به نقل از «خبرگزاری برنا»

روزهای سردردگمی اصولگرایان

تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۵۸۵۰۶

روزنامه‌ها و سایت های خبری در روز دوشنبه (20اردیبهشت ماه) همچنان به بحث داغ انتخابات پرداخته‌ و اغلب نیز درباره کاندیداها و همچنین وضعیت اصولگرایان در انتخابات پیش رو به نگارش پرداختند که در نظر داریم روزانه بخشی از این گزارش و اخبار را منتشر کنیم.

آرمان ملی نوشت: اصولگرایان در این دوره از انتخابات، چشم امید خود را به 16 میلیون رای سید‌ابراهیم رئیسی، نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96، دوخته‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اظهارنظرهای متعدد و بعضا متناقضی درباره نامزدی احتمالی رئیسی در انتخابات وجود دارد. دیروز قاسم میرزایی‌نیکو، نماینده مجلس دهم، درباره وضعیت انتخاباتی اصولگرایان به برنا گفت: «به نظر می‌رسد یک مقدار اردوگاه آنها متشتت‌تر از شرایطی باشد که وجود دارد. علتش هم این است که به هرحال اگر رئیسی نیاید همه خودشان را کاندیدا می‌دانند و شاید به تعداد دو رقمی هم برسند. آقای رئیسی هم به نظر من آمدنی است. زمانی که اعلام شود رئیسی می‌آید یا خود او اعلام کند که می‌آیم به این راحتی نمی‌تواند از فضای تبلیغاتی صداوسیما استفاده کند، گرچه همیشه استفاده کرده و باز هم می‌تواند استفاده کند ولی به این سادگی نیست که خبر او خیلی پررنگ‌تر از خبرهای دیگر پخش شود.» در صورت نامزدی سید‌ابراهیم رئیسی، بسیاری از چهره‌های اصولگرا میدان را به او واگذار خواهند کرد و در نامزدی خود تجدید‌نظر می‌کنند. اجماع گسترده‌ای در بدنه اصولگرایان برای رئیسی وجود دارد.

آفتاب یزد نوشت: حزب راه ملت با صدور بیانیه‌ای با برشمردن ویژگی‌هایی فردی و اجرایی برای محسن مهرعلی‌زاده، از او دعوت کرد که خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری کند. به گزارش برنا، بیانیه حزب راه ملت به شرح زیر است: ملت عزیز و شریف ایران؛ کشور عزیزمان در یکی از پُرخطرترین زمان‌های زیست خود در سده‌های اخیر قرار گرفته ا ست. هر اقدامی در این برهه، به ویژه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در سده‌های آینده اثر خواهد گذاشت. 

ابتکار نوشت: مرور کاندیداهای احتمالی جریان راست تصویر بدیع و تازه‌ای را فراروی مخاطب می‌گشاید. این اسامی که شامل مجموعه سترگی از نظامیان بازنشسته یا برکنارشده و یک قاضی‌القضات می‌شود، بیش از هر چیز نشان‌دهنده شیفت جریان راست در راهبردهای عملیاتی و اجرایی است.فراموش نمی‌شود که تا همین چندی پیش «جامعتین»، «جمعیت هیات‌های موتلفه اسلامی» و حتی «جامعه اسلامی مهندسان» استراتژیست‌های اصلی جریان راست در کشور بودند. جالب آن‌که آن‌ها هرگز یک کاندیدای نظامی را به عنوان نامزد نهایی خود در انتخابات ریاست جمهوری معرفی نکردند و همواره در پی آن بودند که رئیس جمهوری در کسوت روحانیت را به سکانداری قوه مجریه بنشانند. حال مسئله اینجاست که مرجعیت «روحانیت» برای «جامعتین» از میان رفته؛ یا «جامعتین» مرجعیت «جریان راست» را از دست داده و یا «کشتیبان را سیاستی دگر آمده» است. هر یک از گزینه‌های فوق که قرین صحت باشد، اصحاب سیاست از این پس شاهد حضور و وجود بازیگرانی تازه در سپهر سیاست ایران خواهند بود. بازیگرانی که این بار نه بر مدار «جامعتین» که گرد مداری دیگر می‌گردند.

