«مجتمع سالمندان حجت» خانه کهنسالان معلول، بیمار و رهاشده است | بهشـت فراموش شده‌ها
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۱۴۸۶۱
همشهری آنلاین_ابوذر چهل امیرانی: پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها چشم به آنها دوخته‌اند. خیلی‌هایشان حسرت می‌خورند و دوست دارند برای یکبار هم شده، بچه‌های‌شان را اینطور در آغوش بگیرند، اما حیف که کسی به ملاقات‌شان نمی‌آید. طولی نمی‌کشد که به دختر خبر می‌دهند باید از پدرش جدا شده و همراه شوهرش که بیرون مرکز ایستاده، از آنجا برود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جدا شدن از پدر سخت است. چند بار می‌رود و برمی‌گردد، اما صدای بوق ممتد ماشین که می‌آید، می‌فهمد که دیگر حوصله شوهرش سر رفته و باید هرچه زودتر مرکز را ترک کند. دختر که می‌رود، هق هق گریه‌های پدر به هوا بلند می‌شود و دیگر نمی‌تواند خودش را کنترل کند. عمو رحمان که مددجو و «پدریار» است، سراغش می‌آید. نازش را می‌کشد و ویلچرش را حرکت می‌دهد. هر کاری از دستش بر می‌آید، برای رهایی او از این وضعیت انجام می‌دهد. پدربزرگ و مادربزرگ‌ها چشم از او می‌دزدند و جوری وانمود می‌کنند که انگار چیزی ندیده‌اند.
«مجتمع سالمندان حجت» که زیرمجموعه «بهشت امام رضا(ع)» دایر شده، کم از این قصه‌های تلخ ندارد؛ مجموعه‌ای که جمعی از سالمندان در آن زندگی می‌کنند و نه تنها اعضای خانواده آنها را به دلایل مختلف نپذیرفته‌اند، بلکه جایی برای نگهداری آنان وجود ندارد.
فضا را درخت و گیاهان سبز پر کرده و اسمش را بهشت گذاشته‌اند. حیاط بزرگی دارد و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها هر روز در این محوطه به هواخوری و اختلاط با همدیگر می‌پردازند. گاهی شیطنت می‌کنند و سوار تاب‌هایی می‌شوند که روزگاری برای بچه‌های مرکز نصب کرده بودند. اینجا برای کسانی که برای نخستین بار قدم در آن می‌گذارند، بی‌شباهت به بهشت نیست و می‌توان اکسیژن خالص را وارد ریه‌ها کرد، اما وقتی دلت گرفته و فکرت مشغول باشد حضور در چنین جایی هم دلنشین نیست، اما مسئولان مرکز و پدریارها و مادریارها، یعنی مددکارهایی که از آنها مراقبت و پرستاری می‌کنند، با محبت‌های بی‌دریغ‌شان‌کاری کرده‌اند که پیرمردها و پیرزن‌ها در اینجا احساس آرامش کنند.
«یوسف اصلانی» که حالا آدم شناخته شده‌ای است و کارهای خیرش برای آدم‌های آسیب‌دیده نقل محافل است و به برنامه‌های تلویزیونی زیادی مثل عصر جدید و خندوانه دعوت شده، اینجا را ۱۳ سال پیش از سازمان بهزیستی تحویل گرفته است. او در مراکز بهزیستی می‌دید که بیشتر خانواده‌ها در آلبوم‌های عکس دنبال بچه‌های زیبا بودند تا آنها را به سرپرستی قبول کنند، اما کسی سراغ بچه‌های معلول نمی‌رفت.
او سرپرستی همه این بچه‌ها را قبول کرد و با کمک خیّران مشغول نگهداری از آنها شد. اصلانی برای پیدا کردن بچه‌های معلول و بی‌سرپرست به مراکز مختلف بهزیستی می‌رفت، تا اینکه ۳ سال پیش در این رفت وآمدها سالمندانی معلول، مجهول‌الهویه یا بیمار و بی‌کس در گوشه و کنار شهر دید که به حال خود رها شده بودند. دیدن این آدم‌ها دلش را به درد آورد. بچه‌ها را به محل دیگری برد و سالمندان معلول و بیمار را جایگزین آنها در این مجموعه سرسبز کرد.
