به نقل از «آفتاب»

چهار به‌علاوه یک/ همکاران قالیباف چقدر شانس دارند؟

تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۵۴۱۸۶

آفتاب‌‌نیوز :

برخی می‌گویند انتخابات 1400 از بسیاری جهات شبیه به انتخابات 84 است که هر دو جریان اصولگرایی و اصلاح‌طلبی محتمل است با چند نامزد وارد گود انتخابات شوند؛ چراکه یک‌ماه‌و‌نیم مانده به موعد رفتن پای صندوق‌های رأی و هنوز مشخص نیست که گزینه یا گزینه‌های اصلی هر دو جریان اصلاح‌طلبی و اصولگرایی کدام‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مضاف بر اینکه جریان اصلاح‌طلبی با مشکل مهم‌تر دیگری یعنی بحران اقبال در بدنه مردمی هم روبه‌روست. در جریان اصولگرایی هم برخی چهره‌ها به‌صراحت گفته‌اند به نفع هیچ فردی کنار نخواهند رفت. غلامرضا مصباحی‌مقدم، سخنگوی جامعه روحانیت گفته که اگر رئیسی نیاید، نمی‌دانیم چطور می‌توانیم به نامزد واحد برسیم و احتمال تشدید اختلاف بین اصولگرایان زیاد است. حالا سؤال اصلی این است که در صورت نیامدن ابراهیم رئیسی که در‌حال‌حاضر تنها گزینه اجماع‌ساز این جریان است و شکست اصولگرایان در رسیدن به وحدت، کدام نامزد شانس بیشتری برای برنده‌شدن خواهد داشت؟ «شرق» هر ‌‌روز به بررسی کارنامه و موقعیت سیاسی- اجتماعی یکی از نامزدهای مطرح اصولگرا از دو جنبه می‌پردازد. 1- شانس بدل‌شدن به نامزد اصلی جریان اصولگرایی، 2-اقبال مردمی از‌ سوی بدنه اجتماعی‌.

به جز قالیباف، چهار پاستورنشین رسما اعلام کرده‌اند می‌خواهند وارد انتخابات 1400 شوند، اما شانس آنها برای پیروزی چقدر است؟ در ظاهر که شانس همه از رئیس مجلس کمتر است. با‌این‌حال از میان این چهار نفر یعنی فریدون عباسی، رئیس سازمان انرژی اتمی احمدی‌نژاد، علی نیکزاد، وزیر راه احمدی‌نژاد و امیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی، پسرعموی وزیر بهداشت سابق و عضو سابق جبهه پایداری و حمیدرضا حاجی‌بابایی، وزیر آموزش‌وپرورش احمدی‌نژاد، آن کسی به نظر می‌رسد شانس بیشتری داشته باشد، علی نیکزاد است. کسی که در دوره‌های قبل هم همواره زمزمه حضورش در انتخابات شنیده می‌شد و به‌نظر می‌رسید مورد وثوق جمع اصولگرایان است. اگرچه حتی در سال 92 گاهی از او به‌عنوان نامزد نیابتی احمدی‌نژاد هم نام برده می‌شد! از سویی از نیکزاد حتی به‌عنوان نامزد جبهه پایداری هم گاه یاد می‌شده است. بااین‌حال نام او در بین دو نامزد اصلی جبهه پایداری یعنی محصولی و جلیلی وجود ندارد. از این چهار نفر در این یک سالی که از عمر مجلس می‌گذرد، عملکرد شاخص یا نطق به‌یادماندنی و رفتار ویژه‌ای دیده نشده که در نگاه حامیانشان چشمگیر یا به‌یادماندنی شود که احتمال پیشی‌گرفتن یکی را بر دیگری تقویت کند.

از میان این چهار نفر، برای دو نفرشان ازسوی شورای وحدت اصولگرایان دعوت‌نامه ارسال شده است. نیکزاد و قاضی‌زاده که از قضا هر دو عضو هیئت‌رئیسه‌اند. البته عباسی بعد از آنکه سخنگوی شورای وحدت اعلام کرد، فعلا برای 10 نفر دعوت‌نامه فرستاده‌ایم، نامزدی‌اش را اعلام کرد.