اعتماد نوشت: نشست روز شنبه «جبهه اصلاحات ایران» میزبان محمد شریعتمداری بود که این روزها علاوه بر حضور در کسوت وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با 19 رای به عنوان یکی از کاندیداهای اصلاح‌طلبان برای انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم مطرح است. شریعتمداری در این جلسه آدرس‌هایی از دولتی که در نظر دارد ارایه کرد؛ دولتی که او نام آن را «دولت سوم خاتمی» گذاشته و معتقد است با ادامه مسیری که سیدمحمد خاتمی حد فاصل سال‌های 76 تا 84 پیش گرفته بود، می‌تواند مشکلات کشور را حل‌وفصل کند. البته شریعتمداری علاوه بر این از تجربیاتی که در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی داشته، به عنوان نمونه‌های موفق کار خود یاد کرده است.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: انتخابات مجلس برنا اصولگرایان یزد نامزد انتخابات ریاست جمهوری انتخابات ریاست جمهوری ریاست جمهوری ایران کار و رفاه مشکلات کار و رفاه اجتماعی انتخابات ریاست جمهوری روزنامه انتخابات1400 انتخابات ریاست جمهوری جریان راست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۵۸۵۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تاکنون کدام گزینه ها برای ریاست مجلس دوازدهم مطرح شده اند؟

 

تابناک _ با مشخص‌شدن نتایج انتخابات مجلس دوازدهم در بیشتر کرسی‌های نمایندگی، رقابت‌ها برای ریاست بر قوه مقننه شدت گرفته است که شنیده‌ها از محافل سیاسی و راهروی مجلس از لابی‌های پشت‌پرده و برگزاری جلسات گوناگون حکایت دارد.

 بعد از برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات مجلس، تکلیف ۲۴۵ کرسی برای ۴ سال آینده مشخص شد و ۴۵ کرسی باقی‌مانده نیز در ۲۱ اردیبهشت تعیین می‌شوند بنابراین اکنون بیش از دو سوم ترکیب مجلس آینده مشخص شده است.

از همان ابتدای اعلام نتایج انتخابات، موضوع اصلی در محافل سیاسی تعیین «رئیس مجلس دوازدهم» بود. موضوعی که هم در رسانه‌ها پیگیری شد، هم چهره‌های سیاسی داخل و خارج مجلس را به واکنش واداشت و هم زمینه جناح‌بندی‌ها در این باب را فراهم کرد؛ این روند در روز‌های پس از برگزاری انتخابات مجلس آنقدر سرعت گرفت که به موازات اعلام نتایج در مهمترین حوزه‌های انتخابیه، اسامی چهره‌هایی برای تکیه‌زدن به صندلی ریاست مجلس شنیده می‎شد. با نزدیک‌شدن به شروع کار مجلس آینده، اما این رقابت‌ها رنگ‌وبوی بیشتری گرفته و خبر‌ها حکایت از برگزاری جلسات متعدد رسمی و غیررسمی برای تصمیم‌سازی درباره ریاست مجلس آینده دارد.

به نوشته ایسنا و برمبنای آنچه برخی منتخبان مجلس آینده می‎‌گویند، افرادی چه به صورت مستقیم و چه غیرمستقیم برای ریاست مجلس اعلام آمادگی کردند که از جمله آنان می‌توان از «محمدباقر قالیباف»، «منوچهر متکی»، «مجتبی ذوالنوری»، «مرتضی آقاتهرانی»، «حمید رسایی» و «حمیدرضا حاجی‌بابایی» نام برد. شنیده‌ها از راهروی مجلس هم نشان می‌دهد این چهره‌ها برای جلب نظر سایر منتخبان، جلساتی برگزار کرده‌اند؛ روندی که در آن، طرح وعده‌هایی برای گرفتن رای از منتخبان مجلس آینده هم دور از ذهن نیست.

باتوجه به رقابت تنگاتنگ جریان‌های مختلف اصولگرایی در انتخابات مجلس دوازدهم و حضور کاندیدا‌های آنان در بهارستان، انتظار می‌رود صحنه رقابت نه‌تن‌ها برای کسب کرسی ریاست که برای کرسی نایب رئیسی، سایر اعضای هیأت رئیسه مجلس و حتی رؤسای کمیسیون‌های تخصصی مجلس نیز جدی‌تر شود و در نهایت فضای کلی مجلس دوازدهم را به سمت‌وسویی هدایت کند که در آن کمتر شاهد یک‌دستی‌هایی از نوع مجلس یازدهم باشیم.

در چنین شرایطی، اینکه کاندیدا‌های هر کدام از این کرسی‎های ریاست، گوشه‌چشمی به نتایج دوره دوم انتخابات مجلس داشته باشند تا با رایزنی‌ها بتوانند نظر آنان را به خود جلب کنند، نه‌تن‌ها تصور بعیدی نیست که به نظر می‌رسد تاثیر سرنوشت‌سازی هم بر ترکیب نهایی هیات رئیسه و روسای کمیسیون‌های مجلس دوازدهم برجای بگذارد.