«امیر عمیدی» که مدیریت این مرکز را برعهده دارد، می‌گوید: «این سالمندان به دلایل مختلف رها شده‌اند و اعضای خانواده آنها را نمی‌پذیرند. عده‌ای از آنها بیماری‌های خاصی مثل هپاتیت دارند و برخی هم به بیماری سرطان مبتلایند. تعدادی از آنها دیالیز می‌شوند و در بین آنها سالمندانی وجود دارند که به علت معلولیت، گم شدن یا رها شدن در معابر، جایی برای زندگی ندارند و اینجا رایگان نگهداری می‌شوند؛ یعنی در مجموعه‌ای که کنار ریل راه‌آهن تهران‌ـ اهواز و پل شهید نواب قرار دارد.»
فرشته‌های زمینیسالمندانی که به هر دلیلی امکان زندگی در کنار اعضای خانواده خود را ندارند، اینجا برای خودشان صاحب خانواده شده‌اند. مددکاران و پدریارها و مادریارها هوایشان را ۲۴ ساعته دارند. مراقب‌شان هستند و غذای‌شان را می‌دهند. اگر مریض شوند همین فرشته‌های زمینی تا صبح بر سر بالین‌شان می‌نشینند و اگر نیاز به جراحی داشته باشند، پدریارها و مادریارها همراه آنها در بیمارستان می‌مانند. آنان را استحمام و پوشک می‌کنند و اگر نیاز داشته باشند همراه خود بیرون می‌برند تا چرخی در محله‌ها بزنند.
اگر خدایی ناکرده یکی از آنها فوت کند، همین مددکارها و مسئولان مجتمع برایشان اشک می‌ریزند و آنها را تا خانه ابدی بدرقه می‌کنند. آخرین نفری که از بین آنها رفته «ابراهیم» نام داشته که صبح از خواب بیدار نشده و همه ساکنان بهشت را داغدار کرده است. به همین خاطر است که عمیدی عنوان می‌کند تعداد سالمندان اینجا متغیر است و گاهی تا ۱۵۰ نفر می‌رسد، ولی اکنون ۸۰ سالمند کنار هم در این مرکز روزگار می‌گذرانند.
در کنار رسیدگی به وضعیت سالمندان، همه روزه نمازجماعت در این مرکز و در مناسبت‌ها جشن برگزار می‌شود و از آنجا که برخی از سالمندان به دلیل اعتیاد از طرف خانواده رانده شده‌اند، جلسات مشاوره برای آنان برگزار می‌شود. به گفته عمیدی، گاهی کلاس‌های آموزشی از جمله هنرهای دستی هم برای سالمندان برگزار می‌شود. به‌عنوان مثال، چندی پیش توانستند نحوه بافت فرش‌هایی در ابعاد کوچک را یاد بگیرند.
وی می‌گوید: «البته برخی از این افراد در رشته‌های مختلف هنری باتجربه‌اند و حتی می‌توانند به دیگران آموزش دهند.» وقتی از عمیدی می‌پرسیم چه عواملی غیر از اعتیاد باعث شده تا پای این افراد به مرکز باز شود، می‌گوید: «دلایل زیادی وجود دارد. از ضعف عاطفی در خانواده‌ها گرفته تا فقر. تک فرزند شدن خانواده‌ها و ناتوانی بچه‌ها در نگهداری از پدر و مادرها، مجرد ماندن افراد تا زمان کهنسالی و فراموشی نیز برخی از این عوامل هستند.»
زندگی جوان ۳۰ ساله در کنار سالمندانوقتی از عمیدی درباره نحوه پذیرش سالمندان می‌پرسیم، می‌گوید: «شرط پذیرش سالمندان در این مرکز بررسی شرایط آنان از طرف قاضی ویژه دادسرای سرپرستی و معرفی از سوی سازمان بهزیستی است. اگر سالمندی به دلیل بیماری خاص، معلولیت یا توان مالی کم خانواده‌ها به مجتمع‌های قضایی یا دادسرای ناحیه ۲۵ معرفی شود و قاضی واحد سرپرستی تشخیص دهد که نمی‌تواند کنار اعضای خانواده‌اش زندگی کند یا اینکه سالمندی پیدا شود که به حال خود رها شده باشد، به سازمان بهزیستی ارجاع و از آنجا به ما معرفی می‌شود.»