این چهار نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 به‌علاوه قالیباف در یک بدنشانسی بزرگ سهیم هستند و آن حضورشان در مجلس است. این چهار نفر که یک سال پیش از حامیانشان برای ورود به پارلمان رأی گرفته‌اند حالا می‌خواهند به آن رأی و وظیفه‌ای که بر عهده‌شان گذاشته شده پشت پا بزنند و برای پاستور دوباره از مردم رأی بخواهند. رفتاری که در عرف هم بازنمایی خوبی ندارد و حتی در بین خود اصولگرایان به نوعی فرصت‌طلبی تعبیر شده است. اسدلله بادامچیان که خودش را از حزب مؤتلفه نامزد انتخابت ریاست‌جمهوری کرده بود، اما حالا به سد سقف سنی خورده و باید کنار بکشد به کنایه گفته بود: «شما در انتخابات به ملت گفته‌اید که می‌خواهید رأی بگیرید و چهار سال نماینده مردم باشید؛ اما حالا که رأی را گرفتید در میانه راه هوای ریاست‌جمهوری به سر شما می‌زند و عزم انتخابات می‌کنید؟ البته اختیار پای خودشان است، من هیچ اعتراضی ندارم و دخالتی هم نمی‌کنم اما نگاه من این است که اگر من نماینده مجلس شدم، نباید بروم به‌دنبال انتخابات دیگری. نکته اینکه خوب نیست که آدم می‌بیند در هیئت‌رئیسه مجلس چند نفر کاندیدا هستند».

همین نگاه هم در رأس هرم قدرت اصولگرایی و هم در بدنه این جریان می‌تواند به ضرر این سه نفر بدل شود. به‌جز نیکزاد که اظهارنظر انتخاباتی خاصی هنوز به جز اعلام حضور نکرده و مشخص نیست که آیا چراغ خاموش حرکت می‌کند و حاجی‌بابایی هم که فقط یک بار درباره حضورش صحبت کرده اما عباسی و قاضی‌زاده فعال‌تر ظاهر شده و هر دو مدعی شده‌اند که مستقل می‌آیند و به حمایت جریانی نیاز ندارند. از این منظر کمی شانس خود را برای بدل‌شدن به گزینه نخست جریان اصولگرایی کم کرده‌اند. قاضی‌زاده ادعا کرده که می‌خواهند تیم‌بازی و باندبازی را به هم بزند. از این منظر به نظر می‌رسد که شاید می‌خواهد کمی از ادبیات احمدی‌نژاد تقلید کند. البته اگر رأی بیاورد باید دید که در مناظره‌ها چطور ظاهر خواهد شد. بعید به نظر می‌رسد که توانایی‌های فردی محمود احمدی‌نژاد را به‌ویژه در بازی‌های زبانی به‌منظور جذب مخاطب داشته باشد. درباره حاجی‌بابایی این احتمال وجود دارد که دوباره رد صلاحیت شود. او یک بار در سال 96 صلاحیتش برای انتخابات ریاست‌جمهوری رد شد. این احتمال که صلاحیت او به‌ویژه به علت تعدد نامزدهای در صف پاستور، دوباره تأیید نشود، بسیار زیاد است. بااین‌حال خودش گفته است: «من یک طرف قضیه‌ هستم، یک طرف دیگر مردم هستند. ۵۰ درصد ما راضی هستیم، ۵۰ درصد هم مردم باید بخواهند. همه ما، چه نمایندگان و وزرا، کاندیدای ریاست‌جمهوری هستیم. اگر چند وقت مانده به ریاست‌جمهوری به نماز جمعه رفتیم و هفت، هشت نفر با ما دیده‌بوسی کنند، تکلیف روشن می‌شود».

