نثر پرتکاپوی او که مهم‌ترین دستاوردِ نویسندگی‌اش بود، در نویسندگان پس‌ از او تکثیر شده‌است. دانشور زمانی با آل‌احمد آشنا‌ شد که هرکدام‌شان تجربه‌هایی را در عالم نویسندگی از سرگذرانده‌ بودند. او نیز مانندِ جلال، هم در محافلِ روشنفکری (به‌ویژه «کانون نویسندگانِ ایران») فعّال بود و هم آثاری در زمینه‌های داستان‌نویسی، ترجمه و زیباشناسی در کارنامه‌اش دارد.

زنی با عطری از گل‌های نارنج

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: سیمین نویسندهٔ جریان‌سازی نبود اما آثارش صاحب‌سبک و منحصربه‌فرد است. این دو، به‌رغمِ آن‌که در پاره‌ای مسائل و مباحث چندان هم‌رأی‌ نبودند، اما «کُفوِ» هم بودند و به‌رغم اتفاق‌هایی که ممکن بود به جدایی‌شان بینجامد، عمری در کنارِ هم عاشقانه زیستند.

نامه‌هایی که جلال و سیمین به‌ هم‌ نوشتند در چند جلد منتشر شده و حاکی از این دلدادگی‌ها است. سیمین نه دنباله‌روِ جلال و جار و جنجال‌هایش بود و نه در برابرِ او قرار می‌گرفت؛ او همواره درکنارِ جلال می‌ایستاد، البته با حفظِ حریمِ شخصی‌ و مراقبت از استقلالِ فکری و ادبی‌ِ خویش. و جلال حضورِ مستقیم و غیرِ مستقیم و نمادین در آثارِ او نیز دارد. یوسفِ مبارزِ سووشون و سرِ پرشوری که دارد، غرب‌ستیزی‌های جلال را به‌یادمی‌آورَد. در جزیرهٔ سرگردانی نیز شخصیتِ واقعی و تاریخیِ آلِ‌احمد در بخش‌هایی از داستان حضور دارد.

 

همچنین قرار است به مناسبت سالگرد تولد زنده‌یاد دانشور و سالگرد ازدواج سیمین و جلال مراسمی فردا، 9 اردیبهشت‌ماه ساعت 14:30 در خانه-موزه جلال آل احمد واقع در تجریش، دزاشیب، خیابان شهید رمضانی، کوچه سیمین دانشور، کوچه پسندیده، بن‌بست ارض، پلاک 1 برگزار شود.

انتهای پیام/