مدیر مرکز سالمندان حجت، میانگین سنی افراد پذیرش شده را اینطور بیان می‌کند: «اوایل سالمندان ۷۰ سال به بالا در این مرکز پذیرش می‌شدند، اما متأسفانه سن افراد بستری در حال پایین آمدن است و اکنون شخص ۳۰ ساله‌ای داریم که در این مرکز نگهداری می‌شود. دلیل پذیرش چنین افرادی در مرکزی که برای نگهداری سالمندان راه‌اندازی شده، معلولیت آنهاست؛ چراکه محلی برای نگهداری رایگان معلولان جسمی و حرکتی وجود ندارد و این کار را برعهده گرفته‌ایم.»
خیّران اینجا را اداره میکننداز مجموع ۸۰ نفری که در مرکز سالمندان حجت یا بهشت امام رضا(ع) زندگی می‌کنند، ۵۳ نفر آقا و مابقی خانم هستند. آنها در ۲ خوابگاه مجزا و در اتاق‌هایی ۳ تا ۴ نفره زندگی می‌کنند و مسئولان مرکز تلاش کرده‌اند محیط مرکز و اتاق‌ها را به نحوی آراسته کنند که سالمندان احساس کنند در خانه خود زندگی می‌کنند. البته خانم‌ها به سلیقه خودشان اتاق‌ها را با ترمه و وسایل گلدار خوشرنگ کرده‌اند. در مجموع ۳۵ مددکار زندگی خود را وقف این افراد کرده و از آنها پرستاری و نگهداری می‌کنند.
این مجموعه از کمک سازمان‌های دولتی بی‌بهره‌است و با کمک خیّران اداره می‌شود. جمعی از مسئولان و چهره‌های هنری هم از این مرکز و بهشت امام رضا(ع) حمایت می‌کنند که می‌توان به دکتر «علی ربیعی» سخنگوی دولت و دکتر «محمدباقر قالیباف» رئیس مجلس اشاره کرد که ۱۴ سال متوالی است در یکی از شب‌های ماه مبارک رمضان مهمان بچه‌های بی‌سرپرست این مرکز می‌شود. دکتر «پیروز حناچی» شهردار تهران هم از این مرکز بازدید کرده و هنرمندانی همچون «احسان علیخانی» و «رامبد جوان» حامی آنان هستند.
ساکنان منطقه هوای‌مان را دارنداین روزها مرکز نگهداری سالمندان حجت هوای دلپذیری دارد و سرسبزتر از همیشه است، اما عده‌ای از کهنسالان دوست دارند پاییز زود از راه برسد و برگ درختان را بریزد. آنها با لخت شدن شاخه درخت‌ها بهتر می‌توانند خانه بچه‌های‌شان را از اینجا ببینند و دل‌شان سبک شود، چراکه بچه‌های چندنفر از آنها ساکن همین منطقه‌اند. عمیدی می‌گوید: «در این ۳ سال نزدیک به ۱۵ نفر از سالمندان پذیرش شده در این مرکز، ساکن منطقه ۱۷ و مناطق اطراف بوده‌اند. یک نفر را هم کلانتری امامزاده حسن(ع) به ما معرفی کرد و پیرزنی را پیدا کردیم که کنار بیمارستان ضیائیان در خیابان زندگی می‌کرد. در محله قلعه‌مرغی هم ۲ سالمند رهاشده پیدا کردیم و از محله جوادیه هم فردی را به ما معرفی می‌کردند.»
صحبت که به اینجا می‌رسد، از او می‌پرسیم ساکنان منطقه ۱۷ چقدر در تأمین نیاز افراد بستری در این مرکز به آنها کمک می‌کنند. می‌گوید: «الحق که ساکنان این منطقه خونگرم هستند و گاهی اوقات با اهدای مواد غذایی خشک، گوشت و... از این افراد حمایت می‌کنند. با این حال اغلب افرادی که در این منطقه زندگی می‌کنند درآمد زیادی ندارند که بتوان از آنها توقع زیادی داشت. محبت آنها به‌خصوص کاسبان محل همیشه شامل حال ما شده، ولی در همین منطقه بازارهای متعددی مثل بازار مبل وجود دارد که مالکان واحدهای تجاری می‌توانند دست ما را برای رسیدگی بهتر به سالمندان بگیرند. افراد زیادی هم در این منطقه وجود دارند که از فعالیت‌های مرکز بی‌اطلاعند. آنها نیز می‌توانند یاریگر ما در کارهای خیرخواهانه باشند.»
عمیدی درباره علت بی‌اطلاعی برخی از ساکنان منطقه از فعالیت‌های مرکز می‌گوید: «زمانی که کودکان بی‌سرپرست در این مجموعه نگهداری می‌شدند، برای حفظ شأن و کرامت آنها، درباره فعالیت‌های بهشت امام‌رضا(ع) اطلاع‌رسانی نشد. پس از سکونت سالمندان، تصمیم به اطلاع‌رسانی گرفتیم و با مسئولان محلی از جمله «داود لطفی» شهردار منطقه گفت‌وگو کردیم تا بنرهایی در محله‌ها نصب شود. ایشان هم قول مساعد دادند. در این خصوص رسانه‌های محلی مثل همشهری محله و گروه‌های مجازی هم می‌توانند به ما در معرفی خدمات مرکز کمک کنند.»
وی اضافه می‌کند: «نگهبانی مجموعه به‌صورت ۲۴ ساعته آماده دریافت کمک‌های مردمی است و از شهروندان می‌خواهیم در صورت امکان موادغذایی را جایگزین غذاهای آماده کنند.»
سالمندان از گروه‌های پرخطری هستند که درصورت ابتلا به بیماری کرونا، امکان به خطر افتادن جان آنها وجود دارد. به همین خاطر، با تلاش مسئولان بهشت امام رضا(ع)، چندی پیش به سالمندان این مجموعه واکسن کرونا تزریق شد. عمیدی با اعلام اینکه پیش از تزریق واکسن، تعدادی از سالمندان به این بیماری مبتلا شدند، می‌گوید: «رفت و آمد افراد متفرقه به مرکز ممنوع است و افراد بستری هم ملاقات‌کننده چندانی ندارند.
با این وجود مرکز را قرنطینه کردیم و کارکنان هم در نوبت‌های ۷ـ ۶روزه جابه‌جا می‌شدند. با وجود رعایت تمامی پروتکل‌ها، متأسفانه تعدادی از سالمندان و کارمندان مرکز به این بیماری مبتلا شدند، ولی خوشبختانه سلامتی خود را به دست آوردند. از مهر سال گذشته هم تاکنون کسی به این بیماری مبتلا نشده، ولی نکته مهمی که باید عنوان کنم این است که مددکاران این مرکز همانند مدافعان سلامت و حتی بیشتر از آنها در معرض ابتلا به بیماری قرار دارند و باید اقدامی برای واکسیناسیون آنها انجام شود. نمونه‌اش «حسین آقاکوچکی» یکی از همکاران ماست که اینک به دلیل ابتلا به بیماری کرونا در قرنطینه به سر می‌برد.»
قصه عجیب ساکنان بهشتهر کدام از ساکنان مجتمع حجت زندگی پرماجرایی داشته‌اند و روزها و هفته‌ها می‌توان پای صحبت تک تک آنها نشست. می‌توان یک کتاب از زندگی هرکدام نوشت و حتی از زندگی‌شان فیلم و سریال ساخت. بین آنها پزشک متخصص زنان تا فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های خارج از کشور وجود دارد.
برخی‌های‌شان اقامت کشورهای دیگر را داشته‌اند و عده‌ای هم کارخانه‌دار و کارتن‌خواب بوده‌اند. آقا «محمود» تکنسین بالگردهای کبری بوده، «اصغر» آقا از کفاش‌های بسیار قابلی بوده که به‌صورت حرفهای در رشته ژیمناستیک فعال بود، آقا «ناصر» از رزمنده‌های بسیجی بوده که هنوز با ترکش‌های باقیمانده از جنگ در اینجا زندگی می‌کند و «نهال» خانم که به ۳ زبان فرانسوی، انگلیسی و روسی مسلط است. «احمد» آقا هم مهندس راه‌آهن و سردبیر یک مجله در آلمان بوده و همیشه می‌توان او را روی تخت دید که مشغول خواندن کتاب است. قصه زندگی آقا «نعمت» هم شنیدنی است که سال‌هاست مسئولیت رسیدگی به درخت‌ها و گیاهان را برعهده دارد.