مردی که به نفع هیچ‌کس کنار نمی‌کشد

عباسی هم که ابتدا برای نامزدی ریاست مجلس تلاش می‌کرد و آنجا هم می‌گفت به نفع کسی کنار نمی‌کشد، حالا هم از مخالفان نامه‌نوشتن به رئیسی ازسوی نمایندگان برای حضور در انتخابات بود و گفته که حتی در صورت حضور ابراهیم رئیسی هم کنار نخواهد کشید. گفته منتظر آمدن آقای رئیسی نیستم و توصیه بنده به ایشان این است که قوه قضائیه را اداره کند. با این اظهارنظرها حتی در صورت فقدان چهره‌های مهم‌تر هم بعید به نظر می‌رسد که او هیچ‌وقت به تک گزینه جریان اصولگرایی بدل شود، آن‌هم درحالی‌که شورای وحدت بارها اعلام کرده گزینه نخست ما رئیسی است. تمرکز فریدون عباسی در انتخابات احتمالا روی پرونده هسته‌ای خواهد بود. به نظر می‌رسد گفتمان او تا اندازه‌ای شبیه گفتمان سعید جلیلی شود و این در شرایطی به نفعش خواهد بود که یک دوقطبی در حوزه هسته‌ای دوباره در انتخابات آتی شکل بگیرد؛ اما در صورت حضور جلیلی در انتخابات این دوقطبی به سمت جلیلی و نامزد دیگر کشیده خواهد شد و علنا دست برگ برنده از دست عباسی خالی می‌شود. گرچه خودش مدعی است که از مدت‌ها قبل برای انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 برنامه داشته است و یک الگویی دارد به نام «الگوی کازرون».

با اینکه نماینده مجلس است اما رئیس مجلس را رقیب بزرگی برای خودش نمی‌داند؛ او معتقد است رأی قالیباف چندان عدد بزرگی نخواد بود، چراکه: «عقبه پاسداری و شهرداری دارد و پول دستش بوده و تشکیلات در دستش بوده می‌تواند در انتخابات ریاست‌جمهوری حضور یابد اما عدد رأی قالیباف عدد بزرگی نیست. رقبای قالیباف خطاها و اشتباهات او را بزرگ می‌کنند و این یک خطر است».

منبع: روزنامه شرق

منبع: آفتاب

کلیدواژه: انتخابات ریاست جمهوری اصولگرایان انتخابات ریاست جمهوری جریان اصولگرایی نظر می رسد چهار نفر احمدی نژاد قاضی زاده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۵۴۱۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جبهه پایداری به دنبال تصاحب هیات رئیسه مجلس است

به گزارش «تابناک»، «آرمان ملی» برای پاسخ به این سوالات با دکتر اسماعیل گرامی مقدم، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی و قائم مقام حزب اعتماد ملی گفت‌وگو کرده است. گرامی مقدم معتقد است: “جبهه پایداری نیز اگر به این نتیجه برسد که قالیباف از این قابلیت برخوردار است که رقیب جدی آنها به شمار رود آنها نیز به ریاست قالیباف تن خواهند داد. با این وجود جبهه پایداری تلاش می‌کند هیأت رئیسه و کمیسیون‌های مجلس را در اختیار بگیرد و به نظر می‌رسد در این کار نیز موفق خواهند شد. در چنین شرایطی پیش بینی می‌شود مجلس دوازدهم نسبت به مجلس یازدهم تا حدودی معتدل‌تر شود و ترکیب و آرایش سیاسی آنها نیز متفاوت خواهد بود.» در ادامه ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.
 
*با توجه به نتایج انتخابات مجلس در اسفند سال گذشته آرایش سیاسی مجلس آینده چگونه خواهد بود؟

انتخابات مجلس دوازدهم به شکلی برگزار شد که سه گروه وارد مجلس شدند و به همین دلیل آرایش سیاسی که در مجلس آینده شکل خواهد گرفت حول این سه گروه خواهد بود. اولین گروهی که وارد مجلس شده‌اند جبهه پایداری است که به صورت تشکیلاتی در انتخابات حضور پیدا کردند و کاندیداهای آنها به خصوص از مجلس پیروز شدند و وارد مجلس شده‌اند.به نظر می‌رسد که اکثریت مجلس نیز در اختیار همین گروه خواهد بود. گروه دوم آقای قالیباف و نزدیکان ایشان است که در تهران و یا برخی شهرستان‌ها رأی آورده‌اند.گروه دیگر که نزدیک به50 نماینده خواهد بود گروه مستقلین هستند که نسبت به مجلس آینده افزایش قابل قبولی دارند. در کنار مستقلین افرادی که نزدیک به جریان اصلاحات قلمداد می‌شوند نیز در حدود40 تا50 نفر هستند که در مجلس آینده حضور خواهند داشت. در نتیجه آرایش سیاسی مجلس آینده با محوریت سه گروه جبهه پایداری، یاران قالیباف و مستقلین و اصلاح طلبان شکل خواهد گرفت. در مرحله نخست جبهه پایداری که طیف تندرو جریان اصولگرایی به شمار می‌رود تلاش خواهد کرد ریاست و هیأت رئیسه مجلس را به صورت کامل تصاحب کنند. این در حالی است که در بیرون از مجلس تلاش‌هایی در حال صورت گرفتن است که قالیباف دوباره به عنوان رئیس مجلس انتخاب شوند و در درون مجلس روی ریاست وی اجماع صورت بگیرد. در این شرایط اگر مستقلین و اصلاح طلبان با توجه به رایزنی‌هایی که صورت می‌گیرد به قالیباف برای ریاست مجلس نزدیک شوند و از وی حمایت کنند این احتمال که قالیباف دوباره به ریاست مجلس برسد بیشتر خواهد شد. جبهه پایداری نیز اگر به این نتیجه برسد که قالیباف از این قابلیت برخوردار است که رقیب جدی آنها به شمار رود آنها نیز به ریاست قالیباف تن خواهند داد. با این وجود جبهه پایداری تلاش می‌کند هیأت رئیسه و کمیسیون‌های مجلس را در اختیار بگیرد و به نظر می‌رسد در این کار نیز موفق خواهند شد. در چنین شرایطی پیش بینی می‌شود مجلس دوازدهم نسبت به مجلس یازدهم تا حدودی معتدل‌تر شود و ترکیب و آرایش سیاسی آنها نیز متفاوت خواهد بود. من این تحلیل را براساس سوابق کسانی که وارد مجلس شده‌اند ارائه می‌کنم و فکر می‌کنم با توجه به شناختی که از رفتار این افراد داریم آرایش سیاسی مجلس آینده به همین صورت خواهد بود.

*اگر قالیباف به عنوان رئیس مجلس انتخاب شود شاهد تعارض و کمشکش دائمی بین جبهه پایداری و قالیباف و نزدیکانش نخواهیم بود؟

آقای قالیباف مدیر اجرایی خوبی است وتاکنون نیز در سمت‌هایی که حضور داشته عملکرد موفقی از خود برجای گذاشته است. این در حالی است که وی شناخت خوبی نیز نسبت به مشکلات و معضلات جامعه به خصوص از نظر اقتصادی دارد. به همین دلیل قالیباف تلاش می‌کند رویکرد متعادلی در پیش بگیرد و در حد وسط قرار بگیرد. دلیل این موضوع نیز این است که قالیباف برای خود چشم انداز دیگری برای جایگاه اجرایی در نظر دارد و به همین دلیل به شکلی عمل می‌کند که بتواند به اهداف خود دست پیدا کند. در چنین شرایطی شکاف بین جبهه پایداری وقالیباف اجتناب ناپذیر است و این مشکل به جای خود باقی خواهد بود. واقعیت این است که جبهه پایداری هم برای ریاست مجلس گزینه دارند و هم برای ریاست جمهوری آینده. به همین دلیل نیز گزینه مطلوب آنها برای ریاست مجلس قالیباف نیست. با توجه به این شرایط این احتمال وجود دارد که در سال اول مجلس ائتلاف شکننده‌ای بین جبهه پایداری و قالیباف شکل بگیرد اما شکافی که وجود دارد همچنان بر سر جای خود وجود خواهد داشت. البته این شکاف به مرور زمان تشدید نیز خواهد شد.

