«بانک‌رینگ»؛ ظرفیت مغفول اقتصاد ایران!
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۱۴۱۸۵
صادرات فرآورده‌های نفتی با قیمت پایین به سایر کشورها، ممکن است درآمدزا باشد، اما نشان از بی‌توجهی ما به فعالیت‌هایی پرسود، از قبیل بانک‌رینگ، در کشور نفت خیزمان است. بانک‌رینگ، سوخت‌رسانی و ارائه خدمات جانبی به کشتی‌ها و شناورهاست.
خبرگزاری میزان - عطیه قدرتی - ایران را می‌توان کشوری توانمند در اتلاف منابع نام‌گذاری کرد؛ سراسر کشور ما پر است از ظرفیت‌های مختلفی که داشتن‌شان آرزوی بسیاری از کشورها است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تحریم، مسئله اقتصادی ما نیست. مسئله اصلی اقتصاد ما بی‌توجهی به موهبت‌های الهی این سرزمین است که از آن‌ها هیچ استفاده‌ای نمی‌کنیم. این، اهمال نظام مدیریتی ما است که فشار تحریم را دوچندان می‌کند. «مقاومت» از «قوام» می‌آید. فرد، گروه، جمعیت یا کشوری که قوام داشته باشد، در زیر ضربات سهمگین تحریم‌ها قوی‌تر می‌شود. تنها راه قوام یافتن هم استفاده بهینه از ظرفیت‌های درونی کشور است. تحریم‌ها بر اقتصاد کشور ما اثر می‌گذارد، چون ما در مدیریت این استعداد‌ها و قوای درونی ضعیف عمل کرده‌ایم. اگر رویکرد اقتصاد ما مبتنی بر اقتصاد مقاومتی است، باید این ظرفیت‌ها را بشناسیم و از آن‌ها استفاده کنیم.
در انتخابات آتی، تفاوتی نمی‌کند که چه‌کسی، از کدام جناح سیاسی و با چه تفکری بر صندلی ریاست‌جمهوری تکیه می‌زند؛ او چاره‌ای جز تکیه بر ظرفیت‌های داخلی نخواهد داشت. در سال‌های گذشته اثبات شد که نباید از بیرون، انتظار کمک و یاری داشته باشیم. راه رشد و پیشرفت از استفاده حداکثری از ظرفیت‌های درونی کشور می‌گذرد.
کاندیدا‌های ریاست‌جمهوری و مردم عزیز باید بدانند که یکی از علت‌های کاسته نشدن از تحریم‌ها، عدم استفاده از همین منابع و استعداد‌های درونی است.
این سلسله از یادداشت‌ها سعی دارد تا یکی دیگر از ظرفیت‌های مغفول کشور را به عموم مردم و مسئولان محترم کشور معرفی کند تا دولت بعدی با دست بازتری به مقابله با فشار‌های اقتصادی برخیزد و گام‌های موثرتری برای بهبود روند اقتصادی کشور بردارد.
صنعت نفت در کشور ما، صنعت مادر است که در حال حاضر اغلب به‌صورت سنتی و تنها با صادرات مواد خام به کشورهای حوزه خلیج فارس تنها چرخِ گردان اقتصاد ملی ما است. درحالی‌که این صنعت استراتژیک، روز‌به‌روز پیشرفته‌تر می‌شود، در کشور ما همچنان مانند ۱۰۰ سال پیش به مدیریت این صنعت می‌پردازند و ظرفیت‌های عظیم صنعت نفت کشورمان نادیده گرفته می‌شود. در حالی که اگر مدیریت این صنعت براساس علم و دانش روز باشد و به بدنه اقتصاد کشور متصل شود، می‌تواند به تنهایی بار مقابله با تحریم را به دوش بکشد.
صادرات فرآورده‌های نفتی با قیمت پایین به سایر کشورها (که روند فعلی صنعت (!) نفت کشور است) ممکن است درآمدزا باشد، اما نشان از بی‌توجهی ما به فعالیت‌هایی پرسود، از قبیل بانک‌رینگ، در کشور نفت خیزمان است. بانک‌رینگ، سوخت‌رسانی و ارائه خدمات جانبی به کشتی‌ها و شناورهاست. در ادامه گریزی به ظرفیت‌های کشورمان در این نوع فعالیت پرسود و بین‌المللی خواهیم زد.
سوخت‌رسانی بخشی اساسی و حیاتی از زندگی ماست. ازآنجاکه در حدود ۷۰ درصد از تجارت جهانی از طریق حمل‌ونقل دریایی صورت می‌گیرد، کیفیت، قیمت، سهولت و ایمنی کار با سوخت مورد استفاده در موتور هزاران کشتی عبوری از آب‌ها، امری فوق‌العاده بااهمیت است.
این صنعت در بسیاری از کشورها به‌عنوان یک منبع درآمد تلقی می‌شود. این در حالی است که برخی از آن‌ها، مانند سنگاپور، قادر به تولید سوخت نیستند و از سایر کشورها سوخت می‌خرند. جالب است بدانیم که ایران با وجود ظرفیت‌هایی، همچون وجود پالایشگاه تولیدکننده نفت کوره (سوخت غالب کشتی‌ها) که ظرفیت تولید آن ۳۰ میلیون تن در سال است که ۱۰ میلیون تن آن، شامل مصارف داخلی است و تنها ۱۰ درصد آن در صنعت بانک‌رینگ استفاده می‌شود و مابقی آن به امارات، یعنی رقیب اصلی ایران در منطقه، برای مصارف بانک‌رینگش صادر می‌شود!