روزگاری یک ملوان نیروی دریایی که بوکسور قابلی هم بوده، در اینجا نگهداری می‌شد. او کشورهای زیادی را سیاحت کرده و حتی یک روز مهمان «محمدعلی کلی» بوکسور معروف جهان شده بود، اما بعد از جدایی از همسرش به تنهایی وارد کشور شده ودار و ندارش را یکی از دوستانش برده بود. مسئولان بهشت امام رضا(ع) برای رساندن او به فرزندانش تلاش کردند ولی بچه‌هایش به مراسم تدفین او رسیدند. آقای «شاهسون» هم مهندس الکترونیک و ۲۸ سال ساکن هلند بوده و فردی به نام «علی» آقا در این مرکز زندگی می‌کند که به علت تصادف و سکته، قدرت تکلم خود را از دست داده و کسی از گذشته و خانواده‌اش خبر ندارد.
وقف زندگیزندگی «امیر عمیدی» با ساکنان مجموعه حجت گره خورده است. این مدیر جوان و همسرش «حدیثه محمدی» زمانی که قرار شد اینجا به محل نگهداری سالمندان تغییر کاربری بدهد، خانه و زندگی خود را رها کرده و به مدت ۳ ماه در این مجموعه زندگی کردند. عمیدی در کنار رسیدگی به امور مجموعه، هر روز سراغ تک تک سالمندان می‌رود و پای حرف‌های‌شان می‌نشیند. همسرش نیز پا به پای او در این مرکز تلاش می‌کند و حتی در طول هفته، دختر ۸ ماهه خود «ری را» را با خود به اینجا می‌آورند تا کمی از دلتنگی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی کم کنند که مثل «اصغر» آقا صاحب نوه‌اند، اما به هر دلیلی نمی‌توانند آنها را ملاقات کنند و فقط دل به عکس‌های‌شان دوخته‌اند.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: توانبخشی همشهری محله معلول و معلولیت بیماری بیمارستان سالمندی بهشت امام رضا ع اعضای خانواده زندگی می کنند مادربزرگ ها سالمندان حجت خانواده ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۱۴۸۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کوه‌ها هم ترک برمی‌دارند!
زندگی مشترک آغاز تجربه‌ای جدید است. زوج‌های جوان وارد فضایی می‌شوند که قبل از این تجربه‌اش نکرده‌اند. به همین دلیل هم ممکن است در مقطعی از زندگی به ویژه مراحل اولیه آن، اختلافاتی باهم پیدا کنند. در این شرایط هیچ چیز به اندازه شناخت اخلاق و درک طرف مقابل به دادمان نخواهد رسید.
در گزارش پیشین برای بهتر درک شدن خانم‌ها توسط آقایان چند نکته ساده، اما مهم آورده‌ایم. این بار، اما قرار است چند نکته برای خانم‌های عزیز بگوییم تا بیشتر ستون‌های خانه‌شان را درک کنند و بیشتر هوایشان را داشته باشد.
همین اول کار برایتان یک حدیث از امام علی علیه السلام آورده‌ایم تا بدانید هوای همسر را داشتن چقدر ارزشمند است. ایشان می‌فرماید: «جهاد زن خوب شوهرداری کردن است.»
*با کلمات شما همسرتان اورست را فتح می‌کند!
همسرتان تنها فردی است که قرار است تا آخر عمر در کنارش باشید، یعنی مهم‌ترین فرد زندگی‌شما، بنابراین با زبان گرم و شیرین به همسرتان انرژی و نشاط هدیه کنید. همانقدر که باید شیرین زبانی کنید همانقدر هم باید از زبان تند و تیزتان خودداری کنید.
یک بانوی دلسوز مراقب گفته‌هایش هست و هنگامی که با همسرش صحبت می‌کند کلمات را با آرامش به زبان می‌آورد. وقتی همسرش با عصبانیت حرف می‌زند، او را با کلمات ملایم و عاشقانه خلع سلاح می‌کند.
«زهرا رستگار مقدم» کارشناس ارشد فقه و مبانی حقوق می‌گوید: «وقتی مرد‌ها احساسی شوند، فکر می‌کنند اورست را فتح کردند، با حرفهای زیبا بمب بارانشان کنید.
وقتی از احساسات خوبشان تعریف شود، بازدهی محبتشان چندین برابر می‌شود. اگر می‌بینید همسرتان روز بدی داشته و بدون دلیل قانع کننده‌ای دنبال دعوا‌های زناشویی می‌گردد، به او بگویید حق دارد که ناراحت و بی‌حوصله باشد. جمله «عزیزم حق با توست» یک روش ساده ولی بسیار مفید برای خلع سلاح طرف مقابل و پیشگیری از دعوا‌های زناشویی بی‌معنی است. بعد از گفتن این جمله همسرتان حرفی برای گفتن ندارد و شما به طور کاملا نامحسوس حرف آخر را زده‌اید.»
*منت گذاشتن ممنوع!
برخی از خانم‌ها یک اخلاق بد دارند و آن منت گذاشتن است. به عنوان مثال هر روز به خاطر خرید جهیزیه، پختن شام و انجام کار منزل، نگهداری بچه‌ها و ... بر سر همسرشان منت می‌گذارند. در حالی که این حرف ها، ناخواسته پایه‌های زندگی‌تان را سست می‌کند. هرگز زندگی را بر اساس منت گذاشتن پایه‌ریزی نکنید، اینکار باعث می‌شود مرد از شما دوری کند و همان اتفاقی بدی که نباید بیفتد، برایتان رقم بخورد. فراموش نکنید زندگی زوجین یعنی اینکه «دیگه ما هر چی داریم به هر دو تعلق دارد» پس نگوییم این مال من است این مال توست...
*از رفتار‌های مردانه پرهیز کنید
اصلی‌ترین دلایل متمایل شدن یک مرد به یک خانم «زنانگی داشتن» اوست. از مدل راه رفتن‌تان تا نگاه کردن و لباس پوشیدن‌تان، همه اینها برای یک مرد مهم است و اگر هر کدام از اینها حالتی مردانه داشته باشد، اصلا خوشایند نیست. مردانه رفتار کردن باعث نمی‌شود یک مرد احساس راحتی بیشتری پیدا کند و کاملا برعکس جواب می‌دهد.
*وقتی کوه‌ها ترک برمی‌دارند!
خانم عزیز هرگز به شوهرتان اهانت نکنید و او را سرزنش نکنید، بلکه برعکس نهایت احترام را برایش قائل باشید و اعمال نیکش را تائید و او را تشویق کنید. وقتی همسرتان درمورد کار، دوستان یا موضوعی صحبت می‌کند، به او توجه کنید. این نشان می‌دهد به نگرانی، علایق و عقاید او احترام می‌گذارید. هیچ چیز بیش از این او را راضی و شاد نمی‌کند.
مرد‌ها مانند کوهی هستند که با بی‌احترامی همسرشان تَرَک برمی‌دارند. رستگار مقدم می‌گوید: «خانمی که به همسرش احترام نمی‌گذارد و او را دست کم می‌گیرد، بدون شک خانه‌اش مثل جهنمی است که پرخاشگری‌ها و ناسازگاری‌های همسرش را با دست‌های خودش به خانه آورده است.»
*دلربایی واقعی این است
امام صادق علیه السلام می‌فرماید: «بهترینِ زنان، زنی است که برای شوهرش خوشبو باشد.» زنی که برای همسرش خودش را آرایش و زیبا می‌کند. اما در هر چیزی توجه به افراط و تفریط مهم است و خانمی که همه کار‌ها را رها کرده و فقط به پوشش و آرایش و عشوه و ناز کردن پرداخته این خانم دلربا نیست، بلکه نوعی تنبلی و فرار از مسئولیت است. خانمی دلربایی دارد که مدیریت زندگی و اهمیت دادن به ظاهر را با هم انجام دهد.
*همسرتان آدم آهنی نیست
جمله‌ای که باید همواره ورد زبان‌تان باشد، تشکر از همسر است. وقتی همسرتان کارهای مردانه‌اش را انجام می‌دهد، پیش خودتان نگویید به وظیفه‌اش عمل کرده و نیازی به تشکر نیست. فکر نکنید مردتان به خاطر دست‌های قوی و توانایی‌های مردانه‌اش نیازی به شنیدن تشکر ندارد. در ازای هر قدمی که برای شما و زندگی مشترک‌تان برمی‌دارد، از او تشکر کنید. به او نشان دهید که متوجه هستید برای شما چه کار‌هایی انجام می‌دهد.
رستگارمقدم می‌گوید: «جملات ساده‌ای مانند «ممنون که مرا صبح‌ها تا ایستگاه اتوبوس می‌رسانی» و «متشکرم که با تمام خستگی‌ات، خرید‌های خانه را انجام می‌دهی»، برای او بسیار انرژی بخش خواهد بود. یا مثلا همسرتان با کلی خستگی از کار و فعالیت روزانه به خانه می‌رسد خانم محترم و با درایت؛ توقع نداشته باشید که همسرتان همه خستگی‌هایش را پشت در بگذارد. همسرتان آدم آهنی نیست، خانه‌ای که شما بانوی آن هستید، بهترین مکان به آرامش رسیدن است، اجازه بدید کمی تجدید قوا کند بعد می‌توانید مسائل و مشکلات خودتان را آن هم با سیاست‌های خاصی برایش مطرح کنید.»
*مامان بازی ممنوع!
برخی از خانم‌ها مثل بچه‌ها دائما به مرد هرچیزی را گوشزد می‌کنند و مدام مثل یک مادر به همسرش «بُکن و نکن» می‌کند. مثلا زنگ می‌زند به همسرش، به او می‌گوید: «دخترمان داره تعطیل میشه، دم در مدرسه‌اش منتظرش نگذاری‌ها، یا خانوم رفته مسافرت زنگ میزنه به مرد میگه ۹ شب یادت نره اشغال را دم در بزاری ها. یا به او می‌گوید یادت باشه بری حموم یا یادت باشه فلان کار را بکنی و…دقیقا مثل بچه‌ها. درحالی که یک خانم با سیاست در رفتارهایش رعایت می‌کند که مادرِ شوهرش نباشد.
*سرزنش و سرکوفت؛ آفت زندگی
یکی از رفتار‌های مخربی که اثرات زیان‌آور و جبران‌ناپذیری بر روابط بین همسران جوان به خصوص در دوران عقد دارد، سرزنش و تحقیر و خرد کردن شخصیت یکدیگر است: «صد بار گفتم این کار رو نکن، گوش نکردی حالا بکش، تو همینی دیگه، می‌دونستم این جوری میشه، بفرما اینم نتیجه هنر جناب‌عالی.»
کارشناس ارشد فقه و مبانی حقوق می‌گوید: «اگر همه ما می‌توانستیم گاهی خود را به جای طرف مقابل‌مان بگذاریم، شاید خیلی از مشکلات و مسائل لاینحل زندگی هرگز اتفاق نمی‌افتاد. سرزنش و سرکوفت زدن به یکدیگر یکی از بزرگترین آفت‌های زندگی زناشویی به شمار می‌رود.»
*این ۵ ویژگی از شما بهترین می‌سازد
از منظر امام رضا علیه السلام بهترین زن، پنج ویژگی دارد: «آسان‌گیر؛ نرم‌خو؛ موافق و همراه؛ هر وقت شوهرش خشمگین شود، خوابش نبرَد تا وقتی که شوهر از او رضایت پیدا کند؛ هر موقع شوهرش بیرون برود، از خانه و خانواده‌اش در نبود او مراقبت کند. اینطور زنی، یکی از مأموران خداست و مأمور خدا ناامید نمی‌شود…»
در این گزارش چند نکته درگوشی برای خانم‌های خانه آوردیم تا هرچند ناچیز در بهتر شدن زندگی کمکی کرده باشیم؛ این قبیل گزارش‌های همسرانه را در ادامه بیشتر برایتان روایت می‌کنیم.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