*مجلس یازدهم طرح‌های پرسروصدایی مانند طرح حجاب و عفاف و طرح صیانت از فضای مجازی را در دستور کار قرار داد. آیا مجلس دوازدهم نیز در همین مسیر حرکت خواهد کرد و یا تلاش می‌کند به دنبال طرح‌هایی حرکت کند که با اقبال عمومی همراه باشد؟

نتیجه حرکت به سمت چنین طرح‌هایی نارضایتی بخشی از جامعه بود. این نارضایتی نیز خود را در انتخابات مجلس دوازدهم نشان داد که میزان مشارکت در انتخابات نسبت به ادوار گذشته کاهش پیدا کرد. در شرایط کنونی وضعیت تغییر کرده و امروز مردم در زندگی خود با مشکلات اساسی مواجه هستند و حاکمیت و مجلس که یکی از ارکان آن به شمار می‌رود باید براساس قانون این مشکلات را رفع کنند. به همین دلیل اینکه اگر مجلس دوازدهم نیز دوباره به سمت چنین طرح‌هایی برود نه تنها مشکلی را حل نخواهد کرد و بلکه مشکلات جدید نیز به وجود می‌آورد. اگر مستقلین مجلس و اصلاح طلبانی که وارد مجلس شده‌اند موفق شوند یک حرکت تشکیلات منسجم در پیش بگیرند و حتی برخی کرسی‌های ریاست مجلس را نیز به دست بگیرند این احتمال وجود دارد که مجلس دوازدهم از تندروی‌هایی که در مجلس یازدهم وجود داشت فاصله بگیرد. در صورتی که چنین اتفاقی رخ نداد مجلس جدید نیز به سمت طرح‌هایی خواهد رفت که با خواسته‌های عمومی جامعه همخوانی نداشته باشد. واقعیت این است که طرح‌هایی مانند حجاب و عفاف و صاینت از فضای مجازی و طرح‌های مشابه این طرح‌ها با اقبال مواجه نشده است و برای حاکمیت نیز مقدر نیست که هزینه‌های بیشتری بابت چنین طرح‌هایی بپردازد. این در حالی است که در هفته‌های اخیر کشور با تهدیدات بین‌المللی مواجه بوده و اقدامات نظامی بین طرفین وجود داشته و این احتمال نیز وجود دارد که این تهدیدات در آینده نیز ادامه خواهد داشت. جمهوری اسلامی نیز در این تهدیدات اقتدار خود را نشان داد که این اقتدار به انسجام و تقویت پایه‌های مشروعیت مردمی منجر شده است. به همین دلیل دست زدن به چنین طرح‌هایی به مصلحت نیست و بلکه هزینه‌های جدیدی برای حاکمیت ایجاد خواهد کرد. به همین دلیل نیز قوه عاقله نظام و به خصوص در مجلس باید در همین راستا حرکت کنند که طرح‌هایی را در دستور کار قرار بدهند که به سود مشروعیت نظام تمام شود و نه اینکه هزینه‌های جدیدی ایجاد کند و دستاوردها را زیر سوال ببرد.

*به چه میزان می‌توان روی مستقلین و اصلاح طلبانی که وارد مجلس شده‌اند در راستای ایجاد اعتدال و میانه روی در مجلس حساب کرد و این نمایندگان از این قابلیت برخوردار خواهند بود که از تندرو شدن مجلس جلوگیری کنند؟

اصلاح طلبان در هر مجلسی که حضور داشته باشند تأثیرگذار خواهند بود. این وضعیت از نظر کمی نیز مهم نیست و بلکه کیفیت حضور اصلاح طلبان حائز اهمیت است حتی اگر در یک مجلس15 یا20 نماینده اصلاح طلب حضور داشته باشند. به هر حال هر نماینده هویت مستقلی دارند و نماینده مردم به شمار می‌رود. اتفاقی که در مجلس آینده رخ می‌دهد این است که اصلاح طلبانی که در مجلس حضور دارند یا تندروی‌های احتمالی مخالفت خواهند کرد. کیفیت حضور اصلاح طلبان نیز در موافقت‌ها و مخالفت‌ها با طرح‌ها و لوایح و نطق‌های پیش از دستور خود را نشان بدهد. من فکر می‌کنم مستقلین و اصلاح طلبان می‌توانند با تشکیل یک فراکسیون قوی علاوه بر اینکه فضای مجلس را معتدل کنند در تصمیم گیری‌های نهایی مجلس نیز نقش تعیین کننده‌ای داشته باشند. این موضوع بستگی به این دارد که اصلاح طلبان و مستقلین بتوانند یک ائتلاف قوی و تأثیرگذار به وجود بیاورند.