به نقل از «ایرنا»

روز اروپا؛ از پیمان ماستریخت تا روز صلح و وحدت

تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۶۰۵۹۸

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، اتحادیه اروپا نهم می را به عنوان «روز صلح و وحدت» جشن می گیرد. روز اروپا ابتدا توسط کمیسیون اروپا در ۱۹۶۴میلادی معرفی شد و بعدها توسط اتحادیه اروپا نیز پذیرفته شد.

این روز به افتخار سالروز قرائت اعلامیه معروف به «اعلامیه شومان» در ۱۹۵۰ به عنوان روز اروپا نامگذاری شده است. «روبرت شومان» وزیر امور خارجه فرانسه در ۱۹۵۰ پیشنهادی ارائه کرد که بر اساس آن محصولات فولاد و ذغال سنگ آلمان غربی و فرانسه تحت مقررات واحد قرار بگیرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بدین ترتیب بازار مشترکی برای این محصولات فراهم می شد. بعدها کشورهای دیگر اروپایی نیز بدین معاهده پیوستند. هدف از این پیشنهاد آن بود که با حذف رقابت ناسالم و ایجاد منافع مشترک، روابط بین دو کشور دوستانه شود.

وی در اعلامیه خود می گوید اجرای این پیشنهاد نه تنها جنگ دوباره بین فرانسه و آلمان را نامحتمل، بلکه ناممکن می کند. وزیر خارجه وقت آلمان به این پیشنهاد روی خوش نشان داد و پس از آن هلند، ایتالیا، بلژیک و لوکزامبورگ نیز به این معاهده پیوستند. شاید عجیب به نظر برسد که چرا ایجاد بازار مشترک فولاد و ذغال سنگ اینقدر مهم بوده است که به سنگ بنا یا نطفه اتحادیه اروپا تبدیل شده است. اما باید دانست که در آن زمان فولاد کلیدی ترین تولید صنعتی بود و تولید آن به شدت وابسته به ذغال سنگ.

شومان به عنوان یکی از مدافعان سرسخت وحدت اروپا باقی ماند تا جایی که در ۱۹۵۸ به عنوان اولین رئیس پارلمان اتحادیه اروپا برگزیده شد. این پارلمان سپس به شومان لقب «پدر اروپا» را اعطا کرد.

اتحادیه اروپا به دلیل قدمت و اهمیت اعلامیه شومان، روز قرائت آن را به جای روز تاسیس اتحادیه اروپا در اول نوامبر ۱۹۹۳ به عنوان روز اروپا شناسایی کرده است. بدین ترتیب اتحادیه اروپا برای خود تاریخی هفتاد ساله دست و پا می کند.

قانون اساسی اروپا در سال ۲۰۰۵ به همه پرسی گذاشته شد، اما در رای گیری ناموفق بود. اعضای اتحادیه که از کسب رای در همه پرسی عمومی نا امید شده بودند، قانون اساسی را با تغییر نام و به عنوان «معاهده لیسبون» به امضای اعضا رساندند تا دیگر نیازی به رای مستقیم مردم نباشد. بدین ترتیب شانس بزرگداشت روز تصویب قانون اساسی هم از دست رفت.

روز ۹ می،  فقط در یکی از کشورهای عضو تعطیل رسمی است اما کارکنان و کارمندان اتحادیه اروپا در این روز به سر کار نمی روند. درعوض درهای ادارات دولتی اتحادیه در شهر بروکسل استرازبورگ به روی بازدید کنندگان باز است.

سال گذشته به دلیل هفتادمین سالگرد اعلامیه شومان از اهمیت خاصی برخوردار بود که به دلیل بیماری کرونا جلوه خاصی نیافت. امسال نیز اتحادیه اروپا تلاش خواهد کرد این روز را بزرگ بدارد. اما واقعیت این است که خارج از دوایر دولتی این اتحادیه، این روز چندان شناخته شده نیست.

مقامات اتحادیه اروپا به اقتضای موقعیت شغلی خود این روز را تبریک گفته اند. از جمله تبریک گویندگان می توان به جوسپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اشاره کرد. همچنین سفیر اتحادیه اروپا در لندن نیز به عنوان یکی از اولین فعالیتهای رسمی خود در این پست، روز اروپا را تبریک گفته است.

«یواو ویل دالمیدا» به تازگی به عنوان سفیر اتحادیه اروپا در انگلیس اجاره فعالیت یافته است. دولت بوریس جانسون تا پیش از این به شدت با پذیرفتن سفیر از اتحادیه اروپا مخالفت می کرد. آنها استدلال می کردند که اتحادیه اروپا مجموعه ای از چند کشور است و مثل یک کشور واحد و مستقل نمی تواند سفیر داشته باشد. این اختلاف در خلال نشست وزرای خارجه گروه هفت در ۵ ماه می جاری برطرف شد و دولت انگلیس به سفیر اتحادیه اروپا موقعیت کامل دیپلماتیک اعطا کرد.

برچسب‌ها اتحادیه اروپا جوسپ بورل انگلستان

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اتحادیه اروپا جوسپ بورل انگلستان اتحادیه اروپا جوسپ بورل انگلستان اخبار کنکور اتحادیه اروپا روز اروپا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۶۰۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه‌های آمریکا و اروپا برای نفوذ در قفقاز

آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، الچین خالدبیلی روزنامه‌نگار ینی مساوات با نگارش یادداشتی با عنوان «کاخ سفید گامبیت(ابرمرد خیالی آمریکایی) قفقاز را آغاز کرد اما باکو به آن پایان داد» می‌نویسد: به نظر می‌رسد که آمریکا و غرب مصمم به توسعه بیشتر برای نفوذ در قفقاز جنوبی هستند. در هر صورت اخیراً پیام‌های محافل سیاسی غرب در خصوص این منطقه به وضوح محتوای تقابلی شدیدی با باکو و مسکو دارد. بنابراین محافل سیاسی غربی سعی دارند روسیه را به عنوان منبع اصلی تنش نظامی-سیاسی در قفقاز جنوبی معرفی کنند. آن‌ها از این ادعاها برای استدلال در مورد اهمیت حذف قفقاز جنوبی از حوزه نفوذ روسیه استفاده می‌کنند.

همچنین باید توجه داشت که این ادعاهای آمریکا و غرب برای شرایط فعلی تا حدودی اغراق‌آمیز است. حداقل به این دلیل که اخیراً آمریکا و غرب عامل محرک افزایش تنش نظامی-سیاسی در این منطقه بوده‌اند، نه روسیه. در هر صورت، نتایج ژئوپلیتیک کنفرانس مشترک بین آمریکا، اتحادیه اروپا و ارمنستان در بروکسل به تدریج خود را نشان داده و این را می‌توان تحریک بروکسل با هدف تأثیرگذاری مستقیم بر جهت‌گیری فرآیندهای ژئوپلیتیک منطقه‌ای دانست.

نکته این است که تحریک بروکسل در درجه اول تلاشی برای مداخله در وضعیت ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی است. زیرا آمریکا و اتحادیه اروپا در تلاش هستند تا در این منطقه بر روی ارمنستان مانورهای ژئوپلیتیکی انجام دهند.

ارمنستان به عنوان کشوری که متحمل شکست نظامی در جنگ دوم قره‌باغ شد، به یک سد ضعیف در منطقه تبدیل شده است. از این رو، آمریکا و اتحادیه اروپا به قصد تقویت مجدد ارمنستان تلاش می‌کنند این کشور را که پایگاه نظامی- سیاسی خود در منطقه می‌دانند، بار دیگر به یک عامل ژئوپلیتیک تبدیل کنند و بیشتر اقدامات انجام شده پس از تحریک بروکسل در راستای همین هدف است.

اول از همه، آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاق‌اند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند و از بازی خارج کنند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. با ایجاد شرایط جدید منطقه‌ای، تلاش شد تا مواضع منطقه‌ای ارمنستان تقویت و به پایگاهی مؤثر تبدیل شود. این بدان معنا بود که یک تهدید واقعی برای منافع ملی آذربایجان و روسیه در حال ظهور است.

البته جمهوری آذربایجان نمی‌توانست ناظر این طرح‌های آمریکا و اتحادیه اروپا بماند. بنابراین، باکو ابتدا به تحریک بروکسل واکنش تندی نشان داد و سپس اعلام کرد که اجازه دخالت در قفقاز جنوبی را نخواهد داد. بعدها محافل رسمی آذربایجان با انجام مانورهای سیاسی از جمله اتحاد با روسیه، تأثیرات تحریک آمریکا و اتحادیه اروپا را تقریباً خنثی کردند و با آن، در واقع، سناریوهای جدید غرب در قفقاز جنوبی مسدود شد و شکست خورد.

در واقع باکو پیام روشنی داد که می‌تواند روابط متقابل با کرملین را بیشتر توسعه دهد. بنابراین جمهوری آذربایجان دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی گسترده‌ای برای مشارکت استراتژیک با روسیه است. به ویژه، در حال حاضر یک آشتی نسبتاً جدی بین منافع آذربایجان و روسیه در قفقاز جنوبی وجود دارد. کرملین در تلاش است از مواضع روسیه در منطقه که هدف آمریکا و غرب است محافظت کند. باکو مصمم است مانع از تلاش آمریکا و اتحادیه اروپا برای مداخله در قفقاز جنوبی با دور زدن آذربایجان از طریق ارمنستان شود. از این نظر مشکل اصلی مشترک جمهوری آذربایجان و روسیه در منطقه تقریباً مشابه است.

بنابراین تفاهم تاریخی میان باکو و کرملین در آستانه سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو کافی است تا بسیاری از کشورهای غربی را ناامید کند. بدین ترتیب، رهبری سیاسی هر دو کشور موفق شدند خیلی زودتر از موعد بر سر خروج نیروهای حافظ صلح روسیه از خاک آذربایجان به توافق برسند. اما آمریکا و غرب امیدوار بودند که همین موضوع منجر به درگیری جمهوری آذربایجان و روسیه شود و ناکامی در این امر به ناچار منجر به اختلال در برنامه‌های تغییر وضعیت منطقه شد.

جالب است که محافل سیاسی غرب، به ویژه آمریکا، هر چند دیر متوجه شدند که اشتباهات کاملاً جدی در قفقاز جنوبی صورت گرفته است. بنابراین به نظر می‌رسد آمریکا که قصد دارد جمهوری آذربایجان را در فرآیندهای منطقه‌ای مشترک با اتحادیه اروپا و ارمنستان به پس‌زمینه بکشاند، با مانورهای انعطاف‌پذیر باکو درمانده شده است. در هر صورت، این واقعیت که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مجبور شد برای گفتگو در مورد وضعیت قفقاز جنوبی، تلفنی با رئیس‌جمهور الهام علی‌اف تماس بگیرد، نکاتی را آشکار کرد.

نکته این است که کاخ سفید قبلاً درک کرده که دستیابی به اهداف ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی با دور زدن جمهوری آذربایجان از طریق ارمنستان امکان‌پذیر نخواهد بود. اگر کاخ سفید دریچه‌ای برای همکاری ژئوپلیتیکی با باکو باز نگه ندارد، تردیدی وجود ندارد که باکو از بستن «درب منطقه» به روی غرب دریغ نخواهد کرد و این ممکن است راه را برای شکست بعدی سیاست غرب در قفقاز جنوبی هموار کند.

ظاهراً «گامبیت قفقاز جنوبی» که توسط تحرکات آمریکا و اتحادیه اروپا آغاز شد، با شکست مواجه شد، اگرچه ارمنستان در «وضعیت قربانی اصلی» باقی ماند، اما در واقع دستان آمریکا و اتحادیه اروپا برای آن خالی ماندند. از این منظر، می‌توان در نظر گرفت که اگرچه کاخ سفید «گامبیت قفقاز» را آغاز کرد، اما دقیقاً باکو بود که با موفقیت به آن پایان داد و در نتیجه، این ارمنستان بود که بازنده اصلی باقی ماند.

به موازات همه اینها، سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو با نتایج موفقیت‌آمیزی به پایان رسید و وضعیت نسبتاً بدی را برای سناریوهای غربی در قفقاز ایجاد کرد. زیرا رهبران جمهوری آذربایجان و روسیه توانستند روشن کنند که هیچ تناقضی بین دو کشور وجود ندارد و علاوه بر این، بیانیه مسکو در مورد فعالیت اتحاد دو کشور در پیش‌زمینه قرار گرفت. در چنین شرایطی، تردیدی وجود ندارد که نقشه‌های غرب در قفقاز جنوبی در معرض خطر بزرگی قرار دارد.

عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپاعلی‌اف: فعالیت مرکز نظارت مشترک روسیه و ترکیه به پایان رسیدعلی‌اف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمی‌دهد

انتهای پیام/