از ظرفیت‌های ایران می‌توان به بندر‌ها و اسکله‌های بین‌المللی و استراتژیک اشاره کرد. ایران با وجود ۸ بندر و ۲۷۰۰ کیلومتر مرز آبی، تنها ۱۱ درصد از سهم بازار بانک‌رینگ منطقه را به خود اختصاص داده است؛ یکی از نکات جالب و طنزآلود صنعت بانک‌رینگ در منطقه این واقعیت است که بندر فجیره امارات تمامی نفت سیاه خود را از کشور ما تأمین می‌کند، ولی ۸۳ درصد از بازار بانک‌رینگ منطقه را در دست دارد!
بی‌توجهی به ظرفیت اسکله‌ها، نبود جایگاه‌های مناسب برای جاگیری کشتی‌های غول‌پیکر، تولید ناچیز سوخت مناسب با سولفور کم فقط در یک پالایشگاه (پالایشگاه شازند اراک) برای سوخت‌رسانی به کشتی‌هایی که وارد آب‌های اروپا می‌شوند، رعایت نکردن قانون استاندارد سوخت در اروپا (ایزو) و عدم ارائه خدمات متنوع و مورد انتظار کشتی‌ها نشان از بی‌توجهی وزارت‌خانه‌ها و سازمان‌های مربوطه به این صنعت پرسود بین‌المللی دارد.
حال، این سوال در ذهن مخاطب آگاه ایجاد می‌شود که با توجه به ظرفیت‌های مذکور در صنعت بانک‌رینگ، چرا این صنعت نادیده گرفته می‌شود؟ سوالی که باید در ذهن نخبگان نفتی کشور، پژوهشگران و رسانه‌های عمومی آنقدر تکرار شود تا مدیران صنعت نفت و دیگر دست‌اندرکاران مربوطه را در محکمه افکار عمومی، مجبور به پاسخگویی کند. این حق مردم ما است که از مواهب این صنعت بهره‌مند شوند و زندگی به‌مراتب بهتر و باکیفیت‌تری را تجربه کنند.
در یادداشت‌های بعدی به بررسی بیشتر صنعت نفت و ابعاد دیگر آن برای احیای اقتصادی ایران خواهیم پرداخت.
بیشتر بخوانید: تردد سالانه ۵۰ هزار کشتی اقیانوس پیما از تنگه هرمز
انتهای پیام/
برچسب ها: کشتیرانی یانک رینگ اقتصادمنبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: کشتیرانی اقتصاد سوخت رسانی بانک رینگ صنعت نفت بی توجهی کشتی ها کشور ما کشور ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۱۴۱۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افزایش ۱۲۷ میلیون مترمکعبی ظرفیت تولید گاز کشور با توسعه ۱۶ میدان گازی
محسن خجسته‌مهر مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران در امضای تفاهم‌نامه‌های مطالعات طرح‌های توسعه ۱۶ میدان گازی با هلدینگ‌ها، شرکت‌های پتروشیمی و شرکت‌های اکتشاف و تولید ایرانی گفت: با سرمایه‌گذاری ۶ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلاری، در این حوزه امروز یکی از رویدادهای مهم اقتصادی صنعت نفت با مشارکت مردم را شاهد هستیم.
وی ادامه داد: برای تحقق برنامه‌های تولیدی باید سرمایه‌گذاری مستقیم و غیرمستقیم انجام دهیم که در دولت سیزدهم این کار زیربنایی در حال انجام است.
خجسته مهر گفت: پیش‌تر تنها شرکت‌های اکتشاف و تولید می‌توانستند در صنعت نفت سرمایه‌گذاری کنند، اما با ابتکار وزیر نفت و هماهنگی لازم با دولت قرار شد پتروشیمی‌ها نیز در بالادست صنعت نفت حضور یابند.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران خاطر نشان کرد: قرارداد توسعه میدان مشترک آزادگان به ارزش ۱۱ میلیارد ۵۰۰ میلیون دلار و دیگر میدان‌ها در مجموع به ارزش ۱۳ میلیارد ۵۰۰ میلیون دلار با حضور بانک‌ها به امضا رسید و به‌تازگی با امضای قرارداد فشارافزایی، وزارت نفت نشان داد که می‌تواند کارهای بی‌نظیری در این صنعت انجام دهد.
خجسته‌مهر با تأکید بر اینکه با نهایی و اجرایی شدن تفاهم‌نامه‌های امروز بیش از ۱۶ مخزن گازی کشور توسعه می‌یابد، گفت: با بهره‌برداری از این طرح‌ها ۱۲۷ میلیون مترمکعب به ظرفیت تولید در چهار استان نفت و گازخیز کشور اضافه می‌شود.
وی سرمایه‌گذاری پتروشیمی‌ها در بخش بالادستی صنعت نفت را قراردادی برد - برد برای شرکت ملی نفت ایران و آن‌ها دانست و گفت: مردم به‌عنوان سرمایه‌گذاران اصلی پتروشیمی‌ها و هلدینگ‌ها با این تفاهم‌نامه‌ها در طرح‌های بالادستی سرمایه‌گذاری می‌کنند.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران ادامه داد: در دولت‌های یازدهم و دوازدهم سالانه به‌طور میانگین یک میلیارد ۶۰۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری شده است، درحالی‌که در ۲.۵ سال عمر دولت سیزدهم این رقم به سالانه ۶ میلیارد ۳۰۰ میلیون دلار رسیده و درمجموع ۱۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری شده که بخش قابل‌توجهی از این سرمایه‌گذاری از سوی بخش خصوصی بوده است.
باشگاه خبرنگاران جوان اقتصادی اقتصاد و انرژی
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت